Porównanie NEO 90-070 vs NEO 90-067

Najwyższa moc grzewcza zapewniana przez opalarkę.

Maksymalna powierzchnia, którą urządzenie jest w stanie efektywnie ogrzać bezpośrednio zależy od tego parametru (patrz poniżej). Nawet jeśli nie jest to wskazane w charakterystyce, można w przybliżeniu określić na podstawie obliczeń, że dla ogrzewania 1 m2. m pomieszczenia o standardowej wysokości sufitu 2,5 m i dobrej izolacji termicznej, potrzebne będzie 100 W mocy cieplnej. Jeśli wysokość sufitów znacznie się różni, moc potrzebną do ogrzewania można usunąć już z kubatury pomieszczenia - na każde 2,5 metra sześciennego. m objętości, wymagane będzie takie samo 100 W (a objętość jest obliczana przez pomnożenie powierzchni przez wysokość sufitu). Istnieją również bardziej złożone formuły do najdokładniejszych obliczeń, biorąc pod uwagę stopień izolacji termicznej, różnicę temperatur wewnątrz i na zewnątrz pomieszczenia itp.; można je znaleźć w dedykowanych źródłach.

Zwracamy również uwagę, że w modelach elektrycznych (patrz „Źródło zasilania”) maksymalna moc cieplna, oprócz wszystkich powyższych, określa również całkowite pobór mocy przez urządzenie: pobór mocy (patrz poniżej) nie może być mniejszy niż moc cieplna (z reguły jest nieco wyższa ze względu na kierowanie części energii na pracę wentylatora). A w urządzeniach z obiegiem wodnym (patrz ibid.) Rzeczywista moc cieplna zależy od temperatury chłodziwa na wlocie i wylocie. Dlatego cechy zwykle wskazują określoną wartość standardową, a w notatkach określa...się, dla których temperatur jest ona odpowiednia (na przykład 90 ° / 70 °).

Największa powierzchnia pomieszczenia, którą nagrzewnica może skutecznie ogrzać.

Przy określaniu maksymalnej powierzchni z reguły stosuje się uniwersalną formułę, która obowiązuje dla wszystkich grzejników: 1 kw. m powierzchni w pomieszczeniu o standardowej wysokości sufitu 2,5 m wymaga 100 W mocy cieplnej. Dlatego też, jeśli wysokość sufitu znacznie różni się od tego wskaźnika, należy ponownie obliczyć rzeczywistą powierzchnię ogrzewania; więcej szczegółów na temat konwersji, patrz „Maks. moc cieplna".

- Spirala. Najprostszy rodzaj grzałki do opalarek elektrycznych (patrz Źródło zasilania): metalowa spirala o wysokiej odporności, która nagrzewa się, gdy przepływa przez nią prąd elektryczny. Spirale są niedrogie, szybko się nagrzewają, zapewniają duży wzrost temperatury powietrza (patrz wyżej) i generalnie mają dobrą wydajność. Jednocześnie kurz lub inne zanieczyszczenia mogą dostać się na otwartą grzałkę, co prowadzi do pojawienia się nieprzyjemnych zapachów, intensywne nagrzewanie „osusza” powietrze, a sam element ma zwiększone zagrożenie pożarowe i ma stosunkowo krótką żywotność ( innymi słowy, wypala się dość szybko w kontakcie z powietrzem, wilgocią i brudem).

- grzałka. Skrót od rurowego grzejnika elektrycznego. Głównym elementem takich urządzeń jest również metalowa spirala (patrz wyżej), ale w tym przypadku nie jest ona instalowana otwarcie, ale jest zamknięta w metalowej rurce wypełnionej przewodzącym ciepło materiałem izolacyjnym (na przykład piaskiem kwarcowym). Elementy grzejne nagrzewają się nieco wolniej niż spirale otwarte, a ich temperatura nagrzewania jest niższa, jednak ten rodzaj grzałek jest uważany za bardziej zaawansowany - przede wszystkim ze względu na to, że chroniona spirala jest bezpieczniejsza i trwalsza. Dodatkowo niska temperatura robocza ma również swoje zalety – duża różnica temperatur na wlocie i wylocie nie zawsze jest wygodna, a przy zabrudzonym elemencie grzejnym...mniej jest nieprzyjemnych zapachów.

