Porównanie Berdsen BD-521 vs Electrolux EDH-12L

Pobór mocy przez osuszacz podczas normalnej pracy.

Z praktycznego punktu widzenia ta cecha jest drugorzędna – producenci dobierają moc w taki sposób, aby zapewnić wymagane parametry pracy (wydajność, przepływ powietrza itp.), a przy wyborze warto skupić się przede wszystkim na tych parametrach. Niemniej jednak od zużycia energii zależą również pewne praktyczne kwestie. Po pierwsze, tylko modele o mocy nie większej niż 3 – 3,5 kW można podłączyć do zwykłych domowych gniazdek; wyższy pobór mocy wymaga albo zasilania 400 V (patrz „Typ podłączenia”), albo bezpośredniego podłączenia do rozdzielnicy. Jednak we współczesnych osuszaczach rzadko spotyka się moc nawet większą niż 2 kW – dla większości tych urządzeń pobór mocy mieści się w przedziale od 500 do 1000 W lub od 1000 do 2000 W, a w najskromniejszych modelach w ogóle nie przekracza 500 W. Po drugie, dane dotyczące mocy mogą być wymagane do obliczenia obciążenia sieci. Taka potrzeba pojawia się głównie przy doborze dodatkowego wyposażenia – wyłączników, stabilizatorów, zasilaczy awaryjnych itp.

Należy również pamiętać, że modele o podobnych parametrach mogą różnić się zużyciem energii. Oszczędniejszy osuszacz jest często droższy, ale przy regularnym użytkowaniu ta różnica procentuje niższymi kosztami energii.

Powierzchnia pomieszczenia, dla którego przeznaczone jest urządzenie. W rzeczywistości ten punkt wskazuje maksymalną powierzchnię, którą ten model może skutecznie obsłużyć: użycie w mniejszych pomieszczeniach jest całkiem możliwe, ale dla większej przestrzeni urządzenie po prostu nie ma wystarczającej wydajności. Należy również pamiętać, że powierzchnia jest wskazana na podstawie wysokości sufitu 2,5 – 3 m – standardowa wartość dla pomieszczeń mieszkalnych; przy większej wysokości sufitu powierzchnia efektywna maleje, można ją przeliczyć za pomocą specjalnych wzorów.

Wybierając według powierzchni pomieszczenia, warto wziąć pewien margines, ale nie powinien on być zbyt duży – w przeciwnym razie urządzenie okaże się niepotrzebnie mocne, nieporęczne i drogie.

Rodzaj sterowania przewidziany w konstrukcji osuszacza.

Rodzaj sterowania określa, w jaki sposób zewnętrzne elementy sterujące (przyciski, pokrętła, suwaki) współdziałają z „wypełnieniem” urządzenia. Możliwe są tutaj dwie opcje:

— Mechaniczne. Systemy, w których elementy sterujące działają bezpośrednio na poszczególne jednostki osuszacza. Na przykład sterowanie prędkością wentylatora (patrz „Funkcje”) w takich systemach można przeprowadzić za pomocą suwaka, który bezpośrednio zmienia rezystancję rezystora w obwodzie zasilania wentylatora; wyłącznik czasowy (patrz ibid.) to pokrętło z mechanizmem zegarowym itp. Sterowanie mechaniczne jest niezwykle proste i niezawodne, nadaje się do wszystkich podstawowych funkcji osuszacza i jest niedrogie. Z drugiej strony pod względem dokładności takie systemy są gorsze od elektronicznych, co więcej — nie pozwalają na implementację wielu dodatkowych funkcji (pilot, wyświetlacz itp.). Dlatego chociaż ten rodzaj sterowania można spotkać we wszystkich kategoriach osuszaczy, to generalnie na współczesnym rynku jest mniej takich modeli niż elektronicznych.

