Porównanie Keenetic Giga KN-1011 vs Keenetic Ultra KN-1810

Standardy Wi-Fi obsługiwane przez sprzęt. W dzisiejszych czasach oprócz nowoczesnych standardów Wi-Fi 4 (802.11n), Wi-Fi 5 (802.11ac), Wi-Fi 6 (802.11ax) (jego odmiana Wi-Fi 6E), Wi-Fi 7 (802.11be) oraz WiGig (802.11ad), można również spotkać wsparcie dla wcześniejszych wersji - Wi- Fi 3 (802.11g), a nawet Wi-Fi 1 (802.11b). Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych wersji:

— Wi-Fi 3 (802.11g). Przestarzały standard, podobnie jak Wi-Fi 1 (802.11b), który odszedł w niepamięć. Był szeroko stosowany przed pojawieniem się Wi-Fi 4, obecnie jest używany głównie jako dodatek do nowszych wersji - w szczególności w celu zapewnienia kompatybilności z przestarzałym i niedrogim sprzętem. Pracuje na częstotliwości 2,4 GHz, maksymalna prędkość wymiany danych to 54 Mb/s.

— Wi-Fi 4 (802.11n). Pierwszy z powszechnie używanych standardów obsługujący 5 GHz; może pracować w tym zakresie lub w klasycznym 2,4 GHz. Warto podkreślić, że niektóre modele sprzętu Wi-Fi na ten standard wykorzystują tylko 5 GHz, dlatego są niekompatybilne z wcześniejszymi wersjami Wi-Fi. Maksymalna prędkość dla Wi-Fi 4 to 600 Mb/s; w nowoczesnych urządzeniach bezprzewodowych standard ten jest bardzo popularny, dopiero niedawno zaczął być wypierany na tej pozycji pr...zez Wi-Fi 5.

— Wi-Fi 5 (802.11ac). Następca Wi-Fi 4, który ostatecznie przeniósł się na pasmo 5 GHz, co pozytywnie wpłynęło na niezawodność połączenia i prędkość transmisji danych: wynosi do 1,69 Gb/s na antenę i ogólnie do 6,77 Gb/s. Ponadto jest to pierwsza wersja, w której w pełni zaimplementowano technologię Beamforming (więcej informacji można znaleźć w „Funkcje i możliwości”).

— Wi-Fi 6, Wi-Fi 6E (802.11ax). Rozwinięcie Wi-Fi 5, które wprowadziło zarówno wzrost prędkości do 10 Gb/s, jak i szereg ważnych usprawnień. Jedną z najważniejszych nowości jest zastosowanie szerokiego zakresu częstotliwości – od 1 do 7 GHz; to w szczególności pozwala automatycznie wybierać najmniej obciążone pasmo częstotliwości, co pozytywnie wpływa na prędkość i niezawodność połączenia. Jednocześnie urządzenia Wi-Fi 6 mogą działać na klasycznych częstotliwościach 2,4 GHz i 5 GHz, a modyfikacja standardu Wi-Fi 6E może działać na częstotliwościach od 5,9 do 7 GHz; ogólnie uważa się, że urządzenia z obsługą Wi-Fi 6E pracują z częstotliwością 6 GHz, przy pełnej kompatybilności z wcześniejszymi standardami. Dodatkowo w tej wersji wprowadzono pewne usprawnienia dotyczące jednoczesnej pracy kilku urządzeń na tym samym kanale, w szczególności chodzi o technologię OFDMA. Dzięki temu Wi-Fi 6 daje najmniejszy ze współczesnych standardów spadek prędkości przy obciążonym powietrzu, a modyfikacja Wi-Fi 6E działająca na 6 GHz ma najmniej zakłóceń.

