Porównanie AGM Sidewinder TM35-640 vs AGM Taipan TM15-384

Najdłuższa odległość, przy której noktowizor jest w stanie wykryć pojedyncze obiekty.

Metody, za pomocą których producenci określają parametr ten, mogą się różnić w szczegółach, ale ogólna zasada jest taka sama. Z reguły wskazana jest odległość, przy której można zobaczyć dość duży obiekt przy oświetleniu 0,05 luksa (ćwierć księżyca) i tle o średnim kontraście - na przykład postać ludzka o wysokości około 170 cm jest najczęściej zabierany z tego przedmiotu, ale o dostrzeżeniu samego faktu jego obecności. Mówiąc najprościej, zasięg wykrywania powiedzmy 200 m oznacza, że w takim urządzeniu w odległości 200 m widać „coś, co wygląda jak człowiek”, ale poszczególnych części (głowa, ręce) nie da się rozebrać.

Warto również zauważyć, że w praktyce parametr ten jest silnie uzależniony od specyfiki sytuacji. Na przykład ciemny obiekt na bardzo jasnym tle będzie dalej widoczny, a na ciemnym może być niewidoczny nawet z bliska; podobne zjawisko obserwuje się w przypadku kamer termowizyjnych (patrz „Typ”), tylko w odniesieniu do różnicy temperatur, a nie kolorów.

Zasada działania modułu zapewniającego wzmocnienie światła widzialnego. Parametr ten jest wskazany tylko dla klasycznych noktowizorów (patrz „Typ”), ponieważ kamery termowizyjne działają na tej samej zasadzie i nie są potrzebne żadne wyjaśnienia.

- EOP. Skrót od konwertera elektrooptycznego. Ponadto takie NVD można nazwać analogowymi, w przeciwieństwie do opisanych poniżej cyfrowych. Zasada ich działania jest następująca: specjalna elektroda (tzw. fotokatoda) zamienia słaby strumień świetlny lub promieniowanie podczerwone na strumień elektronów w lampie próżniowej, a pod wpływem tych elektronów ekran widoczny dla użytkownik świeci (podobna zasada została zastosowana w telewizorach CRT). W tym przypadku w drodze na ekran przyspieszane są elektrony, aby zapewnić normalną jasność widocznego „obrazu”. Z grubsza rzecz biorąc, wzmacniacz obrazu „pompuje” niewidzialny strumień światła do wymaganego poziomu jasności. Główną zaletą tej opcji jest jej niski koszt ze względu na prostotę projektu; mogą być również bardzo wrażliwe. Jednocześnie większość wzmacniaczy obrazu nie toleruje jasnego światła: są one podatne na oświetlenie pasożytnicze (kiedy punktowe źródło oświetlenia rozchodzi się na dużą plamkę, zapychając obraz wokół), a przy użyciu w ciągu dnia taki celownik może całkowicie zawieść. A w urządzeniach analogowych jest zwykle mniej dodatkowych funkcji niż w cyfrowych. Zauważ, że obecnie istnieje kilka generacji lamp wzmacniających...obraz; im nowsza generacja, tym konwerter lepszy, bardziej złożony i droższy. Jednocześnie jakość noktowizorów jako całości zależy w dużej mierze od innych czynników, dlatego sam „stary” lub „nowy” wzmacniacz obrazu nie jest jednoznacznym wskaźnikiem.

- Cyfrowy. NVD tego typu są właściwie rodzajem kamer wideo: obraz wchodzi do matrycy cyfrowej (najczęściej typu CCD), przetwarzany przez układy elektroniczne i wyświetlany na monitorze widocznym dla użytkownika (w tym przypadku mały ekran, jak te stosowane w wizjerach kamer wideo). Możliwość stosowania w nocy wynika z faktu, że nowoczesne matryce CCD są w stanie reagować na bardzo słabe światło, a także na promieniowanie podczerwone niewidoczne dla ludzkiego oka. Co więcej, z takich urządzeń można bez problemu korzystać w ciągu dnia, tk. światło dzienne nie uszkadza matrycy, a ustawienia z reguły zapewniają odpowiedni tryb pracy elektroniki (aż do automatycznej regulacji jasności). Główną wadą cyfrowych noktowizorów jest wysoki koszt ze względu na złożoność konstrukcji.

