Porównanie Logitech G333 VR vs Logitech G333

Konkretny interfejs podłączenia w słuchawkach. W niektórych modelach może być dostarczonych kilka opcji naraz - są to albo urządzenia kombinowane (patrz „Rodzaj interfejsu”), albo słuchawki przewodowe wyposażone w dodatkowe adaptery lub wymienne kable.

— micro-Jack (2,5 mm). Złącze przewodowe podobne do popularnego mini-Jack 3,5 mm (patrz poniżej), ale mniejsze. Urządzenia z takim połączeniem nie są powszechne - najczęściej są to urządzenia miniaturowe, w których po prostu nie ma miejsca na złącze 3,5 mm. W związku z tym ten interfejs również nie jest powszechny wśród słuchawek: prawie nigdy nie występuje w czystej postaci, modele z taką wtyczką są zwykle uzupełniane przejściówką lub kablem na mini-Jack.

— mini-Jack (3,5 mm). Prawdopodobnie najpopularniejszy współcześnie rodzaj złącza audio; jeśli jakieś urządzenie ma wyjście słuchawkowe, najprawdopodobniej jest to gniazdo 3,5 mm. W związku z tym większość słuchawek z połączeniem przewodowym korzysta z tego konkretnego typu złącza. Warto zwrócić uwagę, że zaprojektowane do takiego połączenia słuchawki z mikrofonem wyposażone są w specjalną wtyczkę do kombinowanego gniazda audio „słuchawki + mikrofon” (takie złącza są popularne w przenośnych gadżetach i laptopach). Ale z gniazdem przeznaczonym tylko do słuchawek bez mikrofonu taka wtyczka może nie działać poprawnie. Alternatywą byłyby słuchawki wyposażone w dwie oddzielne wtyczki mini-jack; szczegółowe informacje na temat...tej opcji znajdują się poniżej.

— mini-Jack (2 x 3,5 mm). Modele z dwoma wtyczkami mini-jack 3,5 mm. Ta opcja gwarantuje, że nie mówimy o klasycznych słuchawkach, ale o zestawie słuchawkowym z mikrofonem: jedna wtyczka służy do słuchawek, druga do mikrofonu. Takie modele są wygodne w połączeniu ze sprzętem, który ma osobne gniazda 3,5 mm na słuchawki i mikrofon - na przykład do komputera stacjonarnego.

— Pentaconn (4,4 mm). Jest to 5-pinowe zbalansowane wyjście. Pentaconn używa większej wtyczki niż mini-Jack, jej średnica wynosi 4,4 mm, jest mocniejsza i bardziej niezawodna niż wtyczka 3,5 mm. Zbalansowane połączenie Pentaconn umożliwia pracę z sygnałami audio o dużej mocy. Dzięki temu połączeniu sygnał może być przesyłany na wystarczająco dużą odległość. W związku z tym takie złącze jest odpowiednie dla słuchawek z najwyższej półki.

— Jack (6,35 mm). Największy rodzaj złącza audio typu Jack w nowoczesnych urządzeniach. Wyjścia tego typu znajdują się głównie w stacjonarnych sprzętach audio - jak na urządzenia przenośne są zbyt obszerne, łatwiej jest tam zastosować mini-jack 3,5 mm. Jednocześnie złącze 6,35 mm jest uważane za bardziej odpowiedni interfejs dla sprzętu profesjonalnego i audiofilskiego: zapewnia bardziej niezawodne połączenie, wyższą gęstość styków i odpowiednio mniejsze prawdopodobieństwo zakłóceń. Dlatego choć stosunkowo niewiele słuchawek (w większości rozwiązań klasy premium) wyposażonych jest we własne złącza typu Jack, to wiele modeli z wtyczką mini-Jack 3,5 mm wyposażonych jest w przejściówkę 6,35 mm.

— XLR. Charakterystyczne okrągłe złącze z blokadą i 3 stykami (istnieją inne opcje pod względem liczby). Zazwyczaj służy do przesyłania sygnału analogowego przez połączenie symetryczne. Połączenie to zapewnia wysoką odporność na zakłócenia typowe dla zastosowań profesjonalnych; jednocześnie samo złącze jest dość duże. W związku z tym obecność XLR dotyczy głównie słuchawek przeznaczonych do użytku z zaawansowanym sprzętem stacjonarnym.

