Porównanie GRAD Tools 5710935 vs Sigma 5710401

Moc znamionowa generatora to najwyższa moc, jaką agregat jest w stanie bezproblemowo dostarczać przez nieograniczony czas. W „najsłabszych” modelach liczba ta wynosi mniej niż 1 kW, w najmocniejszych — 50 — 100 kW, a nawet więcej; generatory z modułem spawalniczym (patrz poniżej) mają zwykle moc znamionową od 1 — 2 kW do 8 — 10 kW.

Główna zasada wyboru w tym przypadku jest następująca: moc znamionowa nie może być niższa niż całkowity pobór mocy całego podłączonego obciążenia. W przeciwnym razie generator po prostu nie będzie w stanie zapewnić wystarczającej ilości energii lub będzie działał z przeciążeniami. Jednak, aby wyjaśniać minimalną wymaganą moc generatora, nie wystarczy po prostu dodać liczbę watów wskazaną w charakterystyce każdego podłączonego urządzenia — metoda obliczeniowa jest nieco bardziej skomplikowana. Po pierwsze, należy pamiętać, że w watach zwykle wskazuje się tylko moc czynną różnych urządzeń; ponadto wiele urządzeń elektrycznych prądu przemiennego zużywa moc bierną („bezużyteczną” moc zużywaną przez cewki i kondensatory podczas pracy z tym prądem). Rzeczywiste obciążenie generatora zależy dokładnie od całkowitej mocy (czynnej i biernej), wskazywanej w woltoamperach. Do jej obliczania istnieją specjalne współczynniki i formuły.

Drugi niuans związany jest z zasilaniem ur...ządzeń, w których prąd rozruchowy (i odpowiednio pobór mocy w momencie włączenia) jest znacznie wyższy niż nominalny — głównie są to urządzenia z silnikami elektrycznymi, takie jak odkurzacze , lodówki, klimatyzatory, elektronarzędzia itp. Moc rozruchową można określić mnożąc moc znamionową przez tzw. współczynnik rozruchu. Dla urządzeń jednego typu jest on mniej więcej taki sam — np. 1,2 — 1,3 dla większości elektronarzędzi, 2 dla mikrofalówki, 3,5 dla klimatyzatora itp.; bardziej szczegółowe dane dostępne są w dedykowanych źródłach. Charakterystyki rozruchowe obciążenia są niezbędne przede wszystkim do oceny wymaganej maksymalnej mocy generatora (patrz niżej) — jednak moc ta nie zawsze jest podana w charakterystyce, często producent podaje tylko moc znamionową agregata. W takich przypadkach przy obliczaniu dla urządzeń o współczynniku rozruchu większym niż 1 warto zastosować moc rozruchową, a nie moc znamionową.

Należy również pamiętać, że w przypadku kilku gniazd określony podział całkowitej mocy na nie może być różny. Ten punkt należy doprecyzować osobno — w szczególności dla określonych typów gniazd (więcej szczegółów patrz „Gniazd 230 V”, „Gniazd 400 V”).

Maksymalna moc, jaką może dostarczyć generator.

Ta moc jest nieco wyższa niż znamionowa (patrz wyżej), jednak tryb maksymalnej wydajności może być utrzymany tylko przez bardzo krótki czas — w przeciwnym razie wystąpi przeciążenie. Dlatego praktycznym znaczeniem tej cechy jest głównie opisanie sprawności generatora podczas pracy ze zwiększonymi prądami rozruchowymi.

Przypomnijmy, że niektóre rodzaje urządzeń elektrycznych w momencie rozruchu zużywają kilkakrotnie więcej prądu (i odpowiednio mocy) niż w trybie normalnym; jest to typowe głównie dla urządzeń z silnikami elektrycznymi, takich jak elektronarzędzia, lodówki itp. Jednak zwiększona moc do takiego sprzętu jest potrzebna tylko na krótki czas, normalna praca przywracana jest w ciągu kilku sekund. Możesz oszacować charakterystykę rozruchową, mnożąc moc znamionową przez tak zwany współczynnik rozruchu. W przypadku sprzętu jednego typu jest mniej więcej taki sam (1,2 — 1,3 dla większości elektronarzędzi, 2 dla kuchenki mikrofalowej, 3,5 dla klimatyzatora itp.); bardziej szczegółowe dane dostępne są w dedykowanych źródłach.

