Porównanie Christopeit EL-5 vs USA Style SS-777

Maksymalna waga użytkownika, dla którego przeznaczony jest symulator, czyli największa waga sportowca, przy której orbitrek jest w stanie pracować gwarantowana przez zadeklarowany w charakterystyce czas bez ryzyka złamania. Parametr ten powinien być przestrzegany tak dokładnie, jak to możliwe, nie myl się z tym, że 3-5 kg przekraczające obliczoną wagę nie wpłynie na urządzenie. Tak, najprawdopodobniej symulator będzie mógł działać przez pewien czas, ale będzie doświadczał obciążeń przekraczających projektowe i w najlepszym przypadku zawiedzie wcześniej niż oczekiwano, a w najgorszym może się zepsuć w najgorszym możliwym momencie, który jest pełen kontuzji. Ponadto ten przypadek zwykle nie jest objęty gwarancją producenta, a konsekwencje będziesz musiał wyeliminować na własny koszt.

Konstrukcja systemu, który tworzy opór na kole zamachowym toru orbitalnego i odpowiednie obciążenie podczas treningu. Do tej pory używane są następujące opcje:

- Mechaniczny. Działanie tego systemu jest podobne do hamulców samochodu: specjalne klocki hamulcowe są dociskane do koła zamachowego, a wraz ze zmianą siły docisku zmienia się również opór ruchu. Zaletami systemów obciążenia mechanicznego są prostota i niski koszt, niezawodność, zdolność do tworzenia wysokiej odporności na duże obciążenia, a także autonomia - nie wymagają zasilania, a przy projektowaniu orbitrack można zrobić z baterią do elektronika pomocnicza (patrz „Zasilanie”). Z drugiej strony klocki, z powodu tarcia o koło zamachowe, wytwarzają pewien hałas, który może prowadzić do niedogodności; one również z czasem się zużywają i zużywają się. System mechaniczny jest używany głównie w tanich modelach torów orbitalnych.

- Magnetyczny. W układach tego typu opór zmienia się dzięki magnesom trwałym: zbliżając je do koła zamachowego lub oddalając się od niego, można zmienić opór ruchu. Podobnie jak mechaniczne (patrz wyżej), systemy obciążenia magnetycznego nie wymagają zasilania; zapewniają jednak płynniejszą kontrolę i praktycznie brak hałasu. Jednocześnie ta odmiana słabo nadaje się do szkolenia profesjonalistów - nie jest w stanie stworzyć poważnego obciążenia (chociaż zwykle wystarcza do użytku domowego).

- El...ektromagnetyczne. Ten rodzaj systemu jest uważany za najbardziej zaawansowany. Ich zasada działania jest podobna do magnetycznych (patrz wyżej), jednak zamiast magnesów trwałych stosuje się w tym przypadku elektromagnesy stacjonarne. Obciążenie zmienia się z powodu zmiany natężenia prądu przepływającego przez uzwojenia elektromagnesów: im silniejszy prąd, tym silniejsze pole magnetyczne i odpowiednio wyższy opór ruchu. Dzięki temu modele elektromagnetyczne są w stanie zapewnić bardzo solidne poziomy obciążenia, przy zachowaniu jednej z głównych zalet systemów magnetycznych - całkowitej bezgłośności. Główną wadą jest zapotrzebowanie na mocne źródło zasilania, które realizuje się poprzez podłączenie do sieci lub zainstalowanie wbudowanego generatora (patrz „Zasilanie”). A takie symulatory są dość drogie.

- Posiadać wagę. System obciążenia pozwala na pracę wyłącznie z ładunkiem o własnej wadze. Najprostszy mechanizm z minimalną liczbą węzłów jest dość niezawodny i niedrogi.

Ciężar koła zamachowego zainstalowanego na torze orbitalnym to masywne koło, którego obrót zapewnia ruch pedałów i powoduje ich obciążenie. Uważa się, że im większa waga, tym lepiej: masywne koło zamachowe zapewnia płynny ruch z minimalnymi szarpnięciami i tworzy jednolite obciążenia, które w jak największym stopniu naśladują naturalne. Jest to szczególnie ważne dla sportowców o dużej masie ciała - od 100 kg i więcej. Jednocześnie należy pamiętać, że koszt całego orbitracka bezpośrednio zależy od ciężaru koła zamachowego, a do nieprofesjonalnego użytku domowego nie zawsze jest uzasadnione poszukiwanie symulatora z bardzo ciężkim kołem.

