Porównanie Ergo EGS3000E vs Kentavr KBG-258E

Moc znamionowa generatora to najwyższa moc, jaką agregat jest w stanie bezproblemowo dostarczać przez nieograniczony czas. W „najsłabszych” modelach liczba ta wynosi mniej niż 1 kW, w najmocniejszych — 50 — 100 kW, a nawet więcej; generatory z modułem spawalniczym (patrz poniżej) mają zwykle moc znamionową od 1 — 2 kW do 8 — 10 kW.

Główna zasada wyboru w tym przypadku jest następująca: moc znamionowa nie może być niższa niż całkowity pobór mocy całego podłączonego obciążenia. W przeciwnym razie generator po prostu nie będzie w stanie zapewnić wystarczającej ilości energii lub będzie działał z przeciążeniami. Jednak, aby wyjaśniać minimalną wymaganą moc generatora, nie wystarczy po prostu dodać liczbę watów wskazaną w charakterystyce każdego podłączonego urządzenia — metoda obliczeniowa jest nieco bardziej skomplikowana. Po pierwsze, należy pamiętać, że w watach zwykle wskazuje się tylko moc czynną różnych urządzeń; ponadto wiele urządzeń elektrycznych prądu przemiennego zużywa moc bierną („bezużyteczną” moc zużywaną przez cewki i kondensatory podczas pracy z tym prądem). Rzeczywiste obciążenie generatora zależy dokładnie od całkowitej mocy (czynnej i biernej), wskazywanej w woltoamperach. Do jej obliczania istnieją specjalne współczynniki i formuły.

Drugi niuans związany jest z zasilaniem ur...ządzeń, w których prąd rozruchowy (i odpowiednio pobór mocy w momencie włączenia) jest znacznie wyższy niż nominalny — głównie są to urządzenia z silnikami elektrycznymi, takie jak odkurzacze , lodówki, klimatyzatory, elektronarzędzia itp. Moc rozruchową można określić mnożąc moc znamionową przez tzw. współczynnik rozruchu. Dla urządzeń jednego typu jest on mniej więcej taki sam — np. 1,2 — 1,3 dla większości elektronarzędzi, 2 dla mikrofalówki, 3,5 dla klimatyzatora itp.; bardziej szczegółowe dane dostępne są w dedykowanych źródłach. Charakterystyki rozruchowe obciążenia są niezbędne przede wszystkim do oceny wymaganej maksymalnej mocy generatora (patrz niżej) — jednak moc ta nie zawsze jest podana w charakterystyce, często producent podaje tylko moc znamionową agregata. W takich przypadkach przy obliczaniu dla urządzeń o współczynniku rozruchu większym niż 1 warto zastosować moc rozruchową, a nie moc znamionową.

Należy również pamiętać, że w przypadku kilku gniazd określony podział całkowitej mocy na nie może być różny. Ten punkt należy doprecyzować osobno — w szczególności dla określonych typów gniazd (więcej szczegółów patrz „Gniazd 230 V”, „Gniazd 400 V”).

Maksymalna moc, jaką może dostarczyć generator.

Ta moc jest nieco wyższa niż znamionowa (patrz wyżej), jednak tryb maksymalnej wydajności może być utrzymany tylko przez bardzo krótki czas — w przeciwnym razie wystąpi przeciążenie. Dlatego praktycznym znaczeniem tej cechy jest głównie opisanie sprawności generatora podczas pracy ze zwiększonymi prądami rozruchowymi.

Przypomnijmy, że niektóre rodzaje urządzeń elektrycznych w momencie rozruchu zużywają kilkakrotnie więcej prądu (i odpowiednio mocy) niż w trybie normalnym; jest to typowe głównie dla urządzeń z silnikami elektrycznymi, takich jak elektronarzędzia, lodówki itp. Jednak zwiększona moc do takiego sprzętu jest potrzebna tylko na krótki czas, normalna praca przywracana jest w ciągu kilku sekund. Możesz oszacować charakterystykę rozruchową, mnożąc moc znamionową przez tak zwany współczynnik rozruchu. W przypadku sprzętu jednego typu jest mniej więcej taki sam (1,2 — 1,3 dla większości elektronarzędzi, 2 dla kuchenki mikrofalowej, 3,5 dla klimatyzatora itp.); bardziej szczegółowe dane dostępne są w dedykowanych źródłach.

