Porównanie SVITTEX SV-001 vs Belkin BSV400vf2M

Długość kabla używanego do podłączenia listwy przeciwprzepięciowej do sieci.

Im dłuższy kabel, tym dalej od gniazdka można zainstalować urządzenie. Z drugiej strony długi kabel może być niewygodny na krótkich dystansach. Modele na cewce są pozbawione tej wady (patrz "Typ"), ten szczegół jest kompensowany faktyczną obecnością cewki, ale wyróżniają się dużymi wymiarami i dużą wagą. Dlatego przy wyborze nie zawsze warto gonić za maksymalną długością drutu.

Najwyższy pobór mocy podłączonych urządzeń, który listwa przeciwprzepięciowa jest w stanie przenieść bez konsekwencji (a dokładniej, z jaką może pracować przez nieograniczony czas bez przeciążeń, przegrzania itp.).

Ograniczenie to wynika z faktu, że im wyższa moc przy tym samym napięciu, tym wyższy prąd przepływający przez urządzenie (w tym przypadku przez filtr mocy); i prądy niezgodne z projektem mogą prowadzić do awarii, a nawet wypadków. I chociaż, aby uniknąć tych konsekwencji, nowoczesne filtry często zapewniają różne rodzaje ochrony (patrz wyżej), ale uruchomienie ochrony jest nadal nienormalną sytuacją, której lepiej unikać. Dlatego warto dobrać model dla tego parametru tak, aby maksymalna moc filtra była przynajmniej nie mniejsza niż sumaryczny pobór mocy obciążenia. I najlepiej mieć margines 20-30% - da to dodatkowe gwarancje w przypadku różnych odchyleń w działaniu podłączonego sprzętu.

Warto również zwrócić uwagę na sytuacje, w których planowane jest zastosowanie filtra do tzw. obciążenie reaktywne - urządzenia elektryczne, które szeroko wykorzystują obwody kondensatorowe i / lub indukcyjne, takie jak elektronarzędzia lub agregaty chłodnicze. Całkowity pobór mocy takich urządzeń (zapisany w woltoamperach) może być znacznie wyższy niż moc czynna (która jest wyrażona w watach). Zalecana moc filtra sieciowego w takich przypadkach jest obliczana za pomocą specjalnych wzorów, które można znaleźć w odpowiednich źródłach.

Maksymalny prąd, przez który urządzenie przeciwprzepięciowe może przechodzić przez nieograniczony czas bez ryzyka przegrzania, awarii i innych problemów.

Parametr ten jest bezpośrednio związany z maksymalną mocą filtra (patrz wyżej): moc to prąd pomnożony przez napięcie. Tak więc na przykład dla standardowego modelu 230 V o maksymalnej mocy 2200 W maksymalne obciążenie wyniesie 10 A. Należy pamiętać, że charakterystyka nowoczesnych filtrów może nie odpowiadać podobnym obliczeniom - na przykład te same 10 A może być deklarowane dla modelu 2500 W ... Nie jest to jednak coś nadzwyczajnego: różnicę w liczbach można odnieść do mocy czynnej i biernej (patrz „Moc maksymalna”), charakterystykę filtrów jednofazowych (bez gniazd 400 V, patrz wyżej) można podać jak dla 230 V, a więc dla 230 V, a nawet 240 V, liczby można zaokrąglać dla czytelności itp.

W każdym razie praktyczna wartość maksymalnego obciążenia jest taka sama jak maksymalna moc: nie powinna być mniejsza niż prąd dostarczany do podłączonych urządzeń elektrycznych (w przeciwnym razie może działać ochrona, a nawet awaria). I używają tego parametru wraz z mocą maksymalną, ponieważ w niektórych przypadkach łatwiej jest ocenić charakterystykę obciążenia (i wymagania dotyczące filtra) po poborze prądu, a nie po mocy.

