Interfejsy połączeń przewidziane w konstrukcji telefonu.
-
WAN. Złącze do przewodowego połączenia z globalnymi sieciami komputerowymi. Najbardziej uderzającym przykładem takiej sieci jest Internet, ale są też inne sieci, z reguły wyspecjalizowane. W telefonach IP port WAN najczęściej wykorzystywany jest właśnie do bezpośredniego połączenia z Internetem, bez użycia routerów i innego sprzętu. Co więcej, ten interfejs zwykle wykorzystuje standardowy port sieciowy RJ-45 - taki sam jak w interfejsie Ethernet (patrz poniżej); jednak nie nadaje się do pracy z sieciami lokalnymi - WAN i LAN używają różnych protokołów komunikacyjnych.
-Ethernet. Interfejs przewodowy używany do łączenia się z sieciami lokalnymi (LAN); w mowie potocznej jest często określany jako „LAN”, wykorzystuje standardowe złącze RJ-45. Zauważ, że w tym przypadku nie chodzi o wszystkie typy Ethernetu, ale tylko o „klasyczny” typ Fast Ethernet, który obsługuje prędkości do 100 Mb/s. Jest wolniejszy niż opisany poniżej Gigabit Ethernet, ale w większości przypadków ta prędkość jest więcej niż wystarczająca.
-
Gigabit Ethernet. Rodzaj złącza Ethernet, charakteryzujący się zwiększoną szybkością transmisji danych - do 1 Gbit/s (stąd nazwa). Z jednej strony to złącze jest uważane za bardziej zaawansowane. Z drugiej strony realne zapotrzebowanie na takie prędkości pojawia się dość rzadko, głów
...nie przy przesyłaniu dużych ilości danych (na przykład podczas komunikacji wideo). I nie wszystkie urządzenia sieciowe obsługują Gigabit Ethernet. Dlatego ten interfejs jest stosunkowo rzadki w telefonach IP.
- USB. Uniwersalny port służący do podłączania zewnętrznych urządzeń peryferyjnych. W telefonach IP port ten można wykorzystać do adapterów Bluetooth, niektórych modeli zestawów słuchawkowych, kamer zewnętrznych, napędów USB (do różnych celów), a w najbardziej zaawansowanych modelach nawet do klawiatur i myszy. Niektóre urządzenia z tym interfejsem są same zaprojektowane do użytku jako urządzenia peryferyjne - są to oddzielne modele przewodowe (więcej informacji można znaleźć w rozdziale „Typ”).
- HDMI. Wszechstronne cyfrowe wyjście wideo i audio dla wideo i audio w wysokiej rozdzielczości do wielokanałowego. Dotyczy to przede wszystkim pracy z wideotelefonią: możesz podłączyć duży ekran zewnętrzny (monitor, telewizor, a nawet panel ścienny) do złącza HDMI i komunikować się za pomocą tego ekranu, co jest znacznie wygodniejsze niż używanie małego wbudowanego telefonu wyświetlacz. Jednocześnie obecność co najmniej jednego wejścia HDMI jest w rzeczywistości obowiązkowa dla nowoczesnych urządzeń wideo, co zapewnia bardzo szerokie możliwości ich połączenia.
- Czytnik kart. Gniazdo do pracy z kartami pamięci (najczęściej SD lub microSD). Sposób wykorzystania tych gniazd może się różnić w zależności od modelu. Jedną z najpopularniejszych opcji jest więc nagrywanie rozmów na kartę pamięci, ale mogą być też dostępne inne opcje - od czysto usługowych, takich jak aktualizacja oprogramowania i ładowanie automatycznych ustawień, po odtwarzanie plików wideo na własnym ekranie telefonu i praca z aplikacjami Android OS (patrz „Funkcje/Możliwości”). Jednak w każdym przypadku obecność czytnika kart daje dodatkowe możliwości, m.in. do wymiany danych z innymi urządzeniami. Należy również pamiętać, że karty wymienne to najwygodniejszy sposób na rozszerzenie pamięci wewnętrznej urządzenia (patrz poniżej) - pod względem gigabajta objętości kosztują znacznie taniej niż dyski wbudowane, a rozmiar karty można wybrać według własnego uznania .
- Wi-Fi. Bezprzewodowy interfejs służący do budowy sieci komputerowych, dostępu do Internetu za pośrednictwem takich sieci lub bezprzewodowych punktów dostępowych, a od niedawna także bezpośredniego połączenia między różnymi urządzeniami. Główną zaletą tego interfejsu w porównaniu z Ethernetem jest brak przewodów, co ułatwia instalację i przenoszenie sprzętu stacjonarnego, a także umożliwia tworzenie przenośnych bezprzewodowych telefonów IP działających jak telefony komórkowe (więcej szczegółów w rozdziale „Typ” ). Wśród mankamentów warto zwrócić uwagę na nieco niższą niezawodność i praktyczną szybkość komunikacji, zwłaszcza przy ruchliwych kanałach. A bezpośrednie połączenie przez Wi-Fi można wykorzystać na przykład do połączenia ze smartfonem w celu synchronizacji kontaktów i rejestrów połączeń.
- Bluetooth. Technologia bezprzewodowa zaprojektowana do bezpośredniego łączenia różnych urządzeń. Możliwości takiej komunikacji w różnych modelach telefonów IP mogą być różne - wszystko zależy od zestawu protokołów Bluetooth dostarczonych przez producenta. Najpopularniejsze opcje to podłączenie bezprzewodowych zestawów słuchawkowych i bezpośrednia komunikacja ze smartfonem, tabletem itp. (przesyłanie plików, synchronizacja kontaktów itp.). Zasięg Bluetooth wynosi około 10 m.
- Złącze zestawu słuchawkowego. Złącze do podłączenia przewodowego zestawu słuchawkowego; może to być standardowy mini-jack 3,5 mm lub własny port. W każdym razie przewodowe zestawy słuchawkowe pozwalają rozmówcy mieć wolne ręce – na przykład do nagrywania – bez włączania zestawu głośnomówiącego lub uciekania się do innych sztuczek, takich jak trzymanie słuchawki za ramię. Co prawda przewodowe zestawy słuchawkowe nie są tak wygodne, jak bezprzewodowe z połączeniem Bluetooth (patrz wyżej); z drugiej strony mają nieograniczony czas pracy, zapewniają lepszą jakość dźwięku i są tańsze.
