Porównanie Yongnuo YN-300 II vs Yongnuo YN-300 III

Temperatura barwowa światła emitowanego przez urządzenie. Klasyczne lampy impulsowe w większości mają standardową temperaturę barwową 5500 - 5600 K, więc parametr ten zwykle nie jest podawany dla takich lamp. Ale źródła światła w aparacie (patrz „Typ”) mogą się znacznie różnić w tym wskaźniku, zostaną one omówione.

Temperatura barwowa charakteryzuje ogólną barwę światła wytwarzanego przez urządzenie. Jednocześnie ciekawy niuans polega na tym, że niskie wartości odpowiadają kolorom postrzeganym przez osobę jako ciepłe; a wraz ze wzrostem temperatury barwowej odcień przesuwa się coraz bardziej w kierunku zimniejszych kolorów. Na przykład dla żarówki o mocy 60 W, której światło ma wyraźny żółtawy kolor, parametr ten wynosi około 2700 K, a dla świetlówki, która wytwarza światło „dzienne” o niebieskawym odcieniu, wynosi około 7000 K.

Ogólnie rzecz biorąc, temperatura barwowa oświetlenia jest jednym z najważniejszych parametrów podczas fotografowania: określa balans kolorów obrazu „widzianego” przez aparat. W ustawieniach aparatu wskaźnik ten nazywa się „balansem bieli”. Można go wyznaczyć automatycznie, jednak dla jak najbardziej wiernego odwzorowania barw nadal pożądane jest ustawianie jego wartości według znanej temperatury barwowej oświetlenia.

W szczególności w przypadku źródeł światła na kamerze temperatura barwowa może być stała lub regulowana. W modelach nieregulowanych wartość tego parametru jest taka sama jak w większości lamp błyskowych - 55...00 K, co w przybliżeniu odpowiada neutralnej bieli. Regulacja zapewnia możliwość przynajmniej obniżenia temperatury barwowej – zwykle do 3200 K, co z grubsza odpowiada ciepłemu białemu światłu. Ponadto sporadycznie pojawiają się modele, w których maksymalna temperatura barwowa przekracza 5500 K, osiągając 6000 K, a nawet więcej.

Możliwość zmiany temperatury barwowej może przydać się nie tylko przy fotografowaniu jako takim, ale także przy „dopasowaniu” lampy do innych źródeł światła. Faktem jest, że jeśli kilka jednocześnie używanych źródeł światła ma różne temperatury barwowe, odwzorowanie kolorów na kręconej scenie będzie zawodne – do tego stopnia, że monochromatyczny obiekt oświetlony różnymi lampami z różnych stron może wyglądać jak dwukolorowy. Jednym ze sposobów uniknięcia tego jest ustawienie temperatury barwowej światła w aparacie na temperaturę otoczenia. Warto jednak tutaj zauważyć, że metody regulacji odcienia i dokładność takiej regulacji mogą się różnić. Najbardziej zaawansowaną opcją jest zastosowanie dwóch zestawów diod LED o ciepłej i zimnej poświacie; zmieniając stosunek jasności między tymi zestawami, możesz zmienić ogólną temperaturę kolorów - i to dość płynnie i dokładnie. Innym sposobem jest zastosowanie kolorowych dyfuzorów (patrz niżej), ale tutaj regulacja odbywa się krokowo, ze stałymi wartościami (z dyfuzorem i bez dyfuzora). Niektóre urządzenia łączą obie te metody.

- Oświetlacz autofokusa. Lampa błyskowa posiada funkcję diody wspomagającej AF aparatu. Nowoczesne aparaty w zdecydowanej większości wykorzystują tzw. pasywne układy autofokusa, które mają jedną poważną wadę: bardzo niską skuteczność w słabym oświetleniu i/lub niski kontrast obiektu. Oświetlacz autofokusa ma za zadanie rozwiązać ten problem: przed ustawieniem ostrości scena oświetlana jest osobną lampą, umieszczoną w tym przypadku bezpośrednio w korpusie lampy. Zapewnia to wystarczającą ilość światła do normalnego działania autofokusa. Najczęściej lampy podświetlające nadają światłu charakterystyczny czerwonawy odcień, ale niektóre zaawansowane modele wykorzystują oświetlenie podczerwone - niewidoczne dla oka, ale odbierane przez kamerę. Ponadto systemy oświetlenia mogą wykorzystywać specjalny wzór światła zamiast stałej wiązki, co dodatkowo upraszcza zadanie systemów autofokusa. W każdym razie obecność tej funkcji jest szczególnie ważna, biorąc pod uwagę fakt, że lampa błyskowa jest często używana właśnie jako źródło światła przy słabym oświetleniu.

- Sterowanie w aparacie. Możliwość zmiany ustawień lampy błyskowej za pomocą elementów sterujących samego aparatu, do którego jest podłączona. W niektórych przypadkach (na przykład przy połączeniu bezprzewodowym) jest to znacznie wygodniejsze niż przenoszenie uwagi z aparatu na lampę błyskową.

