Porównanie Ugoos X4Q Pro 32GB vs Android TV Box Hako Pro 32 Gb

Bluetooth to technologia wykorzystywana do bezpośredniego bezprzewodowego łączenia różnych urządzeń. W odtwarzaczach multimedialnych i tunerach TV może służyć do nadawania dźwięku do bezprzewodowych słuchawek i głośników, do pracy z bezprzewodowymi myszami i klawiaturami, do używania smartfona/tabletu jako pilota itp.; konkretną funkcjonalność należy określić osobno. Należy również pamiętać, że tutaj może być określona obsługiwana wersja Bluetooth. Najnowszą i najbardziej zaawansowaną wersją jest Bluetooth 5.0, a oto bardziej szczegółowy opis różnych wersji:

• Bluetooth v 4.0. Wersja, w której po raz pierwszy wprowadzono format Bluetooth Low Energy (LE) - oprócz zwykłego Bluetooth (funkcjonalność w wersji 2.1) i szybkiego standardu HE do przesyłania dużych ilości informacji (wprowadzony w wersji 3.0). Bluetooth LE może znacznie zmniejszyć zużycie energii podczas przesyłania małych pakietów danych - na przykład żądań-odpowiedzi dotyczących aktywności połączenia w trybie gotowości. Dla samych odtwarzaczy multimedialnych i tunerów TV nie jest to szczególnie ważne, ale w przypadku sprzętu przenośnego (zwłaszcza miniaturowego, gdzie pojemność baterii jest bardzo ograniczona) taka funkcjonalność się przyda.
• Bluetooth v 4.1. Rozwój i ulepszenie Bluetooth 4.0. Jednym z kluczowych usprawnień została optymalizacja wspólnej pracy z modułami komunikacji 4G LTE - tak, aby Bluetooth i LTE nie kolidowały ze sobą. Po...nadto w tej wersji stało się możliwe jednoczesne korzystanie z urządzenia Bluetooth w kilku rolach - na przykład do zdalnego sterowania urządzeniem zewnętrznym przy jednoczesnym przesyłaniu muzyki do słuchawek.
• Bluetooth v 4.2. Kolejny, po 4.1, rozwój standardu Bluetooth. Nie przedstawił fundamentalnych aktualizacji, ale otrzymał szereg ulepszeń w zakresie niezawodności i odporności na zakłócenia, a także poprawioną kompatybilność z Internetem Rzeczy (Internet Of Things).
• Bluetooth v 5.0. Wersja wprowadzona w 2016 roku. Jedną z najbardziej godnych uwagi aktualizacji zostało wprowadzenie dwóch nowych trybów pracy dla Bluetooth LE - ze wzrostem prędkości kosztem zmniejszenia zasięgu i zwiększenie zasięgu kosztem zmniejszenia prędkości. Ponadto wprowadzono szereg usprawnień dotyczących jednoczesnej pracy z dużą liczbą podłączonych urządzeń, a także pracy z komponentami „Internetu Rzeczy”.

Oryginalna nazwa to Google Cast. Technologia przesyłania treści na urządzenia zewnętrzne opracowana przez Google. Umożliwia transmisję sygnału z komputera stacjonarnego lub urządzenia mobilnego, transmisja odbywa się standardowo przez Wi-Fi. Zwróć uwagę, że w źródłach sygnału (smartfony, tablety, komputery stacjonarne itp.) Chromecast jest realizowany na poziomie poszczególnych aplikacji. Na przykład w momencie tworzenia funkcja ta była dostępna w szczególności w aplikacjach YouTube i Netflix na Androida i iOS, a także w internetowych wersjach tych aplikacji na Chrome. Dzięki temu formatowi technologia ta jest obecnie niezwykle rozpowszechniona, a możliwość podłączenia tego lub innego gadżetu do odtwarzacza multimedialnego z Chromecastem jest zwykle ograniczona możliwością zainstalowania odpowiednich aplikacji na tym gadżecie.

Urządzenie do odczytu kart pamięci, najczęściej w formacie SD. Funkcja ta jest szczególnie przydatna do wymiany informacji z niektórymi rodzajami współczesnej elektroniki: prawie wszystkie aparaty i laptopy są wyposażone w czytniki kart pamięci, a karty microSD używane w smartfonach i innych kieszonkowych gadżetach można używać w slotach SD za pomocą prostych adapterów. Dzięki czytnikowi kart pamięci można np. łatwo przeglądać materiały zrobione aparatem lub aparatem smartfona, kopiować muzykę i filmy z laptopa do odtwarzacza multimedialnego, a nawet wykonywać zadania specjalne, takie jak aktualizacja oprogramowania odtwarzacza. W urządzeniach do przechwytywania wideo wbudowany czytnik kart umożliwia dodanie nośnik do listy dysków komputera.

HDMI to najpopularniejszy nowoczesny interfejs dla treści HD i dźwięku wielokanałowego. Dzięki temu połączeniu sygnały wideo i audio przesyłane są jednym kablem, a przepustowość w najnowszych wersjach ( HDMI 2.0 i HDMI 2.1) jest wystarczająca do pracy z rozdzielczością UltraHD i jeszcze wyższą. Prawie każdy nowoczesny ekran (telewizor, monitor itp.) z obsługą HD ma co najmniej jedno wejście HDMI, więc większość odtwarzaczy multimedialnych i odbiorników telewizyjnych ma tego typu wyjście. Istnieją jednak również modele bez HDMI – są to w większości przestarzałe lub najtańsze rozwiązania, wykorzystujące wyłącznie analogowe interfejsy wideo. Istnieją również modele dla kilku HDMI i w większości przypadków jeden z tych portów jest przeznaczony dla sygnału wejściowego, podczas gdy porty HDMI różnią się wersją.

