Porównanie LG HU85LS vs Sony VPL-VZ1000ES

— Smart TV (system własny). System operacyjny projektora jest reprezentowany przez markową powłokę oprogramowania producenta. Z reguły takie systemy operacyjne mają atrakcyjne i zrozumiałe menu, podobne do tradycyjnego Smart TV. Markowy system operacyjny jest opracowywany przez samego producenta dla zasobów sprzętowych konkretnego modelu projektora lub całej linii. Ale, jak pokazuje praktyka, w porównaniu z klasycznym Smart TV, funkcjonalność własnego systemu często ma znaczne ograniczenia, a sam system jest w rzeczywistości okrojoną wersją pełnowartościowego Smart TV.

— Smart TV (Android AOSP). System operacyjny tego typu to modyfikacja popularnego systemu operacyjnego Android, wyróżniająca się przede wszystkim otwartym kodem źródłowym. Jest to uniwersalny system operacyjny, który daje użytkownikowi znacznie większą swobodę działania w zakresie tworzenia zmian i ustawień w samym systemie. Jednocześnie instalacja i stabilność niektórych aplikacji na tej platformie nie są gwarantowane, a ogólne sterowanie systemem nie zostało specjalnie dostosowane do dużych ekranów, co może powodować pewne niedogodności. Przede wszystkim takie rozwiązania wzbudzą zainteresowanie użytkowników, którzy rozumieją funkcje systemu operacyjnego Android, lubią dostosowywać wszystko dla siebie i kontrolować, i mają na to czas.

— Android TV. Projektory tego typu mogą pochwalić...się pełnym oprogramowaniem Android TV specjalnie dostosowanym do dużych ekranów. Jak sama nazwa wskazuje, jest to rodzaj systemu operacyjnego Android opracowany z myślą o projektorach/telewizorach itp. Oprócz wspólnych cech wszystkich „Androidów” (takich jak możliwość instalowania dodatkowych aplikacji, w tym nawet gier), posiada szereg funkcji specjalnych: zoptymalizowany interfejs, integracja ze smartfonami (w tym możliwość wykorzystania ich jako pilota), wyszukiwanie głosowe itp. Dzięki temu telewizory z tą funkcją znacznie przewyższają funkcjonalnością modele ze „zwykłym” Smart TV. Oczywiście do działania wielofunkcyjnego systemu operacyjnego przewidziany jest dedykowany procesor, podsystem graficzny i pamięć, a dostępność takich zasobów sprzętowych znajduje odzwierciedlenie w całkowitym koszcie projektora. Przy takiej samej konstrukcji optycznej modele telewizorów z systemem Android będą kosztować więcej niż klasyczne projektory z prostym, wielowierszowym menu.

Minimalna żywotność lampy projektora deklarowana przez producenta. Wskazywana jest jako łączny czas ciągłej pracy. Zwróć uwagę, że jeśli projektor pracował bez zakłóceń, to po osiągnięciu tego czasu lampa niekoniecznie ulega awarii — wręcz przeciwnie, może pracować dość długo. Jednak przy ocenie trwałości najlepiej skupić się na deklarowanym okresie użytkowania.

Jasność obrazu wyświetlanego przez projektor przy maksymalnej jasności podświetlenia. Zazwyczaj podawana jest średnia jasność ekranu, wyliczana za pomocą specjalnego wzoru. Im jest wyższa, tym mniej obraz zależy od światła otoczenia: jasny projektor może zapewnić wyraźny obraz nawet w świetle dziennym, ale przyciemniony projektor będzie wymagał przyciemnienia. Z drugiej strony zwiększenie jasności zmniejsza kontrast i wierność odwzorowania barw.

W związku z tym, wybierając według tego parametru, musisz wziąć pod uwagę warunki, w których planujesz korzystać z projektora. Tak więc w przypadku zastosowań biurowych lub szkolnych/uniwersyteckich pożądana jest jasność co najmniej 3000 lumenów — pozwala to uzyskać normalną widoczność bez zacieniania pomieszczenia. Z kolei wśród topowych modeli jest też bardzo niska jasność, bo takie projektory są zwykle instalowane w specjalnie zaprojektowanych pomieszczeniach o dobrej ciemności. Natomiast w ultrakompaktowych urządzeniach nie da się osiągnąć wysokiej jasności ze względów technicznych.

Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnej jasności w określonych warunkach można znaleźć w dedykowanych źródłach. Tutaj zauważamy, że w każdym razie warto wybierać według tego wskaźnika z pewnym marginesem. Jak wspomniano powyżej, zwiększenie jasności powoduje zmniejszenie kontrastu i jakości odwzorowania barw i może być konieczne użycie projektora o niższej jasności, aby uzyskać żądaną jakość obrazu.

Kontrast dynamiczny obrazu zapewniany przez projektor.