— Elektroniczne. Sterowanie realizowane przez specjalny obwód elektroniczny: każda czynność użytkownika (naciśnięcie przycisku, przekręcenie pokrętła itp.) jest przetwarzana przez ten obwód, a z niego sygnały sterujące są wysyłane do elementów roboczych osuszacza. Takie systemy są bardziej funk...cjonalne i zaawansowane niż systemy mechaniczne. Pozwalają więc na korzystanie z różnych dodatkowych funkcji, które znacząco „ułatwiają życie” użytkownikowi – na przykład z wyświetlaczy i pilotów; poszczególne parametry można kontrolować z bardzo dużą precyzją i małymi skokami regulacji. Za wady systemów elektronicznych uważa się wyższy koszt i niższa niezawodność niż systemów mechanicznych, a także złożoność naprawy. Jednocześnie te niedociągnięcia nie są tak często krytyczne: na przykład różnice w kosztach są zwykle prawie niezauważalne na tle całkowitej ceny urządzeń, a prawdopodobieństwo awarii we współczesnej elektronice jest nadal bardzo niskie. Jest to więc obecnie najpopularniejszy rodzaj sterowania wśród osuszaczy wszystkich kategorii. Może ono być realizowane przy pomocy przycisków lub panelu dotykowego. To drugie nadaje urządzeniu elegancji.

Zakres wilgotności względnej (Rh — relative humidity) otaczającego powietrza, przy której osuszacz na pewno poradzi sobie ze swoim zadaniem, a jednocześnie zapewni wydajność na poziomie deklarowanym przez producenta.

Im szerszy zakres, tym bardziej wszechstronne urządzenie, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że znajdzie się w niestandardowych warunkach. Jednocześnie przy wyborze warto wziąć pod uwagę specyfikę zastosowania osuszacza. Tak więc osuszacze są początkowo projektowane z myślą o wysokiej wilgotności powietrza, ale nie zawsze wymagana jest zdolność do działania przy 100% wilgotności względnej. Na przykład w zimnych porach powietrze napływające z ulicy jest samoczynnie „osuszane” podczas nagrzewania w pomieszczeniu (ze względu na wzrost temperatury wilgotność względna spada, chociaż rzeczywista ilość wilgoci w powietrzu nie ulega zmianie), a nawet przy deszczowej pogodzie osuszacz o zakresie 80 – 90% może wystarczyć. Dolna granica wilgotności zależy bezpośrednio od zadań stojących przed urządzeniem. Jeśli mówimy o pomieszczeniach mieszkalnych, biurach i innych miejscach, w których konieczne jest stworzenie przyjemnych warunków dla ludzi, należy wziąć pod uwagę, że najbardziej komfortowe wartości dla osoby w stosunku do wilgotności wynoszą 40 – 70%. Dlatego w takich warunkach nie ma sensu szukać konkretnie urządzenia z dolną granicą mniejszą niż 40%. Ale do zadań specjalnych, takich jak suszenie pomieszczeń podczas remontu, przechowywanie w magazynie itp. mogą...być również potrzebne niższe wskaźniki wilgotności.

Należy pamiętać, że wyjście poza zakres roboczy nie zawsze jest sytuacją awaryjną, obarczoną awariami i innymi problemami: wiele modeli jest w stanie pracować w takich warunkach, chyba że wydajność pracy może się zmniejszyć. Jednak ten punkt warto wyjaśnić zgodnie z oficjalną dokumentacją.

Zakres temperatur otoczenia, w którym osuszacz może normalnie pracować. Im szerszy zakres, tym bardziej wszechstronny osuszacz, tym bardziej zróżnicowane są warunki, w jakich może być używany. Należy pamiętać, że w przeciwieństwie do zakresu wilgotności (patrz wyżej), przekroczenie temperatury roboczej jest obarczone nie tylko utratą wydajności, ale także poważnymi usterkami, a nawet awariami. Dlatego warto dobierać urządzenie według tego parametru w taki sposób, aby zagwarantować pokrycie ewentualnych wahań temperatury powietrza, z jakim osuszacz ma pracować.

Należy pamiętać, że większość nowoczesnych modeli jest zaprojektowana do pracy w temperaturach „plusowych”, a dolny próg wynosi średnio około 4 – 5 °C. Jedynym rodzajem osuszaczy, które potrafią działać w temperaturach poniżej zera, są adsorpcyjne (patrz „Rodzaj”).