- Ceramika. Najbardziej zaawansowany typ grzałek do opalarek elektrycznych. Z reguły takie elementy mają postać serii płytek wykonanych ze specjalnej ceramiki o wysokiej przewodności cieplnej. Dzięki temu możliwe jest zapewnienie wysokiej sprawności wymiany ciepła w niskiej temperaturze pracy, dzięki czemu grzejniki ceramiczne nie spalają kurzu i brudu, praktycznie nie tworzą nieprzyjemnych zapachów, a także efektu „osuszania powietrza” z nich nie jest tak zauważalne. Z drugiej strony taki sprzęt jest drogi.

- Wymiennik ciepła. Typ grzałki stosowany tylko w modelach wodnych (patrz „Zasilanie”) i jednostkach wysokoprężnych z ogrzewaniem pośrednim (patrz „Typ armatki diesla”). W pierwszym przypadku wymiennik ciepła jest obwodem, przez który przechodzi podgrzana woda lub inny czynnik grzewczy, w drugim - komora spalania o specjalnej konstrukcji. W każdym razie powietrze przechodzące przez pistolet jest ogrzewane przez kontakt z zewnętrznymi ściankami wymiennika ciepła. Aby zwiększyć powierzchnię styku i zwiększyć wydajność grzewczą, ściany te często mają skomplikowany kształt - z żebrowanymi występami, płytami itp.

- Płyta IR. Specjalnie zaprojektowana płyta, która przenosi ciepło przede wszystkim poprzez promieniowanie podczerwone. Z wielu powodów technicznych jest on używany tylko w opalarkach z silnikiem Diesla i w przeciwieństwie do tradycyjnych jednostek, modele te są pozbawione wentylatora. Wynika to z faktu, że promieniowanie podczerwone ogrzewa nie powietrze, ale bezpośrednio obiekty znajdujące się pod nim, więc nie ma potrzeby zapewniania cyrkulacji powietrza. Promienniki podczerwieni są wygodne, gdy trzeba ogrzać tylko stosunkowo niewielką powierzchnię w dużym pomieszczeniu; ponadto mogą być skutecznie używane nawet na zewnątrz, gdzie ciepło z tradycyjnej opalarki byłoby po prostu odprowadzane do atmosfery.

Maksymalna ilość powietrza, jaką nagrzewnica jest w stanie przepuścić przez siebie w danym czasie.

Parametr ten wiąże się ze wzrostem temperatury powietrza (patrz wyżej): przy stałej mocy wyższa wydajność z reguły odpowiada mniejszej różnicy temperatur. W związku z tym wydajniejsza nagrzewnica szybciej nagrzeje całą objętość pomieszczenia, ale temperatura nagrzewania będzie niższa. Warto więc wybierać według tego parametru, biorąc pod uwagę to, co dla Ciebie ważniejsze - dużą różnicę temperatur lub wysoką szybkość nagrzewania.

Sposób regulacji mocy grzewczej przewidzianej w konstrukcji opalarki.

- Wystąpił. Regulacja skokowa zakłada obecność kilku stałych wartości mocy, pomiędzy którymi w trakcie procesu strojenia następuje przełączanie. Dokładność tego ustawienia jest gorsza niż gładkiej (patrz poniżej), nawet w przypadkach, gdy istnieje kilka ustalonych wartości. Jednocześnie nie zawsze wymagana jest doskonała dokładność i łatwiej jest ustawić konkretny podział, niż wybrać położenie regulatora płynną regulacją.

- Gładko. Płynne układy sterowania obejmują układy sterowania, które nie mają stałych stopni i umożliwiają ustawienie wartości mocy w dowolnym zakresie od minimum do maksimum. To sprawia, że to ustawienie jest niezwykle dokładne, chociaż w niektórych przypadkach nie jest tak wygodne, jak opisane powyżej krokowe.