Kontrast dynamiczny to stosunek między najjaśniejszą bielą a najciemniejszą czernią, jaką może zapewnić projektor. Przypomnijmy, że od kontrastu zależy jakość odwzorowania barw i szczegółowość, im wyższy wskaźnik ten, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że szczegóły będą nie do odróżnienia w jasnych lub ciemnych obszarach. Kontrast dynamiczny to jednak dość specyficzny parametr. Chodzi o to, że przy jego obliczaniu bierze się pod uwagę najjaśniejszą biel przy maksymalnych ustawieniach jasności i najciemniejszą czerń przy minimalnych. W rezultacie uzyskane liczby mogą być imponujące, ale nie da się osiągnąć takiego kontrastu w ramach jednej klatki.

Wprowadzając parametr ten, producenci użyli pewnej chytrości. Nie oznacza to jednak, że kontrast dynamiczny nie ma w ogóle nic wspólnego z jakością obrazu. W projektorach może się stosować automatyczna kontrola jasności, która potrafi zwiększać lub zmniejszać ogólną jasność w zależności od obrazu na ekranie. Ten format pracy opiera się na tym, że oko ludzkie nie potrzebuje zbyt jasnych obszarów na ogólnie ciemnym tle i bardzo ciemnych obszarów na jasnym, obraz jest normalnie odbierany bez tego. Maksymalna różnica jasności osiągalna w tym trybie pracy właściwie jest dokładnie opisywana przez kontrast dynamiczny.

Liczba poszczególnych odcieni kolorów, które projektor może wyświetlić.

Minimalny wskaźnik dla współczesnych projektorów to tak naprawdę 16 milionów kolorów (dokładniej 16,7 mln — to standardowa liczba związana z funkcjami cyfrowego przetwarzania obrazu). W najbardziej zaawansowanych modelach wartość ta może przekroczyć 1 miliard. Należy jednak wziąć pod uwagę dwa niuanse: po pierwsze, ludzkie oko jest w stanie rozpoznać tylko około 10 milionów odcieni kolorów, a po drugie, nie ma ani jednego nowoczesnego urządzenia do wyświetlania obrazu (projektory, monitory itp.), które byłoby w stanie pokryć całe spektrum barw widocznych dla ludzkiego oka. Dlatego imponujące wartości odwzorowania barw są bardziej chwytem marketingowym niż rzeczywistym wskaźnikiem jakości obrazu i w praktyce warto zwrócić uwagę na inne parametry — przede wszystkim jasność i kontrast (patrz wyżej), a także konkretne dane, takie jak diagram przestrzeni barw.

Technologia, według której zbudowana jest matryca projektora.

— DLP. Technologia ta oparta jest na chipie z tysiącami obrotowych miniaturowych luster. Każde takie lusterko odpowiada jednemu pikselowi i ma dwie stałe pozycje – „świeci się” i „przyciemnione”. W większości projektorów DLP matryca jest jedna, a wyjście kolorowego obrazu zapewnia się przez tzw. koło kolorów, które umożliwia projektorowi przełączanie między obrazami czerwonym, zielonym i niebieskim; są one wymieniane tak szybko, że widz postrzega nie oddzielne klatki, ale integralny kolorowy obraz. W porównaniu z modelami LCD (patrz odpowiedni punkt), takie projektory z jedną matrycą są bardziej kompaktowe, dają ostrzejszy obraz z głębszymi poziomami czerni (co ma pozytywny wpływ na jakość obrazu czarno-białego). Jednak jasność obrazu kolorowego w urządzeniach DLP jest stosunkowo niska, dodatkowo podlegają one „efektowi tęczy”: w scenach dynamicznych artefakty kolorów mogą być zauważalne z powodu niedopasowania składowych czerwonej, zielonej i niebieskiej obrazu. Tych wad są pozbawione projektory DLP z trzema matrycami; jednak taka konstrukcja jest bardzo droga, więc nie jest często spotykana, głównie wśród urządzeń premium.

— 3LCD. Technologia oparta na wykorzystaniu półprzezroczystych matryc LCD. Istnieją trzy takie matryce, każda z nich prześwituje własnym kolorem podstawowym (czerwonym, zielonym lub niebieskim), a ostateczny...obraz barwny składa się z trzech obrazów, jednocześnie nałożonych na siebie. Dzięki temu formatowi pracy można uzyskać jaśniejsze, bardziej nasycone kolory niż w projektorach DLP z pojedynczą matrycą (patrz odpowiedni punkt); ponadto technologia ta jest całkowicie pozbawiona „efektu tęczy”. Wśród jej wad jest stosunkowo niski kontrast (w szczególności ze względu na skromną głębię czerni) oraz większe rozmiary projektorów.

