Przeznaczenie
- Czysta woda. Pompy przeznaczone do czystej wody konwencjonalnie obejmują wszystkie modele, dla których maksymalna wielkość cząstek (patrz poniżej) nie przekracza 5 mm; ponadto dopuszczalna zawartość zanieczyszczeń mechanicznych (patrz również niżej) jest dla nich również niewielka. W związku z tym wiele z tych modeli jest w stanie normalnie pompować wodę z zanieczyszczeniami, ale nie nadają się do silnie zanieczyszczonych cieczy.
- Brudna woda. Ta kategoria obejmuje pompy zdolne do przenoszenia dużych zanieczyszczeń mechanicznych - powyżej 5 mm. Należy pamiętać, że niektórzy producenci pozycjonują takie modele jako jednostki mieszanego użytku, „do brudnej i czystej wody”, ale w każdym razie charakteryzują się wzmocnioną konstrukcją, młynkiem zdolnym do mielenia wspomnianych cząstek, wzmocnionym korpusem, zwiększoną średnicą dysz, zwiększona moc itp. .P. Główną różnicą między takimi pompami a pompami do ścieków (patrz wyżej) jest niemożność pracy z cieczami o wysokiej lepkości.
- Kanalizacja. Pompy do ścieków (fekalnych) są bardzo podobne do opisanych powyżej modeli do brudnej wody, ponieważ mają też do czynienia z dużymi cząsteczkami. Główną różnicą jest dopuszczalna wielkość tych cząstek - wynosi 50 mm lub więcej; ponadto cała konstrukcja takich pomp jest tworzona w oparciu o wysoką lepkość pompowanej cieczy.
- Płyny chemiczne. Pompy przeznaczone do pracy z płynami chemicznymi wyróżnia przede wszystkim zastosowanie w konstrukcji szczególnie wy...trzymałych materiałów – z reguły polimerów. Dzięki temu są w stanie tolerować pracę z agresywnymi substancjami - kwasami, zasadami, produktami naftowymi, rozpuszczalnikami, skroplonymi gazami itp. Bez konsekwencji. Ponadto w pompach „chemicznych” często stosowane są inne specjalne rozwiązania, które pozwalają na bezpieczne pompowanie materiałów palnych i wybuchowych, bardzo zimnych, gorących, lepkich cieczy itp. Głównym obszarem zastosowania takich jednostek jest przemysł – zarówno chemiczny jak i naftowy, spożywczy itp. Należy pamiętać, że dla różnych rodzajów substancji można zaprojektować różne modele.
Maks. wydajność
Maksymalna objętość wody, jaką urządzenie jest w stanie przepompować w określonym czasie; również parametr ten jest czasami nazywany przepustowością. Jest to jedna z kluczowych cech każdej pompy, ponieważ. charakteryzuje objętość wody, z jaką może pracować urządzenie. Jednocześnie nie zawsze ma sens dążenie do maksymalnej wydajności – w końcu wpływa to znacząco na gabaryty, wagę i „żarłoczność” urządzenia.
Istnieją formuły, które pozwalają uzyskać optymalne wartości wydajności dla różnych sytuacji. Tak więc, jeśli pompa jest przeznaczona do dostarczania wody do punktów poboru wody, jej minimalna wymagana wydajność nie powinna być niższa niż najwyższy całkowity przepływ; w razie potrzeby do tej wartości można dodać margines 20 - 30%. A w przypadku modeli kanalizacji (patrz „Miejsce docelowe”) wszystko będzie zależeć od objętości ścieków. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru pompy w zależności od wydajności można znaleźć w specjalnych źródłach.
Wysokość podnoszenia
Maksymalna wysokość podnoszenia generowana przez pompę. Parametr ten jest najczęściej wskazywany w metrach, przez wysokość słupa wody, jaką urządzenie może wytworzyć - innymi słowy, przez wysokość, na którą jest w stanie dostarczyć wodę. Możesz oszacować ciśnienie wytwarzane przez pompę za pomocą prostego wzoru: każde 10 m słupa odpowiada ciśnieniu 1 bara.