W warunkach idealnych maksymalna moc generatora nie powinna być niższa niż całkowita moc szczytowa podłączonego obciążenia — to znaczy moc rozruchowa sprzętu o współczynniku rozruchu większym niż 1 plus moc znamionowa wszystkich innych urządzeń. Zminimalizuje to prawdopodobieństwo przeciążenia.

Pojemność silnika w generatorze benzynowym lub dieslowskim (patrz „Paliwo”). W teorii większa pojemność zwykle oznacza większą moc, ale w praktyce nie jest to takie proste. Po pierwsze, moc właściwa silnie zależy od rodzaju paliwa, a w urządzeniach benzynowych także od rodzaju silnika spalinowego (patrz wyżej). Po drugie, podobne silniki o tej samej mocy mogą mieć różne pojemności i tutaj jest praktyczny punkt: przy tej samej mocy większy silnik zużywa więcej paliwa, ale sam może być tańszy.

— Prąd stały na wyjściu (DC 12 V). Generator posiada wyjście o stałym prądzie i napięciu 12 V. Głównym celem tego wyjścia jest ładowanie akumulatorów samochodowych, a także zasilanie urządzeń oryginalnie przeznaczonych do samochodów (przypomnijmy, że 12 V to standardowe napięcie sieci pokładowych w samochodach).

— Port USB do ładowania. Generator posiada złącze USB (jedno lub więcej) do ładowania różnych urządzeń. Większość nowoczesnych smartfonów i tabletów można ładować z USB, a tę metodę ładowania można spotkać również w wielu innych urządzeniach – od aparatów i latarek po wkrętarki elektryczne i modele sterowane radiowo. Standardowe napięcie zasilania przez to złącze to 5 V, jednak moc może być różna, należy to wyjaśniać osobno.

— Synchronizacja ze smartfonem. Synchronizacja ze smartfonem pozwala na zdalne sterowanie generatorem. Dzięki temu użytkownik nie musi podchodzić do urządzenia w celu np. jego uruchomienia lub zatrzymania. Ponadto synchronizacja ze smartfonem pozwala na zdalne monitorowanie parametrów generowanego prądu elektrycznego i w czasie rzeczywistym. Będzie to wymagało jednak stałego połączenia z Internetem i specjalistycznego oprogramowania, które należy zainstalować na smartfonie.

— Automatyczny rozruch (ATS). Funkcja pozwalająca generatorowi, w określonych warunkach, włączyć się samoczynnie..., bez żadnej akcji ze strony użytkownika. Automatyczny rozruch jest używany głównie, gdy generator jest używany jako zapasowe źródło zasilania: podczas pracy głównego zasilania agregat jest wyłączany, a w przypadku zaniku napięcia sieciowego ATS uruchamia silnik, a obciążenie jest dostarczane z generatora. Należy zauważyć, że obecność automatycznego rozruchu jest wskazywana tylko wtedy, gdy generator został oryginalnie wyposażony w jednostkę elektroniczną ATS; modele z możliwością podłączenia takiej jednostki są umieszczone w osobnej kategorii (patrz poniżej).

— Złącze do systemu ATS. Złącze umożliwiające podłączenie do generatora zewnętrznego systemu automatycznego rozruchu (ATS); samo urządzenie nie jest zawarte w zestawie. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat automatycznego rozruchu, patrz wyżej; tutaj zauważamy, że dla niektórych użytkowników funkcja ta nie jest początkowo potrzebna, jednak może być potrzebna w przyszłości — na przykład, jeśli generator jest początkowo używany do budowy domu, a następnie planuje się jego instalację w tym samym domu jako zapasowe źródło zasilania. W takich sytuacjach ta opcja konfiguracji będzie optymalna: kupując sam generator nie będziesz musiał przepłacać za system ATS, a później, jeśli zajdzie taka potrzeba, możesz taką jednostkę kupić i podłączyć osobno.

