Porównanie Asus GeForce RTX 4070 Ti SUPER TUF vs Asus Radeon RX 7900 XT TUF OC

GPU to rodzaj procesora, przeznaczony do przetwarzania grafiki, który i określa podstawowe karty graficznej. Obecnie istnieją dwaj główni producenci – AMD i NVIDIA. Do wyścigu liderów dołączył też Intel z linią Intel Arc.

NVIDIA: GeForce GT 1030, GeForce GTX 1050 Ti, GeForce GTX 1060, GeForce GTX 1070 i inne (wszystkie odnoszą się do GeForce 10 series ), GeForce GTX 1630, GeForce GTX 1650 (SUPER), GeForce GTX 1660 (SUPER, Ti), GeForce RTX 20 series, mianowicie GeForce RTX 2060 (SUPER), GeForce RTX 2070 (SUPER), GeForce RTX 2080 (SUPER, Ti), GeForce RTX 3050, GeForce RTX 3060, GeForce RTX 3060 Ti, GeForce RTX 3070..., GeForce RTX 3070 Ti, GeForce RTX 3080, GeForce RTX 3080 Ti, GeForce RTX 3090, GeForce RTX 3090 Ti, GeForce RTX 4070, GeForce RTX 4070 SUPER, GeForce RTX 4070 Ti, GeForce RTX 4070 Ti SUPER, GeForce RTX 4080, GeForce RTX 4080 SUPER, GeForce RTX 4090, a także profesjonalne Quadro.

AMD: Radeon RX 400 series, Radeon RX 500 series w postaci Radeon RX 550, Radeon RX 560, Radeon RX 570, Radeon RX 580, Radeon RX 590, Radeon RX 5500 XT, Radeon RX 5600 XT, Radeon RX 5700, Radeon RX 5700 XT, Radeon RX 6400, Radeon RX 6500 XT, Radeon RX 6600, Radeon RX 6600 XT, Radeon RX 6650 XT, Radeon RX 6700 XT, Radeon RX 6750 XT, Radeon RX 6800, Radeon RX 6800 XT, Radeon RX 6900 XT, Radeon RX 6950 XT, Radeon RX 7600, href="/list/189/pr-51235/">Radeon RX 7600 XT,Radeon RX 7700 XT, Radeon RX 7800 XT, Radeon RX 7900 XT, Radeon RX 7900 XTX, Radeon RX 7900 GRE, Radeon RX Vega 56, Radeon RX Vega 64, AMD Radeon VII oraz profesjonalne FirePro.

Znając model GPU, możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat (specjalne funkcje, recenzje, opinie itp.) i ocenić, jak ta karta nadaje się do twoich celów. Należy zauważyć, że w kartach graficznych innych marek specyfikacja procesora graficznego może nieznacznie różnić się od standardowej (często w kierunku przyspieszenia i poprawy).

Zestaw właściwości i cech charakterystycznych dla całej rodziny kart graficznych. Architektura GPU została zaprojektowana z myślą o masowych obliczeniach równoległych, aby wydajnie obsługiwać przetwarzanie grafiki komputerowej.

Nowoczesne karty graficzne są zbudowane zgodnie z jedną z kilku popularnych architektur:

Turinga. Architektura NVIDIA Turing zadebiutowała pod koniec 2018 roku. Został nazwany na cześć angielskiego matematyka Alana Turinga. Turing jest pionierem rdzeni RT ze śledzeniem promieni, które przyspieszają obliczenia ruchu światła i dźwięku w środowisku 3D nawet o 10 miliardów promieni na sekundę. Ponadto architektura jest wyposażona w rdzenie tensorowe, nowy wielowątkowy procesor i ujednoliconą architekturę pamięci podręcznej o dwukrotnie większej przepustowości (w porównaniu z poprzednimi generacjami). Używany przez firmę Turing w kartach graficznych GeForce RTX, Quadro RTX i Tesla T4.

Amper. Architektura RTX drugiej generacji, która zastąpiła Turinga w 2020 roku. Jej nazwa pochodzi od francuskiego fizyka i matematyka André-Marie Ampère. Architektura oznaczała powstanie kart graficznych do gier z serii NVIDIA GeForce RTX 3000. Ampere wprowadził nowe multiprocesory strumieniowe, rdzenie RT drugiej edycji i rdzenie tensorowe trzeciej generacji. Kluczowym punktem tych ulepszeń jest nie tylko wzrost wydajności rastra, ale także zmni...ejszenie obciążenia podczas obliczania promieni. Architektura Ampere znajduje się w rodzinie procesorów graficznych GeForce 30 firmy NVIDIA.

