Porównanie 70mai Dash Cam M500 vs 70mai Dash Cam A800S

Ta cecha szczególna oznacza, że zasilanie do wideorejestratora (zazwyczaj z zapalniczki) podawane jest bezpośrednio przez mocowanie, na którym jest on zainstalowany, a nie przez oddzielny kabel. Samo mocowanie jest zwykle wykonane jako szybko odpinane.

Właściwie, kabel zasilający też jest obecny w takich modelach — ale jest on on doprowadzony do mocowania, a nie do samego rejestratora. Dzięki temu taki kabelek można z łatwością zamocować w ściśle określonym położeniu; zresztą, nawet bez specjalnego mocowania nie ruszy się on ze swojego miejsca. Ta właściwość zapewnia szereg zalet w porównaniu do bardziej tradycyjnego formatu podłączenia. Po pierwsze, przewód nie wisi we wnętrzu i nie stwarza uciążliwości. Po drugie, nie trzeba go za każdym razem szukać i podłączać ponownie przy instalacji rejestratora — wystarczy zainstalować urządzenie na mocowaniu. To ostatnie jest szczególnie przydatne, jeśli rejestrator wymaga częstego wyjmowania i ponownego instalowania— na przykład, jeśli samochód regularnie zostawia się na niestrzeżonym parkingu, gdzie istnieje ryzyko kradzieży z wnętrza.

Kabel jest zazwyczaj podłączany do mocowania za pomocą złącza z możliwością szybkiego podłączania i rozłączania — na wypadek, jeśli przewód trzeba usunąć z wnętrza, nie zdejmując mocowania. Przy tym w wielu modelach zastosowano standardowe złącze miniUSB lub microUSB, co pozwala w razie potrzeby użyć innego przewodu zasilającego (na przykład, w...przypadku utraty lub uszkodzenia ogólnego kabla). Jednak dla pełnej pewności, takie szczegóły nie zaszkodzi wyjaśnić oddzielnie.

Rodzaj złącza używanego w wideorejestratorze do jego zasilania. Należy zwrócić uwagę na ten punkt w pierwszej kolejności, jeśli planujesz wymieniać wideorejestrator z gotowym okablowaniem pod ten lub inny rodzaj złącza (miniUSB, microUSB, USB C, DC 12 V). Tak więc wymiana wideorejestratora sprowadza się do zamontowania nowego bez ponownej wymiany kabla.

Matryca to kluczowy element każdej kamery cyfrowej; jakość uzyskanego obrazu zależy przede wszystkim od niej i od technologii przetwarzania sygnału. W danym przypadku typ odnosi się raczej do marki matrycy; zwykle wskazywany jest w przypadku gdy rejestrator jest wyposażony w wysokiej jakości czujnik, który znacznie przewyższa większość dostępnych na rynku rozwiązań.

Jednym z najpopularniejszych takich wariantów jest Sony. Konkretna specyfikacja matryc ( IMX179, IMX222, IMX291, IMX307, IMX317, IMX322, IMX323, IMX326, IMX335, IMX415) mogą się różnić, jednak w każdym przypadku taki czujnik jest oznaką wysokiej jakości rejestratora.

Ponadto dostępne są modele wyposażone w matryce innych producentów – Aptina, OmniVision, Samsung(GalaxyCore), Sandvik. Takie rozwiązania są ogólnie uważane za prostsze i bardziej dostępne niż Sony – zarówno pod względem ceny, jak i funkcjonalności. Mimo to, Samsung ma sporo opracowań w dziedzinie elektroniki, i nawet tak stosun...kowo „proste” sensory są zwykle bardziej zaawansowane i wysokiej jakości niż "bezimienne".

Kolejnym producentem, który produkuje matryce dość wysokiej jakości, jest Panasonic. Takie czujniki nie są tak rozpowszechnione jak te opisane powyżej, jednak wciąż można je spotkać w rejestratorach, m.in. w dość zaawansowanych.

Model układu graficznego lub procesora stosowanego w wideorejestratorze

Termin "układ graficzny" używany jest głównie w stosunku do urządzeń z możliwościami podstawowymi, "procesor" — dotyczy zaawansowanych modeli z dużą ilością nietypowych funkcji. Jednak w każdym przypadku chodzi o ten sam podzespół — czyli główną jednostkę obliczeniową, od specyfikacji której zależą ogólne możliwości rejestratora. Znając model układu graficznego/procesora, można znaleźć szczegółowe dane na jego temat i ocenić poziom satysfakcji z urządzenia bazującego na tej elektronice. Z najbardziej zaawansowanych i nowoczesnych układów można wymienić, w szczególności, Ambarella A7L, Ambarella A12, Novatek NTK96655, Novatek NTK96660 i HiSilicon Hi3516.

Przysłona obiektywu zamontowanego w rejestratorze.

Parametr ten określa, jak bardzo optyka tłumi przesyłany strumień światła. Przysłona jest wskazywana ułamkiem - na przykład f/1.8. Im niższa liczba w mianowniku, tym więcej światła może przepuszczać soczewka. Konwencjonalny model z obiektywem f/2.2 teoretycznie da ciemniejszy obraz niż rejestrator z jasną optyką f/1.5.

