Łączność
—
LAN. Interfejs LAN (Ethernet) był pierwotnie przeznaczony do budowy przewodowych sieci komputerowych. Kamery z tym złączem z reguły działają również jako urządzenia sieciowe. Przewagą tej opcji nad opisanym poniżej Wi-Fi jest wyższa rzeczywista przepustowość, nad
BNC — możliwość połączenia bez dodatkowego sprzętu, bezpośrednio do standardowego routera sieciowego używanego w zwykłej sieci komputerowej. Z niedociągnięć możemy jedynie zauważyć konieczność ciągnięcia przewodu, ale ten punkt jest wspólny dla wszystkich opcji połączenia przewodowego. Jeśli chodzi o resztę funkcji, sieć LAN jest najwygodniejsza, dzięki czemu znalazła szerokie zastosowanie we współczesnych kamerach bezpieczeństwa.
—
WiFi. Połączenie Wi-Fi było pierwotnie bezprzewodowym odpowiednikiem opisanej powyżej sieci LAN i służyło do łączenia się z sieciami komputerowymi. Podczas pracy w takich sieciach połączenie to jest podobne do LAN w tym sensie, że umożliwia pracę kamery przez zwykły router (oczywiście obsługujący Wi-Fi). Jednocześnie Wi-Fi jest wygodniejsze ze względu na brak przewodów, jednak przy dużej ilości innych urządzeń bezprzewodowych podłączonych do routera przepustowość kanału i jakość obrazu mogą się zauważalnie pogorszyć. Zwróć uwagę, że od niedawna możliwe jest również korzystanie z tego połączenia w trybie Direct — do bezpośredniego połączenia kamery z innym urządzeniem, na przy
...kład podłączenie kamery do smartfona (patrz „Konstrukcja i możliwości — dedykowana aplikacja”). Jednak ta opcja jest mniej powszechna.
— BNC. Skrót dla Bayonet Neill Concelman. Złącze typu bagnetowego powszechnie używane do transmisji analogowego sygnału wideo. Odnosi się do profesjonalnych interfejsów wideo, do pracy z taką kamerą wymagany jest specjalny sprzęt. Jednak same kamery z tego typu złączami z reguły należą do niższego przedziału cenowego. Wynika to z ograniczonej łączności przez BNC – można przez nią przesyłać tylko sygnał wideo, co ogranicza funkcjonalność takich kamer w porównaniu z modelami pracującymi przez sieć LAN lub Wi-Fi (patrz wyżej).
— 3G / 4G. Połączenie z Internetem za pośrednictwem sieci komórkowych 3G / 4G; z reguły w tym celu należy zainstalować w kamerze kartę SIM operatora komórkowego. Prędkość takich sieci pozwala m.in. na nadawanie wideo w dość wysokiej rozdzielczości. Tak więc takie połączenie (oczywiście z zasięgiem) dobrze nadaje się nie tylko jako awaryjne rozwiązanie w przypadku przerw w Internecie, jednak także jako główny kanał komunikacyjny, jeśli w ogóle nie ma stałego połączenia z Internetem. Typowym przykładem drugiej sytuacji jest obserwacja wiejskiego domu położonego „daleko od cywilizacji”, jednak w strefie niezawodnego odbioru telefonii komórkowej. Co więcej, w obu przypadkach można kontaktować się z kamerą przez Internet z dowolnego miejsca na świecie.Integracja z systemem inteligentnego domu
Systemy inteligentnego domu, z którymi kamera jest kompatybilna.
Ogólną zasadą wszystkich takich systemów jest łączenie różnych domowych urządzeń elektronicznych w jedną całość, tak aby wszystkie te urządzenia mogły ze sobą współdziałać i wspólnie reagować na różne zdarzenia. Jeśli chodzi konkretnie o kamery do monitoringu, ich funkcje w inteligentnym domu związane są głównie z reagowaniem na ruch w kadrze i transmisją wideo. Na przykład kompatybilna kamera może wysyłać powiadomienie do smartfona użytkownika, gdy czujnik ruchu zostanie wyzwolony, lub przesyłać wideo do telewizora zintegrowanego z siecią domową.