Adę Lovelace. Wprowadzona na rynek w 2021 roku rodzina procesorów graficznych Ada Lovelace zawiera nowe rdzenie 3G RT, które zapewniają dwukrotny wzrost wydajności dzięki ray tracingowi. Architektura wykorzystuje również rdzenie tensorowe czwartej generacji, które są nawet dwukrotnie szybsze w operacjach szkoleniowych AI, oraz rdzenie CUDA, które są dwukrotnie wydajniejsze w operacjach pojedynczej precyzji w porównaniu z rozwiązaniami poprzedniej generacji. Architektura ta jest zaimplementowana w kartach graficznych NVIDIA GeForce serii 4000 i 6000.

Nawigacja (RDNA). Pierwsze rozwiązania graficzne firmy AMD oparte na architekturze Navi RDNA pojawiły się latem 2019 roku. Mając połowę powierzchni chipa, udało mu się pomieścić te same 12,5 miliarda tranzystorów, co w poprzedniej generacji chipów na Vega 10. Karty graficzne oparte na architekturze Navi (RDNA) karty graficzne mają zwiększoną efektywność energetyczną i wydajność, zwłaszcza w grach. Debiut architektury miał miejsce w kartach graficznych z linii Radeon RX 5700.

Big Navi (RDNA 2). Architektura Big Navi (RDNA 2) jest w ruchu od 2020 roku. Dostała ulepszone jednostki obliczeniowe, ulepszony potok graficzny i nową szybką pamięć podręczną AMD Infinity Cache. Architektura wykazuje wysoki poziom efektywności energetycznej i wydajności. W szczególności, w porównaniu z pierwszą edycją RDNA, wzrost wydajności na wat wyniósł do 54%. Ponadto Big Navi ulepszyło sprzętowe urządzenia do ray tracingu (Ray Accelerator), który zapewnia bardziej realistyczne renderowanie grafiki w wymagających grach. Architektura ta wykorzystywana jest w kartach graficznych AMD Radeon RX serii 6000 oraz topowych konsolach do gier (Sony PlayStation 5, Xbox S/X).

Navi 3X (RDNA 3). Zmiany w trzeciej odsłonie architektury RDNA mają na celu kompleksową poprawę wydajności gier w wysokich rozdzielczościach 4K i 8K. Procesory graficzne oparte na RDNA 3 to pierwsze wieloukładowe procesory graficzne firmy AMD. Przeprojektowane jednostki obliczeniowe i technologia AMD Infinity Cache drugiej generacji zapewniają wzrost wydajności nawet o 54% w porównaniu z poprzednią generacją Big Navi Navi 3X. Poprawieniu uległa również wydajność ray tracingu – odpowiadające im bloki mogą liczyć na 50% więcej promieni na taktowanie. Architektura znalazła zastosowanie w kartach graficznych do gier z rodziny AMD Radeon RX 7000.

Wielkość własnej pamięci GPU; to właśnie parametr ten jest czasami nazywany pojemnością pamięci karty graficznej. Im więcej pamięci ma procesor graficzny, tym bardziej złożony i szczegółowy obraz może przetwarzać w pewnym okresie czasu, a odpowiednio, tym wyższa jego wydajność i szybkość (co jest szczególnie ważne w przypadku zadań wymagających dużej ilości zasobów, takich jak wymagające gry, edycja wideo, renderowanie 3D itp.).

Przy wyborze należy pamiętać, że na wydajność karty graficznej wpływa nie tylko ilość pamięci, lecz także jej typ, częstotliwość pracy (patrz poniżej) i inne cechy. Dlatego jest całkiem możliwe, że model z mniejszą ilością pamięci będzie bardziej zaawansowany i droższy niż ten z większą. Co więcej, można porównać ze sobą tylko warianty, które mają podobną resztę specyfikacji pamięci.

Na współczesnym rynku dostępne są głównie karty graficzne o wielkości pamięci 1 GB, 2 GB, 3 GB, 4 GB, 6 GB, 8 GB, 10 GB, 11 GB, 12 GB, a w najbardziej zaawansowanych modelach 16 GB, a nawet więcej.

Rodzaj pamięci graficznej używanej przez kartę graficzną (zobacz Pamięć GPU). Obecnie używane są następujące rodzaje pamięci:

- DDR3. Pamięć RAM ogólnego przeznaczenia, która nie jest wyspecjalizowana do przetwarzania grafiki i została pierwotnie stworzona do użytku we wspólnej systemowej pamięci RAM. Jednak ze względu na dobrą wydajność i stosunkowo niski koszt, został ostatnio użyta w kartach graficznych (choć głównie na poziomie budżetowym).