Maksymalna absorpcja energii zapewniana przez filtr sieciowy, czyli maksymalna energia impulsu, przy której urządzenie może ją bezpiecznie pochłonąć i rozproszyć, w pełni chroniąc podłączone obciążenie. Im wyższy wskaźnik ten, tym bardziej niezawodny filtr, tym silniejsze skoki napięcia, z którymi może sobie poradzić. W niedrogich modelach maksymalna absorpcja to kilkadziesiąt dżuli, w najbardziej zaawansowanych może przekraczać 1000 J, a nawet 2000 J.

Pole przekroju przewodu służącego do podłączenia filtra do sieci. Im większy przekrój, tym grubszy drut, tym bardziej jest niezawodny i tym większy prąd może przepłynąć bez przegrzania. W związku z tym w przypadku urządzeń o dużej mocy wymagane są grube przewody (1,5 mm² i 2,5 mm²). Jednocześnie współcześni producenci z reguły dobierają powierzchnię przekroju w taki sposób, aby zagwarantować bezpieczną pracę filtra przy deklarowanej mocy maksymalnej (patrz wyżej). Dlatego w praktyce należy wybrać model z grubszym kablem niż inne podobne urządzenia, jeśli ma być używany w niestabilnych sieciach, w których często występują przepięcia. Jeśli powierzchnia przekroju wydaje Ci się zbyt mała ( 0,75 mm² lub 1 mm²) dla deklarowanej mocy, istnieją specjalne formuły, które pozwalają sprawdzić zasadność takich wątpliwości.

Liczba gniazd z uziemieniem typu F, przewidziana w konstrukcji filtra sieciowego.

W danym przypadku chodzi o pełnowymiarowe europejskie gniazda typu F z metalowymi zaciskami uziemiającymi po obu stronach na krawędziach gniazda. Pod „gniazdem” w danym przypadku rozumie się standardową wtyczkę CEE 7/4 („Schuko”). Uziemienie jest wymagane do bezpiecznej pracy niektórych rodzajów urządzeń elektrycznych, w szczególności pralek i innych maszyn współpracujących z wodą, lodówek, komputerów, sprzętu audio itp. Szczegółową listę można znaleźć w literaturze fachowej. Jeśli planujesz podłączyć takie urządzenia przez listwę antyprzepięciową, musi ona posiadać gniazda z uziemieniem.

Obecność kurtyn ochronnych przed dziećmi w konstrukcji listwy przeciwprzepięciowej.

Takie zasłony to przepustnice, które zasłaniają części gniazdka pod napięciem i ograniczają dostęp do nich ciał obcych (najczęściej ciekawskie dzieci próbują takie przedmioty wpychać do gniazdka - stąd nazwa). Konstrukcja rolet jest najczęściej taka, że otwierają się one tylko pod naciskiem wtyczki, gdy dwa styki jednocześnie naciskają na rolety.

Obecność uchwytu ściennego w konstrukcji filtra zasilania Takie mocowanie najczęściej wygląda jak charakterystyczna pętla (oczka), przeznaczona do zakładania na gwóźdź wbity w ścianę lub inną podobną część. A sam montaż na ścianie jest o tyle wygodny, że filtr może znajdować się dość blisko użytkownika, ponadto nie zajmuje miejsca na podłodze (co m.in. minimalizuje ryzyko nadepnięcia na urządzenie, jego uszkodzenia podczas sprzątania itp.) ...

Stopień ochrony urządzeń elektrycznych reguluje międzynarodowy standard IP (International / Ingress Protection Rating). W przypadku gniazd rozszerzeń najczęściej stosowane są następujące standardy ochrony: IP20 i IP44.

Tylko zwykłe modele domowe nie mają ochrony. Urządzenia w kategorii IP20 mają podstawową ochronę przed kurzem, ale nie są zabezpieczone przed wilgocią. Gniazda o stopniu ochrony IP44 i wyższym są odporne zarówno na kurz, jak i wilgoć. Modele tej klasy można bezpiecznie stosować w łazienkach i innych pomieszczeniach o dużej wilgotności.