Porównanie STIHL FSA 57 vs STIHL FSA 56 Set

— Nóż łopatkowy. Nóż w postaci pary ostrzy, obracających się wokół osi pionowej na kształt łopat śmigła. Najpopularniejszą, prawie standardową opcją dla kosiarek rotacyjnych są dwa noże (patrz „System tnący”). Należy pamiętać, że w przypadku podkaszarek użycie noża pozwala na większą wydajność i lepsze radzenie z gęstą trawą niż w przypadku użycia szpuli z żyłką. Natomiast ostrza bardzo źle znoszą kontakt z kamieniami i innymi twardymi przedmiotami; w przypadku takich problemów mogą się zapewniać różne funkcje (na przykład automatyczny hamulec silnikowy).

— Nóż 4-zębny. Rodzaj noża łopatkowego (patrz wyżej), który ma cztery ostrza — charakterystyczne „zęby”. Ta pozycja jest wskazywana tylko dla kosiarek do trawy (w tym robotów; patrz „Rodzaj”): standardowa opcja dla nich to dwa zęby, a 4-zębny nóż tnący jest przypadkiem wyjątkowym. Nieznacznie zwiększa wagę i koszt, jednak w porównaniu do dwóch zębów pozwala na osiągnięcie większej wydajności przy tej samej prędkości obrotowej silnika i średnicy zębów. Jest to szczególnie ważne w przypadku robotów koszących (patrz „Rodzaj”), dla których ważna jest kompaktowość.

— Nóż bębnowy. Przystawki stosowane w bębnowych (wrzecionowych) kosiarkach do trawy. Aby uzyskać więcej informacji na temat takich urządzeń, zobacz „System tnący”, tutaj przypominamy, że noże bębnowe są gorsze od no...ży łopatkowych pod względem wydajności w gęstej trawie, jednak zapewniają „czystsze” cięcie, co pozwala nadać trawnikowi najdokładniejszy wygląd. Tak więc ta opcja dobrze nadaje się do regularnego przycinania stosunkowo rzadkiej, zadbanej roślinności.

— Szpula z żyłką. Najczęściej używana w podkaszarkach (patrz „Rodzaj”). Zgodnie z ogólną zasadą działania jest podobna do noża łopatkowego (patrz wyżej), jednak elementem tnącym w tym przypadku są nie ostrza, ale odcinki grubej żyłki obracające się z dużą prędkością. Główną zaletą żyłki nad nożem z łopatkami jest prawie całkowita niewrażliwość na zderzenia z kamieniami i innymi twardymi przedmiotami: od uderzenia taka „łopatka” tylko się wygnie i dosłownie natychmiast wyprostuje z powodu siły odśrodkowej. Co prawda, takie przystawki radzą sobie nieco gorzej z grubymi łodygami, ale w praktyce wszystko zależy od grubości żyłki (patrz wyżej) i szybkości jej obrotu.

— Kultywator. Przystawka przeznaczona do spulchniania gleby. Zewnętrznie jest to zestaw osadzonych na osi poziomej kół zębatych z zębami o określonym zakrzywionym kształcie. Z powodu obrotu tych kół następuje spulchnianie. W takie przystawki są głównie wyposażone wielofunkcyjne kosiarki spalinowe (patrz „Rodzaj”). Jednocześnie szerokość kultywatora jest zwykle niewielka, słabo nadaje się do pełnoprawnych prac ogrodowych, ale może być przydatna podczas pielęgnacji małego klombu lub kilku rabat.

— Tarcza tnąca. Przystawka do cięcia stosunkowo grubych zdrewniałych łodyg (np. krzewów lub małych gałęzi drzew). Jest instalowana głównie na podkaszarkach (patrz „Rodzaj”). Zewnętrznie taka przystawka jest bardzo podobna do elementu roboczego piły tarczowej: wykorzystuje obracającą się tarczę z charakterystycznymi zębami na krawędziach. Tarcza może mieć otwory w celu zmniejszenia wagi.

— Kosiarka listwowa nożycowa. W tym przypadku chodzi o specjalną przystawkę, która jest najczęściej używana w kosiarkach listwowych (patrz „Rodzaj”). Taka przystawka wygląda jak charakterystyczny poziomy „grzebień” z dwoma rzędami zębów poruszających się względem siebie. Jej konstrukcję opisano bardziej szczegółowo w punkcie „System tnący – nożycowy”, tutaj zauważamy, że podkaszarki z taką przystawką są niezbędne podczas pracy z gęstą roślinnością i grubymi łodygami, łatwo radzą sobie z zaroślami, które są „zbyt twarde” dla innych przystawek.

Cechy wyposażenia kosiarki akumulatorowej (patrz "Typ silnika"). Większość współczesnych modeli tego typu jest początkowo wyposażona w jeden akumulator, jednak zdarzają się wyjątki. Są one wskazywane w tym przypadku, opcje mogą być następujące:

— Bez akumulatora. Ta opcja jest przeznaczona przede wszystkim dla tych, którzy nie chcą polegać na wyborze producenta i chcieliby wybrać akumulator do kosiarki według własnego wyboru. Teoretycznie może to być kłopotliwe, ale w praktyce akumulatory często sprzedaje się dosłownie „obok” narzędzi – na najbliższym stojaku lub w kolejnym dziale sklepu internetowego. Ponadto wiele marek sprawia, że akumulatory są uniwersalne — na przykład akumulator z wiertarki można włożyć do podkaszarki elektrycznej. Tak więc takie wyposażenie jest również przydatne dla tych, którzy mają już narzędzie akumulatorowe w gospodarstwie — najważniejsze jest wyjaśnienie kompatybilności przed zakupem.

