Porównanie AUN A30C Pro vs Xiaomi Xming Q1 SE

Jasność obrazu wyświetlanego przez projektor przy maksymalnej jasności podświetlenia. Zazwyczaj podawana jest średnia jasność ekranu, wyliczana za pomocą specjalnego wzoru. Im jest wyższa, tym mniej obraz zależy od światła otoczenia: jasny projektor może zapewnić wyraźny obraz nawet w świetle dziennym, ale przyciemniony projektor będzie wymagał przyciemnienia. Z drugiej strony zwiększenie jasności zmniejsza kontrast i wierność odwzorowania barw.

W związku z tym, wybierając według tego parametru, musisz wziąć pod uwagę warunki, w których planujesz korzystać z projektora. Tak więc w przypadku zastosowań biurowych lub szkolnych/uniwersyteckich pożądana jest jasność co najmniej 3000 lumenów — pozwala to uzyskać normalną widoczność bez zacieniania pomieszczenia. Z kolei wśród topowych modeli jest też bardzo niska jasność, bo takie projektory są zwykle instalowane w specjalnie zaprojektowanych pomieszczeniach o dobrej ciemności. Natomiast w ultrakompaktowych urządzeniach nie da się osiągnąć wysokiej jasności ze względów technicznych.

Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnej jasności w określonych warunkach można znaleźć w dedykowanych źródłach. Tutaj zauważamy, że w każdym razie warto wybierać według tego wskaźnika z pewnym marginesem. Jak wspomniano powyżej, zwiększenie jasności powoduje zmniejszenie kontrastu i jakości odwzorowania barw i może być konieczne użycie projektora o niższej jasności, aby uzyskać żądaną jakość obrazu.

Parametr ten w dużej mierze determinuje zdolność projektora do pracy w jasnym pomieszczeniu. W ciemnym pokoju wystarczy 1000 lumenów, aby wyświetlany obraz był jasny, nasycony, wyraźny i zrozumiały. Ale podczas pracy w oświetlonym pomieszczeniu projektor będzie potrzebował co najmniej 3500-4000 lumenów. Nie należy mylić wartości ANSI lumenów z lumenami szczytowymi (Peak lumens). To są dwa różne standardy jasności. Aby zamienić jeden rodzaj jasności na inny, musisz pomnożyć wartość lumenów szczytowych (Peak lumens) przez 10-12. To daje przybliżoną wartość ANSI lumenów.

Jednak eksperci nie zalecają gonienia za wysokimi wartościami ANSI lumenów. Istnieje wiele profesjonalnych projektorów o jasności do 3500 lumenów. Im niższa jasność, tym niższe zużycie energii, a jednocześnie dłuższa żywotność lampy. Oczywiście, jeśli projektor będzie zainstalowany w biurze lub sali na uczelni, gdzie wymagane jest dobre oświetlenie, zaleca się zakup modelu o jasności ANSI lumen wynoszącej 4000 lm i więcej.

Kontrast statyczny obrazu wyświetlanego przez projektor.

Kontrast statyczny to maksymalna różnica między najjaśniejszą bielą a najciemniejszą czernią, jaką projektor może zapewnić w pojedynczej klatce. W przeciwieństwie do kontrastu dynamicznego (patrz niżej), parametr ten opisuje nie warunkowe, ale całkiem realne możliwości urządzenia, osiągalne bez użycia dodatkowych funkcji, takich jak automatyczna regulacja jasności. Przypomnijmy, że jakość odwzorowania barw i szczegółowości zależy od kontrastu — im wyższy wskaźnik ten, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że szczegóły będą nie do odróżnienia w jasnych lub ciemnych obszarach.

Liczba poszczególnych odcieni kolorów, które projektor może wyświetlić.

Minimalny wskaźnik dla współczesnych projektorów to tak naprawdę 16 milionów kolorów (dokładniej 16,7 mln — to standardowa liczba związana z funkcjami cyfrowego przetwarzania obrazu). W najbardziej zaawansowanych modelach wartość ta może przekroczyć 1 miliard. Należy jednak wziąć pod uwagę dwa niuanse: po pierwsze, ludzkie oko jest w stanie rozpoznać tylko około 10 milionów odcieni kolorów, a po drugie, nie ma ani jednego nowoczesnego urządzenia do wyświetlania obrazu (projektory, monitory itp.), które byłoby w stanie pokryć całe spektrum barw widocznych dla ludzkiego oka. Dlatego imponujące wartości odwzorowania barw są bardziej chwytem marketingowym niż rzeczywistym wskaźnikiem jakości obrazu i w praktyce warto zwrócić uwagę na inne parametry — przede wszystkim jasność i kontrast (patrz wyżej), a także konkretne dane, takie jak diagram przestrzeni barw.