— Bluetooth. Najpopularniejsze połączenie bezprzewodowe we współczesnych słuchawkach. Wynika to z faktu, że wbudowane moduły Bluetooth są dostępne w prawie każdym współczesnym smartfonie, tablecie czy laptopie, a dla urządzeń bez tego modułu (na przykład PC) można wyprodukować odpowiednie adaptery. Co prawda jakość dźwięku przy tradycyjnym połączeniu Bluetooth jest stosunkowo niska, ale aby poprawić sytuację, coraz częściej stosuje się specjalne technologie, takie jak aptX i aptxHD (patrz „Obsługa kodeków”).
Warto też zaznaczyć, że moduły Bluetooth mogą odpowiadać różnym wersjom (ostatnie na rok 2021 to Bluetooth 5.0, Bluetooth 5.1, Bluetooth 5.2, Bluetooth 5.3, Bluetooth 5.4) ten szczegół nie wpływa na jakość dźwięku, determinuje jednak szereg dodatkowych niuansów - zasięg i niezawodność komunikacji, zdolność do pracy przez ściany i inne przeszkody, odporność na zakłócenia itp. We współczesnych słuchawkach można znaleźć następujące wersje Bluetooth:

• Bluetooth v 4.0. Aktualizacja, w której możliwości wersji 3.0 (klasyczny+szybki Bluetooth) uzupełniono o trzeci format - Bluetooth LE (Low Energy). Ten standard komunikacji jest przeznaczony głównie do przesyłania niewielkich ilości informacji - w szczególności pakietów danych usług w celu utrzymania połączenia. Jednocześnie twórcom udało się połączyć ekonomiczne zużycie energii i duży zasięg komunikacji - może sięgać 100 m. Wpływa to pozytywnie na stabilność połączenia.
• Bluetooth v 4.1. Rozwinięcie i usprawnienie Bluetooth 4.0. Mówiąc konkretnie o słuchawkach, kluczową dla nich innowacją w tej wersji była poprawa odporności na zakłócenia podczas pracy w pobliżu urządzeń mobilnych 4G (LTE) (we wcześniejszych standardach sygnały Bluetooth i LTE mogły się nakładać, co prowadziło do awarii). Dlatego do użytku ze smartfonem 4G zdecydowanie zalecane są słuchawki z Bluetooth v 4.1 lub nowszym.
• Bluetooth v 4.2. Dalsze, po 4.1, rozwinięcie standardu Bluetooth, w którym przedstawiono głównie szereg ogólnych usprawnień w niezawodności i odporności na zakłócenia.
• Bluetooth v 5.0. Duża aktualizacja Bluetooth wydana w 2016 roku. Jedną z najbardziej znaczących innowacji było wprowadzenie dwóch dodatkowych trybów pracy dla Bluetooth LE: tryb wysokiej prędkości (poprzez zmniejszenie zasięgu) i zwiększony zasięg (przez zmniejszenie prędkości). W przypadku słuchawek główną wartością tych innowacji jest poprawa ogólnej niezawodności połączenia, zwiększenie jego zasięgu oraz zmniejszenie ilości rozłączeń.
• Bluetooth v 5.1. Aktualizacja wersji v 5.0, w której oprócz ogólnych usprawnień w jakości i niezawodności komunikacji pojawiła się tak ciekawa opcja jak określenie kierunku, z którego dochodzi sygnał Bluetooth. Dzięki temu smartfon lub inny gadżet obsługujący ten standard jest w stanie określić lokalizację podłączonych urządzeń z dokładnością do centymetra; może to być przydatne, na przykład, aby znaleźć zagubione słuchawki, które nadal działają.
• Bluetooth v 5.2. Kolejna, po 5.1, aktualizacja Bluetooth 5 generacji. Główne innowacje w tej wersji to szereg ulepszeń bezpieczeństwa, dodatkowa optymalizacja zużycia energii w trybie LE oraz nowy format sygnału audio do synchronizacji odtwarzania równoległego na wielu urządzeniach.
• Bluetooth v5.3 został wprowadzony na początku 2022 roku. Wśród innowacji przyspieszył proces negocjowania kanału komunikacji między sterownikiem a urządzeniem, zaimplementował funkcję szybkiego przełączania między stanem pracy w małym cyklu pracy a trybem szybkim, poprawił przepustowość i stabilność połączenia poprzez zmniejszenie podatności na zakłócenia. W przypadku nieoczekiwanych zakłóceń w trybie pracy Low Energy przyspieszono procedurę wyboru kanału komunikacji dla przełączenia.
• Bluetooth v5.4. wprowadzono na początku 2023 roku, zwiększono zasięg i prędkość wymiany danych. Również w wersji Bluetooth v 5.4 poprawiono energooszczędny tryb BLE. Ta wersja protokołu wykorzystuje nowe funkcje bezpieczeństwa w celu ochrony danych przed nieuprawnionym dostępem, posiada podwyższoną niezawodność połączenia poprzez wybór najlepszego kanału komunikacji oraz zapobiega utracie połączenia na skutek zakłóceń. — Kanał radiowy. Bezprzewodowe połączenie radiowe, które nie wykorzystuje technologii Bluetooth (patrz wyżej). Takie słuchawki są zwykle wyposażone w adapter, który jest podłączany do źródła sygnału metodą przewodową - na przykład przez USB lub mini-Jack 3.5. Ta metoda połączenia jest bardziej powszechna niż Bluetooth; można jej używać nawet z urządzeniami, które nie mają modułów bezprzewodowych. Ponadto kanał radiowy zapewnia szerszy zasięg (często do kilkudziesięciu metrów), a jakość dźwięku jest dość wysoka nawet bez użycia specjalnych technologii. Wadą tej opcji jest faktyczna obecność adaptera, co nie zawsze jest odpowiednie: na przykład z tabletem lub smartfonem łatwiej jest korzystać ze słuchawek Bluetooth.
  
