Porównanie Knowledge Zenith SK10 Pro vs Knowledge Zenith VXS

Opóźnienie dźwięku w słuchawkach bezprzewodowych to naturalny proces spowodowany specyfiką transmisji danych audio przez Bluetooth. Może to być albo prawie niezauważalne, albo wyraźnie przeszkadzać w komfortowej rozgrywce lub oglądaniu treści wideo. W tym akapicie podano deklarowany czas opóźnienia dźwięku w milisekundach, który jest zapisany w specyfikacji technicznej konkretnego modelu słuchawek.

Impedancja to nominalna rezystancja słuchawek na przepływ prądu przemiennego, takiego jak sygnał audio.

Przy niezmienności wszystkich pozostałych parametrów, wyższa impedancja zmniejsza zniekształcenia, ale wymaga mocniejszego wzmacniacza - inaczej słuchawki po prostu nie będą w stanie wytworzyć wystarczającej głośności. W związku z tym wybór rezystancji zależy przede wszystkim od tego, do którego źródła sygnału planuje się podłączać słuchawki. Tak więc w przypadku przenośnego gadżetu (smartfona, odtwarzacza kieszonkowego) optymalny wskaźnik to 16 omów lub mniej, niezły - 17-32 omy. Wyższe wartości - 33 - 64 omy i 65 - 96 omów - będą wymagały dość mocnych wzmacniaczy, takich jak te stosowane w komputerach i telewizorach. Modele o impedancji 96 - 250 omów i większej są przeznaczone głównie do sprzętów audio o klasie Hi-End i do użytku profesjonalnego; w takich przypadkach szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Zakres częstotliwości dźwięku, które mogą odtwarzać słuchawki.

Im szerszy ten zakres, tym pełniej słuchawki odtwarzają spektrum częstotliwości dźwięku, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że zbyt niskie lub zbyt wysokie częstotliwości będą niedostępne. Należy jednak uważać na pewne niuanse. Przede wszystkim przypomnijmy, że zakres słyszenia dla ludzkiego ucha wynosi średnio od 16 Hz do 22 kHz, a dla pełnego obrazu wystarczy, że słuchawki pokryją ten zakres. Jednak nowoczesne modele mogą zauważalnie wykraczać poza te granice: w wielu urządzeniach dolny próg nie przekracza 15 Hz, a nawet 10 Hz, a górny może sięgać 25 kHz, 30 kHz, a nawet więcej. Tak szerokie zasięgi same w sobie nie dają praktycznych zalet, ale zwykle wskazują na wysoką klasę słuchawek, a niekiedy podawane są jedynie w celach promocyjnych.

Drugą ważną kwestią jest to, że szeroki zakres częstotliwości sam w sobie nie jest gwarancją dobrego dźwięku: jakość dźwięku zależy również od szeregu parametrów, przede wszystkim od charakterystyki częstotliwościowej słuchawek.

Rodzaj przetworników dźwięku zainstalowanych w słuchawkach. Rodzaj określa zasadę działania przetworników i niektóre cechy ich konstrukcji.

- Dynamiczne. Najprostszy typ przetworników działających na zasadzie elektromagnesu. Ze względu na połączenie niskiego kosztu z całkiem przyzwoitą wydajnością jest również najczęściej spotykany, szczególnie wśród słuchawek klasy podstawowej i średniej. Taki przetwornik składa się z magnesu, cewki umieszczonej w jego polu i membrany przymocowanej do cewki. Kiedy prąd przemienny (sygnał) płynie przez cewkę, ona zaczyna wibrować, przenosząc wibracje do membrany i wytwarzając dźwięk. Z akustycznego punktu widzenia głównymi zaletami dynamicznych przetworników jest szeroki zakres częstotliwości i dobra głośność, wadą jest stosunkowo duże prawdopodobieństwo zniekształceń, zwłaszcza gdy przetwornik jest zużyta.

