Porównanie BASEUS Metal Gleam Series 6-in-1 Multifunctional Type-C Hub vs BASEUS Thunderbolt C+Pro 7 in 1 Smart HUB

- Czytnik kart. Urządzenia przeznaczone przede wszystkim do odczytu różnego rodzaju kart pamięci. Mogą mieć porty USB (patrz "Wejścia USB"), ale zwykle nie więcej niż jeden (bardzo rzadko - dwa). Istnieją zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne (patrz „Przeznaczenie”).

- hub USB. Jest „rozgałęźnikiem”. Rodzaj urządzenia peryferyjnego zaprojektowanego w celu zwiększenia liczby działających portów USB w systemie. Koncentrator ma kilka własnych wejść USB (zwykle co najmniej 4) i tylko jeden taki port służy do podłączenia go do komputera. Tak więc podłączając np. 4-portowy hub do komputera, zamiast jednego portu USB, dostaniesz 4. Takie urządzenia mogą być przydatne dla tych, którzy muszą korzystać z wielu urządzeń USB jednocześnie, a także dla posiadaczy kompaktowych laptopów z kilkoma standardowymi złączami. Należy jednak pamiętać, że moc jednego portu może nie wystarczyć do zasilania wszystkich peryferiów podłączonych przez koncentrator, więcej szczegółów patrz „Podłączanie zasilacza” Modele tego typu są tylko zewnętrzne(patrz „Przeznaczenie”).

- Czytnik kart / hub USB. Urządzenia zewnętrzne (patrz „Przeznaczenie”), które łączą w sobie funkcjonalność dwóch opisanych powyżej typów: mają zarówno gniazda na karty pamięci, jak i porty USB, dzięki czemu mogą być używane zarówno jako czytniki kart, jak i koncentratory. Należy jednak za...uważyć, że w takich modelach zwykle jest mniej portów USB niż w pełni funkcjonalnych koncentratorach, a niektóre mają w ogóle tylko 1 wejście USB.

Liczba wejść USB, umiejscowionych na obudowie czytnika kart lub hubu (patrz „Rodzaj”). Od tego parametru zależy liczba portów USB, które będziesz mieć do dyspozycji po podłączeniu urządzenia. "Czyste" czytniki kart pamięci oraz modele kombinowane mają z reguły 1, 2, a nawet 3 wejścia USB, natomiast huby charakteryzują się wartościami 4 lub więcej portów.

Interfejs do podłączenia złącza USB (wersja) charakteryzuje przede wszystkim szybkość.

- 2.0. Przestarzała wersja 2.0 zapewnia szybkość transmisji danych do 480 Mb/s. Występuje tylko w portach USB A.

- 3.2 gen1. Poprzednie nazwy standardu to 3.1 gen1 i 3.0. Ta wersja zapewnia 10-krotnie większą prędkość (4,8 Gb/s) i wyższe zasilanie, co pozwala na podłączenie energochłonnych urządzeń i rozbudowanych rozgałęźników.

- 3.2 gen2. Dalsze ulepszanie standardu 3.2 gen1 (i, jak to zwykle bywa, poprzednia nazwa była wielokrotnie zmieniana na 3.1 gen1 i po prostu 3.1), co pozwoliło osiągnąć maksymalną prędkość 10 Gbps i jeszcze wyższe zasilanie dla urządzeń zewnętrznych.

Jednak ostateczna prędkość zależy nie tyle od złącza wejściowego, ile od wersji USB koncentratora (czytnika kart) połączenia z komputerem.

- SD(z Secure Digital). Jeden z najbardziej rozpowszechnionych współczesnych standardów kart pamięci, szeroko stosowany w sprzęcie fotograficznym i wideo, laptopach, tabletach itp. Nośnik ma rozmiar 32x24x2,1 mm. Cechą konstrukcyjną jest mechaniczne zabezpieczenie przed zapisem w postaci suwaka (jednak jego poprawne działanie zależy od funkcji czytnika kart, a nie samej karty). Obsługuje ochronę hasłem i technologię DRM. Obecnie istnieją trzy generacje kart tego standardu: oryginalne SD (do 4 GB), SD HC (do 32 GB) i SD XC (teoretycznie - do 2 TB). Ich rozmiar fizyczny jest identyczny, a czytniki kart obsługują wcześniejsze generacje poza główną. Tak więc urządzenie dla SD HC „zrozumie” i oryginalne SD, a czytnik dla SD XC odczyta wszystkie trzy generacje. Jednocześnie „późniejsza” karta nie będzie mogła zostać poprawnie odczytana przez „wcześniejszy” czytnik kart.

- miniSD. Mniejsza wersja kart SD (patrz wyżej). Jest identyczny z nimi w prawie wszystkim, poza rozmiarem (22x20x1,4) i zabezpieczeniem przed zapisem, dzięki czemu można go odczytać w czytnikach kart SD za pomocą specjalnego adaptera.

- microSD. Kolejna mniejsza wersja standardu SD o wymiarach 15x11x1 mm. Niemal całkowicie identyczny z oryginałem, poza wymiarami i ochroną przed zapisem. Ze względu na swoją kompaktowość jest szeroko stosowany w technologii przenośnej, zwłaszcza w telefonach komórkow...ych. Może być również używany w czytnikach kart SD przy zastosowaniu adaptera, a w niektórych modelach - bez niego. - CompactFlash. Ten standard był jednym z pierwszych, który się pojawił i przetrwał do dziś w nieco zmodyfikowanej formie ze względu na dobrą pojemność (do 512 GB) i dużą prędkość zapisu - co jest szczególnie ważne w profesjonalnej fotografii cyfrowej i wideografii, gdzie te karty są nadal dość szeroko stosowane. Wadą są spore wymiary: 42x36 mm przy grubości 5 mm (CompactFlash Rodzaj I) lub 3,3 mm (CompactFlash Rodzaj II). W praktyce kompatybilność obu typów jest bezpośrednio związana z rozmiarem: karta typu II po prostu nie będzie pasować do czytnika typu I, ale jest odwrotnie. Ponadto Rodzaj I i Rodzaj II różnią się prędkością roboczą.