Stopień powiększenia obrazu, jaki NVD może zapewnić bez cyfrowego przetwarzania obrazu, wyłącznie dzięki systemowi optycznemu. Taki wzrost jest uważany za lepszy niż cyfrowy, ponieważ nie pogarsza wyrazistości widzialnego obrazu; a dla modeli opartych na wzmacniaczach obrazu (patrz „Zasada działania”) jest to zazwyczaj jedyna dostępna opcja.

Teoretycznie im większe powiększenie, tym większy zasięg wykrywania (patrz wyżej), ponieważ silne powiększenie pozwala zobaczyć mniejsze obiekty. Jednak nie zawsze ma sens gonić za maksymalną wydajnością. Faktem jest, że wraz ze wzrostem powiększenia kątowe pole widzenia maleje, a minimalna odległość ostrzenia rośnie (oba, patrz poniżej), co może stwarzać problemy przy niewielkich odległościach. Warto też zauważyć, że wysoki stopień powiększenia negatywnie wpływa na jasność całego układu – w efekcie rzeczywisty zasięg wykrywania w całkowitej ciemności może być wyższy dla urządzenia o mniejszym powiększeniu, ponieważ „łapie” więcej światła. I parametr ten odpowiednio wpływa na koszt.

Należy pamiętać, że noktowizory, w przeciwieństwie do klasycznych lornetek i monokularów, najczęściej mają stałe powiększenie. Praktycznie nie ma modeli z możliwością płynnej regulacji, a jedyną opcją jest zastosowanie dodatkowych nasadek (patrz „Współczynnik kształtu”).

Obecnie na rynku dostępne są noktowizory o powiększeniu optycznym: 1x, 2 - 3x, 3,1 - 4x, > 4x

Ogniskowa noktowizora. Pod tym pojęciem rozumie się taką odległość od środka optycznego obiektywu do fotokatody wzmacniacza obrazu lub matrycy urządzenia cyfrowego(patrz „Zasada działania”), przy której na fotokatodzie/matrycy uzyskuje się wyraźny obraz.

Ogólnie rzecz biorąc, długie ogniskowe są charakterystyczne dla systemów optycznych o wysokim stopniu powiększenia optycznego (patrz wyżej). Jednak w przypadku noktowizorów zależność ta nie jest sztywna – po prostu przy optyce długoogniskowej łatwiej jest zapewnić duże powiększenie. W praktyce oznacza to, że modele o tej samej ogniskowej mogą wyraźnie różnić się powiększeniem. Ale to, na co wskaźnik ten wpływa bezpośrednio, to transmisja światła: przy pozostałych warunkach równych, „dłuższe” układy optyczne przepuszczają mniej światła, co negatywnie wpływa na możliwości urządzenia. Dotyczy to również kamer termowizyjnych (patrz „Typ”), ponieważ ich roboczy zakres podczerwieni w tym przypadku jest również zgodny z ogólnymi prawami optyki.

Rozdzielczość matrycy zainstalowanej w kamerze termowizyjnej (patrz „Typ”) lub cyfrowym noktowizorze (patrz „Zasada działania”). Zwykle określany w pikselach poziomych i pionowych, na przykład 640x480.

