Porównanie Daiwa Legalis LT 20 2500 vs Daiwa Exceler 3000

Liczba łożysk przewidziana dla konstrukcji cewki. Łożyska stosowane są w celu zmniejszenia tarcia obracających się części, co z jednej strony chroni takie części przed zużyciem, a z drugiej zmniejsza niepotrzebne siły wydatkowane podczas obracania rączki. W związku z tym im więcej łożysk, tym więcej jednostek ciernych jest chronionych i tym lepiej cewka jest „zoptymalizowana”; parametr ten jest dobrym wskaźnikiem ogólnej klasy produktu. Jednocześnie konieczna jest ocena różnych modeli z uwzględnieniem ich przeznaczenia (patrz „Typ”).

Tak więc w kołowrotkach muchowych, nawet dość drogich, zwykle przewidziano 1 łożysko - w miejscu montażu bębna na wsporniku przeznaczonym do mocowania do wędki. Jest to właściwie jedyna istotna jednostka cierna, więc więcej łożysk po prostu nie jest potrzebnych. W przypadku kołowrotków castingowych liczba ta waha się od 1 w stosunkowo prostych wersjach do 6-7 w wersji klasy premium. A w trybie bezwładnościowym liczba łożysk może sięgać kilkudziesięciu.

Przełożenie opisuje różnicę w prędkości obrotowej szpuli i rączki. W charakterystyce kołowrotków często zapisuje się to w postaci stosunku postaci x:1, gdzie jeden oznacza 1 obrót rączki, a „x” to liczba zwojów szpuli w jednym takim obrocie. Aby uprościć notację, w naszym katalogu wskazana jest tylko pierwsza liczba - na przykład oznaczenie 5.2 odpowiada przełożeniu 5,2: 1.

Stosunek prędkości do „siły uciągu” kołowrotka zależy przede wszystkim od tego parametru. Tak więc wysokie przełożenia pozwalają szybko ciągnąć linkę, co jest ważne przy szybkim prowadzeniu - ale moc takich kołowrotków będzie niska, aby wyciągnąć dużą zdobycz, wymagane będą znaczne wysiłki na rączce. I odwrotnie, przy niskich wartościach prędkość linii będzie niewielka, ale nie będziesz musiał wkładać dużego wysiłku, aby ją przesunąć. W modelach typu bezwładnościowego (patrz wyżej) przełożenia rzędu 6 - 7 oznaczają tzw. Cewki "szybkie", 4 - 4,5 - "moc", a wartości pośrednie - uniwersalne. Modele multiplikatorów, ze względu na swoją specyfikę, mają zazwyczaj niskie przełożenia, a duża moc kołowrotków muchowych wynika z tego, że w nich wędkarz bezpośrednio obraca bęben, a przełożenie wynosi 1.

Pojemność szpuli głównej (bębna) szpuli. Parametr ten bezpośrednio wpływa na wagę kołowrotka i jego odporność na naprężenia. Używa symbolu w tysiącach; aby nie wchodzić w niepotrzebne szczegóły można powiedzieć, że im większa liczba w tym oznaczeniu, tym większy i cięższy bęben. Różne rozmiary są optymalne do różnych celów. Tak więc szpule na 2500 - 3000 są uważane za uniwersalne, mogą być używane do łowienia spławikowego i do łowienia z spinningiem w prostych warunkach. Mniejszy rozmiar jest zalecany do lekkiego sprzętu, w tym. kategoria ultralekka, a sprzęt do dużych i ciężkich połowów (na przykład podczas łowienia karpi) może zapewnić cewki za 4500 - 5000, a nawet więcej.

Ilość żyłki, która może się zmieścić na głównej szpuli szpuli przy normalnym nawinięciu. Jest on określany jako stosunek dwóch liczb, z których pierwsza odpowiada długości nawijanej linii w metrach, a druga grubości w milimetrach: na przykład liczby 200 / 0,45 wskazują, że do 200 m żyłka o grubości 0,45 mm zmieści się na rolce.

Dla różnych rodzajów połowów istnieją zalecenia dotyczące optymalnej wartości tego parametru; można je znaleźć w dedykowanych źródłach. Tutaj zauważamy, że pojemność szpuli jest wskazana wyłącznie dla gładkiej linii; w przypadku korzystania z plecionego przewodu rzeczywista wydajność może się znacznie różnić.

Parametr ten określa, ile żyłki jest nawijanej/odwijanej w jednym pełnym obrocie rączki. Im większa wartość nawinięcia linki na obrót, tym mniejsze siły trzeba przyłożyć podczas ciągnięcia zaczepu, jednocześnie zwiększa się również prędkość nawijania. Przeciętny zwykły kołowrotek zwija się w jednym obrocie korbką na obszarze 50 cm żyłki.

Siła naciągu określa graniczną wagę, jaką kołowrotek może regularnie ciągnąć na siebie, bez dalszych negatywnych konsekwencji. Tak więc siła ciągnąca przeciętnej cewki jest na poziomie 2-3 kg. Podobnym modelem można ufać, że wyciąga się na brzeg za pomocą jednego zwoju większość ryb słodkowodnych, od karasia i karpia po leszcza, okonia i karpia. Jeśli planujesz łowić sumy, szczupaki lub ryby morskie, lepiej użyć kołowrotka o dużej sile uciągu.

Zauważamy również, że doświadczeni wędkarze zwykle ściągają połów do brzegu nie kołowrotkiem, ale samą wędką, stosując technikę „łowienia”. Praca z wędką pozwala na praktycznie znaczne odciążenie kołowrotka.

Materiał dodatkowej szpuli(bębna) dostarczany wraz ze szpulą.

Przewidziane są dodatkowe wymienne szpule, aby rozszerzyć możliwości kołowrotka: w razie potrzeby możesz szybko wymienić żyłkę na sprzęt o innej grubości (lub ten sam zamiast podartego), zainstalować mniejszy bęben, aby zwiększyć odległość rzutu itp. Jeśli chodzi o materiały na takie szpule ( tworzywo sztuczne, aluminium, grafit), nie różnią się one od tych stosowanych w bębnach głównych; więcej szczegółów znajdziesz w odpowiednim punkcie powyżej.

Całkowita waga kołowrotka (tylko samo urządzenie, bez linki). Parametr ten jest ważny przede wszystkim dla tych, którzy kupują sprzęt klasy „ultralekki” - w takim sprzęcie walka toczy się, jak mówią, o każdy dodatkowy gram. W innych przypadkach nie można zwracać szczególnej uwagi na wagę.