  — Podczerwień (IR). Inna metoda połączenia bezprzewodowego, której osobliwością jest to, że nie wykorzystuje fal radiowych, ale promieniowanie podczerwone. Teoretycznie zaletą takiego połączenia jest jego odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, wadą jest to, że działa tylko w polu widzenia. W praktyce sytuacja jest taka, że w większości przypadków do połączenia bezprzewodowego łatwiej jest wykorzystać Bluetooth lub kanał radiowy. Tak więc ta opcja występuje wyłącznie w specjalistycznych urządzeniach do sprzętu wyposażonego we własne wyjścia IR - w szczególności wśród słuchawek do monitorów samochodowych.
  
  — USB A. Połączenie przewodowe do standardowego (pełnowymiarowego) złącza USB. Ta opcja występuje wyłącznie wśród słuchawek przeznaczonych do komputerów/laptopów lub konsoli do gier. Jedną z jego zalet jest to, że dźwięk przez USB jest przesyłany w postaci cyfrowej i jest przetwarzany nie przez kartę dźwiękową komputera, ale przez wbudowany konwerter słuchawek; taki konwerter często zapewnia lepszą jakość dźwięku niż wspomniana karta dźwiękowa. Ponadto przez złącze USB można przesyłać strumieniowo wielokanałowy dźwięk, co szczególnie docenią gracze. Kolejną zaletą jest to, że przy korzystaniu ze słuchawek USB specjalistyczne wyjścia audio pozostają wolne i można do nich podłączyć inny sprzęt, na przykład głośniki komputerowe lub matę masującą na fotel.
  
  — USB C Stosunkowo nowy rodzaj złącza USB, stosowane zarówno w komputerach stacjonarnych, jak i urządzeniach przenośnych, jako następca microUSB. Nie różni się zbytnio rozmiarem, ale ma doskonalszą konstrukcję - w szczególności jest wykonane dwustronnie, co ułatwia łączenie. Najczęściej uzupełniają je inne opcje połączeń (mogą być zarówno przewodowe, jak i bezprzewodowe).
  