W warunkach idealnych maksymalna moc generatora nie powinna być niższa niż całkowita moc szczytowa podłączonego obciążenia — to znaczy moc rozruchowa sprzętu o współczynniku rozruchu większym niż 1 plus moc znamionowa wszystkich innych urządzeń. Zminimalizuje to prawdopodobieństwo przeciążenia.

— Miedziane. Uzwojenie miedziane jest typowe dla zaawansowanych generatorów. Miedziany alternator charakteryzuje się wysoką przewodnością i niską rezystancją. Przewodność miedzi jest 1,7 razy większa niż przewodność aluminium, takie uzwojenie mniej się nagrzewa, a połączenia z tego metalu mogą wytrzymać spadki temperatury i obciążenia wibracyjne. Wśród wad miedzianego uzwojenia można tylko zauważyć wysoki koszt alternatora. Poza tym generatory z uzwojeniem miedzianym charakteryzują się wysoką niezawodnością i trwałością.

— Aluminiowe. Aluminiowe uzwojenie alternatora jest typowe dla niedrogich generatorów. Główne zalety aluminium to niewielka waga i niska cena, poza tym takie uzwojenie z reguły jest gorsze od analogów miedzianych. Na powierzchni aluminium tworzy się warstwa tlenkowa, która pojawia się wszędzie, nawet w miejscach lutowania stykowego. Warstwa tlenkowa zacieśnia styki i zapobiega pewnemu utrzymywaniu aluminiowych przewodów przez zewnętrzny oplot ochronny.

Moc robocza silnika zainstalowanego w generatorze. Tradycyjnie wskazywana jest w koniach mechanicznych; 1 KM w przybliżeniu równa się 735 W.

Od tego wskaźnika zależy bezpośrednio przede wszystkim moc znamionowa generatora (patrz wyżej): w zasadzie nie może być wyższa niż moc silnika, ponadto część mocy silnika jest zużywana na ciepło, tarcie i inne straty. Im mniejsza różnica między tymi mocami, tym wyższa sprawność generatora i tym on jest oszczędniejszy. Co prawda, wysoka sprawność wpływa na koszt, ale ta różnica może się opłacić przy regularnym użytkowaniu ze względu na oszczędność paliwa.

Zużycie paliwa przez generator benzynowy lub wysokoprężny, a w przypadku modeli kombinowanych — przy zasilaniu benzyną (patrz "Paliwo").

Mocniejszy silnik nieuchronnie oznacza większe zużycie paliwa; jednak modele o tej samej mocy silnika mogą się pod tym względem różnić. W takich przypadkach warto wziąć pod uwagę, że model o mniejszym zużyciu zazwyczaj kosztuje więcej, ale ta różnica może dość szybko się zwrócić, zwłaszcza przy regularnym użytkowaniu. Ponadto, znając zużycie paliwa i pojemność zbiornika, możesz określić, na jak długo wystarczy jedno tankowanie; jednak w modelach inwerterowych przy częściowym obciążeniu rzeczywisty czas pracy może okazać się zauważalnie wyższy niż teoretyczny, aby uzyskać więcej szczegółów szczegółów patrz „Alternator (prądnica)”.

Całkowita waga urządzenia — zwykle bez paliwa; wagę po tankowaniu można łatwo określić, znając pojemność zbiornika.

Ogólnie rzecz biorąc, mocniejsze generatory nieuchronnie okazują się cięższe, ale modele o podobnych właściwościach mogą wyraźnie różnić się wagą. Oceniając te różnice i generalnie wybierając według wagi, warto wziąć pod uwagę specyfikę zastosowania generatora. Jeśli więc urządzenie ma być często przenoszone z miejsca na miejsce – na przykład podczas korzystania z niego „w wyjazdach” – warto zwrócić uwagę na lżejsze agregaty, które są wygodniejsze w transporcie. Należy jednak pamiętać, że wadą lekkiej konstrukcji jest często zwiększony koszt lub zmniejszony stopień ochrony. Natomiast do użytku stacjonarnego można nie zwracać szczególnej uwagi na parametr ten lub nawet odwrotnie: wybrać cięższą (i z reguły bardziej zaawansowaną i funkcjonalną) opcję.

Jeśli chodzi o konkretne liczby, warto zauważyć, że współczesne generatory są na ogół dość masywne. Tak więc za niewielką wagę takiego sprzętu uważa się nie tylko do 20 kg, ale nawet 20 – 30 kg; wiele agregatów waży 150 – 200 kg, a nawet więcej, a waga stacjonarnych modeli przemysłowych mierzona jest już w tonach.