Z jednej strony im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i bardziej szczegółowy będzie obraz. Z drugiej strony zwiększenie rozdzielczości bez zmiany rozmiaru matrycy oznacza, że do każdego piksela dotrze mniej światła – a to negatywnie wpływa na zasięg detekcji (patrz wyżej) i prowadzi do powstawania szumów. Dlatego rozdzielczość odbiorników we współczesnych noktowizorach jest niska – w przeliczeniu na konwencjonalne megapiksele rzadko przekracza 0,3 megapiksela. Jednak jednoznaczne porównywanie różnych modeli pod kątem tego parametru nie ma sensu – wszak rzeczywista jakość pracy w dużej mierze zależy także od wielkości odbiornika, cech przetwarzania sygnału itp.

Kąt widzenia zapewniany przez noktowizor - czyli kąt pomiędzy liniami łączącymi oko obserwatora z dwoma skrajnymi punktami widzialnej przestrzeni. Szerokie kąty widzenia pozwalają na pokrycie dużego obszaru, ale współczynnik powiększenia (patrz wyżej) jest niski; z kolei zwiększenie powiększenia prowadzi do zmniejszenia pola widzenia.

- Wyjście wideo. Obecność wyjścia w konstrukcji NVD, które pozwala na transmisję obrazu z urządzenia do urządzenia zewnętrznego - na przykład laptopa. W ten sposób można oglądać obraz na dużym wyświetlaczu i nagrywać wideo, nawet jeśli NVD nie ma własnego rejestratora wideo (patrz poniżej); a jeśli to możliwe, możliwe jest nadawanie nie tylko obrazu w czasie rzeczywistym, ale także sfilmowanych materiałów. Konkretny interfejs wyjścia wideo może się różnić, ale najczęściej sygnał jest przesyłany w formacie analogowym.

- Wbudowany rejestrator wideo. Obecność własnego magnetowidu w konstrukcji NVD. Dzięki temu urządzenie może być używane jako kamera wideo, rejestrując wszystko, co wchodzi w pole widzenia na wideo; Co więcej, takie nagrywanie nie wymaga dodatkowego sprzętu, w przeciwieństwie do pracy z wyjściem wideo opisanej powyżej. Wideo z reguły jest zapisywane na karcie pamięci, a w wielu modelach możliwe jest oglądanie nagrania bezpośrednio na samym urządzeniu.

- Przełączanie trybów obserwacji. Możliwość przełączania trybów obserwacji oznacza zmianę cech kolorystycznych w „obrazie” widocznym dla użytkownika. Tak więc kamery termowizyjne (patrz „Typ”) z tą funkcją obsługują co najmniej dwa klasyczne tryby: „biały gorący” (im cieplejszy obiekt, tym jaśniejszy) i „gorący czarny” (im cieplej, tym ciemniejszy); dodatkowo można zapewnić dodatkowe formaty,...takie jak podkreślanie szczególnie ciepłych obiektów na czerwono. W klasycznych noktowizorach przełączanie trybów zwykle wiąże się ze zmianą odcienia koloru widzialnego obrazu – na przykład z klasycznej zieleni na czerwony lub czarno-biały. A dodatkowymi funkcjami mogą być na przykład tryb wysokiego kontrastu.

- Napełnianie gazem. Cecha ta zakłada obecność w korpusie wypełniacza w postaci gazu obojętnego – na przykład azotu – zawierającego minimum pary wodnej. Takie środowisko nie utlenia stykających się z nim części, a „suchość” wypełniacza zapobiega również zaparowaniu optyki od wewnątrz podczas ekstremalnych temperatur. Należy zauważyć, że swego rodzaju „efektem ubocznym” napełniania gazem jest ochrona przed kurzem i wilgocią (patrz niżej), ponieważ obudowy takich urządzeń z definicji muszą być uszczelnione.

- Ochrona przed kurzem i wilgocią. Obecność ochrony przed kurzem i wilgocią w konstrukcji NVG, która zapobiega wnikaniu zanieczyszczeń na wrażliwe elementy. Funkcja ta jest prawie obowiązkowa, jeśli planujesz aktywnie korzystać z urządzenia na zewnątrz - na przykład podczas polowania. Należy pamiętać, że poziom bezpieczeństwa może być różny, a wysoki stopień ochrony zazwyczaj oznacza wysoką cenę. Dlatego przy wyborze warto doprecyzować parametry deklarowane dla każdego konkretnego modelu i skorelować je z prawdziwymi potrzebami.