  — Lightning. Uniwersalne złącze stosowane w przenośnych urządzeniach Apple - smartfonach iPhone i tabletach iPad - od 2012 roku. Nie używane przez innych producentów. W związku z tym modele z takim interfejsem są zaprojektowane specjalnie dla urządzeń Apple (głównie iPhone i odtwarzacze iPod touch). Ten rodzaj połączenia jest szczególnie istotny, biorąc pod uwagę fakt, że w najnowszych iPhone'ach producent zrezygnował z osobnego wyjścia audio, a jedynym sposobem podłączenia słuchawek jest port Lightning.
  
  — Złącze markowe. Złącze, które nie należy do ogólnie przyjętych standardów i jest używane w ograniczonym zakresie w urządzeniu jednego lub kilku producentów. Takie złącza spotyka się głównie wśród słuchawek do telefonów komórkowych. Jednak ze względu na ogólną standaryzację opcja ta praktycznie zniknęła ze sceny. Teoretycznie opisane powyżej Lightning jest również złączem markowym, ale jest przydzielone do osobnej kategorii ze względu na popularność gadżetów Apple.

Lokalizacja mikrofonu, w który wyposażone są słuchawki (oczywiście jeśli jest dostępny).

- Na kablu. Mikrofon zainstalowany na przewodzie słuchawkowym (lub na kablu połączeniowym w słuchawkach bezprzewodowych innych niż TWS). Może łączyć się z regulatorem głośności. Ten rodzaj pozwala oddzielić mikrofon od słuchawek, zmniejszając wagę i wymiary samych słuchawek; z drugiej strony mikrofon jest często noszony raczej daleko od twarzy, co może być niewygodne. Dlatego konstrukcja ta jest wykorzystywana głównie w słuchawkach dousznych i dokanałowych, w których rozmiar słuchawek ma duże znaczenie.

- Wbudowany w obudowę. Mikrofon umieszczony w obudowie jednej ze słuchawek. Takie ustawienie jest wygodne, ponieważ na zewnątrz nie ma żadnych dodatkowych wystających części (jak w słuchawkach bez mikrofonu), podczas gdy mikrofon nie jest daleko od twarzy, a w niektórych modelach może odbierać dźwięk zgodnie z zasadą przewodnictwa kostnego. Jednak instalacja w bliskiej odległości od głośnika powoduje dodatkowe zakłócenia i może pogorszyć jakość nadawania mowy. Te niedociągnięcia nie są jednak krytyczne: zakłócenia można skompensować, a idealna dokładność przekazu dźwięku do wbudowanych mikrofonów słuchawek w rzeczywistości nie jest potrzebna. Dlatego ta opcja jest dość popularna w naszych czasach i występuje nie tylko w miniaturowych mo...delach, dla których ważny jest brak zbędnych detali z zewnątrz, ale także w dość dużych słuchawkach nausznych.

- Na ramieniu. Mikrofon zamontowany na małym wysięgniku przymocowanym do jednej ze słuchawek. Mikrofon na ramieniu jest najpopularniejszy wśród słuchawek nausznych: dużą muszlę można uzupełnić wysięgnikiem bez utraty wygody, natomiast sam mikrofon znajduje się daleko od słuchawek, co pozytywnie wpływa na wyrazistość dźwięku. Wysięgnik często ma obrotowy lub odpinany uchwyt, co pozwala na odsunięcie mikrofonu od twarzy, dopóki on nie jest potrzebny (podnosząc wysięgnik pionowo wzdłuż pałąka).

- Wysuwany na ramieniu. Mikrofon na ramieniu (patrz powyżej), który ma wysuwaną konstrukcję: w razie potrzeby ramię wyciąga się z muszli, a poza godzinami pracy można je schować z powrotem do środka. Te słuchawki są bardziej kompaktowe i mają schludniejszy wygląd niż modele z ramieniem na obrotowym uchwycie: w pozycji ukrytej mikrofon prawie nie zajmuje miejsca na zewnątrz. Wysuwana konstrukcja mikrofonu jest szczególnie popularna w modelach do gier (patrz „Przeznaczenie”): w grach dla jednego gracza, w których nie ma potrzeby komunikować się z kolegami, mikrofon można złożyć do niewielkich rozmiarów.