— Wi-Fi 7 (802.11be). Ten standard Wi-Fi zaczął być wdrażany w 2023 roku. Dzięki zastosowaniu modulacji 4096-QAM może on osiągać maksymalną teoretyczną prędkość transmisji danych do 46 Gb/s. Wi-Fi 7 obsługuje trzy pasma częstotliwości: 2,4 GHz, 5 GHz i 6 GHz. Maksymalna szerokość pasma standardu została zwiększona ze 160 MHz do 320 MHz — im szerszy kanał, tym więcej danych może on przesłać. Wśród interesujących nowości Wi-Fi 7 odnotowano opracowanie MLO (Multi-Link Operation) — za jego pomocą podłączone urządzenia wymieniają dane przy użyciu kilku kanałów i pasm częstotliwości jednocześnie, co jest szczególnie ważne w przypadku gier VR i online. Technologia Multiple Resource Unit została zaprojektowana w celu zminimalizowania opóźnień w komunikacji, gdy podłączonych jest wiele urządzeń klienckich. Nowy protokół 16x16 MIMO ma również na celu zwiększenie przepustowości przy dużej liczbie jednoczesnych połączeń, podwajając liczbę strumieni przestrzennych w porównaniu do poprzedniego standardu Wi-Fi 6.

— WiGig (802.11ad). Standard Wi-Fi wykorzystujący częstotliwość roboczą 60 GHz; prędkość przesyłania danych może wynosić do 10 Gb/s (w zależności od konkretnej wersji WiGig). Kanał 60 GHz jest znacznie mniej obciążony niż popularniejsze kanały 2,4 GHz i 5 GHz, co pozytywnie wpływa na niezawodność transmisji danych i zmniejsza opóźnienia; to ostatnie jest szczególnie ważne w grach i niektórych innych specjalistycznych zadaniach. Z drugiej strony, zwiększenie częstotliwości znacznie zmniejszyło zasięg połączenia (więcej szczegółów w punkcie „Zakres częstotliwości”), więc w praktyce ten standard nadaje się tylko do komunikacji w tym samym pomieszczeniu.

Należy pamiętać, że w praktyce prędkość przesyłania danych jest zwykle znacznie niższa od teoretycznego maksimum – zwłaszcza, gdy na tym samym kanale pracuje kilka urządzeń Wi-Fi. Warto również zauważyć, że różne standardy są ze sobą wstecznie kompatybilne (z ograniczeniem prędkości dla tego wolniejszego), pod warunkiem, że częstotliwości się pokrywają: na przykład 802.11ac może współpracować z 802.11n, lecz nie z 802.11g.

Maksymalna prędkość zapewniana przez urządzenie przy łączności bezprzewodowej w paśmie 2.4 GHz.

Pasmo to jest wykorzystywane w większości współczesnych standardów Wi-Fi (patrz wyżej) - jako jedno najbardziej z dostępnych lub wręcz jedyne. Teoretyczne maksimum to 600 MB/s. W rzeczywistości Wi-Fi na częstotliwości 2.4 GHz jest wykorzystywane przez dużą liczbę urządzeń klienckich, z czego wynika przeciążenie kanałów transmisji danych. Ponadto liczba anten wpływa na wydajność prędkości sprzętu. Podaną w specyfikacji prędkość można osiągnąć tylko w warunkach idealnych. W praktyce może być ona zauważalnie mniejsza (często kilkukrotnie), zwłaszcza przy obfitości urządzeń bezprzewodowych podłączonych do sprzętu. Dla zrozumienia rzeczywistych możliwości sprzętu Wi-Fi maksymalna prędkość na 2.4 GHz jest podawana w specyfikacji poszczególnych modeli. Jeśli chodzi o liczby, to ze względu na możliwości w paśmie 2.4 GHz współczesny sprzęt umownie dzieli się na modele o prędkościach do 500 MB/s włącznie i powyżej 500 MB/s.

Maksymalna prędkość, obsługiwana przez urządzenie przy łączności bezprzewodowej w paśmie 5 GHz.

Pasmo to jest wykorzystywane w Wi-Fi 4, Wi-Fi 6 i Wi-Fi 6E jako jedno z dostępnych, w Wi-Fi 5 jako jedyne (patrz „Standardy Wi-Fi”). Prędkość maksymalna podawana jest w specyfikacji w celu zaznaczenia rzeczywistych możliwości konkretnego sprzętu - mogą być one zauważalnie skromniejsze od ogólnych możliwości standardu. Poza tym wszystko zależy od generacji Wi-Fi. Na przykład urządzenia obsługujące Wi-Fi 5 mogą teoretycznie przesyłać do 6928 Mb/s (przy użyciu ośmiu anten), a Wi-Fi 6 do 9607 Mb/s (przy użyciu tychże ośmiu strumieni przestrzennych). Maksymalna możliwa prędkość łączności jest osiągana w określonych warunkach i nie każdy model sprzętu Wi-Fi w pełni je spełnia. Konkretne liczby są umownie podzielone na kilka grup: wartość do 500 MB/s jest dość skromna, wiele urządzeń obsługuje prędkości w zakresie 500 - 1000 MB/s, wskaźniki 1 - 2 GB/s można zaliczyć do średnich wartości, a najbardziej zaawansowane modele w swojej klasie zapewniają prędkość wymiany danych na poziomie ponad 2 GB/s.