- XQD. Format opracowany przez Stowarzyszenie CompactFlash jako potencjalny zamiennik CompаctFlash i przeznaczony dla urządzeń o zwiększonych wymaganiach dotyczących prędkości odczytu i zapisu. W rzeczywistości prędkość wymiany danych, w zależności od wersji, może sięgać 1 GB / sw oryginalnym XQD i 2 GB / sw kartach obsługujących standard CFexpress, z perspektywą dalszego wzrostu do 8 GB/s, a nawet więcej. Jednocześnie same karty okazały się bardziej miniaturowe niż CompactFlash, choć nadal są dość duże - 39 x 30 mm przy grubości 3,8 mm.

- MemoryStick. Zastrzeżony format karty pamięci firmy Sony jest używany głównie w jej urządzeniach, takich jak kamery i konsole przenośne. Takie karty mają rozmiar 50x21,5x2,8 mm (wersja oryginalna) lub 31x20x1,6 (różne modyfikacje Duo), a pojemność może osiągnąć 32 GB. Chociaż karty są nie tylko produkowane przez Sony, standard jest oficjalnie zamknięty, a zatem tylko karty oryginalnej produkcji mogą być z nim zgodne.

- MemoryStick Micro (M2). Zmniejszona wersja karty Memory Stick (patrz wyżej), ma wymiary 15x12,5x1,2 mm i pojemność do 32 GB. Kompatybilny z czytnikami oryginalnych kart Memory Stick przy użyciu specjalnych adapterów.

- xD-Picture. Specjalistyczny format opracowany wspólnie przez Olympus i Fujifilm dla ich własnych cyfrowych aparatów fotograficznych. Wyróżnia je brak własnego kontrolera pamięci, co z jednej strony zapewnia zwartość i niezawodność, a z drugiej obniża wydajność. Dodatkowo Olympus twierdzi, że użycie tej karty pozwala na niektóre efekty własne aparatów. Teoretyczna pojemność takich kart to do 8 GB. Kolejną wadą jest wysoka cena. Z tego powodu xD-Pictures są rzadko używane, a nawet sami producenci przekładają swoje produkty na inne standardy.

- MMC. Uniwersalne karty pamięci, zbliżone rozmiarem do SD - o ile są kompatybilne z czytnikami SD, a na niektórych nowoczesnych urządzeniach (aparaty, kamery, laptopy ...) „SD / MMC” jest bezpośrednio wskazane. Jednocześnie karty SD po prostu nie pasują do czytników kart MMC. MMC mają niskie zużycie energii, ale są drogie i niezbyt szybkie w użyciu. Ich maksymalny rozmiar to 4 GB.

- MMCmicro. Zmniejszona wersja standardowych kart MMC (patrz wyżej) - mają wymiary 12x14x1,1 mm, poza tym są prawie identyczne.

- CFexpress. Niewiarygodnie szybka, duża pamięć masowa z myślą o długotrwałym, ciągłym nagrywaniu w trybie dużej głośności. To one najlepiej nadają się do nagrywania filmów w rozdzielczości 4K i wyższej z szybkością 120 kl./s. Nadal nie są tak często spotykane w fotografii i sprzęcie wideo. Istnieją dwa typy napędów CFexpress: Rodzaj A o wymiarach 20x28x2,8 mm i Rodzaj B o wymiarach 38,5x29,8x3,8 mm.

- karty SIM. Możliwość wykorzystania czytnika kart do współpracy z kartami SIM używanymi w telefonach komórkowych. We współczesnych telefonach komórkowych karta SIM odpowiada nie tylko za numer w sieci - może przechowywać wiele różnych informacji, takich jak kontakty, wiadomości, profile ustawień itp.; w rezultacie utrata karty SIM w wyniku zgubienia lub kradzieży może spowodować poważne komplikacje. Czytnik kart z czytnikiem kart SIM przeznaczony jest przede wszystkim do takich sytuacji: za jego pomocą można zapisać kopię zapasową danych z karty SIM na komputerze lub nośniku zewnętrznym, a później, w razie potrzeby, bezproblemowo je przywrócić.

Technologia pozwala na pracę przy podwyższonym napięciu, zwiększając w ten sposób przesyłaną moc. Huby USB z Power Dlivery mogą nie tylko szybciej ładować smartfony, ale także zasilać bardziej energochłonne urządzenia, takie jak laptopy.

Główny materiał użyty na korpus urządzenia.

- Plastikowy. Plastik jest lekki, tani, całkiem praktyczny, m.in. ma dobre właściwości wytrzymałościowe. Ponadto pozwala na tworzenie etui o skomplikowanym kształcie i niemal dowolnym kolorze.

— Metal. Z reguły do obudów metalowych stosuje się stopy na bazie aluminium. Takie etui są znacznie mocniejsze niż plastikowe, a także mają stylowy wygląd. Z drugiej strony pod względem ochrony przed uderzeniami materiał ten nie ma przewagi nad plastikiem, ale kosztuje więcej i może ważyć znacznie więcej.