- wersja 1.4. Wersja zaprezentowana jeszcze w 2009 roku, ale do dziś nie tracąca popularności. Obsługuje wideo 4K (4096x2160) przy 24 kl./s i Full HD przy 120 kl./s; ta ostatnia umożliwia między innymi przesyłanie wideo 3D za pośrednictwem takiego interfejsu. Oprócz oryginalnej wersji 1.4 istnieją również ulepszone wersje v 1.4a i v 1.4b, w których możliwości pracy z 3D zostały dodatkowo rozszerzone.

- wersja 2.0. Wersja wydana w 2013 roku. Wprowadził m.in. możliwość pracy z wideo 4K z prędkością do 60 kl./s, kompatybilność z ultraszerokim formatem 21:9, a...także obsługę do 32 kanałów i 4 strumieni audio jednocześnie. Obsługa HDR nie była pierwotnie przewidziana w tej wersji, ale została wprowadzona w aktualizacji v 2.0a i dalej rozszerzona w v 2.0b; odtwarzacze multimedialne z tej kategorii mogą obsługiwać zarówno oryginalną wersję 2.0, jak i jedną z ulepszonych.

- wersja 2.1. Przykładowa wersja 2017, znana również jako HDMI Ultra High Speed. Rzeczywiście, zapewnia bardzo solidną przepustowość, umożliwiając pracę nawet z wideo 10K z prędkością 120 kl./s; ponadto wprowadzono szereg ulepszeń w obsłudze HDR. Należy pamiętać, że pełne wykorzystanie HDMI v 2.1 jest możliwe tylko przy użyciu specjalnego kabla, jednak funkcje wcześniejszych wersji pozostają dostępne przy użyciu zwykłych przewodów.

LAN to złącze do przewodowego połączenia z Internetem i/lub siecią lokalną za pomocą kabla Ethernet. Połączenie przewodowe nie jest tak wygodne jak Wi-Fi (patrz „Multimedia”), jednak jest uważane za bardziej niezawodne i zapewnia szybsze przesyłanie danych. Wskaźniki prędkości zależą od urządzenia i mogą wynosić 100 Mb/s i 1 Gb/s.

- Wyjście AV. Wyjście analogowe do transmisji wideo i dźwięku. Wcześniej, ze względu na duże wymiary sprzętu, składało się z 3 gniazd RCA i było odpowiednio podłączane do telewizora. Teraz urządzenia stały się bardziej kompaktowe i nie mogą pochwalić się wolnym miejscem na obudowie. Dlatego wyjście AV to pojedyncze gniazdo słuchawkowe, do którego jest już podłączony trójnik (warto sprawdzać dostępność w pakiecie). Ponieważ wszystkie komponenty sygnału wideo przechodzą przez ten sam kabel, jakość obrazu i odporność na zakłócenia są niskie.

W tym przypadku termin „koncentryczne” odnosi się do odmiany złącza SP/DIF, która wykorzystuje kabel elektryczny z wtyczką RCA. Ten interfejs zapewnia transmisję dźwięku, m.in. wielokanałowego, w postaci cyfrowej; przy tym kabel elektryczny jest bardziej podatny na zakłócenia niż optyczny, jednak nie jest tak delikatny.

Model procesora (CPU) zainstalowanego w odtwarzaczu multimedialnym.

Informacje te służą głównie celom referencyjnym: procesor jest wybierany w taki sposób, aby zapewnić pewne praktyczne parametry (maksymalną rozdzielczość, obsługę określonych standardów, działanie aplikacji wbudowanych itp.). Dlatego przy wyborze należy skupić się przede wszystkim na tych cechach. Jeśli jednak chcesz, znając model procesora, możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat i ocenić możliwości odtwarzacza multimedialnego do pracy z aplikacjami wymagającymi dużej ilości zasobów. Może to być przydatne w szczególności, jeśli wybierasz model dla Androida (patrz wyżej) i planujesz intensywnie korzystać z dodatkowego oprogramowania - zestaw aplikacji dla tego systemu operacyjnego jest bardzo obszerny, a niektóre z nich są dość wymagające pod względem zasobów systemowych.

Należy również pamiętać, że dane procesora są często aktualizowane w celach reklamowych - aby podkreślić, że urządzenie ma dość zaawansowany układ znanej marki. Wśród najpopularniejszych marek takich procesorów są Allwinner, Amlogic, Rockchip, Realtek.

Częstotliwość taktowania procesora zainstalowanego w odtwarzaczu multimedialnym.

Z technicznego punktu widzenia im wyższy jest wskaźnik ten, tym szybciej działa procesor i tym wyższa jest ogólna prędkość systemu. Jednocześnie prędkość układu zależy, oprócz rzeczywistej częstotliwości, od wielu czynników - architektury, liczby rdzeni, specjalnych cech konstrukcyjnych itp.; a rzeczywista prędkość całego systemu zależy od wydajności komponentów innych niż procesor. Ponadto producenci zazwyczaj dobierają procesory w taki sposób, aby ich moc obliczeniowa była gwarantowana dla wszystkich funkcji deklarowanych dla odtwarzacza multimedialnego. Dlatego w tym przypadku częstotliwość procesora jest bardziej parametrem referencyjnym (i częściowo wskaźnikiem reklamowym, pokazującym zaawansowane parametry urządzenia), a nie praktycznie znaczącym przy wyborze.