Liczba stałych poziomów obciążenia (opór platformy podczas ruchu) przewidzianych w konstrukcji orbitracka. Im więcej takich poziomów przewidziano w konstrukcji, tym szersze możliwości dostosowania obciążenia i tym dokładniej można je dopasować do wymagań konkretnego użytkownika. Jednocześnie obfitość korekt wpływa odpowiednio na cenę.

Współczynnik Q to odległość między pedałami toru orbitalnego. Anatomicznie poprawna pozycja kostki do biegania zakłada Q-factor od 50 do 90 mm. Dokładna wartość zależy od wzrostu i budowy konkretnego użytkownika. Orbitrek o współczynniku Q do 90 mm pozwala na odciążenie stawów nóg. Oczywiście należy pamiętać, że wraz ze wzrostem Q-factor automatycznie wzrasta obciążenie układu mięśniowego użytkownika. Modele ze wskaźnikiem powyżej 90 mm pozwalają więc na bardziej efektywny trening. Ale zakłada to anatomicznie nieprawidłową pozycję nóg, co może negatywnie wpłynąć na zdrowie stawów. Jeśli użytkownik cierpi na choroby związane ze stawami, warto wybrać orbitrak z optymalnym współczynnikiem Q dla swojego wzrostu i budowy (od 50 do 90 mm).

Maksymalna odległość pozioma między platformami toru orbitalnego, która określa odpowiednio długość kroku sportowca podczas pracy na symulatorze. Uważa się, że długość kroku 400-500 mm jest optymalna dla osób o średnim wzroście i to właśnie przy tych obliczeniach powstaje wiele symulatorów. Jednocześnie dostępne są modele o zmiennej długości kroku, co pozwala dostosować go do osobistych preferencji różnych użytkowników.

W każdym razie długość kroku należy dobrać w zależności od wzrostu, budowy ciała i osobistych preferencji. Zbyt mały krok doprowadzi do tego, że będziesz musiał się rozdrabniać, a imitacja chodzenia zamieni się w stąpanie w miejscu, a zbyt szeroki - do niedogodności i nieuzasadnionego wzrostu obciążenia bez zwiększania wydajności. Najlepiej przetestować symulator przed zakupem - jak wygodny będzie dla Ciebie. Dotyczy to zarówno stałych, jak i regulowanych długości kroku.

Obecność nóg o regulowanej wysokości w konstrukcji orbitracka. Każda z tych nóg jest samodzielnie regulowana i można ją ustawić na inną długość. Pozwala to zniwelować nierówności podłoża i stabilnie ustawić maszynę w pozycji poziomej we wszystkich punktach podparcia.

Liczba programów szkoleniowych przewidzianych w konstrukcji toru orbitalnego. Różne programy mają różne cele – wzmacnianie układu krążenia, dbanie o kondycję, spalanie tłuszczu itp. Jednocześnie praca programu oszczędzi Ci konieczności ręcznego ustawiania parametrów - robi to symulator. W związku z tym im więcej programów treningowych ma tor orbitalny, tym szersze są jego możliwości i wygodniejszy trening. Niektóre modele mogą nawet zapewniać możliwość samodzielnego tworzenia programów.

Zależny od tętna to rodzaj programu treningowego, w którym obciążenie jest dostosowywane w zależności od tętna (pulsu) sportowca. Mówiąc najprościej, wystarczy ustawić żądaną częstotliwość - a symulator automatycznie dostosuje wszystkie parametry treningu tak, aby ta częstotliwość była utrzymywana przez wymagany czas.

Najprostszym wariantem programu zależnego od tętna jest tryb stałego pulsu, w którym tętno utrzymuje się na tym samym poziomie przez cały trening. Jednak zestaw takich programów nie ogranicza się do tego. Podobnie jak w przypadku treningu, im szerszy ten zestaw, tym większe masz możliwości w doborze optymalnej opcji na każdy konkretny moment.