- Automatyczny zoom. Możliwość automatycznej zmian...y kąta rozproszenia światła błyskowego. O kącie rozproszenia, patrz odpowiedni punkt powyżej, tutaj zauważamy, że funkcja ta zapewnia synchronizację między lampą błyskową a obiektywem: po zmianie ogniskowej obiektywu kąt rozproszenia zmieni się automatycznie. Zapewnia to najefektywniejsze oświetlenie sceny, eliminując jednocześnie konieczność ręcznego dopasowywania lampy do zmienionego kąta widzenia za każdym razem.

- Ręczny zoom. Możliwość ręcznej zmiany kąta rozproszenia błysku (patrz „Kąt rozproszenia światła”). Funkcja ta rozszerza możliwości „dokładnej” regulacji parametrów pracy i umożliwia ustawienie parametrów niedostępnych przy automatycznym powiększeniu (patrz wyżej). Dodatkowo przyda się w przypadku konieczności zastosowania kilku stałoogniskowych obiektywów o różnych ogniskowych – lampę błyskową można łatwo dopasować do każdego z nich.

- Sterowanie bezprzewodowe. Możliwość bezprzewodowego podłączenia lampy błyskowej do aparatu lub innej lampy błyskowej jako master/slave (jeśli jest dostępna, patrz poniżej). Format i specyficzne możliwości takiego połączenia mogą być różne: połączenie przewodowe, kanał IR, radio itp. Sterowanie bezprzewodowe jest niezbędne, jeśli lampa błyskowa musi być umieszczona z dala od aparatu; ułatwia również tworzenie systemów wielu lamp błyskowych dla optymalnego oświetlenia. Te funkcje są szczególnie przydatne w przypadku filmowania w studiu (choć nie jest to ograniczone do).

- Praca w trybie mistrzowskim. Możliwość obsługi lampy błyskowej jako głównej dla systemu wielu lamp błyskowych. Cały system jest kontrolowany przez główną lampę błyskową, parametry pracy podporządkowanych lamp błyskowych są ustawiane i wydawane jest polecenie wyzwolenia błysku (zwróć uwagę, że sama główna lampa błyskowa może w ogóle nie dawać impulsu). Jeśli planujesz fotografować z wykorzystaniem systemu wielu lamp błyskowych, na pewno przyda Ci się model z tą funkcją – bez niej stworzenie systemu jest niemożliwe. Oczywiście główne i podporządkowane lampy błyskowe muszą być wzajemnie kompatybilne; punkt ten należy wyjaśnić osobno.

- Praca w trybie slave. Możliwość obsługi lampy błyskowej jako lampy podporządkowanej w systemie z wieloma lampami błyskowymi. W tym trybie urządzenie łączy się z główną lampą błyskową i wyzwala błysk na polecenie z niej. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat systemów lamp błyskowych, patrz powyżej „Działanie w trybie głównym”.

- Dyfuzor. Kolor klosza dostarczanego w zakresie dostawy nakamerowego źródła światła (patrz „Typ”). Kolor może być pomarańczowy, biały, różowy lub żółty.

Dyfuzor to specjalny filtr przeznaczony do rozpraszania światła z poszczególnych diod, a także w niektórych przypadkach do nadania mu określonej barwy i zmiany temperatury barwowej.

- Synchronizator radiowy. Urządzenie przeznaczone do bezprzewodowego sterowania lampą błyskową lub zestawem lamp błyskowych (jeśli każda ma własny odbiornik). Zazwyczaj oddzielny moduł gorącej stopki; Na polecenie odpalenia moduł ten wysyła sygnał radiowy do wszystkich dostrojonych do niego odbiorników, zapewniając synchroniczne wystrzeliwanie błysków. Jednocześnie niektóre modele opraw z taką funkcją są w stanie odbierać drogą radiową nie tylko sygnał startowy, ale także parametry pracy (przede wszystkim czas trwania i moc impulsu).

Możliwość zasilania urządzenia z sieci 230 V, czyli zwykłego domowego gniazdka.

Ta opcja jest używana wyłącznie jako dodatek do autonomicznego źródła zasilania - akumulatora lub akumulatora; czysto „sieciowe” urządzenia nie są dziś produkowane. Rozszerza łączność i może znacznie zwiększyć autonomię lampy błyskowej: jeśli w pobliżu znajduje się gniazdko elektryczne, urządzenie może być z niego zasilane, oszczędzając w ten sposób energię akumulatora. Ponadto połączenie to może służyć również do ładowania wbudowanego akumulatora, w tym. bezpośrednio podczas pracy.

Należy zauważyć, że opisane zalety dotyczą głównie źródeł światła o dużej mocy i wysokim zużyciu energii. Jednocześnie lampy błyskowe o tradycyjnym formacie pracy impulsowej zużywają stosunkowo mało energii i można je bez problemu poradzić sobie z wymiennymi bateriami. Dlatego zdecydowana większość modeli z zasilaniem sieciowym należy do źródeł światła nakamerowych (patrz „Typ”). W związku z tym warto również zauważyć, że wiele takich lamp, zwłaszcza dużych i mocnych, można również wykorzystać na statywie jako stacjonarne źródła światła; w takich przypadkach podłączenie jest często idealne.