Porównanie Romsat T7085HD vs Android TV Box X98 Plus 32 Gb

- Odtwarzacz multimedialny. Inteligentne dekodery z preinstalowanym systemem operacyjnym do wzmocnienia „inteligentnego” komponentu wyświetlacza podłączanego, niezależnie od tego, czy jest to stary telewizor CRT, czy monitor komputerowy z odpowiednim zestawem interfejsów. Odtwarzacz multimedialny przekształca każdy zwykły telewizor w kategorię „inteligentnego” i rozszerza zakres możliwości dostępnych w wielu modelach nowoczesnych inteligentnych telewizorów. Zdecydowana większość dekoderów do telewizorów działa pod kontrolą systemu operacyjnego Android i jego modyfikacji. W efekcie została wydana ogromna lista kompatybilnych aplikacji dla tego typu urządzeń, które zapewniają dostęp do sieciowych magazynów filmów i seriali, odpowiadają za oglądanie transmisji strumieniowych, działanie przeglądarki, klientów sieci społecznościowych itp. Odtwarzacze multimedialne z potężnym elektronicznym wypełnieniem” obsługują każdy rodzaj treści i grają w gry wymagające dużej ilości zasobów. Inteligentne dekodery są dostępne w rozmiarach od małych do dużych: niektóre z nich są nie do odróżnienia od zwykłego dysku flash USB, podczas gdy inne mogą być wykonane w dość dużej obudowie z wystającymi „rogami” anten Wi-Fi.

- Tuner TV. Oddzielne urządzenie do odbioru programów telewizyjnych z cyfrowej sieci nadawczej i przesyłania ich na ekran telewizora lub inny odpowiedni wyświetlacz za pośrednictwem wyjść wideo i audio. Odbiornik zewnętrzny przyda się w p...rzypadku starszych telewizorów, które nie są wyposażone we wbudowany tuner, a telewizor nie obsługuje żądanego formatu transmisji telewizyjnej. Nadawanie programów w postaci cyfrowej jest głównym, jednak bynajmniej nie jedynym zadaniem większości odbiorników telewizyjnych. Duża część z nich jest w stanie zapisać transmisje na dysku flash USB, odtwarzać z niego pliki audio i wideo oraz odczytywać popularne formaty plików z kart pamięci. Zaawansowane przykłady tunerów TV mogą łączyć się z Internetem i wykorzystywać do odbierania treści multimedialnych online.

- Tuner do komputera. Urządzenia przeznaczone do oglądania telewizji na komputerze. Wśród nich można wyróżnić dwa główne typy: zewnętrzne tunery do komputera, podłączane przez USB, i wewnętrzne, instalowane w gnieździe PCI-E jako karta rozszerzeń. Pierwsza opcja z reguły charakteryzuje się minimalnym wyposażeniem, jednak takich urządzeń można używać z prawie każdym komputerem, od wydajnej stacji roboczej na biurku po ultrakompaktowy laptop. Tunery wewnętrzne można uzbroić w wiele wejść i wyjść, natomiast nadają się one tylko do komputerów stacjonarnych, których obudowa umożliwia demontaż i instalację dodatkowych kart. Zauważ, że w obu przypadkach zestaw natywnych funkcji tunera do komputera jest zwykle dość skromny. Ale nie można tego nazwać wadą: wiele dodatkowych funkcji (na przykład IPTV lub nagrywanie wideo) jest łatwiejszych do wdrożenia bezpośrednio przez komputer.

- Tuner do telefonu komórkowego. Rzadka kategoria urządzeń do nadawania programów telewizyjnych cyfrowej siatki nadawczej na ekranie mobilnych gadżetów. Tunery TV tego typu podłącza się do smartfona lub tabletu za pośrednictwem portu microUSB lub USB C. Często odbierają one sygnały nadawcze DVB-T2. Aby wyświetlić obraz z tunera, musisz zainstalować odpowiednią aplikację mobilną na swoim telefonie. Tunery do smartfonów nie są szeroko stosowane.

- Karta przechwytująca. Kasta specjalistycznego sprzętu do przechwytywania strumienia audio i wideo przez odpowiednie interfejsy połączeniowe i przesyłania go do komputera w celu nagrywania lub organizowania strumieni. Karta przechwytująca przyda się podczas wdrażania transmisji na żywo na Twitchu lub nagrywania Letsplay na YouTube. Taki sprzęt rzadko jest wyposażony we własne napędy i sloty na nie – zazwyczaj jest przeznaczony do nagrywania wideo z wykorzystaniem zasobów komputera.

