Porównanie Canon 85mm f/2 RF IS STM Macro vs Canon 35mm f/1.8 RF IS STM Macro

Ogólne przeznaczenie jest raczej umowne, a w praktyce użycie optyki nie ogranicza się do deklarowanego kierunku - wszystko zależy od umiejętności i wyobraźni fotografa. Jednak informacje o specjalizacji mogą znacznie ułatwić wybór. Biorąc pod uwagę tak oryginalne opcje, jak obiektyw filmowy i obiektyw wielofunkcyjny.

- Do fotografowania architektury. Obiektywy przeznaczone głównie do fotografowania budynków. Większość tych modeli jest wyposażona w system Tilt-Shift (patrz poniżej). W tym przypadku funkcja ta ma na celu poprawienie perspektywy podczas fotografowania wysokich budynków. Na zdjęciu wykonanym zwykłym obiektywem linie proste mogą okazać się zakrzywione, co jest niedopuszczalne w przypadkach, gdy wymagane jest dokładne odwzorowanie budynku na zdjęciu. Zastosowanie systemu Tilt-Shift pozwala uniknąć tego zjawiska i uzyskać wiarygodny obraz, który nie wymaga dodatkowej korekty w edytorze zdjęć.

- Do krajobrazów. Obiektywy do fotografii krajobrazowej w tym przypadku obejmują obiektywy krótkoogniskowe (szerokokątne), które zgodnie z wynikami testów zapewniają dobrą ostrość obrazu. Innymi słowy, nie wszystkie obiektywy „szerokokątne” to obiektywy do krajobrazów, ale tylko takie, które faktycznie są w stanie zapewnić czysty, ostry obraz.

- Do portretów. Cechami wyróżnia...jącymi klasycznego obiektywu do fotografii portretowej są: po pierwsze, stała ogniskowa, która zwykle przekracza 50 mm (ekwiwalent 35 mm); po drugie, wysoki otwór przysłony (najczęściej nie mniejszy niż f/2.8, choć czasami zdarzają się wyjątki). Ta kombinacja cech umożliwia robienie portretów z pięknym rozmyciem tła dzięki umieszczeniu aparatu w dość znacznej odległości; to ostatnie może przydać się w studiach, w których stosowane jest dodatkowe oświetlenie - wskazane jest zamontowanie aparatu za oprawami oświetleniowymi tak, aby nie rzucał cienia. Mówiąc o stałej ogniskowej, warto przypomnieć, że obiektywy stałoogniskowe są prostsze, lżejsze i tańsze od obiektywów zmiennoogniskowych, a możliwość regulacji powiększenia przy robieniu portretów jest rzadko potrzebna - częściej można poradzić sobie z „zoomem stopami”.

- Wielofunkcyjny. Obiektywy typu uniwersalnego (patrz wyżej), które oferują kupującemu dobry stosunek ceny do jakości, odnoszą się do tego rodzaju; innymi słowy, modele wielofunkcyjne o dobrych parametrach, a jednocześnie stosunkowo niedrogie (właściwie „stosunkowo”, rzeczywista cena może być dość wysoka). Przy wyborze modeli do tej kategorii jakość fotografowania oceniano na podstawie wyników rzeczywistych testów.

- Obiektyw filmowy. Główną cechą obiektywów filmowych jest możliwość precyzyjnej regulacji przysłony. Przesłonę można zamknąć/otworzyć o 0,1 lub nawet 0,01 mm, natomiast w obiektywach fotograficznych krok regulacji przysłony nie może być mniejszy niż 1 mm. Dodatkowo w obiektywach filmowych wartość przysłony jest wyrażona liczbą T, a w obiektywach fotograficznych - liczbą F. Operator może fotografować za pomocą wielu obiektywów filmowych o tej samej wartości przysłony, bez konieczności zmiany oświetlenia. A gdy używasz obiektywów fotograficznych o tej samej wartości przysłony, często trzeba osobno regulować oświetlenie dla każdej optyki. Obiektywy filmowe zakładają fotografowanie statywu, co znajduje odzwierciedlenie w ich konstruktywnych cechach i projekcie - takie modele są zwykle większe i cięższe niż analogi do fotografii.

