Osobliwości
—
Samojezdna. W samojezdnych kosiarkach silnik obraca nie tylko część tnącą, ale także koła kosiarki; dzięki temu użytkownik nie musi popychać jej przed sobą – wystarczy tylko ustawić i kontrolować kierunek ruchu. Jest to wygodne, ale takie modele są droższe niż modele bez własnego napędu. Wynika to nie tylko ze złożoności konstrukcji, ale także z faktu, że tego typu urządzenia wymagają mocniejszych silników – w końcu moc trzeba podzielić między osprzętem tnącym a układem jezdznym. Z tego samego powodu urządzenie z własnym napędem będzie mniej wydajne i skuteczne niż odpowiednik bez własnego napędu o tej samej mocy. Jednak niektóre typy kosiarek z definicji są samojezdne – w szczególności są to ciężkie modele profesjonalne, które trudno byłoby pchać rękami, a także
ridery (traktorki ogrodowe)(patrz "Rodzaj").
—
Regulacja wysokości uchwytu. Możliwość regulacji wysokości uchwytu kosiarki, co pozwala optymalnie dopasować urządzenie do wzrostu użytkownika. Funkcja ta jest szczególnie przydatna dla osób niskich lub odwrotnie wysokich – domyślnie uchwyty kosiarek są wykonane dla osób średniego wzrostu, a bez regulacji wysokości praca z urządzeniem byłaby niewygodna.
—
Koła skrętne. Obecność w kosiarce do trawy specjalnych, tzw. samonastawnych kół (podobnych do stosowanych np. w wózkach sklepowych). Koła te skręcają automatyczn
...ie w kierunku jazdy urządzenia, co znacznie zmniejsza promień skrętu kosiarki i zwiększa jej zwrotność. Jednocześnie należy zauważyć, że ta konstrukcja jest zwykle stosowana tylko do kół przednich, podczas gdy tylne pozostają sztywno przymocowane do osi. Więc nadal nie da się przesuwać takiej konstrukcji na boki.
— Dysza do mycia. Obecność w kosiarce dyszy (złączki) do podłączenia węża ogrodowego; zwykle ta dysza znajduje się na osłonie i jest przeznaczona do standardowego złącza używanego w wężach. Jak sama nazwa wskazuje, funkcja ta pozwala umyć osłonę i nóż urządzenia, usuwając z nich resztki trawy i inne zabrudzenia: w tym celu wystarczy podłączyć wąż, włączyć przystawkę roboczą i dozować wodę. Jest to o wiele wygodniejsze niż zdejmowanie osłony i noża do ręcznego umycia — zwłaszcza jeśli chodzi o ciężką profesjonalną kosiarkę lub rider (patrz "Rodzaj").
— Uchwyt na kubek. Obecność uchwytu na kubek w konstrukcji kosiarki — specjalistycznego stojaka na szklanki i stosunkowo małe butelki. Taki stojak ma zwykle charakterystyczne wgłębienie, w którym montowany jest pojemnik z piciem dla operatora. Często uchwyty na kubki są podwójne, są one umieszczane na osobnym panelu między rurkami rękojeści urządzenia. Uchwyty na kubki spotykane są w tradycyjnych kosiarkach i mini-riderach (traktorkach).Napęd na koła
Rodzaj napędu zapewniony w kosiarce samojezdnej (patrz „Osobliwości”). Ten szczegół jest wskazywany w zależności od tego, które koła są napędzane od silnika.
— Tylny. Klasyczny wariant napędu stosowany w zdecydowanej większości urządzeń samojezdnych. Ta popularność wynika z wielu zalet. Po pierwsze, tylne koła znajdują się za elementem tnącym, a podczas jazdy toczą się po już skoszonej trawie. Po drugie, w klasycznych kosiarkach większość ciężaru przenoszą tylne koła; jeśli podczas pracy z tyłu maszyny jest zainstalowany kosz, środek ciężkości przesuwa się jeszcze bardziej do tyłu. Co prawda, uważa się, że takie urządzenia są mniej zwrotne niż z napęd przednim, jednak w większości przypadków ten szczegół nie jest decydujący, ponadto w konstrukcji często przewidziano różne sztuczki ułatwiające skręcanie.
— Przedni. Uważa się, że napęd na przednie koła zapewnia kosiarce najlepszą zwrotność. Traktorki ogrodowe o tej konstrukcji są również mniej podatne na utykanie w strumieniach, kałużach i innych podobnych miejscach: urządzenie z napędem przednim może bezwładnie prześlizgiwać się przez trudny obszar, tak że przednie koła zaczepiają się o twardy grunt, podczas gdy urządzenie z napędem tylnym częściej „utyka” kołami napędowymi w lepkiej glebie. Z drugiej strony, generalnie ta opcja jest mniej odpowiednia dla kosiarek niż napęd na tylne koła — przede wszystkim dlatego, że koła napędowe muszą poruszać się po nieskoszonej trawie (jedynym wyjątkiem są niektó...re ridery, w których element tnący jest zamontowany przed maszyną). Ponadto środek ciężkości urządzenia musi być przesunięty do przodu, aby zapewnić pewny chwyt na podłożu. Jest to szczególnie trudne, gdy do zbierania trawy używany jest kosz montowany z tyłu: gdy kosz się zapełnia, ciężar przesuwa się z przedniej osi na tylną, co w niektórych przypadkach może prowadzić do utraty przyczepności. W konsekwencji napęd na przednie koła jest niezwykle rzadki — głównie w modelach bez kosza i/lub z silnikiem wyraźnie przesuniętym do przodu w celu prawidłowego rozłożenia masy.
— Na wszystkie koła. W tym przypadku chodzi o napęd na wszystkie 4 koła jednocześnie. Jego główną zaletą są doskonałe możliwości przejazdu: urządzenie „czepia się ziemi” wszystkimi czterema kołami, a prawdopodobieństwo, że wszystkie utkną naraz, jest bardzo niskie. Ponadto w konstrukcji mogą się przewidywać specyficzne cechy, które dodatkowo zwiększają zdolność do jazdy w terenie — na przykład blokada mechanizmu różnicowego. Z drugiej strony napęd na cztery koła jest drogi zarówno sam w sobie (ze względu na złożoność konstrukcji), jak i w eksploatacji (ze względu na duże zużycie paliwa). Jedynymi wyjątkami są małe elektryczne roboty koszące (patrz „Rodzaj”), ale produkuje się ich stosunkowo niewiele — większość modeli 4x4 ma silniki benzynowe i są obsługiwane ręcznie. W związku z tym warto zwracać uwagę na tę opcję tylko wtedy, gdy musisz pracować na dużym obszarze o trudnym terenie, z którym maszyna z „jednym napędem” nie będzie w stanie normalnie sobie poradzić. Natomiast kupowanie modelu z napędem na wszystkie koła do pielęgnacji płaskiego trawnika przed prywatnym domem jest mało uzasadnione.