- Moduł CAM. CAM to skrót od angielskiego wyrażenia „Conditional-access module”, tj. „Moduł dostępu warunkowego”. Takie moduły są wykorzystywane w sieciach operatorów telewizji kablowej i satelitarnej telewizji cyfrowej jako element systemu nadawania kodowanego: w module CAM zainstalowana jest karta inteligentna, wydawana abonentowi przez dostawcę usług kablowych lub satelitarnych, a sam moduł razem z kartą jest podłączany do tunera TV, najczęściej w standardzie PCMCIA. Abonent otrzymuje możliwość oglądania określonych kanałów, w zależności od konkretnych ustawień karty. Urządzenia tego typu nie są samodzielnymi tunerami - są jedynie dodatkowymi akcesoriami wymaganymi do działania w niektórych sieciach telewizyjnych. Przy zakupie należy pamiętać, że nowoczesne moduły CAM wykorzystują kilka różnych systemów kodowania i nie wszystkie takie akcesoria można przeprogramować. Najlepiej wybrać moduł dla konkretnej karty inteligentnej.

Standardy telewizji cyfrowej obsługiwane przez urządzenie.

Przypomnijmy, że nadawanie cyfrowe ma wiele zalet w porównaniu z nadawaniem analogowym: umożliwia przesyłanie obrazów o wysokiej rozdzielczości i dźwięku wielokanałowego, a także zapewnia wiele dodatkowych funkcji, które nie są dostępne w przypadku „analogowego”. Ponadto poziom sygnału w „cyfry” prawie nie ma wpływu na jakość odbioru: obraz i dźwięk są albo w pełnej jakości, albo (jeśli sygnał jest krytycznie osłabiony) całkowicie znikają. Obecnie najistotniejszymi standardami nadawania cyfrowego są naziemne DVB-T i DVB-T2, kablowy DVB-C oraz satelitarny DVB-S i DVB-S2. Oto ich główne cechy:

- DVB-T (naziemna). Europejski standard nadawania. Jest to stosunkowo rzadkie ze względu na rozpowszechnienie bardziej zaawansowanego standardu DVB-T2. Dlatego warto kupić tuner DVB-T, jeśli masz pewność, że takie nadawanie jest dostępne w Twoim regionie. Należy również zauważyć, że w ramach DVB-T używane są 2 standardy nadawania - MPEG-2 i MPEG-4; kompatybilność tunera i standardu powinna być również wyjaśniona osobno, w przeciwnym razie istnieje ryzyko pozostawienia bez telewizji nawet w obszarze nadawania cyfrowego. Jednak wiele nowoczesnych modeli może współpracować z obiema opcjami.

— DVB-T2 (naziemna). Europejski standard nadawa...nia, który zastąpił DVB-T. Zapewnia wyższą przepustowość i większą odporność na zakłócenia; nie jest kompatybilny z oryginalnym DVB-T, ale nie jest to poważna wada: w większości krajów Europy i przestrzeni postsowieckiej nadawanie cyfrowe odbywa się dokładnie zgodnie ze standardem DVB-T2.

— DVB-C (kabel). Europejski standard nadawania cyfrowego w sieciach kablowych. Pomimo pojawienia się bardziej zaawansowanego standardu DVB-C2, jest on nadal szeroko stosowany przez dostawców telewizji kablowej: przepustowość DVB-C pozwala na transmisję wideo w rozdzielczościach do Full HD i dźwięku wielokanałowego, a sprzęt tego standardu jest stosunkowo niedrogi.

— DVB-S, DVB-S2 (satelita). Standardy nadawania cyfrowego za pośrednictwem satelitów komunikacyjnych; pierwotnie opracowany przez europejskich specjalistów, ale używany na całym świecie. DVB-S2 jest właściwie rozwinięciem i ulepszeniem DVB-S, tunery DVB-S2 mogą również pracować z sygnałem w oryginalnym formacie DVB-S. W związku z tym nowoczesne tunery telewizyjne mogą zapewnić zarówno dwa oddzielne odbiorniki satelitarne, jak i jeden moduł obsługujący oba te standardy jednocześnie; przed zakupem ten niuans należy wyjaśnić osobno (zwłaszcza jeśli typ tunera satelitarnego jest oznaczony jako „DVB-S / S2” w charakterystyce).

- Własny system. System operacyjny urządzenia jest reprezentowany przez markową przez producenta powłokę systemową. Z reguły takie systemy operacyjne mają atrakcyjne i zrozumiałe menu. Markowy system operacyjny jest opracowywany bezpośrednio przez producenta dla zasobów sprzętowych konkretnego modelu lub całej linii, ale ma ograniczone możliwości.

