Porównanie ARCTIC X1-3D vs NB F80

Minimalna przekątna ekranu telewizora, jaki można zamontować na stoliku/uchwycie. Zazwyczaj jest to wskazywane dla konstrukcji z uchwytem, dla stolików i szafek parametr ten nie ma znaczenia (więcej szczegółów w punkcie „Rodzaj”). Parametr nie jest absolutnie dokładny, ponieważ technicznie telewizory o mniejszej przekątnej mogą zmieścić się w uchwycie; generalnie jednak pozwala on ocenić zakres zastosowania konkretnego modelu uchwytu/stolika.

Maksymalna przekątna ekranu telewizora, jaki można zamontować na stoliku/uchwycie. Podobnie jak minimalna przekątna (patrz wyżej), jest to w pewnym sensie wskaźnik umowny — telewizory o większej przekątnej mogą również zmieścić się na uchwycie, a wtedy głównym parametrem decydującym będzie maksymalne obciążenie (patrz poniżej).

Maksymalna waga telewizora, który można zainstalować na uchwycie/stoliku; dokładniej jest to maksymalna waga, jaką uchwyt/stolik może wytrzymać w nieskończoność bez żadnych negatywnych konsekwencji. W przeciwieństwie do opisanych powyżej wartości przekątnych ekranu, parametr ten jest dokładny i nie należy go przekraczać: możliwe, że uchwyt/stolik nie złamie się od razu pod nadmiernym ciężarem, jednak może się to zdarzyć w każdej chwili, a awaria taka nie jest pokrywana przez gwarancję.

Należy pamiętać, że w przypadku klasycznych stolików/szafek z kilkoma półkami (patrz „Rodzaj”) maksymalne obciążenie jest zwykle wskazywane dla konstrukcji jako całości i jest sumą obciążeń na każdej pojedynczej półce. Tak więc maksymalna waga telewizora nie jest ograniczona całkowitym maksymalnym obciążeniem, jednak obciążeniem jednej półki. Nie dotyczy to stolików z uchwytem; zazwyczaj podaje się maksymalne obciążenie uchwytu, które w takim przypadku odpowiada maksymalnej wadze telewizora.

Z maksymalnym obciążeniem jest bezpośrednio związana przekątna ekranu (w końcu duży telewizor waży więcej). Zwykle dla ekranów do 24” w zupełności wystarczają konstrukcje o obciążeniu około 5-6 kg, dla urządzenia 32” może być potrzebne około 12 kg, duże ekrany o przekątnej 55” osiągają wagę około 25-30 kg, a w przypadku paneli plazmowych liczby te wzrastają 1,5-2 razy. Jednak w każdym przypadku przed wyborem warto wyjaśnić wagę konkretnego modelu telewizora, do którego wybierano stolik/uchwyt.

Maksymalny kąt nachylenia zainstalowanego ekranu w górę od pionu. Im większy kąt nachylenia, tym szersze możliwości regulacji, jednak w praktyce rzadko wymagany jest kąt większy niż 5°.

Maksymalny kąt nachylenia zainstalowanego ekranu w dół od pionu. Podobnie jak w przypadku regulacji w pionie, im większy kąt, tym szersze możliwości regulacji; jednak częściej wymagane jest nachylenie w dół (telewizor można zainstalować pod sufitem), a jego kąt może wynosić 15-20°.

Kąt, w zakresie którego można obracać ekran zamontowany na uchwycie. Mierzony od skrajnej lewej pozycji do skrajnej prawej. We współczesnych modelach może osiągnąć 180°.

Kąt, w zakresie którego ekran zamontowany na uchwycie może się obracać. Obrót oznacza ruch wokół poziomej osi prostopadłej do ekranu; patrz „Regulacje”, aby uzyskać szczegółowe informacje. Kąt jest zwykle wskazywany od jednej skrajnej pozycji do drugiej.

Według tego parametru można wyróżnić dwie kategorie uchwytów. W jednej z nich kąt obrotu jest niewielki — około 10 — 15° — i ta cecha ma głównie na celu wyrównanie niedokładności powstałych podczas montażu konstrukcji: nawet jeśli uchwyt wisi lekko nierówno, obrót umożliwia ustawienie ekranu prosto. Druga odmiana to modele o kącie obrotu 180° i wyższym (do 360°); pozwalają one na odwrócenie ekranu z orientacji poziomej na pionową i odwrotnie.

Możliwość ułożenia kabli dostarczonych do telewizora wewnątrz ramienia lub nogi uchwytu (dla konstrukcji sufitowych i podłogowych odpowiednio, patrz „Rodzaj”). Taki układ nadaje całej konstrukcji schludny wygląd, ponieważ kable, często o różnych rozmiarach i kolorach, a nawet splątane ze sobą, są niewidoczne i nie psują estetyki.