- Odpinany na ramieniu. Mikrofon na ramieniu (patrz wyżej), który w razie potrzeby można całkowicie odłączyć od słuchawek. Taka konstrukcja może się przydać na przykład wtedy, gdy słuchawki są używane zarówno do gier, jak i do słuchania muzyki "w terenie”: w grze wieloosobowej mikrofon jest niezbędny, a do słuchania muzyki poza domem można go wyjąć, aby nie nosić zbędnego sprzętu (który poza tym można zgubić).

- W odbiorniku. Opcja używana w słuchawkach bezprzewodowych z oddzielnym odbiornikiem. Pod względem konstrukcji i zastosowania jest podobny do mikrofonu do opisanego powyżej mikrofonu na kablu: z jednej strony same słuchawki mogą być bardzo lekkie i miniaturowe, z drugiej strony mikrofon może nie znajdować się dostatecznie blisko twarzy, a do rozmowy trzeba będzie go przybliżyć.

- Na uchwycie. W tym przypadku najczęściej mamy na myśli mikrofon zamontowany w uchwycie na szyję (patrz poniżej). Ta opcja występuje głównie wśród słuchawek bezprzewodowych, które również posiadają odbiornik sygnału w tym samym uchwycie. Taki mikrofon znajduje się blisko szyi, co pozwala uzyskać dobrą zrozumiałość mowy i jednocześnie odciąć obce dźwięki, nawet bez specjalnych dodatkowych poprawek.

- Na kablu i w obudowie. Słuchawki wyposażone w dwa mikrofony - jeden w obudowie, drugi na kablu. Cechy tych opcji opisano szczegółowo powyżej. Tutaj zauważmy, że ich połączenie jest niezwykle rzadkie, głównie wśród wysokiej jakości słuchawek z połączeniem kombinowanym (patrz „Typ podłączenia”). Te modele wykorzystują mikrofon w obudowie do pracy bezprzewodowej, a przy podłączeniu przewodu - mikrofon na kablu, który jest mniej podatny na zakłócenia.

- Na kablu i odpinany. Inny rodzaj słuchawek z dwoma mikrofonami jest również dość rzadki. W takich modelach jeden mikrofon umieszcza się na kablu, drugi - na odpinanym ramieniu. Szczegóły dotyczące tych rodzajów znajdują się wyżej, a ich połączenie pozwala dopasować słuchawki do konkretnej sytuacji. Na przykład ramię jest bardzo wygodne do komunikacji głosowej na komputerze w domu lub w biurze, ale na ulicy i w transporcie lepiej je zdjąć i użyć mikrofonu na kablu.

- W obudowie i odpinany. Dość rzadką i niestandardową opcją jest połączenie mikrofonu w obudowie i mikrofonu na odpinanym ramieniu. Więcej informacji na temat każdej z tych opcji znajduje się powyżej, a ich połączenia używa się dość rzadko - w niektórych modelach gamingowych o klasie premium z połączeniem kombinowanym. Chodzi przede wszystkim o to, że odpinany mikrofon jest wygodniejszy w użyciu w jednym miejscu, przy połączeniu przewodowym, a w „mobilnym” trybie bezprzewodowym lepiej go zdjąć i skorzystać z wbudowanego mikrofonu. Jednak takie cechy mają fundamentalne znaczenie głównie dla najbardziej wymagających użytkowników, dlatego opcja ta nie zyskała popularności.

Obecność własnej regulacji głośności w słuchawkach. Taki regulator może być umieszczony zarówno na przewodzie, jak i na jednej z muszli (ta ostatnia opcja jest typowa dla modeli bezprzewodowych). W każdym razie funkcja ta pozwala w łatwy sposób regulować głośność: w tym celu nie trzeba wchodzić do ustawień komputera, wciskać przycisków na odtwarzaczu czy smartfonie itp., wystarczy skorzystać z dostępnego regulatora. Z drugiej strony dodatkowe wyposażenie komplikuje i zwiększa koszt konstrukcji, a także zwiększa prawdopodobieństwo zniekształceń. Z tego powodu regulacja głośności praktycznie nie występuje w profesjonalnych słuchawkach.

