Porównanie Hikmicro Falcon FQ35 vs Hikmicro Falcon FH35

Stopień powiększenia obrazu, jaki NVD może zapewnić bez cyfrowego przetwarzania obrazu, wyłącznie dzięki systemowi optycznemu. Taki wzrost jest uważany za lepszy niż cyfrowy, ponieważ nie pogarsza wyrazistości widzialnego obrazu; a dla modeli opartych na wzmacniaczach obrazu (patrz „Zasada działania”) jest to zazwyczaj jedyna dostępna opcja.

Teoretycznie im większe powiększenie, tym większy zasięg wykrywania (patrz wyżej), ponieważ silne powiększenie pozwala zobaczyć mniejsze obiekty. Jednak nie zawsze ma sens gonić za maksymalną wydajnością. Faktem jest, że wraz ze wzrostem powiększenia kątowe pole widzenia maleje, a minimalna odległość ostrzenia rośnie (oba, patrz poniżej), co może stwarzać problemy przy niewielkich odległościach. Warto też zauważyć, że wysoki stopień powiększenia negatywnie wpływa na jasność całego układu – w efekcie rzeczywisty zasięg wykrywania w całkowitej ciemności może być wyższy dla urządzenia o mniejszym powiększeniu, ponieważ „łapie” więcej światła. I parametr ten odpowiednio wpływa na koszt.

Należy pamiętać, że noktowizory, w przeciwieństwie do klasycznych lornetek i monokularów, najczęściej mają stałe powiększenie. Praktycznie nie ma modeli z możliwością płynnej regulacji, a jedyną opcją jest zastosowanie dodatkowych nasadek (patrz „Współczynnik kształtu”).

Obecnie na rynku dostępne są noktowizory o powiększeniu optycznym: 1x, 2 - 3x, 3,1 - 4x, > 4x

Rozdzielczość matrycy zainstalowanej w kamerze termowizyjnej (patrz „Typ”) lub cyfrowym noktowizorze (patrz „Zasada działania”). Zwykle określany w pikselach poziomych i pionowych, na przykład 640x480.

Z jednej strony im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i bardziej szczegółowy będzie obraz. Z drugiej strony zwiększenie rozdzielczości bez zmiany rozmiaru matrycy oznacza, że do każdego piksela dotrze mniej światła – a to negatywnie wpływa na zasięg detekcji (patrz wyżej) i prowadzi do powstawania szumów. Dlatego rozdzielczość odbiorników we współczesnych noktowizorach jest niska – w przeliczeniu na konwencjonalne megapiksele rzadko przekracza 0,3 megapiksela. Jednak jednoznaczne porównywanie różnych modeli pod kątem tego parametru nie ma sensu – wszak rzeczywista jakość pracy w dużej mierze zależy także od wielkości odbiornika, cech przetwarzania sygnału itp.

Wielkość obszaru widocznego w noktowizorze z odległości 100 m - innymi słowy największa odległość między dwoma punktami, w których można je jednocześnie widzieć z tej odległości. Nazywa się to również „liniowym polem widzenia”. Wraz z kątowym polem widzenia (patrz niżej) parametr ten charakteryzuje przestrzeń zajmowaną przez optykę; jednocześnie wyraźniej opisuje możliwości konkretnego modelu niż dane dotyczące kątów widzenia.

Kąt widzenia zapewniany przez noktowizor - czyli kąt pomiędzy liniami łączącymi oko obserwatora z dwoma skrajnymi punktami widzialnej przestrzeni. Szerokie kąty widzenia pozwalają na pokrycie dużego obszaru, ale współczynnik powiększenia (patrz wyżej) jest niski; z kolei zwiększenie powiększenia prowadzi do zmniejszenia pola widzenia.

Najdłuższy czas, przez jaki urządzenie może nieprzerwanie pracować na nowych bateriach bez wymiany/ładowania. Należy pamiętać, że producenci zwykle wskazują ten czas na idealne warunki: wysokiej jakości baterie, niska jasność widzialnego obrazu, praca bez użycia oświetlenia IR, wyjście wideo i rejestrator wideo (jeśli jest dostępny, patrz "Cechy dodatkowe") , optymalna temperatura robocza (patrz poniżej) itp. Dlatego w praktyce czas ciągłej pracy może być równie dobrze krótszy od podanego. Niemniej jednak parametr ten pozwala zarówno ocenić autonomię poszczególnych urządzeń, jak i porównać je ze sobą.