Porównanie Hikmicro Lynx Pro LH15 vs Guide TrackIR 25mm

Najdłuższa odległość, przy której noktowizor jest w stanie wykryć pojedyncze obiekty.

Metody, za pomocą których producenci określają parametr ten, mogą się różnić w szczegółach, ale ogólna zasada jest taka sama. Z reguły wskazana jest odległość, przy której można zobaczyć dość duży obiekt przy oświetleniu 0,05 luksa (ćwierć księżyca) i tle o średnim kontraście - na przykład postać ludzka o wysokości około 170 cm jest najczęściej zabierany z tego przedmiotu, ale o dostrzeżeniu samego faktu jego obecności. Mówiąc najprościej, zasięg wykrywania powiedzmy 200 m oznacza, że w takim urządzeniu w odległości 200 m widać „coś, co wygląda jak człowiek”, ale poszczególnych części (głowa, ręce) nie da się rozebrać.

Warto również zauważyć, że w praktyce parametr ten jest silnie uzależniony od specyfiki sytuacji. Na przykład ciemny obiekt na bardzo jasnym tle będzie dalej widoczny, a na ciemnym może być niewidoczny nawet z bliska; podobne zjawisko obserwuje się w przypadku kamer termowizyjnych (patrz „Typ”), tylko w odniesieniu do różnicy temperatur, a nie kolorów.

Stopień powiększenia obrazu, jaki NVD może zapewnić bez cyfrowego przetwarzania obrazu, wyłącznie dzięki systemowi optycznemu. Taki wzrost jest uważany za lepszy niż cyfrowy, ponieważ nie pogarsza wyrazistości widzialnego obrazu; a dla modeli opartych na wzmacniaczach obrazu (patrz „Zasada działania”) jest to zazwyczaj jedyna dostępna opcja.

Teoretycznie im większe powiększenie, tym większy zasięg wykrywania (patrz wyżej), ponieważ silne powiększenie pozwala zobaczyć mniejsze obiekty. Jednak nie zawsze ma sens gonić za maksymalną wydajnością. Faktem jest, że wraz ze wzrostem powiększenia kątowe pole widzenia maleje, a minimalna odległość ostrzenia rośnie (oba, patrz poniżej), co może stwarzać problemy przy niewielkich odległościach. Warto też zauważyć, że wysoki stopień powiększenia negatywnie wpływa na jasność całego układu – w efekcie rzeczywisty zasięg wykrywania w całkowitej ciemności może być wyższy dla urządzenia o mniejszym powiększeniu, ponieważ „łapie” więcej światła. I parametr ten odpowiednio wpływa na koszt.

Należy pamiętać, że noktowizory, w przeciwieństwie do klasycznych lornetek i monokularów, najczęściej mają stałe powiększenie. Praktycznie nie ma modeli z możliwością płynnej regulacji, a jedyną opcją jest zastosowanie dodatkowych nasadek (patrz „Współczynnik kształtu”).

Obecnie na rynku dostępne są noktowizory o powiększeniu optycznym: 1x, 2 - 3x, 3,1 - 4x, > 4x

Maksymalny stopień powiększenia, jaki NVD może zapewnić dzięki cyfrowemu przetwarzaniu obrazu.

Funkcja ta jest dostępna tylko w kamerach termowizyjnych i niektórych cyfrowych modelach klasycznych NVD (patrz „Zasada działania”). Ogólnie można to opisać w następujący sposób: elektronika urządzenia pobiera część obrazu z odbiornika NVD i „rozciąga” go po całej widocznej dla użytkownika kadrze, dzięki czemu wyglądają obiekty w polu widzenia większy. Jednocześnie ta procedura zmniejsza wyrazistość widzialnego obrazu. Dlatego modele z cyfrowym zoomem są dość rzadkie, a nawet w takich przypadkach pełni on rolę pomocniczą i ma bardzo skromne powiększenie – zwykle nie większe niż 2x.

Średnica soczewki wejściowej, w którą wyposażony jest obiektyw noktowizora.

Parametr ten jest jednym z najważniejszych dla każdego urządzenia optycznego, w tym noktowizora: im większa soczewka, tym więcej światła (lub promieniowania podczerwonego) wpada do niego i tym bardziej czuła jest optyka, przy pozostałych warunkach równych. Minusem tego jest wzrost rozmiarów, wagi i kosztu urządzenia. Ponadto nie zapominaj, że w konstrukcji można zastosować różne sztuczki i dodatkowe technologie; dlatego sam duży obiektyw nie zawsze jest jednoznacznym wyznacznikiem wysokiej klasy.

