Porównanie LDNIO SE2435 vs Hama 00133757

Długość kabla używanego do podłączenia listwy przeciwprzepięciowej do sieci.

Im dłuższy kabel, tym dalej od gniazdka można zainstalować urządzenie. Z drugiej strony długi kabel może być niewygodny na krótkich dystansach. Modele na cewce są pozbawione tej wady (patrz "Typ"), ten szczegół jest kompensowany faktyczną obecnością cewki, ale wyróżniają się dużymi wymiarami i dużą wagą. Dlatego przy wyborze nie zawsze warto gonić za maksymalną długością drutu.

Najwyższy pobór mocy podłączonych urządzeń, który listwa przeciwprzepięciowa jest w stanie przenieść bez konsekwencji (a dokładniej, z jaką może pracować przez nieograniczony czas bez przeciążeń, przegrzania itp.).

Ograniczenie to wynika z faktu, że im wyższa moc przy tym samym napięciu, tym wyższy prąd przepływający przez urządzenie (w tym przypadku przez filtr mocy); i prądy niezgodne z projektem mogą prowadzić do awarii, a nawet wypadków. I chociaż, aby uniknąć tych konsekwencji, nowoczesne filtry często zapewniają różne rodzaje ochrony (patrz wyżej), ale uruchomienie ochrony jest nadal nienormalną sytuacją, której lepiej unikać. Dlatego warto dobrać model dla tego parametru tak, aby maksymalna moc filtra była przynajmniej nie mniejsza niż sumaryczny pobór mocy obciążenia. I najlepiej mieć margines 20-30% - da to dodatkowe gwarancje w przypadku różnych odchyleń w działaniu podłączonego sprzętu.

Warto również zwrócić uwagę na sytuacje, w których planowane jest zastosowanie filtra do tzw. obciążenie reaktywne - urządzenia elektryczne, które szeroko wykorzystują obwody kondensatorowe i / lub indukcyjne, takie jak elektronarzędzia lub agregaty chłodnicze. Całkowity pobór mocy takich urządzeń (zapisany w woltoamperach) może być znacznie wyższy niż moc czynna (która jest wyrażona w watach). Zalecana moc filtra sieciowego w takich przypadkach jest obliczana za pomocą specjalnych wzorów, które można znaleźć w odpowiednich źródłach.

Maksymalny prąd, przez który urządzenie przeciwprzepięciowe może przechodzić przez nieograniczony czas bez ryzyka przegrzania, awarii i innych problemów.

Parametr ten jest bezpośrednio związany z maksymalną mocą filtra (patrz wyżej): moc to prąd pomnożony przez napięcie. Tak więc na przykład dla standardowego modelu 230 V o maksymalnej mocy 2200 W maksymalne obciążenie wyniesie 10 A. Należy pamiętać, że charakterystyka nowoczesnych filtrów może nie odpowiadać podobnym obliczeniom - na przykład te same 10 A może być deklarowane dla modelu 2500 W ... Nie jest to jednak coś nadzwyczajnego: różnicę w liczbach można odnieść do mocy czynnej i biernej (patrz „Moc maksymalna”), charakterystykę filtrów jednofazowych (bez gniazd 400 V, patrz wyżej) można podać jak dla 230 V, a więc dla 230 V, a nawet 240 V, liczby można zaokrąglać dla czytelności itp.

W każdym razie praktyczna wartość maksymalnego obciążenia jest taka sama jak maksymalna moc: nie powinna być mniejsza niż prąd dostarczany do podłączonych urządzeń elektrycznych (w przeciwnym razie może działać ochrona, a nawet awaria). I używają tego parametru wraz z mocą maksymalną, ponieważ w niektórych przypadkach łatwiej jest ocenić charakterystykę obciążenia (i wymagania dotyczące filtra) po poborze prądu, a nie po mocy.

Pole przekroju przewodu służącego do podłączenia filtra do sieci. Im większy przekrój, tym grubszy drut, tym bardziej jest niezawodny i tym większy prąd może przepłynąć bez przegrzania. W związku z tym w przypadku urządzeń o dużej mocy wymagane są grube przewody (1,5 mm² i 2,5 mm²). Jednocześnie współcześni producenci z reguły dobierają powierzchnię przekroju w taki sposób, aby zagwarantować bezpieczną pracę filtra przy deklarowanej mocy maksymalnej (patrz wyżej). Dlatego w praktyce należy wybrać model z grubszym kablem niż inne podobne urządzenia, jeśli ma być używany w niestabilnych sieciach, w których często występują przepięcia. Jeśli powierzchnia przekroju wydaje Ci się zbyt mała ( 0,75 mm² lub 1 mm²) dla deklarowanej mocy, istnieją specjalne formuły, które pozwalają sprawdzić zasadność takich wątpliwości.