- Armaturowe. Rodzaj modyfikacji dynamicznych przetworników (patrz odpowiedni punkt), stosowany głównie w wysokiej jakości słuchawkach dokanałowych. Konstrukcja takiego przetwornika oparta jest na metalowej płytce w kształcie litery U. Jeden koniec jest nieruchomy, drugi, ruchomy, znajduje się między biegunami magnesu trwałego, a wokół niego (bliżej poprzeczki) nawinięta jest cewka, przez którą przepływa prąd sygnałowy. Wibrując pod wpływem tego prądu, ruchoma część płytki przenosi drgania na sztywną membranę, do której jest połączona cienką igłą. T...echnologia ta pozwala uzyskać dobrą głośność i niskie zniekształcenia przy bardzo małych rozmiarach samej słuchawki. Wady armaturowych przetworników, oprócz ich wysokich kosztów, to nierównomierna charakterystyka częstotliwościowa i stosunkowo wąski zakres częstotliwości. Jednak w drogich słuchawkach tego typu można dostarczyć jednocześnie kilka przetworników, m.in. na zasadzie hybrydowej (patrz odpowiedni punkt).

- Hybrydowe. Hybrydowymi nazywano zwykle urządzenia, łączące dynamiczne i armaturowe przetworniki. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat tych odmian, patrz powyżej; ich kombinacja służy do łączenia zalet i kompensowania wad. Z reguły w takich słuchawkach jest tylko jeden przetwornik dynamiczny, odpowiada on za niskie częstotliwości, a armaturowych może być kilka, dzielą one między siebie niską i wysoką częstotliwości. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie bardziej jednolitej odpowiedzi częstotliwościowej niż w modelach czysto armaturowych, jednak znacząco wpływa to na cenę.

- Planarne. Konstrukcja przetworników tego rodzaju obejmuje dwa silne magnesy trwałe, pomiędzy którymi znajduje się cienkowarstwowa przetwornik. Kształt samych słuchawek może być okrągły (przetworniki ortodynamiczne) lub prostokątny (izodynamiczne). Według zasady działania takie układy są podobne do dynamicznych, z tą poprawką, że w konstrukcji nie ma cewki - jej rolę pełni sama przetwornik z zastosowanymi ścieżkami przewodzącymi, do których doprowadzany jest sygnał audio. Z tego powodu praktycznie nie występują zniekształcenia związane z nierównomiernymi wibracjami membrany; ponadto dźwięk jako całość jest czysty i niezawodny, a charakterystyka częstotliwościowa jest równomierna. Główne wady słuchawek magnetyczno-planarnych to ich wysoki koszt, zwiększone wymagania dotyczące jakości sygnału i dość duże wymiary. Ponadto są one nieco gorsze od dynamicznych pod względem głośności i ogólnego zakresu częstotliwości.

- Elektrostatyczne. Podobnie do magnetyczno-planarnych (patrz odpowiedni punkt), takie przetworniki są zaprojektowane zgodnie z zasadą „kanapki”. Jednak przetwornik w nich znajduje się nie między magnesami, ale między metalowymi siatkami i jest wykonana z bardzo cienkiej metalizowanej folii. Sygnał dźwiękowy jest podłączony do takiego systemu w specjalny sposób, a przetwornik zaczyna wibrować w wyniku przyciągania i odpychania od sieci, tworząc dźwięk. Przetworniki elektrostatyczne zapewniają bardzo wysoką jakość dźwięku, niskie zniekształcenia i wysoką wiarygodność, ale są nieporęczne, skomplikowane i drogie w użyciu. I chodzi nie tylko o wysoki koszt samych słuchawek - do ich działania potrzebne są dodatkowe, dopasowujące się wzmacniacze o wahaniu napięcia o setki, a nawet tysiące woltów, a takie urządzenia kosztują dużo i mają odpowiednie wymiary.

Obecność systemu redukcji szumów we własnym mikrofonie słuchawek.