- Android (AOSP). Ten rodzaj systemu operacyjnego to modyfikacja popularnego systemu operacyjnego Android, wyróżniający się przede wszystkim otwartym kodem źródłowym. Jest to wszechstronny system operacyjny, który daje użytkownikowi znacznie większą swobodę działania w zakresie tworzenia zmian i ustawień w samym systemie. Jednocześnie instalacja i stabilność niektórych aplikacji na tej platformie nie są gwarantowane, a ogólne sterowanie systemem nie zostało specjalnie „dopasowane” do dużych ekranów, co może powodować pewne niedogodności. Przede wszystkim takie rozwiązania wzbudzą zainteresowanie użytkowników, którzy rozumieją funkcje systemu operacyjnego Android, lubią dostosowywać wszystko dla siebie i kontrolować, i mają na to czas.

- Android TV. Urządzenia tego typu mogą pochwalić się pełnym oprogramowaniem Android TV specjalnie przystosowanym do pracy na dużych ekranach. Jak sama nazwa wskazuje, jest to rodzaj systemu operacyjnego Android specjalnie „dopasowanego” do takiego sprzętu. Oprócz cech wspólnyc...h dla wszystkich „Androidów” (takich jak możliwość instalowania dodatkowych aplikacji, w tym nawet gier), posiada szereg możliwości specjalnych: zoptymalizowany interfejs, integrację ze smartfonami (w tym możliwość wykorzystania ich jako pilota), wyszukiwanie głosowe itp. Dzięki temu telewizory z tą funkcją znacznie przewyższają funkcjonalność modeli ze „zwykłym” Smart TV. Oczywiście do działania wielofunkcyjnego systemu operacyjnego przewidziany jest dedykowany procesor, podsystem graficzny i pamięć, a dostępność takich zasobów sprzętowych wpływa na całkowity koszt.

- Google TV. Rebranding platformy Android TV dla telewizorów i inteligentnych dekoderów, a raczej nowa powłoka na szczycie systemu operacyjnego pod znakiem „zielonego droida”, wprowadzona w 2021 roku. Wśród innowacji posiada przeprojektowany interfejs użytkownika, ulepszoną bazę wiedzy, która efektywniej dystrybuuje treści według gatunku i zbiera informacje o wyszukiwaniu z całej listy zainstalowanych aplikacji i subskrypcji. Asystent głosowy od teraz lepiej rozumie prośby widzów i podaje rozszerzoną listę tego, co zostało znalezione. Oddzielna zakładka w interfejsie zawiera transmisje na żywo z bieżących wydarzeń, czy to wydarzeń sportowych, czy startu rakiety na Marsa. Usprawniono m.in. aspekty wykorzystania telewizora jako centrum dowodzenia do zarządzania pojedynczym ekosystemem „inteligentnego” domu.

Bluetooth to technologia wykorzystywana do bezpośredniego bezprzewodowego łączenia różnych urządzeń. W odtwarzaczach multimedialnych i tunerach TV może służyć do nadawania dźwięku do bezprzewodowych słuchawek i głośników, do pracy z bezprzewodowymi myszami i klawiaturami, do używania smartfona/tabletu jako pilota itp.; konkretną funkcjonalność należy określić osobno. Należy również pamiętać, że tutaj może być określona obsługiwana wersja Bluetooth. Najnowszą i najbardziej zaawansowaną wersją jest Bluetooth 5.0, a oto bardziej szczegółowy opis różnych wersji:

• Bluetooth v 4.0. Wersja, w której po raz pierwszy wprowadzono format Bluetooth Low Energy (LE) - oprócz zwykłego Bluetooth (funkcjonalność w wersji 2.1) i szybkiego standardu HE do przesyłania dużych ilości informacji (wprowadzony w wersji 3.0). Bluetooth LE może znacznie zmniejszyć zużycie energii podczas przesyłania małych pakietów danych - na przykład żądań-odpowiedzi dotyczących aktywności połączenia w trybie gotowości. Dla samych odtwarzaczy multimedialnych i tunerów TV nie jest to szczególnie ważne, ale w przypadku sprzętu przenośnego (zwłaszcza miniaturowego, gdzie pojemność baterii jest bardzo ograniczona) taka funkcjonalność się przyda.
• Bluetooth v 4.1. Rozwój i ulepszenie Bluetooth 4.0. Jednym z kluczowych usprawnień została optymalizacja wspólnej pracy z modułami komunikacji 4G LTE - tak, aby Bluetooth i LTE nie kolidowały ze sobą. Po...nadto w tej wersji stało się możliwe jednoczesne korzystanie z urządzenia Bluetooth w kilku rolach - na przykład do zdalnego sterowania urządzeniem zewnętrznym przy jednoczesnym przesyłaniu muzyki do słuchawek.
• Bluetooth v 4.2. Kolejny, po 4.1, rozwój standardu Bluetooth. Nie przedstawił fundamentalnych aktualizacji, ale otrzymał szereg ulepszeń w zakresie niezawodności i odporności na zakłócenia, a także poprawioną kompatybilność z Internetem Rzeczy (Internet Of Things).
• Bluetooth v 5.0. Wersja wprowadzona w 2016 roku. Jedną z najbardziej godnych uwagi aktualizacji zostało wprowadzenie dwóch nowych trybów pracy dla Bluetooth LE - ze wzrostem prędkości kosztem zmniejszenia zasięgu i zwiększenie zasięgu kosztem zmniejszenia prędkości. Ponadto wprowadzono szereg usprawnień dotyczących jednoczesnej pracy z dużą liczbą podłączonych urządzeń, a także pracy z komponentami „Internetu Rzeczy”.