— DDR4. Dalszy, po DDR3, rozwój pamięci RAM ogólnego przeznaczenia. W szczególności w przypadku kart graficznych jest to niezwykle rzadkie ze względu na rozpowszechnienie bardziej zaawansowanych, specjalistycznych standardów.

- GDDR2. Pamięć drugiej generacji, zbudowana w oparciu o technologię Double Data-Rate („podwojona szybkość transferu danych”). W rzeczywistości jest to modyfikacja pamięci RAM typu DDR2, zoptymalizowana do użytku w kartach graficznych; tak jak oryginalna DDR2, zapewnia 4 operacje transferu danych na jeden cykl zegara (oryginalne operacje DDR - 2). Nie była szeroko stosowana ze względu na tendencję do silnego nagrzewania się podczas pracy.

- GDDR3. Ulepszona wersja GDDR2 (patrz wyżej). Charakteryzuje się wyższą efektywną częstotliwością (co za tym idzie - wydajnością), wyróżniając się jednocześnie niższą emisją ciepła. Niegdyś cieszyła się sporą popularnością, obecnie stopniowo wychodzi z użytku, ustępuj...ąc miejsca bardziej zaawansowanym standardom.

- GDDR5. Całkiem zaawansowany format pamięci graficznej; w przeciwieństwie do wcześniejszych wersji GDDR (patrz wyżej) jest oparta na pamięci RAM DDR3.

- GDDR5X. Dalsze ulepszenia pamięci GDDR5, mające na celu zwiększenie przepustowości (a tym samym ogólnej szybkości i wydajności grafiki). Różne ulepszenia konstrukcyjne umożliwiły osiągnięcie 2-krotnego wzrostu maksymalnej prędkości - do 12 Gb/s w porównaniu do 6 Gb/s w przypadku oryginalnej pamięci GDDR5. Jednocześnie, chociaż GDDR5X ma gorszą charakterystykę od HBM (patrz poniżej), jest znacznie tańsza.

- GDDR6. Dalszy, po GDDR5X, rozwój pamięci graficznej, takiej jak GDDR. Umożliwia przesyłanie danych z szybkością do 16 Gb/s na pin, czyli prawie dwa razy więcej niż GDDR5, przy niższym napięciu roboczym. Takie cechy pozwalają wykorzystać GDDR6 do pracy z rozdzielczościami 4K i wyższymi, a także systemami wirtualnej rzeczywistości; karty graficzne z taką pamięcią to głównie rozwiązania z najwyższej półki.

- GDDR6X. Ulepszona wersja GDDR6 wydana jesienią 2020 roku. Według twórców jest to najszybsza pamięć graficzna w momencie premiery. Jedną z kluczowych aktualizacji jest zastosowanie tak zwanej modulacji wielowarstwowej PAM4, która umożliwia przesyłanie 2 bitów danych na cykl (w przeciwieństwie do 1 bitu w poprzednikach). Dzięki temu przepustowość GDDR6X może osiągnąć 21 Gb/s dla 1 pinu i 1 TB/s dla całego bloku pamięci (w porównaniu z odpowiednio 16 Gb / si 700 GB/s w poprzedniej wersji). Ten rodzaj pamięci jest świetny nawet dla najpotężniejszych nowoczesnych kart graficznych, jednak odpowiednio też kosztuje.

- HBM. Rodzaj pamięci zaprojektowany w oparciu o maksymalne zwiększenie przepustowości. Różni się zasadniczo od różnych wersji GDDR tym, że moduł HBM jest zbudowany na zasadzie „kanapki” - układy pamięci są ułożone warstwowo i umożliwiają jednoczesny dostęp; a do komunikacji z procesorem stosowana jest specjalna warstwa krzemu tzw. „interposer”, który zapewnia wydajną transmisję dużych ilości danych. Dzięki temu HBM znacznie (kilkakrotnie) przewyższa nawet najbardziej zaawansowane wersje GDDR pod względem szybkości, a częstotliwość taktowania takich modułów pamięci jest niska, co daje kolejną zaletę - wyjątkowo niskie zużycie energii i wydzielanie ciepła. Główną wadą tej technologii jest jej wysoki koszt.

- HBM2. Druga generacja szybkich pamięci typu HBM, wprowadzona w 2016 roku. Więcej informacji na temat ogólnych funkcji HBM znajduje się powyżej, a w przypadku HBM2 przepustowość została podwojona w porównaniu z pierwszą wersją tej technologii. To sprawia, że ta pamięć jest idealna do zadań wymagających dużej ilości zasobów, takich jak praca z wirtualną rzeczywistością.

