Porównanie Sapphire GPRO X080 10G vs MSI Radeon RX 6700 XT MECH 2X 12G OC

Karty graficzne zaprojektowane specjalnie do wydobywania kryptowalut (BitCoin, Ethereum itp.). W tym przypadku oznacza to nie tylko teoretyczną możliwość wykorzystania karty graficznej do wydobywania ( wiele „zwykłych” kart graficznych ma taką możliwość), ale zoptymalizowaną konstrukcję, pierwotnie opracowaną z uwzględnieniem specyfiki procesu. Niektóre z tych modeli mogą być przeznaczone tylko do wydobywania i nie mają żadnych wyjść wideo.

Mining to proces „wydobywania” kryptowaluty poprzez wykonywanie specjalnych obliczeń. Cechy techniczne procesu są takie, że w celu osiągnięcia maksymalnej wydajności konieczne jest jak największe zrównoleglenie obliczeń. To dzięki temu karty graficzne okazały się bardzo wygodne do wydobywania: liczba pojedynczych rdzeni (i odpowiednio obliczeń równoległych) w nowoczesnych procesorach graficznych jest liczona w setkach. Początkowo takie użycie była nietypowe i trzeba było uciekać się do różnych sztuczek, aby przełączyć kartę graficzną w tryb wydobycia; jednak w świetle rosnącej popularności kryptowalut wielu producentów zaczęło produkować karty graficzne zaprojektowane specjalnie do tego zastosowania.

Wielkość własnej pamięci GPU; to właśnie parametr ten jest czasami nazywany pojemnością pamięci karty graficznej. Im więcej pamięci ma procesor graficzny, tym bardziej złożony i szczegółowy obraz może przetwarzać w pewnym okresie czasu, a odpowiednio, tym wyższa jego wydajność i szybkość (co jest szczególnie ważne w przypadku zadań wymagających dużej ilości zasobów, takich jak wymagające gry, edycja wideo, renderowanie 3D itp.).

Przy wyborze należy pamiętać, że na wydajność karty graficznej wpływa nie tylko ilość pamięci, lecz także jej typ, częstotliwość pracy (patrz poniżej) i inne cechy. Dlatego jest całkiem możliwe, że model z mniejszą ilością pamięci będzie bardziej zaawansowany i droższy niż ten z większą. Co więcej, można porównać ze sobą tylko warianty, które mają podobną resztę specyfikacji pamięci.

Na współczesnym rynku dostępne są głównie karty graficzne o wielkości pamięci 1 GB, 2 GB, 3 GB, 4 GB, 6 GB, 8 GB, 10 GB, 11 GB, 12 GB, a w najbardziej zaawansowanych modelach 16 GB, a nawet więcej.

Ilość danych (bitów), które można przesłać przez szynę pamięci karty graficznej w jednym cyklu. Wydajność karty graficznej zależy bezpośrednio od szerokości szyny: im większa szerokość, tym więcej danych szyna przesyła w jednym takcie zegara, a tym samym szybciej pracuje pamięć graficzna.

Minimalna szerokość dla współczesnych kart graficznych to w rzeczywistości 128 bitów, wskaźnik ten jest typowy głównie dla budżetowych modeli. W rozwiązaniach ze średniej półki występują wskaźniki 192-bitowe i 256-bitowe, a w zaawansowanych modelach - 352-bitowe, 384-bitowe i więcej, aż do 2048-bitów.

Częstotliwość pracy procesora graficznego karty graficznej. Z reguły im wyższa częstotliwość GPU, tym wyższa wydajność karty graficznej, ale parametr ten nie jest jedyny - wiele zależy również od cech konstrukcyjnych karty graficznej, w szczególności od rodzaju i ilości pamięci graficznej (patrz odpowiednie punkty słownika). W konsekwencji nierzadko zdarza się, że spośród dwóch kart graficznych model o niższej częstotliwości CPU może być bardziej wydajny. Ponadto warto zauważyć, że procesory o wysokiej częstotliwości mają również wysokie wydzielanie ciepła, co wymaga zastosowania wydajnych systemów chłodzenia.

Proces technologiczny, za pomocą którego wytwarzany jest własny procesor karty graficznej.

Parametr ten jest określany przez rozmiar każdego pojedynczego tranzystora używanego w procesorze. Jednocześnie im mniejszy ten rozmiar, tym doskonalszy jest proces technologiczny: zmniejszenie poszczególnych elementów pozwala zmniejszyć wydzielanie ciepła, zmniejszyć całkowity rozmiar procesora i jednocześnie zwiększyć jego wydajność. W związku z tym w naszych czasach producenci próbują skrócić proces technologiczny, a im nowsza karta graficzna, tym mniejsze mogą być liczby w tym punkcie.

Maksymalna rozdzielczość obsługiwana przez kartę graficzną - czyli największy rozmiar obrazu (w pikselach), jaki może ona wyświetlać na ekranie zewnętrznym.