- Ochrona przed wstrząsami. Funkcja ta polega na użyciu różnych środków - mocnych elastycznych materiałów obudowy, systemów amortyzujących itp. - które zapobiegają uszkodzeniu wrażliwych elementów urządzenia przez uderzenia i wstrząsy. Stopień i możliwości ochrony przed wstrząsami mogą się znacznie różnić: zwykle takie modele mogą wytrzymać upadki z co najmniej 1,5 m, ale w niektórych przypadkach wskaźnik ten może być wyższa. Należy pamiętać, że do montażu na broni palnej wymagana jest specjalna ochrona przed odrzutem, którą nie mają wszystkie urządzenia odporne na wstrząsy.

- Skośne muszle oczne. Obecność skośnych muszli ocznych (lub jednej muszli ocznej w przypadku monokularów - patrz „Typ”) w konstrukcji noktowizora. Podczas pracy z urządzeniem wysunięta część muszli ocznej znajduje się na zewnątrz oka, praktycznie na skroni; dzięki temu zapewnia dodatkową ochronę dla oka – przede wszystkim przed zewnętrznymi „rozbłyskami”, które zakłócają normalne oglądanie obrazu w okularze. Jednocześnie takie modele są słabo połączone z okularami: w najlepszym razie muszlę oczną trzeba będzie podwinąć, negując wszystkie jej zalety, a w niektórych urządzeniach nawet takiej możliwości nie ma.

Rodzaj baterii używanych przez noktowizor do pracy. Technicznie mogą to być wymienne ogniwa o standardowym rozmiarze lub wbudowane akumulatory. Jednak w praktyce druga opcja praktycznie nie występuje, ponieważ nie daje możliwości szybkiej wymiany rozładowanej baterii na nową - a taka możliwość jest krytyczna dla większości zastosowań NVD.

Jeśli chodzi o konkretne typy baterii, najczęstsze opcje to:

- CR123. Element najbardziej rozpowszechniony wśród nowoczesnych noktowizorów. Kształtem akumulatory te są podobne do popularnych baterii AA (patrz niżej), ale ich średnica jest większa, a długość zauważalnie mniejsza: odpowiednio 17 i 35 mm. Napięcie robocze wynosi 3,7 V, co zapewnia dobrą moc, wystarczającą do normalnej pracy NVD. Doprowadziło to do popularności CR123.

- AA. Klasyczne akumulatory „paluszkowe” na 1,5 V. Moc takiego zasilacza jest mniejsza niż w przypadku CR123, dlatego potrzeba więcej ogniw; z drugiej strony takie akumulatory łatwiej znaleźć na rynku.

- AAA. Akumulatory typu „mini-finger” lub „mały palec”, mniejsza wersja ogniw AA. Ze względu na niewielkie rozmiary elementy takie nie różnią się mocą i pojemnością, dlatego znajdują zastosowanie tylko w stosunkowo prostych urządzeniach, dla których ważne są kompaktowe wymiary.

Najdłuższy czas, przez jaki urządzenie może nieprzerwanie pracować na nowych bateriach bez wymiany/ładowania. Należy pamiętać, że producenci zwykle wskazują ten czas na idealne warunki: wysokiej jakości baterie, niska jasność widzialnego obrazu, praca bez użycia oświetlenia IR, wyjście wideo i rejestrator wideo (jeśli jest dostępny, patrz "Cechy dodatkowe") , optymalna temperatura robocza (patrz poniżej) itp. Dlatego w praktyce czas ciągłej pracy może być równie dobrze krótszy od podanego. Niemniej jednak parametr ten pozwala zarówno ocenić autonomię poszczególnych urządzeń, jak i porównać je ze sobą.