Pojemność zbiornika do zbierania skroplonej wody (wilgoci usuwanej z powietrza), przewidzianego w konstrukcji osuszacza.

Im pojemniejszy zbiornik na skropliny, tym wolniej będzie się napełniał i tym rzadziej trzeba go opróżniać. Jest to szczególnie ważne w przypadku urządzeń o wysokiej wydajności (patrz wyżej). Z drugiej strony pojemny zbiornik jest odpowiednio zwymiarowany, co wpływa na wymiary osuszacza. Oceniając zależność pomiędzy pojemnością zbiornika a wydajnością osuszacza, należy pamiętać, że urządzenie bardzo rzadko pracuje z pełną wydajnością. Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz „Wydajność”; tutaj zwracamy uwagę, że jeśli np. osuszacz o wydajności 24 l/dobę ma zbiornik o pojemności 4 l, to nie oznacza to, że zbiornik będzie koniecznie napełniany do góry co 4 godziny. Alternatywą dla zbiorników jest zastosowanie stałych systemów odprowadzania skroplin; aby uzyskać więcej szczegółów, patrz „Funkcje”.

— Higrostat. Automatyczny regulator, który pozwala utrzymać określoną wilgotność w pomieszczeniu. Taki regulator stale monitoruje poziom wilgoci w powietrzu i włącza osuszacz, jeśli ten poziom przekroczy ustawioną wartość, a gdy wilgotność spadnie do pożądanej wartości, wyłącza urządzenie. Higrostat jest szczególnie wygodny w przypadkach, gdy nie trzeba maksymalnie osuszać powietrza, jednak po prostu obniżyć wilgotność do określonego poziomu. Ponieważ osuszacze najczęściej wykorzystywane są właśnie do takich zadań, funkcja ta jest w nich również bardzo popularna – jest dostępna w większości modeli, niezależnie od przeznaczenia.

— Regulacja prędkości wentylatora. Regulator, który pozwala na zmianę prędkości wentylatora wbudowanego w osuszacz — i odpowiednio rzeczywistą wartość przepływu powietrza (patrz wyżej). Funkcja ta umożliwia dostosowanie wartości przepływu powietrza – a tym samym wydajności urządzenia – do konkretnej sytuacji. Na przykład, gdy w pomieszczeniu jest dużo osób, sensowne jest zwiększenie prędkości (ludzkie ciało jest dodatkowym źródłem wilgoci w powietrzu); jeśli jest niewiele osób lub wcale nie ma, można zmniejszyć prędkość wentylatora, zmniejszając zużycie energii i zużycie urządzenia.

— Tryb nocny. Specjalny tryb pracy obliczony na noc. Z reguły w tym trybie urządzenie zmniejsza prędkość wentylatora, redukując w ten sposób hałas. —...Jonizator. Jony to elektrycznie naładowane cząsteczki. Uważa się, że obecność ujemnie naładowanych jonów w powietrzu ma korzystny wpływ na zdrowie i ogólne samopoczucie człowieka. Aby nasycić powietrze takimi jonami, w osuszaczach powietrza stosuje się jonizatory.

— Automatyczne wyłączanie. Obecność w osuszaczu timera, który wyłącza urządzenie po określonym przez użytkownika czasie. Funkcja ta pozwala pozostawić osuszacz włączony bez obaw o jego terminowe wyłączenie — nastąpi to automatycznie po upływie określonego czasu. Timer jest niezbędny w przypadkach, gdy trzeba opuścić pomieszczenie, jednak może nie być możliwości powrotu i ręcznego wyłączenia osuszacza — na przykład, gdy trzeba zamknąć basen na noc, a wilgotność powietrza jest wciąż zbyt wysoka.

— Automatyczne odszranianie. Funkcja zapobiegająca nadmiernemu wychłodzeniu części osuszacza i tworzeniu się na nich dużej ilości szronu. Przypomnijmy, że wszystkie nowoczesne osuszacze (oprócz adsorpcyjnych, patrz „Rodzaj”) posiadają systemy chłodnicze – do usuwania nadmiaru ciepła powstającego podczas koncentracji wilgoci. W niektórych przypadkach poszczególne elementy takich systemów mogą silnie się wychłodzić (do ujemnych temperatur), co jest niepożądane zarówno samo w sobie, jak i ze względu na powstawanie szronu. Aby tego uniknąć, system automatycznego odszraniania stale monitoruje stan parownika i, jeśli to konieczne, włącza ogrzewanie, zapobiegając krytycznemu spadkowi temperatury i usuwając powstały szron.