Im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i lepszy obraz. Z drugiej strony wraz ze wzrostem liczby pikseli rosną wymagania dotyczące mocy obliczeniowej, a tym samym koszt karty graficznej. Ponadto nie zapominaj, że zalety wysokiej rozdzielczości można docenić tylko na monitorach o odpowiednich specyfikacjach. Z drugiej strony, ustawienia grafiki można ustawić na niższe rozdzielczości niż maksymalna; a dobry margines rozdzielczości oznacza również dobry zapas ogólnej wydajności.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, rzeczywiste minimum dla nowoczesnych kart graficznych to 1600x1200, ale znacznie częściej występują wyższe wskaźniki - do Ultra HD 4K i Ultra HD 8K.

Liczba wyjść HDMI przewidzianych na karcie graficznej.

Na dziś HDMI jest najpopularniejszym interfejsem do pracy z obrazem o wysokiej rozdzielczości i wielokanałowym dźwiękiem (może być używany jednocześnie do wideo i audio). Takie złącze jest prawie standardem dla nowoczesnych monitorów, dodatkowo jest szeroko stosowane w innych typach ekranów - telewizorach, panelach plazmowych, projektorach itp.

Obecność wielu wyjść umożliwia jednoczesne podłączenie wielu ekranów do karty graficznej - na przykład pary monitorów w celu zorganizowania rozszerzonej przestrzeni roboczej. Jednak w kartach graficznych nie ma więcej niż 2 porty HDMI - z wielu powodów dla kilku ekranów naraz, w tym przypadku łatwiej jest zastosować inne złącza, przede wszystkim DisplayPort.

Wersja interfejsu HDMI obsługiwana przez kartę graficzną. Więcej informacji na temat samego HDMI znajduje się powyżej, a jego wersje mogą być następujące:

- v.1.4. Najwcześniejszy standard HDMI występujący w kartach graficznych; został przedstawiony w 2009 roku. Pomimo swojego "szanowanego wieku" ma dobre cechy: obsługuje wideo 4K (4096x2160) z szybkością 24 kl./s, Full HD (1920x1080) z szybkością do 120 kl./s, a także nadaje się do przesyłania wideo 3D.

- v 1.4b. Drugie usprawnienie v.1.4 opisane powyżej. Pierwsza aktualizacja, v.1.4a, wprowadziła obsługę dwóch dodatkowych formatów wideo 3D; a w HDMI v.1.4b zaimplementowano głównie drobne ulepszenia i dodatki do specyfikacji v 1.4a, prawie niezauważalne dla zwykłego użytkownika.

- v 2.0. Standard przedstawiony w 2013 roku w celu zastąpienia HDMI v.1.4. Dzięki pełnej obsłudze 4K (do 60 kl./s) jest również znany jako HDMI UHD. Ponadto przepustowość wystarcza na jednoczesną transmisję do 32 ścieżek audio i do 4 osobnych strumieni audio, a lista obsługiwanych formatów ramek została uzupełniona o ultraszeroki 21:9.

- v 2.0b. Druga aktualizacja do opisanego powyżej standardu HDMI 2.0, charakteryzująca się przede wszystkim obsługą HDR. Jednak sama kompatybilność HDR pojawiła się w pierwszej aktualizacji, v.2.0a; a w wersji 2.0b dodano możliwość pracy ze standardami HDR10 i HLG.

- v.2.1. Najnowszy z powszechnych standardów HDMI, wydany w 2017 roku. Możliwość zapewnienia szybko...ści klatek 120 kl./s w sygnałach wideo o ultrawysokiej rozdzielczości — od 4K do 8K włącznie; pojawiły się również pewne ulepszenia związane z aplikacją HDR. Należy pamiętać, że wszystkie funkcje HDMI v.2.1 są dostępne tylko podczas korzystania z kabli Ultra High Speed, chociaż podstawowe funkcje działają za pośrednictwem zwykłych kabli.

Liczba wyjść DisplayPort na karcie graficznej.

DisplayPort jest to cyfrowy interfejs multimedialny, pod wieloma względami podobny do HDMI, jednak stosowany głównie w sprzęcie komputerowym. Konkretne możliwości tego interfejsu różnią się w zależności od wersji (patrz poniżej), jednak nawet w najbardziej skromnej nowoczesnej wersji DisplayPort pozwala przynajmniej pracować w rozdzielczości 4K przy 60 klatkach na sekundę i 5K przy 30 klatkach na sekundę. Inną interesującą cechą tego standardu jest możliwość szeregowego połączenia kilku ekranów z jednym portem (format "daisy chain").

W świetle tego ostatniego możemy powiedzieć, że liczba wyjść DisplayPort odpowiada liczbie ekranów, które można podłączyć bezpośrednio do karty graficznej, bez użycia daisy chain. To połączenie może być wymagane w szczególności w przypadku monitorów, które nie obsługują trybu „łańcuchowego". Jeśli ten tryb jest obsługiwany, maksymalna liczba ekranów będzie co najmniej dwa razy większa niż liczba złączy. Należy jednak pamiętać, że rozdzielczości obsługiwane przez samą kartę graficzną mogą nie osiągać maksymalnych możliwości używanej wersji DisplayPort.