Obecnie mogą występować różne warianty platform inteligentnego domu, najpopularniejsze to Apple HomeKit, Google Home, Amazon Alexa. Istnieją jednak inne warianty autorskich systemów — z reguły są one przystosowane do pracy przez producentów pod swoje urządzenia inteligentnego domu i monitoringu wideo. Do pełnowartościowej pracy w tym lub innym systemie warto korzystać z kamer, dla których bezpośrednio zadeklarowano odpowiednią kompatybilność. Ponadto przy zakupie kompatybilnego modelu nie zaszkodzi wyjaśnić jego konkretną funkcjonalność w zakresie inteligentnego domu.
Rozdzielczość wideo
Maksymalna rozdzielczość wideo, jaką może przechwycić kamera.
Im wyższa rozdzielczość wideo, im więcej szczegółów na nim zobaczysz, tym mniej szczegółów będzie rozmazanych. Z drugiej strony wysoka rozdzielczość oznacza duże rozmiary plików wideo, co odpowiednio wymaga pojemnych nośników pamięci i szybkich kanałów komunikacyjnych do nadawania wideo w czasie rzeczywistym. Wskaźnik ten również zauważalnie wpływa na koszt kamery.
Standard kompresji wideo
Standard kompresji wideo używany przez kamerę.
Kompresja służy do zmniejszania rozmiarów nagranych plików wideo; można do tego wykorzystać różne technologie — tak zwane kodeki, ich lista znajduje się w tym punkcie. Z praktycznego punktu widzenia od obsługiwanych kodeków zależy przede wszystkim kompatybilność z zewnętrznymi urządzeniami nagrywającymi i odtwarzającymi. Jeśli jako rejestratora/odtwarzacza planujesz używać komputera, możesz zignorować tę listę: współczesne komputery stacjonarne i laptopy zazwyczaj obsługują bardzo obszerną listę formatów, a w skrajnych przypadkach brakujące kodeki można zainstalować osobno. Ale jeśli mówimy o wyspecjalizowanych rejestratorach, pojedynczych odtwarzaczach (jak domowe centra multimedialne) itp., to kompatybilność kodeków powinna zostać doprecyzowana. Tak więc, jeśli zaawansowany, nowoczesny standard
H.265 jest obecnie bardzo szeroko wspierany, to bardziej specyficzny
H.265+, pierwotnie stworzony dla systemów do monitoringu, jest znacznie mniej powszechny nawet w specjalistycznym sprzęcie.
Temperatura pracy
Zakres temperatury otoczenia, w którym kamera może normalnie pracować.
Wszystkie nowoczesne kamery monitorujące normalnie tolerują temperatury typowe dla domów/mieszkań, biur i innych pomieszczeń o podobnie łagodnych warunkach. Dlatego warto zwrócić uwagę na parametr ten przede wszystkim, jeśli urządzenie ma być użytkowane na zewnątrz lub w pomieszczeniu, w którym temperatura nie odbiega zbytnio od temperatury na ulicy lub ze względów technicznych powinna być niska (chłodnia, pociąg chłodniczy itp.). W takich przypadkach szczególnie ważny jest dolny próg temperatury: na przykład prawie wszystkie kamery zewnętrzne mają możliwość pracy
w niskich temperaturach poniżej 0°, ale wśród modeli wewnętrznych takie możliwości są znacznie mniej powszechne. Jednak
urządzenia mrozoodporne (o dopuszczalnej temperaturze -40 °C i poniżej) można znaleźć nie tylko wśród kamer zewnętrznych, ale także wśród kamer wewnętrznych.
Jeśli chodzi o górną granicę temperatury, to zwykle nie jest ona niższa niż +40 °C, co w zupełności wystarcza do korzystania z kamery w klimacie umiarkowanym. W niektórych modelach granica ta sięga +50 °C, a nawet +60 °C, dzięki czemu nadają się nawet do gorących krajów. Należy jednak pamiętać, że mówimy wyłącznie o użytkowaniu w cieniu; możliwość pracy w bezpośrednim świetle słonecznym należy wyjaśnić osobno.