Wynik pokazany przez obiektyw w rankingu DxOMark.

DxOMark jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej prestiżowych zasobów do eksperckiego testowania urządzeń fotograficznych. Zgodnie z wynikami testu obiektyw otrzymuje określoną liczbę punktów; im więcej punktów, tym wyższa ocena końcowa.

Przysłona obiektywu jest cechą, która określa, jak bardzo obiektyw osłabia przechodzący przez nią strumień światła. Zależy od dwóch głównych cech - średnicy aktywnego otworu obiektywu i ogniskowej - i w klasycznej postaci jest zapisana jako stosunek pierwszego do drugiego, przy czym średnica aktywnego otworu jest traktowana jako jednostka: na przykład 1/2.8 lub f/2.0. Często przy zapisie specyfikacji obiektywu jedynka jest całkowicie pomijana, taki zapis wygląda np. tak: f/1.8. Co więcej, im większa liczba w mianowniku, tym niższa wartość przysłony: obiektywy f/4.0 dadzą ciemniejszy obraz niż modele z przysłoną f/1.4.

Obiektywy o zmiennej ogniskowej z reguły mają różne wartości przysłony dla różnych ogniskowych. W tym przypadku w specyfikacji podaje się dwie wartości przysłony, odpowiednio dla minimalnej i maksymalnej ogniskowej, na przykład: f/4.5-5.6.

Im wyższa przysłona obiektywu, tym krótsze czasy otwarcia migawki przy fotografowaniu. Jest to szczególnie ważne podczas fotografowania szybko poruszających się obiektów, fotografowania w słabym świetle itp. W razie potrzeby strumień światła przepuszczany przez obiektyw można osłabić za pomocą przysłony (patrz poniżej).

Innym punktem, który bezpośrednio zależy od tego wskaźnika, jest głębia ostrości (głębokość przestrzeni, na które...j skupia się ostrość podczas fotografowania). Im wyższa przysłona, tym mniejsza głębia ostrości i na odwrót. Dlatego do fotografowania z artystycznym rozmyciem tła (bokeh) wymagana jest optyka o wysokiej przysłonie, a dla dużej głębi ostrości trzeba zakryć przysłonę.

Przysłona jest konstrukcją kilku listków przesłonowych, co pozwala w razie potrzeby zmniejszyć średnicę aktywnego otworu obiektywu, w rzeczywistości zmniejszając jego jasność (więcej szczegółów w rozdziale „Wartość przysłony”). Oprócz osłabienia strumienia świetlnego (co może mieć znaczenie np. w jasnym świetle słonecznym), zamknięcie przysłony ma jeszcze jeden efekt - zwiększa głębię ostrości. Innymi słowy, „w centrum uwagi” jest większa objętość przestrzeni niż przy otwartej przysłonie.

Wartości na skali przysłony są zwykle pobierane ze standardowego zakresu. Liczby w nim zawarte faktycznie wskazują, jaką przysłonę będzie miał obiektyw, gdy przysłona jest zamknięta do danej wartości: na przykład wartość przysłony 5,6 będzie odpowiadać jasności f/5,6. Im większa liczba oznaczająca minimalną wartość przysłony, tym więcej opcji ma fotograf, a tym samym możliwości dostosowania trybu fotografowania (przy pozostałych warunkach równych).

Minimalna odległość ostrzenia (m) to najkrótsza odległość, z której można ustawić ostrość na obiekcie i zrobić zdjęcia. Zwykle waha się od 20 cm w przypadku obiektywów szerokokątnych do kilku metrów w przypadku teleobiektywów. W trybie makro aparatu lub przy pomocy obiektywów makro odległość ta może być mniejsza niż 1 centymetr.

Rozmiar matrycy, dla której oryginalnie zaprojektowano obiektyw.