— 2 szt. w zestawie. Zestwa zawiera dwa wymienne akumulatory. Najbardziej oczywistą zaletą tej konfiguracji jest dłuższy czas autonomicznej pracy: gdy ładunek się wyczerpie, wystarczy wymienić rozładowany akumulator na nowy. Jednak oprócz tego ta opcja zapewnia inne korzyści. Pozwala więc skrócić przerwy w ładowaniu: jeden z akumulatorów może być ładowany, podczas gdy drugi jest używany do pracy. Ponadto, nawet jeśli jeden akumulator ulegni...e awarii, drugi pozostanie sprawny; prawdopodobieństwo jednoczesnej awarii obu akumulatorów jest niezwykle niskie (i zdecydowanie niższe niż w przypadku pojedynczego akumulatora). Z drugiej strony za drugi zasilacz trzeba będzie dopłacić – choć często jego koszt jest niższy niż w przypadku zakupu zapasowego akumulatora osobno.

Pojemność nominalna akumulatora, który jest standardowo za instalowany w jednostce o odpowiedniej konstrukcji (patrz „Typ silnika”).

Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy wskaźnik ten, tym więcej energii może zmagazynować akumulator i tym dłużej może zasilać silnik elektryczny. Jednocześnie przypominamy, że faktyczna autonomia kosiarki będzie zależeć nie tylko od charakterystyki akumulatora, ale także od poboru mocy przez jednostkę — to z kolei zależy od mocy silnika, typu przystawki, trybu pracy, gęstości trawy itp. Ponadto pojemność jest zwykle podawana w amperogodzinach; przy tym cechy tych jednostek są takie, że na ich podstawie można porównywać tylko akumulatory o tym samym napięciu znamionowym (patrz wyżej).

Tak więc przy wyborze akumulatora pojemność akumulatora jest bardziej parametrem referencyjnym i reklamowym niż praktycznie znaczącym, a porównywać można według niego tylko modele o podobnej charakterystyce. Aby ocenić rzeczywistą autonomię, lepiej zwrócić uwagę na czas pracy podany bezpośrednio w charakterystyce (patrz poniżej).

Czas pracy urządzenia zasilanego akumulatorowo (patrz „Typ silnika”) na jednym ładowaniu akumulatora.

Wskaźnik ten pozwala w pewnym stopniu ocenić autonomię jednostki. Co prawda, należy pamiętać, że w charakterystyce zwykle wskazuje się czas pracy w określonych warunkach, zwykle bardzo korzystnych: małe obciążenie przystawki, niska i stała prędkość obrotowa silnika itp. Dlatego w praktyce autonomia może różnić się od deklarowanej — zwykle w dół, ale można też odwrotnie. Niemniej jednak, zgodnie z deklarowanym czasem pracy, całkiem możliwe jest porównanie różnych modeli narzędzia akumulatorowego: różnica w oficjalnych charakterystykach jest zwykle dość zgodna z różnicą rzeczywistej autonomii.

Poziom hałasu wytwarzanego przez urządzenie podczas pracy. Z reguły w charakterystyce wskazywany jest pewien średni wskaźnik — w standardowym trybie działania; jednak rzeczywiste wartości zwykle nie różnią się zbytnio od podanych.

Im niższy poziom hałasu, tym wygodniejsza jest obsługa maszyny i mniejsze zmęczenie operatora. W przypadku kosiarek jest to szczególnie ważne, ponieważ te urządzenia są dość głośne — nawet najcichsze modele (niektóre roboty koszące) dają około 47 — 48 dB, co jest porównywalne z mówieniem ze średnią głośnością. Należy zauważyć, że decybel jest wielkością nieliniową, a najłatwiejszym sposobem oszacowania rzeczywistej głośności jest wykorzystanie tabel porównawczych. Oto prosta tabela dla wartości występujących we współczesnych kosiarkach:

— 60 — 65 dB — rozmowa na podniesionych tonach w odległości około 1 m;
70 dB — głośna rozmowa kilku osób w tej samej odległości;
75 dB — głośny śmiech z odległości 1 m;
80 dB — silnik motocyklowy, odkurzacz o średniej mocy.
90 dB — głośne krzyki, wagon towarowy w odległości 7 — 10 m;
100 dB — pociąg metra lub głośny sygnał samochodowy w odległości 5 — 7 m, warsztat przemysłowy;
110 dB — silnik ciągnika w odległości około 1 m.

Oprócz subiektywnych odczuć istnieją określone normy sanitarne, które ograniczają narażenie na silny hałas. Tak więc, zgodnie z normami europejskimi, hałas o poziomie 85 dB można słuchać bez sprzętu ochronnego przez 8 h, 91 dB — 2...godziny, 97 dB — pół godziny, a 103 dB — tylko 7 minut. Dlatego przy wyborze jednostki warto wziąć pod uwagę czas pracy z nią – przy dużym poziomie hałasu mogą być potrzebne słuchawki ochronne.