Porównanie Dynamode DM-UH-518 vs PrologiX PR-WUC-104B

-USB A. Klasyczny wspólny gniazdo USB, który ostatnio aktywnie traci grunt na rzecz bardziej zaawansowanego USB C.

-USB C. Złącze to różni się od klasycznego, pełnowymiarowego USB znacznie mniejszymi rozmiarami, a także dwustronną konstrukcją, która umożliwia włożenie wtyczki z dowolnej strony. Interfejs ten jest rzadko spotykany w komputerach stacjonarnych, ale staje się coraz bardziej popularny w laptopach, tabletach, telefonach. Należy zauważyć, że norma typu C opisuje jedynie konstrukcję złącza; Wersje USB (interfejs) są opisane w poniższym punkcie.

- Lightning. Autorski interfejs firmy Apple używany w jej kompaktowych urządzeniach (iPhone, iPad i iPod touch) od 2012 roku. Pod względem aplikacji jest całkowicie podobny do opisanego powyżej microUSB, z poprawką na to, że występuje tylko w gadżetach Apple i nie jest używany przez innych producentów.

- Wewnętrzny gniazdo USB. Rodzaj standardu USB używanego do podłączania wewnętrznych czytników kart (patrz „Rodzaj”, „Przeznaczenie”). Różni się od zewnętrznego USB we wtyczce; czytnik kart z takim połączeniem można podłączyć tylko do złączy na płycie głównej, jest niekompatybilny z zewnętrznymi portami USB. Pozostałe cechy są całkowicie podobne do odpowiedniego zewnętrznego standardu USB (patrz wyżej).

- microUSB. Mniejsza wersja zewnętrznego interfejsu U...SB (patrz wyżej): wymiary takiego złącza są kilkakrotnie mniejsze niż pełnowymiarowego, co umożliwia zastosowanie go w urządzeniach przenośnych, w szczególności smartfonach i tabletach. Właściwie to właśnie dla tej techniki zwykle projektuje się czytniki kart i koncentratory, które wykorzystują ten interfejs do połączenia. Należy pamiętać, że normalne działanie jest możliwe tylko wtedy, gdy główne urządzenie może działać w trybie hosta USB (funkcja ta nazywa się USB On-the-Go).

- Wi-Fi. Standard bezprzewodowy pierwotnie opracowany jako technologia budowy sieci komputerowych; później pojawiła się technologia Wi-Fi Direct, która pozwala urządzeniom łączyć się bezpośrednio ze sobą. W czytnikach kart i koncentratorach ta technologia znajduje się głównie wśród modeli przeznaczonych do współpracy z urządzeniami mobilnymi (laptopy, smartfony, tablety), które mają wbudowany moduł Wi-Fi. Jednocześnie przewaga nad interfejsami przewodowymi to nie tylko brak przewodów i odpowiednia swoboda ruchu, ale także możliwość jednoczesnego podłączenia kilku urządzeń i wymiany z nimi danych. Niektóre modele z Wi-Fi można nawet podłączyć do sieci komputerowych jako pełnoprawne sieciowe urządzenia pamięci masowej. Wśród mankamentów warto zwrócić uwagę na konieczność posiadania własnego źródła zasilania – albo podłączonego do sieci, co odpowiednio ogranicza swobodę poruszania się, albo akumulatora, która ma ograniczoną żywotność akumulatora (w ciągu kilku godzin).

- Karta ekspresowa. Standard podłączania kompaktowych urządzeń peryferyjnych, stosowany głównie w laptopach. Karty ExpressCard mają zwykle wymiary 75x34x5mm i pasują do gniazda w obudowie komputera. W zależności od cech systemu może zapewniać prędkości do 2,5 Gb/s, ale generalnie jest mniej wszechstronny i wygodny niż USB, przez co jest znacznie mniej rozpowszechniony i nadal traci popularność. Występuje wyłącznie w czytnikach kart (patrz „Rodzaj”).

- Firmowe złącze. Podłączanie zewnętrznych czytników kart (patrz „Przeznaczenie”) przez oryginalne złącze, które jest zwykle używane w technice oddzielnego producenta i nie odpowiada powszechnym standardom, takim jak USB (patrz wyżej). Zakres takich modeli jest dość ograniczony, najczęściej są one produkowane jako dodatkowe akcesoria do niektórych modeli sprzętu przenośnego (na przykład tabletów).

W tym punkcie implikuje się interfejs do podłączenia przez złącze USB. Odnosi się zarówno do klasycznego USB A, jak i portu type C. Główną różnicą pomiędzy wersjami interfejsu jest przepustowość — prędkość.

-USB 2.0. Przestarzała wersja 2.0 zapewnia prędkość transmisji danych do 480 Mb/s. Występuje tylko w portach USB A.

-USB 3.2 gen.1. Poprzednie nazwy standardowych USB 3.1 gen1 i USB 3.0 (mogą być mylące). W przeciwieństwie do wersji 2.0, ta wersja zapewnia 10-krotnie większą prędkość (4,8 GB/s), a także wyższą moc zasilania, co pozwala na podłączanie energochłonnych urządzeń i rozbudowanych rozgałęźników.

-USB 3.2 gen.2. Dalsze rozwinięcie standardu USB 3.2 gen1 (i, jak to zwykle bywa, przemianowanie poprzedniej nazwy na USB 3.1 gen1 i po prostu USB 3.1), co pozwoliło osiągnąć maksymalną prędkość 10 Gb/s i jeszcze wyższą moc zasilania urządzeń zewnętrznych.

HDMI to najpopularniejszy z dzisiejszych cyfrowych interfejsów multimedialnych. Został on specjalnie zaprojektowany do treści HD i zapewnia transmisję obrazu w wysokiej rozdzielczości oraz transmisję dźwięku wielokanałowego za pośrednictwem jednego kabla. Wyjścia HDMI znajdują się głównie w koncentratorach USB typu C, które są kompatybilne z Thunderbolt (patrz Podłączenie). Właściwie, aby korzystać z HDMI, należy podłączyć urządzenie do złącza Thunderbolt v3 - „czysty” USB Type C nie przewiduje transmisji wideo. Taka możliwość może być przydatna, jeśli ekran zewnętrzny przeznaczony jest do podłączenia przez HDMI, ale w samym pececie lub laptopie nie ma takich złączy, są one zajęte lub niedostępne z innego powodu. W takim przypadku HDMI może mieć różne wersje, co wpływa na przepustowość. Aby móc przesyłać wideo w 4K przy 60 kl./s, musisz mieć HDMI v 2.0 lub 2.1.

Wskaźnik świetlny sygnalizujący wymianę danych między kartą pamięci a komputerem, do którego podłączony jest czytnik kart. Pozwala to uniknąć odłączania czytnika kart podczas pracy, co jest obarczone nie tylko utratą danych, ale nawet uszkodzeniem urządzenia.