Porównanie XP-PEN Artist 15.6 Pro vs Huion Kamvas Pro 13

Dokładny rozmiar obszaru roboczego tabletu (lub wyświetlacza w tablecie graficznym LCD) w szerokości i wysokości. Ogólnie jest to raczej punkt odniesienia niż praktycznie istotny parametr: przy wyborze tradycyjnego tabletu graficznego często wystarczy danych o formacie (patrz wyżej), a w przypadku tabletów graficznych LCD znaczenie praktyczne mają przede wszystkim przekątna (patrz wyżej) i proporcje ekranu (patrz poniżej). Niemniej jednak dokładne wymiary mogą być również przydatne w praktyce: na przykład można je wykorzystać do określenia proporcji (w przypadku klasycznych tabletów często parametr ten nie jest wskazywany).

Przekątna obszaru roboczego — właściwie wyświetlacza — w tablecie graficznym LCD (patrz „Rodzaj”).

Ogólnie rzecz biorąc, im większa przekątna, tym wygodniejsze jest korzystanie z urządzenia: duży obszar roboczy obejmuje dużą powierzchnię do rysowania, a jednocześnie pozwala na efektywną pracę z drobnymi detalami. Z drugiej strony parametr ten bezpośrednio wpływa na cenę, a wymiarów nie można dyskontować: w niektórych przypadkach może po prostu nie być miejsca na duże urządzenie.

W przypadku tabletów graficznych LCD przekątna 13,3” lub mniej jest uważana za małą, 15,6” — za średnią, a wiele modeli ma większe ekrany. Rozmiar tradycyjnych tabletów ocenia się zwykle według formatu, a nie przekątnej.

Liczba klawiszy sterujących przewidzianych w konstrukcji tabletu.

Każdy z tych klawiszy odpowiada za konkretną funkcję, a zestaw tych funkcji można zaprogramować: w niektórych modelach można je wybierać ręcznie, w innych funkcjonalność klawiszy zmienia się automatycznie, w zależności od aktualnie aktywnej aplikacji. W każdym razie dodatkowe klawisze pozwalają użytkownikowi na wykonywanie różnych czynności bez odrywania wzroku od tabletu — jest to bardzo wygodne w trakcie pracy, gdy nie chce się zmieniać pióra na myszkę ani sięgać po klawiaturę. Im więcej klawiszy sterujących, tym więcej dodatkowych czynności można wykonać za pomocą tabletu. Z drugiej strony, w przypadku stosunkowo prostych zadań, obfitość dodatkowych przycisków może przeszkadzać i dezorientować użytkownika, a nie pomagać.

Najskromniejsze nowoczesne tablety zapewniają do 5 klawiszy sterujących; najpopularniejsza opcja to od 6 do 10 klawiszy, a w zaawansowanych modelach liczba ta może sięgać 15 lub nawet więcej.

Kółko do przewijania treści na ekranie, podobne do tego stosowanego we współczesnych myszkach komputerowych. Podobne koło umieszcza się z boku lub na górze obudowy tabletu graficznego. Służy do szybkiej nawigacji po aplikacjach graficznych, dokumentach czy stronach internetowych. Jednocześnie kółko przewijania ma rozszerzoną funkcjonalność - naciskając je można wykonywać określone polecenia lub gesty, takie jak powiększanie obrazu, przewijanie w poziomie itp.

Powierzchnia wrażliwa na dotyk, zwykle umieszczona wzdłuż jednej z krawędzi przedniego panelu obudowy tabletu. Pasek dotykowy zapewnia dodatkowe elementy sterujące, takie jak przewijanie, powiększanie, obracanie obszaru roboczego i inne gesty, które można dostosować do wykonywania różnych zadań. Dzięki temu pasek często można przeprogramować pod określone czynności, czy to szybkie przełączanie pomiędzy narzędziami w edytorze graficznym, czy zmianę parametrów pędzla.

Obecność w zestawie specjalnej podstawki, która pozwala na zmianę wysokości ustawienia i/lub kąta nachylenia zainstalowanego tabletu. Taka podstawka sprawia, że korzystanie z urządzenia jest wygodniejsze: można je podnieść nad zbyt niskim blatem, ustawić pod najwygodniejszym dla dłoni kątem itp.

Pełnowartościowe i mobilne systemy operacyjne, z którymi urządzenie może normalnie współdziałać. Konkretne opcje zgodności mogą być:

-Okna. Zdecydowana większość tabletów graficznych jest zaprojektowana do współpracy z komputerami stacjonarnymi i laptopami z systemem Windows. Jednocześnie ważne jest wyjaśnienie obsługiwanych wersji systemu operacyjnego - we współczesnych realiach są to Windows 10 i Windows 11.

- System operacyjny Mac. Możliwość współpracy urządzenia ze sprzętem komputerowym firmy Apple korzystającym z autorskiego, stacjonarnego systemu operacyjnego macOS. Przede wszystkim są to komputery stacjonarne iMac oraz laptopy MacBook. Technika ta ma cechy oprogramowania i sprzętu, które znacząco odróżniają ją od innych typów komputerów stacjonarnych i laptopów, dlatego taką kompatybilność z tabletami graficznymi określa się osobno.

-ChromeOS. ChromeOS to oprogramowanie firmy Google pierwotnie stworzone dla laptopów. Kluczową cechą Chromebooków jest ich ścisła integracja z usługami internetowymi i ogólnie są one pozycjonowane jako najtańsze i dostępne laptopy.

- Linuksa. Początkowo platforma Linux była przeznaczona głównie dla profesjonalnych programistów i entuzjastów informatyki. Dla przeciętnego użytkownika taki system może być dość trudny do nauczenia się i obsługi. Jednak wiele modeli tabletów graficznych jest kompatybilnych...z tym systemem operacyjnym.

- Androida. Kompatybilność urządzenia z przenośnymi gadżetami z systemem operacyjnym Android (głównie smartfonami i tabletami). Polega to na wykorzystaniu mobilnych wersji aplikacji do tworzenia i przetwarzania grafiki.

- iOS. Możliwość współpracy z aplikacjami mobilnymi do tworzenia i obróbki grafiki, realizowana przy wykorzystaniu smartfonów Apple z systemem operacyjnym iOS.

Maksymalna jasność w cd/m² wytwarzana przez ekran urządzenia.

Wyświetlacze o wysokiej jasności pozostają bardzo czytelne w intensywnym świetle otoczenia, na przykład gdy miejsce pracy jest wystawione na działanie promieni słonecznych. Matowy obraz na ekranie tabletu graficznego może zostać „prześwietlony” przez takie oświetlenie. Należy pamiętać, że duży margines dla tego parametru wpływa na koszt i zużycie energii wyświetlacza.

Zakres kolorów, które można wyświetlić na ekranie tabletu graficznego. Parametr jest podawany jako procent w stosunku do pokrycia przestrzeni barw NTSC. Im większa gama barw, tym szersze możliwości ekranu i lepsza jakość oddawania barw, co jest niezwykle istotne przy pracy z materiałami graficznymi.

NTSC to jeden z pierwszych modeli kolorowych, wprowadzony na rynek w 1953 roku dla telewizji kolorowej. Nadal jest używany do opisywania i porównywania macierzy. Model NTSC obejmuje większą gamę barw niż standardowy sRGB stosowany w technologii komputerowej, dlatego nawet stosunkowo niewielka liczba procentów odpowiada dość szerokiemu pokryciu. Na przykład wartość 72% lub więcej według NTSC jest uważana za przyzwoity wskaźnik do wykorzystania w projektowaniu i grafice.