— Automatyczny regulator napięcia (AVR). Automatyczny regulator utrzymujący stały poziom napięcia na wyjściu generatora. Taki regulator niweluje różnice wynikające ze zmian prędkości obrotowej silnika; jest to szczególnie ważne przy podłączaniu urządzeń wrażliwych na stabilność zasilania. Warto zauważyć, że obecność AVR jest prawie obowiązkowa dla generatorów synchronicznych (patrz "Alternator"), jednak w innych odmianach funkcja ta nie występuje: w agregatach asynchronicznych i dupleks z zasady nie ma zastosowania, a w jednostkach inwerterowych sam falownik pełnią rolę regulatora i nie wymagają dodatkowej elektroniki.

— Wyświetlacz. Własny wyświetlacz montowany na obudowie generatora. Z reguły jest to najprostszy ekran LCD, który może wyświetlać tylko cyfry i niektóre znaki specjalne. Niemniej jednak, nawet na takim ekranie mogą być wyświetlane różne przydatne informacje: napięcie, częstotliwość, dane licznika motogodzin, ostrzeżenie o niskim poziomie paliwa, komunikaty o błędach z kodami błędów itp. Dzięki temu sterowanie staje się wygodniejsze i bardziej intuicyjne.

— Licznik motogodzin. Urządzenie, które zlicza całkowity czas pracy silnika prądnicy od momentu jego pierwszego włączenia. Pozwala to na określenie ogólnego pogorszenia się stanu silnika i konieczności jego naprawy/wymiany, co może być przydatne zarówno przy dłuższym użytkowaniu urządzenia, jak i np. przy ocenie jakości towaru przy zakupie używanej prądnicy. Zwykle nie da się zresetować licznika motogodzin bez poważnej ingerencji w konstrukcję urządzenia.

— Woltomierz. Urządzenie wyświetlające aktualne napięcie dostarczane przez generator. Woltomierz może być wykonany w postaci oddzielnego czujnika zegarowego lub jego wskazania mogą być wyświetlane na własnym wyświetlaczu generatora (patrz wyżej). W każdym razie funkcja ta pozwala ściśle monitorować tryb pracy agregatu i zmniejsza ryzyko przyłożenia niedopuszczalnego napięcia do obciążenia.

— Połączenie równoległe. Obecność specjalnych złączy w konstrukcji generatora, dzięki którym dwa lub więcej agregaty można podłączyć do jednej sieci elektrycznej (zwykle za pomocą dodatkowego urządzenia). Ten rodzaj połączenia stosuje się, gdy jeden agregat nie jest w stanie unieść całego obciążenia, a moc połączenia przekracza możliwości samego urządzenia. Podobny schemat zyskał również popularność, jeśli jeden z agregatów ma być wykorzystywany jako zapasowe źródło zasilania.

— Rozruch zdalny. Obecność w zestawie dostawczym generatora pilota. Wykonany jest w formie bezprzewodowego breloczka i umożliwia włączanie/wyłączanie urządzenia na odległość bez zbliżania się do niego.

Poziom ochrony zapewniany przez obudowę generatora, a mianowicie stopień ochrony „wypełnienia” przed kurzem, wilgocią i ciałami obcymi. Jest oznaczony przez standard IP dwiema liczbami, z których jedna odpowiada ochronie przed ciałami stałymi i kurzem, druga — przed wilgocią, na przykład IP24.

Zgodnie z poziomem ochrony przed kurzem (pierwsza cyfra) we współczesnych generatorach występują następujące wartości:

2 — ochrona przed przedmiotami o średnicy większej niż 12,5 mm (palce itp.);
3 — przed przedmiotami o średnicy powyżej 2,5 mm (większość instrumentów);
4 — przed przedmiotami o średnicy większej niż 1 mm (prawie wszystkie narzędzia, większość przewodów);
5 — pyłoszczelność (całkowita ochrona przed kontaktem; kurz może dostać się do środka, ale nie ma wpływu na działanie urządzenia).

