Interfejs
W tym punkcie implikuje się interfejs do podłączenia przez złącze USB. Odnosi się zarówno do klasycznego USB A, jak i portu type C. Główną różnicą pomiędzy wersjami interfejsu jest przepustowość — prędkość.
-USB 2.0. Przestarzała wersja 2.0 zapewnia prędkość transmisji danych do 480 Mb/s. Występuje tylko w portach USB A.
-USB 3.2 gen.1. Poprzednie nazwy standardowych USB 3.1 gen1 i USB 3.0 (mogą być mylące). W przeciwieństwie do wersji 2.0, ta wersja zapewnia 10-krotnie większą prędkość (4,8 GB/s), a także wyższą moc zasilania, co pozwala na podłączanie energochłonnych urządzeń i rozbudowanych rozgałęźników.
-USB 3.2 gen.2. Dalsze rozwinięcie standardu USB 3.2 gen1 (i, jak to zwykle bywa, przemianowanie poprzedniej nazwy na USB 3.1 gen1 i po prostu USB 3.1), co pozwoliło osiągnąć maksymalną prędkość 10 Gb/s i jeszcze wyższą moc zasilania urządzeń zewnętrznych.
Interfejs USB A
Ten punkt oznacza interfejs do podłączenia złącza USB. Główną różnicą między wersjami interfejsu jest szybkość. Należy zauważyć, że szybkość złącza wejściowego nie mówi jeszcze o całkowitej przepustowości, ponieważ jednoczesne podłączenie
pendrive'ów,
telefonów, kart pamięci spowalnia transfer danych, który i tak jest ograniczony przez interfejs do podłączenia urządzenie do komputera PC lub
laptopa(pozycja „Interfejs połączenia”).
-USB 2.0. Przestarzała wersja 2.0 zapewnia szybkość transmisji danych do 480 Mb/s. Występuje tylko w portach USB A.
- USB 3.2 gen.1. Poprzednie nazwy standardowych USB 3.1 gen1 i USB 3.0 (mogą być mylące). Ta wersja zapewnia 10-krotnie większą prędkość (4,8 Gb/s) i wyższe zasilanie, co pozwala na podłączenie energochłonnych urządzeń i rozbudowanych rozgałęźników.
-USB 3.2 2. generacji. Dalsze ulepszanie standardu USB 3.2 gen1 (i, jak to zwykle bywa, przemianowanie poprzedniej nazwy na USB 3.1 gen1 i po prostu USB 3.1), co pozwoliło osiągnąć maksymalną prędkość 10 Gb/s i jeszcze wyższe zasilanie urządzeń zewnętrznych.
USB type C
Liczba portów USB Type C do podłączenia urządzeń peryferyjnych, przewidziana w konstrukcji huba (lub czytnika kart z funkcją huba - patrz "Rodzaj").
Sam port jest niewielki – nieco większy od microUSB, ma dwustronną konstrukcję, dzięki której wtyczkę można włożyć z dowolnej strony. Dlatego cieszy się uznaniem i aktywnie zastępuje klasyczny port USB.
Pomimo niewielkich rozmiarów, USB Type C jest używane zarówno w urządzeniach przenośnych, jak i w komputerach stacjonarnych oraz peryferiów do nich. Jednakże jak na razie takich urządzeń wypuszcza się mało; z tego powodu w hubach zwykle jest przewidziany
1 port USB C lub
2 wejścia type C.
Interfejs USB-C
Interfejs do podłączenia złącza USB (wersja) charakteryzuje przede wszystkim szybkość.
- 2.0. Przestarzała wersja 2.0 zapewnia szybkość transmisji danych do 480 Mb/s. Występuje tylko w portach USB A.
- 3.2 gen1. Poprzednie nazwy standardu to 3.1 gen1 i 3.0. Ta wersja zapewnia 10-krotnie większą prędkość (4,8 Gb/s) i wyższe zasilanie, co pozwala na podłączenie energochłonnych urządzeń i rozbudowanych rozgałęźników.
- 3.2 gen2. Dalsze ulepszanie standardu 3.2 gen1 (i, jak to zwykle bywa, poprzednia nazwa była wielokrotnie zmieniana na 3.1 gen1 i po prostu 3.1), co pozwoliło osiągnąć maksymalną prędkość 10 Gbps i jeszcze wyższe zasilanie dla urządzeń zewnętrznych.
Jednak ostateczna prędkość zależy nie tyle od złącza wejściowego, ile od wersji USB koncentratora (czytnika kart) połączenia z komputerem.
Zewnętrzny zasilacz
Zewnętrzne urządzenia USB do działania wymagają zasilania, które jest do nich dostarczane przez ten sam gniazdo USB. Jednak moc takiego zasilacza jest stosunkowo niska (szczególnie w portach w wersji 2.0, patrz „Połączenie”), a w przypadku podłączenia kilku urządzeń zewnętrznych do jednego portu komputera przez koncentrator może dojść do sytuacji, gdy moc będzie niewystarczająca za ich działanie.
Podłączenie zewnętrznego zasilacza do koncentratora pozwala uniknąć takich sytuacji: koncentrator otrzymuje dodatkową energię z sieci i dostarcza moc o odpowiedniej mocy na każde ze swoich wejść.
Inną opcją korzystania z urządzeń z tą funkcją jest ładowanie urządzeń przenośnych przez USB: niektóre modele mogą działać jako samodzielne ładowarki, które nie wymagają podłączenia do komputera.
Odpinany kabel USB
Możliwość odpięcia kabla od urządzenia, przez które jest ono podłączone do portu USB komputera (patrz „Interfejs”). Daje to pewną wygodę przy transportowaniu —
odpinany kabel jest nieco łatwiejszy do ułożenia niż nieodpinany, można go nosić osobno itp. Dodatkowo możliwa staje się wymiana kabla - na przykład, jeśli standardowy kabel nie jest wystarczająco długi lub jest uszkodzony.
Długość kabla
Długość kabla dostarczonego z urządzeniem. Dotyczy to głównie modeli z niewymiennym kablem, którego nie można wymienić.
Wskaźnik aktywności
Wskaźnik świetlny sygnalizujący wymianę danych między kartą pamięci a komputerem, do którego podłączony jest czytnik kart. Pozwala to uniknąć odłączania czytnika kart podczas pracy, co jest obarczone nie tylko utratą danych, ale nawet uszkodzeniem urządzenia.
Materiał obudowy
Główny materiał użyty na korpus urządzenia.
- Plastikowy. Plastik jest lekki, tani, całkiem praktyczny, m.in. ma dobre właściwości wytrzymałościowe. Ponadto pozwala na tworzenie etui o skomplikowanym kształcie i niemal dowolnym kolorze.
—
Metal. Z reguły do obudów metalowych stosuje się stopy na bazie aluminium. Takie etui są znacznie mocniejsze niż plastikowe, a także mają stylowy wygląd. Z drugiej strony pod względem ochrony przed uderzeniami materiał ten nie ma przewagi nad plastikiem, ale kosztuje więcej i może ważyć znacznie więcej.