Technologia, według której zbudowana jest matryca projektora.

— DLP. Technologia ta oparta jest na chipie z tysiącami obrotowych miniaturowych luster. Każde takie lusterko odpowiada jednemu pikselowi i ma dwie stałe pozycje – „świeci się” i „przyciemnione”. W większości projektorów DLP matryca jest jedna, a wyjście kolorowego obrazu zapewnia się przez tzw. koło kolorów, które umożliwia projektorowi przełączanie między obrazami czerwonym, zielonym i niebieskim; są one wymieniane tak szybko, że widz postrzega nie oddzielne klatki, ale integralny kolorowy obraz. W porównaniu z modelami LCD (patrz odpowiedni punkt), takie projektory z jedną matrycą są bardziej kompaktowe, dają ostrzejszy obraz z głębszymi poziomami czerni (co ma pozytywny wpływ na jakość obrazu czarno-białego). Jednak jasność obrazu kolorowego w urządzeniach DLP jest stosunkowo niska, dodatkowo podlegają one „efektowi tęczy”: w scenach dynamicznych artefakty kolorów mogą być zauważalne z powodu niedopasowania składowych czerwonej, zielonej i niebieskiej obrazu. Tych wad są pozbawione projektory DLP z trzema matrycami; jednak taka konstrukcja jest bardzo droga, więc nie jest często spotykana, głównie wśród urządzeń premium.

— 3LCD. Technologia oparta na wykorzystaniu półprzezroczystych matryc LCD. Istnieją trzy takie matryce, każda z nich prześwituje własnym kolorem podstawowym (czerwonym, zielonym lub niebieskim), a ostateczny...obraz barwny składa się z trzech obrazów, jednocześnie nałożonych na siebie. Dzięki temu formatowi pracy można uzyskać jaśniejsze, bardziej nasycone kolory niż w projektorach DLP z pojedynczą matrycą (patrz odpowiedni punkt); ponadto technologia ta jest całkowicie pozbawiona „efektu tęczy”. Wśród jej wad jest stosunkowo niski kontrast (w szczególności ze względu na skromną głębię czerni) oraz większe rozmiary projektorów.

— LCD (Liquid Crystal Display). Technologia odwzorowania barw oparta na modulacji światła przez ciekłe kryształy. Nie należy mylić matryc LCD i 3LCD. Technologia 3LCD tworzy obraz z trzech oddzielnych wiązek światła, a w matrycy LCD obraz płynie natychmiast z pojedynczej wiązki światła. Matryce tego typu zapewniają stabilny, kontrastowy i bogaty w kolory obraz. Wśród wad tej technologii można zauważyć „przeglądanie” kratki świetlnej, jeśli spojrzeć na obraz z bliskiej odległości. Ponadto podłoże matryc LCD jest podatne na blaknięcie, dlatego niebieski kolor z biegiem czasu może zacząć żółknąć (zwróć uwagę, że może się to zdarzyć po długim czasie aktywnego użytkowania). Matryce LCD wymagają okresowej konserwacji, serwis sprowadza się do czyszczenia filtra powietrza. Projektory LCD są na ogół kompaktowe i lekkie, narażone na wysoką temperaturę i ponadprzeciętny poziom szumów.

— LCoS. Technologia łącząca właściwości DLP i LCD. Podobnie jak LCD, zapewnia trzy oddzielne matryce dla trzech podstawowych kolorów (czerwony, zielony, niebieski), a ostateczny kolorowy obraz jest tworzony przez jednoczesne nałożenie tych trzech składników. Różnica polega na tym, że w projektorach LCoS matryce nie są przezroczyste, ale odblaskowe. Pozwala to na uzyskanie doskonałego kontrastu (jak w DLP) w połączeniu z jasnymi, wysokiej jakości kolorami bez „efektu tęczy” (jak w LCD). Główną wadą tej technologii jest jej wysoki koszt, dlatego stosuje się ją głównie w projektorach premium.