- Wi-Fi to technologia wykorzystywana do bezprzewodowego łączenia się z sieciami komputerowymi oraz do bezpośredniego łączenia urządzeń. W odtwarzaczach multimedialnych, tunerach i urządzeniach do przechwytywania wideo może służyć zarówno do dostępu do Internetu lub sieci LAN za pośrednictwem routera bezprzewodowego, jak i do komunikacji ze smartfonem, tabletem itp. Również na tej technologii są oparte funkcje AirPlay, Chromecast i Miracast. Konkretny zestaw funkcji Wi-Fi należy wyjaśnić osobno; tutaj zauważamy, że ten punkt może również określać konkretną obsługiwaną wersję takiego połączenia. Oto główne aktualne opcje:

• Wi-Fi 5 (802.11ac). Jeden z najnowszych (na rok 2020) standardów. Wykorzystuje pasmo 5 GHz (mniej przeciążone niż wcześniejsze pasmo 2,4 GHz), aby zapewnić niezawodność i niskie opóźnienia; a prędkość może osiągnąć 6,77 Gb/s z wieloma antenami i 1,69 Gb/s dla pojedynczej anteny.
• Wi-Fi 4 (802.11n). Poprzednik opisanego powyżej Wi-Fi 5, pierwszy standard, w którym wprowadzono pasmo 5 GHz – tutaj jest ono używane wraz z tradycyjnym 2,4 GHz i nie jest obsługiwane przez niektóre urządzenia z Wi-Fi 4. Prędkość wynosi do 600 Mb/s.

Należy pamiętać, że oprócz bezpośrednio deklarowanego standardu Wi-Fi, centrum multimedialne, odbiorniki cyfrowe i urządzenia do przechwytywania wideo zwykle zapewniają wsparcie dla wcześniejszych wersji - dla maksymalne...j kompatybilności z różnymi urządzeniami.

Technologia bezprzewodowa, która umożliwia bezpośrednią transmisję sygnałów wideo i audio z jednego urządzenia do drugiego bezpośrednio przez połączenie Wi-Fi. Jednocześnie, w przeciwieństwie do AirPlay, transmisja nie wymaga routera i budowania sieci lokalnej – wystarczy, że odbiornik i nadajnik będą kompatybilne z Miracast. Jednym z najpopularniejszych sposobów wykorzystania tej technologii jest wyświetlanie obrazu z ekranu smartfona/tabletu na telewizor i odwrotnie. Odtwarzacz multimedialny lub tuner TV z Miracast przydaje się, jeśli sam telewizor nie obsługuje tej funkcji.

Urządzenie do odczytu kart pamięci, najczęściej w formacie SD. Funkcja ta jest szczególnie przydatna do wymiany informacji z niektórymi rodzajami współczesnej elektroniki: prawie wszystkie aparaty i laptopy są wyposażone w czytniki kart pamięci, a karty microSD używane w smartfonach i innych kieszonkowych gadżetach można używać w slotach SD za pomocą prostych adapterów. Dzięki czytnikowi kart pamięci można np. łatwo przeglądać materiały zrobione aparatem lub aparatem smartfona, kopiować muzykę i filmy z laptopa do odtwarzacza multimedialnego, a nawet wykonywać zadania specjalne, takie jak aktualizacja oprogramowania odtwarzacza. W urządzeniach do przechwytywania wideo wbudowany czytnik kart umożliwia dodanie nośnik do listy dysków komputera.

Wbudowana przeglądarka umożliwiająca przeglądanie Internetu na ekranie telewizora, do którego podłączone jest urządzenie. Niektóre określone funkcje mogą być w tym przypadku niedostępne, jednak zazwyczaj nie są one krytyczne podczas surfowania w Internecie w ten sposób; ponadto możliwości wbudowanych przeglądarek stale się poszerzają.

LAN to złącze do przewodowego połączenia z Internetem i/lub siecią lokalną za pomocą kabla Ethernet. Połączenie przewodowe nie jest tak wygodne jak Wi-Fi (patrz „Multimedia”), jednak jest uważane za bardziej niezawodne i zapewnia szybsze przesyłanie danych. Wskaźniki prędkości zależą od urządzenia i mogą wynosić 100 Mb/s i 1 Gb/s.