— Suszenie ubrań (tryb turbo). Tryb intensywnego osuszania powietrza z maksymalną wydajnością pracy urządzenia przyda się przy suszeniu ubrań i bielizny. Pomaga usunąć nadmiar wilgoci przy częstych praniach. Przy tym zapewnia się osuszanie bez konieczności kontrolowania poziomu wilgotności za pomocą higrostatu (patrz odpowiedni punkt).

— Filtr powietrza. Wbudowany filtr powietrza, dzięki któremu osuszacz jest w stanie podczas pracy dodatkowo oczyszczać powietrze. Należy pamiętać, że skuteczność takich filtrów może być różna — od najprostszych systemów wychwytywania kurzu i innych zanieczyszczeń mechanicznych po elementy węglowe, które radzą sobie nawet z obcymi zapachami. Ten niuans, a także możliwości konserwacji filtra, należy wyjaśnić osobno.

— Wskaźnik zużycia filtra. Wskaźnik sygnalizujący konieczność wymiany elementu roboczego w filtrze powietrza. Bez terminowej wymiany materiałów eksploatacyjnych filtr w najlepszym przypadku traci swoją wydajność, w najgorszym — zwiększa obciążenie osuszacza, a nawet zaczyna uwalniać obce substancje do powietrza zamiast je zatrzymywać. Wskaźniki wymiany mogą różnić się funkcjonalnością, jednak w każdym przypadku funkcja ta znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo przeoczenia kolejnego okresu konserwacji filtra.

— Wskaźnik napełnienia zbiornika. Wskaźnik pokazujący ilość wody w zbiorniku na skropliny. Najprostszą wersją takiego wskaźnika jest przezroczysta wkładka w ściance zbiornika, która pozwala monitorować poziom wody bez otwierania zbiornika; istnieją również bardziej zaawansowane systemy, aż do czujników elektronicznych z odczytami na wyświetlaczu. Jednak w każdym przypadku wskaźnik napełnienia znacznie ułatwia śledzenie ilości wody i zmniejsza prawdopodobieństwo pominięcia krytycznego poziomu napełnienia.

— Wyłączenie po napełnieniu zbiornika. System monitorujący ilość wody w zbiorniku na skropliny i automatycznie wyłączający osuszacz, gdy ta ilość osiągnie wartość krytyczną. Pozwala to uniknąć zarówno powodzi, jak i awarii samego urządzenia.

— Odprowadzanie skroplin. Możliwość stałego odprowadzania wilgoci „odciągniętej” z powietrza na zewnątrz urządzenia (np. bezpośrednio na ulicę przez specjalny wężyk). Pozwala uprościć czyszczenie zbiornika na skroploną wodę lub zrezygnować z niego w ogóle, co ma pozytywny wpływ na wymiary i wagę osuszacza. Ponadto umożliwia pracę niemalże ciągłą, bez przerw na opróżnianie zbiornika z nagromadzoną wodą, co jest szczególnie ważne w przypadku modeli stosowanych na basenach (patrz „Rodzaj”).

— Pompka skroplin. Pompka do wymuszonego odprowadzania skroplin ze zbiornika. Często obecność pompki jest uzasadniona w osuszaczach przemysłowych, gdy konieczne jest zorganizowanie na bieżąco odprowadzania wody (w tym w razie potrzeby jej odprowadzania na wysokość do kilku metrów).

Z reguły zabezpieczenie przed dziećmi zakłada możliwość zablokowania urządzenia, aby ciekawskie małe dziecko nie mogło samodzielnie go włączyć, wyłączyć lub zmienić ustawienia. Taka blokada jest wyłączana w nieoczywisty sposób, dostępny dla osoby dorosłej, ale nie dla dziecka — np. przez jednoczesne naciśnięcie dwóch przycisków.