Ogniskowa noktowizora. Pod tym pojęciem rozumie się taką odległość od środka optycznego obiektywu do fotokatody wzmacniacza obrazu lub matrycy urządzenia cyfrowego(patrz „Zasada działania”), przy której na fotokatodzie/matrycy uzyskuje się wyraźny obraz.

Ogólnie rzecz biorąc, długie ogniskowe są charakterystyczne dla systemów optycznych o wysokim stopniu powiększenia optycznego (patrz wyżej). Jednak w przypadku noktowizorów zależność ta nie jest sztywna – po prostu przy optyce długoogniskowej łatwiej jest zapewnić duże powiększenie. W praktyce oznacza to, że modele o tej samej ogniskowej mogą wyraźnie różnić się powiększeniem. Ale to, na co wskaźnik ten wpływa bezpośrednio, to transmisja światła: przy pozostałych warunkach równych, „dłuższe” układy optyczne przepuszczają mniej światła, co negatywnie wpływa na możliwości urządzenia. Dotyczy to również kamer termowizyjnych (patrz „Typ”), ponieważ ich roboczy zakres podczerwieni w tym przypadku jest również zgodny z ogólnymi prawami optyki.

Rozdzielczość matrycy zainstalowanej w kamerze termowizyjnej (patrz „Typ”) lub cyfrowym noktowizorze (patrz „Zasada działania”). Zwykle określany w pikselach poziomych i pionowych, na przykład 640x480.

Z jednej strony im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i bardziej szczegółowy będzie obraz. Z drugiej strony zwiększenie rozdzielczości bez zmiany rozmiaru matrycy oznacza, że do każdego piksela dotrze mniej światła – a to negatywnie wpływa na zasięg detekcji (patrz wyżej) i prowadzi do powstawania szumów. Dlatego rozdzielczość odbiorników we współczesnych noktowizorach jest niska – w przeliczeniu na konwencjonalne megapiksele rzadko przekracza 0,3 megapiksela. Jednak jednoznaczne porównywanie różnych modeli pod kątem tego parametru nie ma sensu – wszak rzeczywista jakość pracy w dużej mierze zależy także od wielkości odbiornika, cech przetwarzania sygnału itp.

Kąt widzenia zapewniany przez noktowizor - czyli kąt pomiędzy liniami łączącymi oko obserwatora z dwoma skrajnymi punktami widzialnej przestrzeni. Szerokie kąty widzenia pozwalają na pokrycie dużego obszaru, ale współczynnik powiększenia (patrz wyżej) jest niski; z kolei zwiększenie powiększenia prowadzi do zmniejszenia pola widzenia.

Najdłuższy czas, przez jaki urządzenie może nieprzerwanie pracować na nowych bateriach bez wymiany/ładowania. Należy pamiętać, że producenci zwykle wskazują ten czas na idealne warunki: wysokiej jakości baterie, niska jasność widzialnego obrazu, praca bez użycia oświetlenia IR, wyjście wideo i rejestrator wideo (jeśli jest dostępny, patrz "Cechy dodatkowe") , optymalna temperatura robocza (patrz poniżej) itp. Dlatego w praktyce czas ciągłej pracy może być równie dobrze krótszy od podanego. Niemniej jednak parametr ten pozwala zarówno ocenić autonomię poszczególnych urządzeń, jak i porównać je ze sobą.

Zakres temperatur otoczenia, w których NVD gwarantuje normalne działanie. Wskaźnik ten jest bardzo ważny, biorąc pod uwagę fakt, że takie urządzenia są najczęściej używane na zewnątrz, gdzie wahania temperatury mogą być bardzo duże. Oczywiście przy wyborze warto wziąć pod uwagę warunki, w jakich planowana jest praca z urządzeniem - na przykład nie ma sensu specjalnie szukać modelu odpornego na mróz na polowanie latem. Ogólnie rzecz biorąc, im szerszy zakres działania, tym wyższa ogólna niezawodność urządzenia, tym mniej jest ono wrażliwe na niesprzyjające warunki klimatyczne.

Należy zauważyć, że przekroczenie temperatur roboczych niekoniecznie prowadzi do natychmiastowej awarii; jednak nawet przy zachowaniu funkcjonalności prawdopodobieństwo awarii wzrasta wielokrotnie, a takie przypadki nie są objęte gwarancją producenta.