- Regulacja temperatury. Możliwość zmiany temperatury grzania zapewniana przez opalarkę. Funkcja ta pozwala optymalnie dostosować pracę urządzenia do wymaganych warunków i intensywności grzania.

- Termostat. Termostat to urządzenie do utrzymywania temperatury powietrza na tym samym poziomie (z pewnymi wahaniami co prawda, ale są one niewielkie). Zasada działania tego urządzenia jest następująca: po osiągnięciu wymaganej temperatury powietrza automatycznie wyłącza ogrzewanie, a gdy się ochłodzi włącza je ponownie, aż powietrze ponownie się wystarczająco nagrzeje. Temperatura reakcji termostatu jest zwykle ustawiana przez operatora pistoletu.

- Zapłon piezoelektryczny. Obecność piezoelektrycznego układu zapłonowego w konstrukcji opalarki. W takich układach iskra potrzebna do zapalenia paliwa powstaje w wyniku działania generatora piezoelektrycznego, a jej działanie opiera się na zastosowaniu specjalnego materiału, który po zgięciu generuje prąd elektryczny. W praktyce oznacza to, że do zapłonu nie jest wymagane zasilanie zewnętrzne – potrzebna energia jest wytwarzana przez samego operatora za naciśnięciem przycisku. Ponadto systemy piezoelektryczne są uważane za bardzo wygodne z wielu innych względów technicznych. Występują głównie w opalarkach gazowych (patrz „Źródło zasilania”), tk. w przypadku oleju napędowego taki zapłon jest słabo dostosowany.

...- Bezdymne spalanie paliwa. Funkcja ta jest dostępna w modelach gazowych i wysokoprężnych (patrz Zasilanie). Oznacza to, że paliwo w komorze spalania opalarki spala się całkowicie, bez wychodzenia z niej, bez tworzenia sadzy, sadzy i innych produktów ubocznych oraz praktycznie bez tworzenia nieprzyjemnych zapachów; wpływa również pozytywnie na wydajność. Funkcja ta jest szczególnie ważna w przypadku silników wysokoprężnych, ponieważ olej napędowy i wiele paliw płynnych jest „brudniejszych” niż gaz i bardziej podatne na sadzę. Spalanie bezdymne ułatwia korzystanie z opalarek w pomieszczeniach, w których przebywają ludzie – należy jednak pamiętać, że nie zastępuje to wymogu dobrej wentylacji, ponieważ produkty spalania nadal muszą zostać usunięte z powietrza.

- Wentylacja bez ogrzewania. Możliwość pracy opalarki w trybie „tylko wentylacja”, gdy urządzenie zapewnia cyrkulację powietrza, ale go nie nagrzewa. Przeznaczenie tej funkcji jest oczywisty: sytuacje, gdy pomieszczenie jest już wystarczająco ciepłe lub ogrzewanie nie jest wymagane z innych powodów.

- Czujnik poziomu paliwa. Obecność czujnika w konstrukcji opalarki na olej napędowy, który sygnalizuje ilość paliwa w zbiorniku. Cechy konstrukcyjne i działania tego czujnika mogą się różnić w zależności od modelu: w niektórych urządzeniach stale wyświetla pozostałą ilość paliwa, w innych pełni rolę alarmu i włącza się dopiero, gdy poziom paliwa spadnie poniżej określonej wartości. Jednak w każdym przypadku funkcja ta ułatwia monitorowanie stanu urządzenia i zapobiega problemom związanym z nieoczekiwanym opróżnieniem zbiornika.

- Filtr do oczyszczania powietrza. Obecność filtra oczyszczania powietrza w konstrukcji opalarki Diesla. Jednym z „słabych punktów” takich jednostek są wtryskiwacze, które dostarczają mieszankę paliwowo-powietrzną do komory spalania; Zanieczyszczenia dostające się do tych dysz zatykają je, a nawet mogą zostać uszkodzone. Filtr oczyszczający powietrze zapobiega takim problemom: wyłapuje kurz, piasek i inne zanieczyszczenia mechaniczne, zapewniając stabilną pracę i trwałość dysz.