Łączna liczba anten w routerze odpowiedzialnych za komunikację w paśmie 2,4 GHz. Aby uzyskać więcej informacji na temat liczby anten, patrz „Łączna liczba anten”, zasięgu - „Zakres częstotliwości”.

Łączna liczba anten w routerze odpowiedzialnych za komunikację w paśmie 5 GHz. Aby uzyskać więcej informacji na temat liczby anten, patrz „Łączna liczba anten”, o paśmie - „Pasmo częstotliwości”.

Nominalna moc nadajnika Wi-Fi zastosowanego w urządzeniu. Gdy obsługiwanych jest wiele zakresów (patrz „Zakresy pracy”), moc dla różnych częstotliwości może być różna, w takich przypadkach maksymalna wartość jest podana w tym miejscu.

Całkowita moc nadawcza zapewniana przez urządzenie zależy bezpośrednio od tego parametru. Moc tę można obliczyć dodając moc nadajnika i zysk energetyczny anteny (patrz wyżej): na przykład nadajnik 20 dBm uzupełniony o antenę 5 dBi daje moc 25 dBm (w głównym obszarze zasięgu anteny). Do prostego użytku domowego (na przykład zakup routera do małego mieszkania) takie szczegóły nie są wymagane, ale w dziedzinie zawodowej często konieczne jest użycie urządzeń bezprzewodowych o ściśle określonej mocy. Szczegółowe zalecenia w tej sprawie dla różnych sytuacji można znaleźć w źródłach specjalnych, ale tutaj zauważamy, że łączna wartość 26 dBm lub więcej pozwala zaklasyfikować urządzenie jako sprzęt z silnym nadajnikiem. Jednocześnie takie możliwości nie zawsze są wymagane w praktyce: nadmierna moc może powodować duże zakłócenia zarówno dla otaczających urządzeń, jak i samego nadajnika (szczególnie w warunkach miejskich i innych podobnych warunkach), a także obniżyć jakość połączenia z elektroniką małej mocy. A dla efektywnej komunikacji na duże odległości zarówno sam sprzęt, jak i urządzenia zewnętrzne powinny mieć odpowiednią moc (która nie zawsze jest osiągalna), dlatego przy wyborze nie należy gonić za maks...ymalną liczbą decybeli, ale wziąć pod uwagę zalecenia dla konkretnego przypadku; ponadto wzmacniacz Wi-Fi lub system MESH jest często dobrą alternatywą dla potężnego nadajnika.

Moc nadajnika zainstalowanego w urządzeniu podczas pracy w paśmie 2,4 GHz (patrz „Zakres częstotliwości”).

Parametr ten ma bezpośredni wpływ na całkowitą moc i odpowiednio na wydajność komunikacji. Aby uzyskać więcej informacji, patrz „Moc nadajnika” powyżej, ale tutaj osobno podkreślamy, że wysoka moc nie zawsze jest wymagana, a w niektórych przypadkach jest wręcz szkodliwa.

Moc nadajnika zainstalowanego w urządzeniu podczas pracy w paśmie 5 GHz (patrz „Zakres częstotliwości”).

Parametr ten ma bezpośredni wpływ na całkowitą moc i odpowiednio na wydajność komunikacji. Aby uzyskać więcej informacji, patrz „Moc nadajnika” powyżej, ale tutaj osobno podkreślamy, że wysoka moc nie zawsze jest wymagana, a w niektórych przypadkach jest wręcz szkodliwa.

Ilość pamięci o dostępie swobodnym (RAM) w urządzeniu. Pojemność pamięci RAM to jeden ze wskaźników mocy urządzenia: im jest on większy, tym większa prędkość i tym lepiej urządzenie poradzi sobie z „ciężkimi” zadaniami. Wśród wartości można spotkać 128 MB, 256 MB, 512 MB oraz wysokie wskaźniki 1 GB i 2 GB.