Poziomy ochrony przed wilgocią mogą być następujące:

1 — ochrona przed pionowo spadającymi kroplami wody;
2 — przed kroplami wody z odchyleniem do 15° od pionowej osi urządzenia (deszcz);
3 — przed kroplami wody z odchyleniem do 60° od pionowej osi urządzenia (deszcz i wiatr);
4 — przed rozbryzgami z dowolnego kierunku (deszcz z silnym wiatrem);


Ogólnie rzecz biorąc, do użytku w pomieszczeniach wskaźnik ten nie odgrywa kluczowej roli, ale na ulicy i w podobnych warunkach (na przykład na placu budowy) należy upewnić się, że wybrany generator jest wystarczająco chroniony — lub zapewnić dodatkową ochronę.

Poziom hałasu wytwarzanego przez generator podczas normalnej pracy. Im mniej hałasuje agregat, tym wygodniej się z niego korzysta, tym bliżej ludzi można go umieścić, jednak tym wyższa jest jego cena, przy pozostałych warunkach równych.

Należy również pamiętać, że generator z silnikiem spalinowym w zasadzie jest dość hałaśliwym sprzętem. Tak więc nawet "najcichsze" agregaty wydają 50 – 60 dB – to głośność rozmowy na tonach od średnich do wysokich. Większość współczesnych generatorów wytwarzają hałas na poziomie 61 – 70 dB (poziom głośnej rozmowy), a nawet 71 – 80 dB (głośność krzyku). W najgłośniejszych modelach wartość ta może przekraczać 80 dB, osiągając czasami wartości 120 dB (hałas młota pneumatycznego). Jednocześnie zauważamy, że poziom hałasu nie jest bezpośrednio związany z mocą: na przykład wśród agregatów o poziomie hałasu 80 dB lub więcej są zarówno modele ciężkie, jak i o stosunkowo małej mocy.

Poziom ciśnienia akustycznego w decybelach w odległości 7 m między źródłem hałasu a uchem operatora. Ponieważ w bezpośrednim sąsiedztwie generatora ludzie nie pracują, parametr przyda się do oceny poziomu hałasu na odległość. Na przykład obecne normy Unii Europejskiej zakładają, że moc akustyczna agregatów prądotwórczych o mocy powyżej 2 kW nie przekracza 97 dB — w odległości 7 m hałas silnika generatora będzie odpowiadał ciśnieniu akustycznemu około 72 dB.

Całkowita waga urządzenia — zwykle bez paliwa; wagę po tankowaniu można łatwo określić, znając pojemność zbiornika.

Ogólnie rzecz biorąc, mocniejsze generatory nieuchronnie okazują się cięższe, ale modele o podobnych właściwościach mogą wyraźnie różnić się wagą. Oceniając te różnice i generalnie wybierając według wagi, warto wziąć pod uwagę specyfikę zastosowania generatora. Jeśli więc urządzenie ma być często przenoszone z miejsca na miejsce – na przykład podczas korzystania z niego „w wyjazdach” – warto zwrócić uwagę na lżejsze agregaty, które są wygodniejsze w transporcie. Należy jednak pamiętać, że wadą lekkiej konstrukcji jest często zwiększony koszt lub zmniejszony stopień ochrony. Natomiast do użytku stacjonarnego można nie zwracać szczególnej uwagi na parametr ten lub nawet odwrotnie: wybrać cięższą (i z reguły bardziej zaawansowaną i funkcjonalną) opcję.

Jeśli chodzi o konkretne liczby, warto zauważyć, że współczesne generatory są na ogół dość masywne. Tak więc za niewielką wagę takiego sprzętu uważa się nie tylko do 20 kg, ale nawet 20 – 30 kg; wiele agregatów waży 150 – 200 kg, a nawet więcej, a waga stacjonarnych modeli przemysłowych mierzona jest już w tonach.