— LCD (Liquid Crystal Display). Technologia odwzorowania barw oparta na modulacji światła przez ciekłe kryształy. Nie należy mylić matryc LCD i 3LCD. Technologia 3LCD tworzy obraz z trzech oddzielnych wiązek światła, a w matrycy LCD obraz płynie natychmiast z pojedynczej wiązki światła. Matryce tego typu zapewniają stabilny, kontrastowy i bogaty w kolory obraz. Wśród wad tej technologii można zauważyć „przeglądanie” kratki świetlnej, jeśli spojrzeć na obraz z bliskiej odległości. Ponadto podłoże matryc LCD jest podatne na blaknięcie, dlatego niebieski kolor z biegiem czasu może zacząć żółknąć (zwróć uwagę, że może się to zdarzyć po długim czasie aktywnego użytkowania). Matryce LCD wymagają okresowej konserwacji, serwis sprowadza się do czyszczenia filtra powietrza. Projektory LCD są na ogół kompaktowe i lekkie, narażone na wysoką temperaturę i ponadprzeciętny poziom szumów.

— LCoS. Technologia łącząca właściwości DLP i LCD. Podobnie jak LCD, zapewnia trzy oddzielne matryce dla trzech podstawowych kolorów (czerwony, zielony, niebieski), a ostateczny kolorowy obraz jest tworzony przez jednoczesne nałożenie tych trzech składników. Różnica polega na tym, że w projektorach LCoS matryce nie są przezroczyste, ale odblaskowe. Pozwala to na uzyskanie doskonałego kontrastu (jak w DLP) w połączeniu z jasnymi, wysokiej jakości kolorami bez „efektu tęczy” (jak w LCD). Główną wadą tej technologii jest jej wysoki koszt, dlatego stosuje się ją głównie w projektorach premium.

Rozmiar matrycy wpływa na głębię i ostateczną jakość obrazu. Im większa matryca, tym więcej światła jest w stanie przetworzyć, co oznacza, że obraz będzie wyraźniejszy i bardziej uporządkowany. Przeciętny projektor ma matrycę 0,5-0,7″, zaawansowane projektory wykorzystują matrycę 1,2-1,5″ lub więcej.

Natywna rozdzielczość obrazu wyświetlanego przez matrycę projektora.

Minimum dla współczesnych projektorów jest tak naprawdę standard VGA, który zakłada rozdzielczość 800x600 lub podobną. Najskromniejszym ze współczesnych standardów wysokiej rozdzielczości jest HD (720); klasyczny rozmiar takiej klatki to 1280x720, ale są też inne rozdzielczości (aż po 1920x720). Bardziej zaawansowanym formatem HD jest Full HD (1080), który również ma kilka odmian (najpopularniejszy to 1920x1080). Projektory wysokiej klasy obejmują modele Quad HD, Ultra HD (4K), a nawet Ultra HD (8K).

Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i bardziej szczegółowy obraz może wyświetlić projektor. Wartość ta jednak bezpośrednio wpływa na koszt; ponadto wszystkie zalety wysokiej rozdzielczości można docenić tylko wtedy, gdy odtwarzana treść również jej odpowiada. Należy pamiętać, że współczesne projektory mogą pracować w wyższych rozdzielczościach niż tylko natywna — więcej szczegółów na ten temat można znaleźć w rozdziale „Maksymalna rozdzielczość wideo”.

Formaty obrazu obsługiwane przez projektor.

Format w tym przypadku oznacza współczynnik proporcji obrazu. Ogólna zasada jest taka, że projektor musi obsługiwać ten sam format, co oryginalna treść. W przeciwnym razie obraz zostanie rozciągnięty na wysokość lub szerokość lub z czarnymi paskami po bokach lub od góry do dołu. W szczególności formaty można podzielić na trzy główne kategorie:

— Tradycyjne, inaczej prostokątne. Klasyczne formaty, w których wysokość obrazu jest niewiele mniejsza od szerokości. Najpopularniejsze opcje to 4:3, który jest szeroko stosowany w telewizji analogowej, i 5:4, który jest powszechny w sprzęcie komputerowym. Tradycyjne formaty dobrze nadają się do prezentacji, pracy z dokumentami i grafiką oraz innych podobnych zadań.

— Panoramiczne. Formaty, w których szerokość obbrazu jest znacznie (ponad 1,5 razy) większa niż wysokość. Najpopularniejsze z tych standardów to 16:9 i 16:10. Te proporcje dobrze sprawdzają się w grach i filmach; w szczególności większość treści w wysokiej rozdzielczości (HD 720p i wyższe) jest nagrywana w formacie szerokoekranowym.

— Ultrapanoramiczne. Formaty są jeszcze szersze niż panoramiczne opisane powyżej – na przykład 21:9. Stosowane głównie w kinematografii.

Należy zauważyć, że wiele współczesnych projektorów jest w stanie pracować jednocześnie z kilkoma rodzajami form...atów — na przykład z klasycznym 4:3 i panoramicznym 16:9.