Ilość danych (bitów), które można przesłać przez szynę pamięci karty graficznej w jednym cyklu. Wydajność karty graficznej zależy bezpośrednio od szerokości szyny: im większa szerokość, tym więcej danych szyna przesyła w jednym takcie zegara, a tym samym szybciej pracuje pamięć graficzna.

Minimalna szerokość dla współczesnych kart graficznych to w rzeczywistości 128 bitów, wskaźnik ten jest typowy głównie dla budżetowych modeli. W rozwiązaniach ze średniej półki występują wskaźniki 192-bitowe i 256-bitowe, a w zaawansowanych modelach - 352-bitowe, 384-bitowe i więcej, aż do 2048-bitów.

Częstotliwość pracy procesora graficznego karty graficznej. Z reguły im wyższa częstotliwość GPU, tym wyższa wydajność karty graficznej, ale parametr ten nie jest jedyny - wiele zależy również od cech konstrukcyjnych karty graficznej, w szczególności od rodzaju i ilości pamięci graficznej (patrz odpowiednie punkty słownika). W konsekwencji nierzadko zdarza się, że spośród dwóch kart graficznych model o niższej częstotliwości CPU może być bardziej wydajny. Ponadto warto zauważyć, że procesory o wysokiej częstotliwości mają również wysokie wydzielanie ciepła, co wymaga zastosowania wydajnych systemów chłodzenia.

Szybkość, z jaką karta graficzna może przetwarzać dane przechowywane w jej pamięci VRAM. W rzeczywistości wartość ta określa maksymalną liczbę operacji odbierania lub przesyłania danych przez moduł pamięci w jednostce czasu. Częstotliwość ta wyrażana jest w megahercach (MHz) – milionach operacji na sekundę. Wysoka częstotliwość pamięci VRAM pomaga poprawić wydajność przy wykonywaniu zadań wymagających dużych zasobów, takich jak przetwarzanie tekstur, renderowanie grafiki i inne operacje graficzne. Jednak parametr nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na ogólną wydajność karty graficznej — ważne jest, aby wziąć pod uwagę architekturę GPU, liczbę rdzeni, częstotliwość rdzeni i inne parametry.

Wynik pokazany przez kartę graficzną w teście porównawczym Passmark G3D Mark.

Testy porównawcze pozwalają ocenić rzeczywiste możliwości (przede wszystkim ogólną wydajność) karty graficznej. Jest to szczególnie wygodne w świetle faktu, że karty graficzne o podobnych charakterystykach w praktyce mogą znacznie różnić się możliwościami (na przykład ze względu na różnicę w jakości optymalizacji poszczególnych elementów do wykonywania połączeń). A Passmark G3D Mark jest obecnie najpopularniejszym testem porównawczym kart graficznych. Wyniki tego testu są przedstawiane w punktach, przy czym większa liczba punktów odpowiada wyższej wydajności. Od połowy 2020 roku liczba punktów zdobytych w najbardziej zaawansowanych kartach graficznych może przekroczyć 17 000.

Należy pamiętać, że Passmark G3D Mark służy nie tylko do ogólnej oceny wydajności, ale także do określania zgodności karty graficznej z określonym procesorem. Procesor i karta graficzna muszą być w przybliżeniu równe pod względem ogólnego poziomu mocy obliczeniowej, w przeciwnym razie jeden komponent "cofnie się" do drugiego: na przykład słaby procesor nie pozwoli na pełne wykorzystanie potencjału potężnej karty graficznej do gier. Aby wyszukać kartę wideo dla określonego modelu procesora, możesz skorzystać z listy „Optymalne dla procesorów AMD” lub „Optymalne dla procesorów Intel” w naszym katalogu.

Liczba wyjść HDMI przewidzianych na karcie graficznej.

Na dziś HDMI jest najpopularniejszym interfejsem do pracy z obrazem o wysokiej rozdzielczości i wielokanałowym dźwiękiem (może być używany jednocześnie do wideo i audio). Takie złącze jest prawie standardem dla nowoczesnych monitorów, dodatkowo jest szeroko stosowane w innych typach ekranów - telewizorach, panelach plazmowych, projektorach itp.

Obecność wielu wyjść umożliwia jednoczesne podłączenie wielu ekranów do karty graficznej - na przykład pary monitorów w celu zorganizowania rozszerzonej przestrzeni roboczej. Jednak w kartach graficznych nie ma więcej niż 2 porty HDMI - z wielu powodów dla kilku ekranów naraz, w tym przypadku łatwiej jest zastosować inne złącza, przede wszystkim DisplayPort.