Obecność w konstrukcji filtra sieciowego specjalnego wskaźnika (najczęściej w postaci żarówki), sygnalizującego włączenie urządzenia.

Funkcja ta wymaga co najmniej jednego wspólnego wskaźnika; a w modelach z przełącznikami dla każdego gniazdka (patrz poniżej) na gniazdach można zainstalować dodatkowe wskaźniki. W każdym razie taki sprzęt sprawia, że praca z urządzeniem przeciwprzepięciowym jest bardziej wizualna, co pozwala na natychmiastową ocenę stanu urządzenia i uniknięcie niektórych nieprzyjemnych sytuacji (na przykład wyimaginowanych awarii sprzętu - gdy „wadliwe” urządzenie nie działa tylko dlatego, że filtr nie jest włączony).

Wskaźnik można zamontować bezpośrednio w wyłączniku (wspólnym lub dla każdego gniazda, więcej szczegółów w odpowiednich punktach).

- Włącz ciało. Funkcja ta pozwala na wyłączenie zasilania obciążenia bez odłączania samego filtra od sieci - innymi słowy eliminuje konieczność wypinania wtyczki filtra z gniazdka i ponownego włożenia go z powrotem. Najczęściej przełącznik steruje wszystkimi gniazdami filtra, jednak zdarzają się modele, w których niektóre złącza są ominięte i zawsze pod napięciem, niezależnie od położenia przełącznika.

- Przełącznik dla każdego gniazdka. Funkcja ta ułatwia sterowanie mocą podłączonych urządzeń: odłączanie i ponowne podłączanie poszczególnych gniazd jest na ogół łatwiejsze i szybsze niż wyciąganie i ponowne wkładanie wtyczek. W ten sposób urządzenia elektryczne używane z takim filtrem mogą być podłączone do niego przez cały czas, odłączając i odłączając poszczególne gniazdka w razie potrzeby.

- Przełącznik dla każdego obwodu. Funkcja wykorzystywana jest w modelach z dużą liczbą wylotów. Pozwala na wyłączenie połowy z nich w tym samym czasie, pozostawiając resztę działającą. Łączy w sobie wygodę powyższych elementów, a jednocześnie nie zaśmieca urządzenia niepotrzebnymi przełącznikami.

Warto również zauważyć, że istnieją modele, które łączą zarówno włącznik na korpusie, jak i włącznik dla każdego gniazdka.

Liczba gniazd z uziemieniem typu F, przewidziana w konstrukcji filtra sieciowego.

W danym przypadku chodzi o pełnowymiarowe europejskie gniazda typu F z metalowymi zaciskami uziemiającymi po obu stronach na krawędziach gniazda. Pod „gniazdem” w danym przypadku rozumie się standardową wtyczkę CEE 7/4 („Schuko”). Uziemienie jest wymagane do bezpiecznej pracy niektórych rodzajów urządzeń elektrycznych, w szczególności pralek i innych maszyn współpracujących z wodą, lodówek, komputerów, sprzętu audio itp. Szczegółową listę można znaleźć w literaturze fachowej. Jeśli planujesz podłączyć takie urządzenia przez listwę antyprzepięciową, musi ona posiadać gniazda z uziemieniem.

Liczba portów USB A do ładowania, przewidziana w konstrukcji listwy przeciwprzepięciowej.

Takie porty nie pełnią żadnej innej funkcji niż zasilanie i ładowanie urządzeń zewnętrznych, takich jak smartfony czy tablety. Obecność takich złączy w listwie przeciwprzepięciowej może być szczególnie wygodna, gdy nie ma pod ręką adaptera „230-to-USB”, a portów USB w komputerze lub laptopie jest niewiele i używanie ich do ładowania to „niedopuszczalny luksus” .

Prąd emitowany przez złącze USB po podłączeniu do niego naładowanego gadżetu.

Im wyższy prąd, tym szybciej można naładować akumulator. Jednak przy wyborze należy mieć na uwadze, że aby wykorzystać dużą siłę prądową, podłączone urządzenie również musi ją obsługiwać. Zasadniczo są USB o natężeniu prądu 2,1 A, 2,4 A i 3 A.

Warto również zauważyć, że przy korzystaniu z wielu portów USB jednocześnie znacznie zmniejsza się natężenie prądu.