Natywna rozdzielczość obrazu wyświetlanego przez matrycę projektora.

Minimum dla współczesnych projektorów jest tak naprawdę standard VGA, który zakłada rozdzielczość 800x600 lub podobną. Najskromniejszym ze współczesnych standardów wysokiej rozdzielczości jest HD (720); klasyczny rozmiar takiej klatki to 1280x720, ale są też inne rozdzielczości (aż po 1920x720). Bardziej zaawansowanym formatem HD jest Full HD (1080), który również ma kilka odmian (najpopularniejszy to 1920x1080). Projektory wysokiej klasy obejmują modele Quad HD, Ultra HD (4K), a nawet Ultra HD (8K).

Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i bardziej szczegółowy obraz może wyświetlić projektor. Wartość ta jednak bezpośrednio wpływa na koszt; ponadto wszystkie zalety wysokiej rozdzielczości można docenić tylko wtedy, gdy odtwarzana treść również jej odpowiada. Należy pamiętać, że współczesne projektory mogą pracować w wyższych rozdzielczościach niż tylko natywna — więcej szczegółów na ten temat można znaleźć w rozdziale „Maksymalna rozdzielczość wideo”.

Maksymalna rozdzielczość jest ściśle związana zarówno z ogólną jakością obrazu, jak i przekątną ekranu. Im wyższa rozdzielczość projektora, tym wyraźniejsze stają się szczegóły obrazu, szczególnie podczas oglądania obrazu na dużym ekranie.

W przypadku większości zadań zwykle wystarczająca jest rozdzielczość od HD (1280 x 720) do Full HD (1920 x 1080). Jeśli projektor będzie służył do grania w nowoczesne gry, to warto wybrać model o rozdzielczości od Quad HD (2560 x 1440) do 4K (3840 × 2160), a nawet 8K (7680 x 4320).

Oczywiście należy wziąć pod uwagę sam rozmiar ekranu. Faktem jest, że na powierzchni projekcyjnej 40-50″ nie będzie dużej różnicy między formatami Quad HD i 4K. Obraz o wysokiej rozdzielczości może pokazać się na naprawdę dużym ekranie.

Formaty obrazu obsługiwane przez projektor.

Format w tym przypadku oznacza współczynnik proporcji obrazu. Ogólna zasada jest taka, że projektor musi obsługiwać ten sam format, co oryginalna treść. W przeciwnym razie obraz zostanie rozciągnięty na wysokość lub szerokość lub z czarnymi paskami po bokach lub od góry do dołu. W szczególności formaty można podzielić na trzy główne kategorie:

— Tradycyjne, inaczej prostokątne. Klasyczne formaty, w których wysokość obrazu jest niewiele mniejsza od szerokości. Najpopularniejsze opcje to 4:3, który jest szeroko stosowany w telewizji analogowej, i 5:4, który jest powszechny w sprzęcie komputerowym. Tradycyjne formaty dobrze nadają się do prezentacji, pracy z dokumentami i grafiką oraz innych podobnych zadań.

— Panoramiczne. Formaty, w których szerokość obbrazu jest znacznie (ponad 1,5 razy) większa niż wysokość. Najpopularniejsze z tych standardów to 16:9 i 16:10. Te proporcje dobrze sprawdzają się w grach i filmach; w szczególności większość treści w wysokiej rozdzielczości (HD 720p i wyższe) jest nagrywana w formacie szerokoekranowym.

— Ultrapanoramiczne. Formaty są jeszcze szersze niż panoramiczne opisane powyżej – na przykład 21:9. Stosowane głównie w kinematografii.

Należy zauważyć, że wiele współczesnych projektorów jest w stanie pracować jednocześnie z kilkoma rodzajami form...atów — na przykład z klasycznym 4:3 i panoramicznym 16:9.

Możliwość pracy projektora w trybie tylnej projekcji(odwrócenie obrazu).

Istnieją dwie główne odmiany tylnej projekcji. Najczęściej w projektorach spotyka się poziome odwrócenie obrazu — stosuje się je przy instalacji urządzenia za ekranem projekcyjnym. Pionowe odwrócenie stosuje się z kolei w projektorach ze stałą korekcją trapezu — ze względu na cechy konstrukcyjne, przy montażu na suficie, takie uradzenia muszą być odwrócone do góry nogami, co wymaga odpowiedniej korekcji wyświetlanego obrazu.