Formaty (i rozmiary) współczesnych matryc można podawać według przekątnej w calach (1/1.8", 1/2.3" - w tym przypadku bierze się warunkowy cal "Visicon", czyli około 17 mm), według rzeczywistych wymiarów (13,2x8,8 mm) lub symbolu (APS-C, full frame). Ogólnie rzecz biorąc, im większy czujnik, tym jest on bardziej zaawansowany i droższy.

Wśród współczesnych obiektywów najpopularniejsze rozwiązania dla takich formatów matryc, w kolejności rosnącej wielkości: 4/3 (17,3x13 mm, stosowane w aparatach standardu Four Thirds i Micro Four Thirds), APS-C (23x15 mm z niewielkimi odchyleniami, lustrzanki i aparaty MILC klasy średniej), full frame (36x24 mm, rozmiar standardowej klatki filmowej - zaawansowane lustrzanki), big frame(wszystko większe niż full frame - wysokiej klasy profesjonalne aparaty). Optyka dla innych formatów jest nieco mniej powszechna.

Należy pamiętać, że technicznie dozwolone jest stosowanie z czujnikami „nienatywnymi”, jednak w takich przypadkach charakterystyka optyki będzie się różnić od podanej. Czyli po zainstalowaniu na mniejszej matrycy (np. obiektywu pełnoklatkowego w aparacie APS-C) tylko część obrazu tworzonego przez obiektyw padnie na taki sensor. W efekcie przestrzeń w kadrze będzie węższa, a szczegóły w kadrze większe, jakby wzro...sła ogniskowa obiektywu (choć pozostała bez zmian, zmieniła się tylko matryca). A po zainstalowaniu na większym czujniku, zakryta przestrzeń zwiększy się, a szczegółowość zmniejszy się; w niektórych przypadkach rozmiar „obrazu” zapewnianego przez obiektyw może po prostu nie wystarczyć na cały obszar matrycy, a obrazy będą uzyskiwane z czarną przestrzenią na krawędziach.

Obiektyw posiada własny system stabilizacji obrazu. W skład takiego systemu wchodzą żyroskopy i ruchome soczewki, które kompensują niewielkie drgania obiektywu i zapobiegają pojawianiu się „drgań”. Stabilizacja jest szczególnie ważna przy fotografowaniu z ręki, zwłaszcza przy długich czasach otwarcia migawki i/lub na długich dystansach z dużym powiększeniem: to właśnie w takich warunkach „drżenie” ma największy wpływ na jakość obrazu. Jednocześnie należy pamiętać, że obecność stabilizatora znacząco wpływa na wagę, wymiary, a przede wszystkim na cenę optyki; niektóre współczesne aparaty mają własne systemy stabilizacji (ze względu na przesunięcie matrycy). Dlatego wybór obiektywu z tą funkcją ma sens w przypadku, gdy maksymalne zabezpieczenie przed „drganiami” ma fundamentalne znaczenie.

Liczba elementów (w rzeczywistości liczba soczewek) zawartych w konstrukcji obiektywu, a także liczba grup, w które te elementy są połączone. Z reguły im więcej elementów przewidziano w konstrukcji, tym lepiej obiektyw radzi sobie ze zniekształceniami (aberracjami) podczas przechodzenia przez niego światła. Duża liczba soczewek jednak zwiększa wymiary i wagę optyki, zmniejsza przepuszczalność światła (więcej szczegółów w „Wartość przysłony”), a także stawia zwiększone wymagania dotyczące jakości obróbki, co wpływa na koszt obiektywu.

Obiektywy z ochroną przed kurzem i wilgocią. „Zabezpieczona” optyka przyda się przede wszystkim tym, którzy dużo muszą fotografować w plenerze: są znacznie bardziej odporne na złą pogodę niż zwykle, wiele z tych soczewek pracuje cicho w deszczu, morskiej bryzie itp. Jednak konkretny stopień ochrony dla różnych modeli może się znacznie różnić, punkt ten należy doprecyzować osobno w oficjalnej dokumentacji producenta. Zwróć też uwagę, że jeśli zamierzasz stale fotografować w trudnych warunkach zewnętrznych, nie tylko obiektyw, ale także sam aparat powinien mieć ochronę przed kurzem i wilgocią.