Warto wybrać pompę według tego parametru, biorąc pod uwagę wysokość na jaką powinna dostarczać wodę, a także uwzględniając straty i zapotrzebowanie na ciśnienie w doprowadzeniu wody. Aby to zrobić, konieczne jest określenie różnicy wysokości między poziomem wody a najwyższym punktem poboru wody, dodaj do tej liczby kolejne 10 do 30 m (w zależności od ciśnienia, które należy uzyskać w systemie wodociągowym) i pomnóż wynik przez 1,1 - będzie to wymagane minimalne ciśnienie.
Maksymalne ciśnienie robocze
Najwyższe ciśnienie, jakie pompa jest w stanie wytworzyć podczas pracy. Parametr ten jest bezpośrednio związany z ciśnieniem (patrz wyżej), jednak jest mniej oczywisty, dlatego rzadko jest wskazywany.
Maks. głębokość zanurzenia
Największa głębokość, na której można umieścić pompę głębinową bez ryzyka awarii lub awarii. Zazwyczaj jest to wskazane dla wody słodkiej, dlatego w praktyce nie zaleca się opuszczania pompy do maksymalnego poziomu głębokości - w końcu gęstość pompowanej cieczy może być większa, co spowoduje powstanie obciążeń pozaprojektowych na konstrukcji.
Maksymalny rozmiar cząstek
Największy rozmiar cząstek stałych, z którymi pompa może bez problemu poradzić sobie. Ten rozmiar jest głównym wskaźnikiem, który określa przeznaczenie urządzenia (patrz wyżej); ogólnie rzecz biorąc, im jest ono większe, tym bardziej niezawodne jest urządzenie, tym mniejsze ryzyko uszkodzenia w przypadku dostania się ciała obcego do przewodu ssącego. Jeżeli ryzyko pojawienia się zbyt dużych zanieczyszczeń mechanicznych jest nadal duże, można zapewnić dodatkową ochronę za pomocą filtrów lub siatek na wlocie. Taki środek należy jednak traktować jedynie jako ochronę w nagłych wypadkach, ponieważ od stałego wpływu cząstek stałych siatki są zatkane i odkształcone, co może prowadzić zarówno do zablokowania linii, jak i przebicia filtra.
Zabezpieczenie przed suchobiegiem
System chroniący urządzenie przed pracą „na sucho” – czyli bez wody w linii.
Tryb pracy na sucho jest nienormalny dla każdej pompy: w najlepszym przypadku mechanizm jednostki w tym trybie doświadcza zwiększonego obciążenia, aw najgorszym przypadku urządzenie może ulec awarii, a nawet spowodować poważny wypadek. Funkcja ta pozwala zapobiec takim konsekwencjom. Konkretna metoda ochrony przed suchobiegiem może być inna; jedną z najpopularniejszych opcji jest łącznik pływakowy (patrz niżej), jednak dodatkowo można zastosować czujniki przepływu, przełączniki ciśnienia lub poziomu itp. Szczegóły te zależą zarówno od ogólnego typu pompy, jak i od konkretnego modelu; należy je określić w każdym przypadku oddzielnie.
Przyłącze wylotowe / króciec
Rozmiar gwintu do podłączenia węża lub rury do wylotu pompy. Jeśli w konstrukcji występuje rura odgałęziona z gwintem zewnętrznym, wskazany jest dla niej rozmiar, jeśli nie, dla gwintu wewnętrznego wlotu.
W każdym razie wymiary wylotu pompy i mocowań na wężu/rurociągu podłączonym do niego muszą się zgadzać - w przeciwnym razie trzeba będzie szukać przejściówek. Te elementy złączne są tradycyjnie podawane w calach i ułamkach cala.
Parametr ten dotyczy przede wszystkim modeli powierzchni.
Moc
Moc znamionowa silnika pompy. Im mocniejszy silnik, tym wyższa wydajność urządzenia, z reguły większe ciśnienie, wysokość ssania itp. Oczywiście parametry te w dużej mierze zależą od innych cech (przede wszystkim zasady działania, patrz wyżej); ale modele podobne w konstrukcji można porównywać w kategoriach ogólnych pod względem mocy.
Należy pamiętać, że duża moc z reguły zwiększa rozmiar, wagę i koszt pompy, a także wiąże się z wysokimi kosztami energii elektrycznej lub paliwa (patrz „Moc”). Dlatego warto wybrać pompę według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę konkretną sytuację; bardziej szczegółowe zalecenia można znaleźć w specjalnych źródłach.