Waga całkowita słuchawek; w przypadku modeli prawdziwie bezprzewodowych (true wireless) (patrz „Rodzaj kabla”) podana jest waga każdej pojedynczej słuchawki.

Parametr ten jest bezpośrednio związany z konstrukcją (patrz wyżej) i niektórymi cechami funkcjonalności. Na przykład wspomniane powyżej urządzenia true wireless są bardzo lekkie, ich waga nie przekracza 25 g. Bardziej tradycyjne słuchawki dokanałowe i douszne mogą być znacznie cięższe - do 50 g dla słuchawek dousznych i do 100 g dla większości słuchawek dokanałowych. Modele nauszne są przeważnie dość masywne: wśród nich jest wiele modeli o wadze 200 - 250 g, 250 - 300 g, a nawet ponad 300 g. Warto zaznaczyć, że znaczna waga słuchawek nausznych często nie jest wadą, ale zaletą: pozwala pewniej trzymać się głowy, stwarza wrażenie solidności i niezawodności, a najczęściej nie stwarza znacznych niedogodności.

Wśród zawartości zestawu warto wyróżnić wkładki silikonowe i poliuretanowe, aktualne dla słuchawek dokanałowych, wkładki do dodatkowego unieruchomienia oraz zauszniki dla lepszego dopasowania do uszu, wymienne nauszniki, dodatkowy kabel, dongle, adapter samolotowy , walizka/futerał i stacja dokująca. Są też inne akcesoria. Więcej szczegółów na ich temat:

- Wkładki silikonowe. Wymienne wkładki silikonowe stosowane w słuchawkach dokanałowych. Zwykle do zestawu dołączonych jest kilka wkładek o różnych rozmiarach, co pozwala dopasować słuchawki do konkretnego użytkownika. Praktyczne zalety silikonu to miękkość, trwałość, ogólny komfort i jednocześnie niski koszt.

- Wkładki z pianki poliuretanowej. Wymienne wkładki do słuchawek dokanałowych wykonane z pianki poliuretanowej. Materiał ten jest nieco droższy od silikonu, wymaga regularnego czyszczenia i ma krótszą trwałość - w tym ze względu na odkształcenia przy zużyciu. Z drugiej strony poliuretan jest idealny z akustycznego punktu widzenia, to właśnie te wkładki uważane są za najlepszy wybór dla miłośników słuchawek dokanałowych o wysokiej jakości dźwięku.

- Za...czepy na uszy. Odpinane urządzenia dodatkowo zabezpieczają każdą słuchawkę przy uchu. Warto pamiętać, że takich urządzeń nie należy mylić z mocowaniami zausznymi (patrz powyżej). Główna różnica polega na tym, że zaczepy są używane wyłącznie w niektórych modelach słuchawek dokanałowych i dousznych jako opcja dodatkowa. Innymi słowy, takie słuchawki można nosić bez zaczepu, podczas gdy mocowanie zauszne jest zwykle nieodpinane i zasadniczo nie można bez niego się obejść.

- Wkładki z dodatkowym mocowaniem. Dodatkowe wkładki dla ściślejszego dopasowania słuchawek dousznych. Służą do lepszego mocowania słuchawek przy uprawianiu sportu lub zapewnienia dodatkowej głośności użytkownikom z dużą małżowiną uszną.

- Etui (futerał)/pokrowiec. Pokrowiec do przechowywania i przenoszenia słuchawek. Pokrowce to najczęściej miękkie futerały z tkaniny, chroniące słuchawki głównie przed zabrudzeniem i zajmujące minimum miejsca. Etui są wykonane z materiałów twardych, są trochę bardziej masywne, ale dobrze chronią przed wstrząsami, naciskiem i kontaktem z ostrymi przedmiotami. W każdym razie etui lub pokrowiec z zestawu jest optymalne dla słuchawek i jest wygodniejsze niż improwizowana osłona ochronna.