Zgodnie z nazwą taki system ma za zadanie eliminować zbędny hałas – przede wszystkim podczas rozmów. Zwykle opiera się on na filtrze elektronicznym, który przepuszcza dźwięk ludzkiego głosu i tłumi dźwięki tła, takie jak hałas miejski, szum wiatru w kratce mikrofonu itp. Dzięki temu nawet w hałaśliwym otoczeniu, za sprawą redukcji szumów mikrofonu, mowa jest wyraźna i zrozumiała; co prawda system nieuchronnie wprowadza zniekształcenia do końcowego dźwięku, jednak nie są one w tym przypadku krytyczne.

— ENC. Technologia ENC (Environment Noise Cancellation) znacznie redukuje hałas otoczenia dzięki mikrofonom kierunkowym. Znajduje zastosowanie zarówno w urządzeniach do gier, aby gracze mogli swobodnie komunikować się na czacie głosowym, jak i w modelach słuchawek TWS, aby wygodnie rozmawiać przez telefon w hałaśliwym otoczeniu.

— cVc. Redukcja szumów mikrofonu cVc (Clear Voice Capture) to zaawansowana technologia spotykana głównie w drogich modelach słuchawek. Algorytmy cVc skutecznie tłumią echo i hałas z otoczenia. Przetwarzanie dźwięku w tej technologii odbywa się na kilku poziomach jednocześnie - algorytm określa referencyjny poziom sygnału do szumu, automatycznie dostosowuje mowę do pożądanego poziomu głośności, stosuje korektory adaptacyjne do przetwarzania całego głosu, a także specjalistyczne filtry by us...unąć mamrotanie, sybilanty oraz syczenie.

Funkcja wzmocnienia niskich częstotliwości — dla mocnego i bogatego basu. Często implementuje się jako pojedynczy przycisk, który faktycznie może „włączać i wyłączać bas”. Jest to wygodniejsze niż regulacja niskich częstotliwości za pomocą korektora; ponadto do wzmocnienia basu można zastosować różne specjalne technologie.

Pojemność akumulatora zainstalowanego w słuchawkach o odpowiedniej konstrukcji (patrz „Zasilanie”).

Teoretycznie większa pojemność pozwala na większą autonomię, ale w praktyce czas pracy zależy również od zużycia energii przez słuchawki — i może ono być bardzo różne, w zależności od specyfikacji i cech konstrukcyjnych. Tak więc parametr ten ma drugorzędne znaczenie i przy wyborze warto zwrócić uwagę nie tyle na pojemność akumulatora, ile na bezpośrednio deklarowany czas pracy (patrz poniżej).

Deklarowana żywotność baterii słuchawek (patrz wyżej) przy słuchaniu muzyki na jednym naładowaniu akumulatora lub komplecie baterii.

Z reguły w specyfikacji podawany jest pewien średni czas pracy w trybie słuchania muzyki, dla standardowych warunków; w praktyce będzie to zależeć od intensywności użytkowania, poziomu głośności i innych parametrów pracy, a w modelach z wymiennymi bateriami również od jakości ogniw zasilających. Niemniej jednak, na podstawie deklarowanego czasu można dość wiarygodnie ocenić czas pracy wybranych słuchawek i porównać je z innymi modelami. Jeśli chodzi o konkretne wartości, stosunkowo „krótkotrwałe” urządzenia mają autonomię do 8 godzin, wskaźnik 8 – 12 godzin można nazwać całkiem dobrym, 12 – 20 godzin – bardzo dobrym, a w najbardziej długogrających słuchawkach czas pracy może przekroczyć 20 godzin.

Maksymalny czas pracy słuchawek TWS z uwzględnieniem ładowania z natywnym etui. Ale tym razem nie jest to ciągłe użytkowanie, obejmuje przerwy na doładowanie. W każdym razie parametr ten pozwala zrozumieć, na jak długo możesz opuścić sieć (na przykład, ile nocy spędzić w namiocie przy akompaniamencie ulubionego artysty).