Wysoka przysłona jest ważna przede wszystkim podczas filmowania w warunkach słabego oświetlenia otoczenia: pozwala na robienie zdjęć o zmierzchu i w nocy bez tworzenia dodatkowych artefaktów w postaci szumów. Jednocześnie podczas fotografowania z optyką o dużej aperturze zmniejsza się efekt rozmycia poruszających się obiektów w kadrze. Z drugiej strony rzeczywista jakość rejestratora zależy od wielu innych czynników – w szczególności od rodzaju matrycy, zastosowanego procesora obrazu itp. Dlatego też podany w charakterystyce współczynnik apertury nie jest prawdą ostateczną, a raczej poglądowy.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę wideo nagrywanego rejestratorem w standardzie Full HD (1080p).

Termin Full HD u wielu kojarzy się z rozdzielczością 1920x1080 — rzeczywiście, rozdzielczość ta jest bardzo popularna, w tym wśród wideorejestratorów. Jednak standard ten obejmuje również inne warianty, w tym w szczególności, 1440x1080(proporcje 4:3) i 1920x540(obniżona o połowę rozdzielczość w pionie). Ogólnie, obsługiwanie tej rozdzielczości jest dobrym wskaźnikiem dla współczesnego rejestratora, sugerujące że urządzenie należy do co najmniej klasy średniej.

Co do liczby klatek na sekundę , to im jest ona wyższa , tym bardziej płynne i niewyraźne będzie wideo, tym lepiej będą widoczne szczegóły na poruszających się obiektach, a także więcej miejsca będą zajmowali nagrywane materiały. Należy podkreślić, że w niedrogich Full HD rejestratorach nagrywanie może odbywać się z bardzo niskimi prędkościami — 15 kl./s lub nawet 10 kl./s. Taka prędkość nagrywania pozwala na w miarę komfortowe oglądanie filmów, ale do normalnego wyświetlania elementów ruchomych, pożądana jest jednak wyższa liczba klatek na sekundę — przynajmniej 25 klatek/s.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę wideo nagrywanego rejestratorem w standardzie Quad HD.

Według jakości obrazu standard Quad HD znajduje się między Super HD i Ultra HD. Nie posiada on określonej nominalnej rozdzielczości, ale najczęściej w wideorejestratorach spotykane jest nagrywanie o rozmiarze kadru 2560x1440 Zresztą, nawet takich modeli jest stosunkowo niewiele; a bardziej specyficzne wartości takie jak 2688x1440 stosuje się jeszcze rzadziej. Występują także dość nietypowe warianty — na przykład kadr kwadratowy 1440x1440

Co do liczby klatek na sekundę, to im jest ona wyższa, tym bardziej płynne i mniej rozmyte będzie wideo, tym lepiej będą widoczne szczegóły na poruszających się obiektach, a także więcej miejsca będą zajmować nagrane materiały. Zresztą, w przypadku Quad HD jest zwykle używana częstotliwość 24 kl./s lub 30 kl./s, a różnica między tymi prędkościami wcale nie jest istotna.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę wideo nagrywanego rejestratorem w standardzie 4K Ultra HD.

Do standardu UHD 4K odnoszą się głównie formaty wideo o rozmiarze kadru około 4 tys. px w poziomie — w szczególności, 3840x2160 Jednak w wideorejestratorach ta kategoria obejmuje też inne rozdzielczości z rozmiarem kadru wynoszącym 2160 px w pionie — w szczególności, 2888x2160(proporcje 4:3). Dla wideorejestratorów jest to bardzo zaawansowany standard, który zapewnia najwyższą szczegółowość obrazu, ale wymaga dużych matryc i potężnej mocy obliczeniowej. W konsekwencji, jego obsługa jest charakterystyczna tylko dla niektórych modeli poziomu topowego.

Co do liczby klatek na sekundę, to im jest ona wyższa, tym bardziej płynne i mniej rozmyte będzie wideo, tym lepiej będą widoczne szczegóły na poruszających się obiektach, a także więcej miejsca będą zajmować nagrane materiały. Zresztą, przy nagrywaniu w UHD wskaźnik ten rzadko przekracza 24 kl./s — ze względu na wspomniane wymagania sprzętowe.

Kąt widzenia, zapewniany przez główną kamerę wideorejestratora. Z reguły jest on podawany według przekątnej kadru, rzadziej – w poziomie, z tego powodu modele z jednakowymi cyframi w specyfikacji mogą nieznacznie różnić się rzeczywistym polem widzenia. Tak że jeżeli masz co do tego wątpliwości, przy wyborze nie zaszkodzi wyszukać i obejrzeć przykładowe wideo z różnych modeli.

Przy ceteris paribus szerszy kąt widzenia pozwala objąć więcej przestrzeni, lecz poszczególne detale w kadrze wychodzą drobniejsze. Ponadto szerokokątne obiektywy powodują geometryczne zniekształcenia obrazu (można jednak zastosować DEWARP, aby je wyeliminować, patrz "Funkcje"). Jeśli chodzi o konkretne dane, kąt widzenia do 120° włącznie uważany jest za stosunkowo mały dla nowoczesnych rejestratorów, wartości 121 – 140° można nazwać średnimi, 141 – 160° – powyżej średnich, a większość szerokokątnych modeli jest w stanie objąć ponad 160° przestrzeni .