- Etui ładujące. Etui - futerał wykonany z twardego materiału - jednocześnie pełniące rolę ładowarki. Funkcja ta jest bardzo popularna w modelach true wireless (patrz „Typ kabla”). Etui ładujące ma zwykle własny akumulator, a słuchawki są ładowane z tego akumulatora; ta konstrukcja zapewnia dodatkową wygodę pod kilkoma względami na raz. Po pierwsze, w rzeczywistości etui pełni również funkcję power banku - autonomicznego źródła zasilania; pojemność takiego „power banku” może być różna, ale zwykle wystarcza na kilka pełnych naładowań słuchawek (więcej szczegółów w rozdziale „Pojemność etui”). Po drugie, możliwość ładowania słuchawek bezpośrednio w etui zmniejsza ryzyko ich zgubienia. Po trzecie, sama procedura takiego ładowania jest dość wygodna - wystarczy podłączyć kabel do etui.

- Stacja dokująca. Stacjonarna podstawka z możliwością umieszczenia słuchawek dla ich ładowania. Stacje dokujące są często używane do przesyłania ścieżki dźwiękowej do słuchawek - są one podłączane bezpośrednio do źródła dźwięku za pomocą kabla, a dźwięk jest przesyłany do uszu bezprzewodowo w określonym promieniu działania.

- Klips do noszenia. Klips służy do mocowania przewodu na kieszeni, kołnierzu, klapie ubrania itp. Zapewnia dodatkową wygodę: dzięki klipsowi przewód nie zwisa, zmniejsza prawdopodobieństwo dotknięcia go podczas nieostrożnego ruchu lub zaczepienia o otaczający obiekt. - Dodatkowy kabel. Dodatkowy kabel, dostarczany oprócz głównego, może mieć różne cechy i specjalizacje. Tak więc kable z zestawu mogą różnić się długością, rodzajem wtyczki, rodzajem przewodu, wyposażeniem dodatkowym (mikrofon, regulator głośności) itp. Te szczegóły w każdym przypadku należy wyjaśniać osobno. Tutaj zauważmy, że prawie wszystkie słuchawki z takim wyposażeniem mają odpinany kabel (sensowne jest uzupełnienie nieodpinanego przewodu tylko przedłużaczem i jest to osobne akcesorium - patrz poniżej).

- Przedłużacz. Rodzaj dodatkowego kabla, którego celem jest wyłącznie zwiększenie całkowitej długości przewodu. Dzięki przedłużaczowi można dostosować słuchawki do sytuacji: na przykład „przedłużyć” kabel, jeśli chce się przełączyć się z laptopa na telewizor lub stacjonarny system audio.

- Adapter samolotowy. Specjalistyczny adapter do użytku ze słuchawkami w systemach rozrywki współczesnych samolotów. W takich systemach stosuje się specjalny sposób podłączania słuchawek - przez dwa złącza 3.5 mm (przy czym chodzi o klasyczne słuchawki bez mikrofonu). Modele z tradycyjnym pojedynczym złączem 3.5 mm można podłączyć do tego wyjścia tylko za pomocą adaptera; takie adaptery mogą być oryginalnie zawarte w zestawie.

- Wiatroodporny mikrofon. Przyrządy w postaci gumy piankowej lub „kudłatej” nakładki na kapsułę mikrofonu słuchawek. Odcinają niepotrzebne szumy otoczenia i minimalizują wpływ bezpośredniego działania prądów powietrza na mikrofon, które mogą powodować zakłócenia w transmisji mowy.

- Klucz sprzętowy. Klucz sprzętowy służy do uproszczenia podłączenia słuchawek bezprzewodowych do innych urządzeń. W rzeczywistości jest to nadajnik radiowy (rzadziej nadajnik Bluetooth), który bezdotykowo transmituje dźwięk do słuchawek z podłączonego urządzenia.

Ta lista nie jest wyczerpująca i zestaw może zawierać inne elementy opcjonalne.