Porównanie Asus GeForce RTX 4070 Ti ROG Strix 12GB OC vs Palit GeForce RTX 4070 Ti GameRock OC

Częstotliwość pracy procesora graficznego karty graficznej. Z reguły im wyższa częstotliwość GPU, tym wyższa wydajność karty graficznej, ale parametr ten nie jest jedyny - wiele zależy również od cech konstrukcyjnych karty graficznej, w szczególności od rodzaju i ilości pamięci graficznej (patrz odpowiednie punkty słownika). W konsekwencji nierzadko zdarza się, że spośród dwóch kart graficznych model o niższej częstotliwości CPU może być bardziej wydajny. Ponadto warto zauważyć, że procesory o wysokiej częstotliwości mają również wysokie wydzielanie ciepła, co wymaga zastosowania wydajnych systemów chłodzenia.

Liczba wyjść HDMI przewidzianych na karcie graficznej.

Na dziś HDMI jest najpopularniejszym interfejsem do pracy z obrazem o wysokiej rozdzielczości i wielokanałowym dźwiękiem (może być używany jednocześnie do wideo i audio). Takie złącze jest prawie standardem dla nowoczesnych monitorów, dodatkowo jest szeroko stosowane w innych typach ekranów - telewizorach, panelach plazmowych, projektorach itp.

Obecność wielu wyjść umożliwia jednoczesne podłączenie wielu ekranów do karty graficznej - na przykład pary monitorów w celu zorganizowania rozszerzonej przestrzeni roboczej. Jednak w kartach graficznych nie ma więcej niż 2 porty HDMI - z wielu powodów dla kilku ekranów naraz, w tym przypadku łatwiej jest zastosować inne złącza, przede wszystkim DisplayPort.

Wersja interfejsu HDMI obsługiwana przez kartę graficzną. Więcej informacji na temat samego HDMI znajduje się powyżej, a jego wersje mogą być następujące:

- v.1.4. Najwcześniejszy standard HDMI występujący w kartach graficznych; został przedstawiony w 2009 roku. Pomimo swojego "szanowanego wieku" ma dobre cechy: obsługuje wideo 4K (4096x2160) z szybkością 24 kl./s, Full HD (1920x1080) z szybkością do 120 kl./s, a także nadaje się do przesyłania wideo 3D.

- v 1.4b. Drugie usprawnienie v.1.4 opisane powyżej. Pierwsza aktualizacja, v.1.4a, wprowadziła obsługę dwóch dodatkowych formatów wideo 3D; a w HDMI v.1.4b zaimplementowano głównie drobne ulepszenia i dodatki do specyfikacji v 1.4a, prawie niezauważalne dla zwykłego użytkownika.

- v 2.0. Standard przedstawiony w 2013 roku w celu zastąpienia HDMI v.1.4. Dzięki pełnej obsłudze 4K (do 60 kl./s) jest również znany jako HDMI UHD. Ponadto przepustowość wystarcza na jednoczesną transmisję do 32 ścieżek audio i do 4 osobnych strumieni audio, a lista obsługiwanych formatów ramek została uzupełniona o ultraszeroki 21:9.

- v 2.0b. Druga aktualizacja do opisanego powyżej standardu HDMI 2.0, charakteryzująca się przede wszystkim obsługą HDR. Jednak sama kompatybilność HDR pojawiła się w pierwszej aktualizacji, v.2.0a; a w wersji 2.0b dodano możliwość pracy ze standardami HDR10 i HLG.

- v.2.1. Najnowszy z powszechnych standardów HDMI, wydany w 2017 roku. Możliwość zapewnienia szybko...ści klatek 120 kl./s w sygnałach wideo o ultrawysokiej rozdzielczości — od 4K do 8K włącznie; pojawiły się również pewne ulepszenia związane z aplikacją HDR. Należy pamiętać, że wszystkie funkcje HDMI v.2.1 są dostępne tylko podczas korzystania z kabli Ultra High Speed, chociaż podstawowe funkcje działają za pośrednictwem zwykłych kabli.

Technologia synchronizacji podświetlenia przewidziana na karcie graficznej o odpowiedniej konstrukcji.

Sama synchronizacja pozwala na „dopasowanie” podświetlenia karty graficznej do podświetlenia innych elementów systemu - płyty głównej, obudowy, klawiatury, myszy itp. Dzięki tej koordynacji wszystkie komponenty mogą zmieniać kolor synchronicznie, jednocześnie włączać / wyłączać się itp. Specyfika działania takiego podświetlenia zależy od zastosowanej technologii synchronizacji i z reguły każdy producent ma swoją własną (Mystic Light Sync firmy MSI, RGB Fusion firmy Gigabyte itp.). Od tego zależy również kompatybilność komponentów: wszystkie muszą obsługiwać tę samą technologię. Dlatego najłatwiejszym sposobem osiągnięcia zgodności podświetlenia jest montaż komponentów jednego producenta.

Liczba gniazd zajmowanych przez kartę graficzną na tylnej ścianie jednostki systemowej.

Wskaźnik ten umożliwia oszacowanie ilość miejsca potrzebnego do zainstalowania karty graficznej. Jest to istotne w świetle faktu, że współczesne karty graficzne mogą mieć dość obszerny zestaw złączy, a dla tego zestawu już dawno nie wystarcza standardowego slota z 1 gniazdem. Jest to szczególnie ważne w przypadku modeli o dużej mocy. W związku z tym wiele rozwiązań, zwłaszcza ze średniej i wyższej półki, zajmuje dwa, a nawet trzy sloty naraz.

Osobno warto omówić modele, dla których w charakterystyce jest podana ułamkowa liczba gniazd - zwykle 2,5 lub 2,7. Ten szczegół jest podawany przez producenta w celach reklamowych - jako potwierdzenie, że karta graficzna jest mniejsza niż pełnowartościowe rozwiązanie z 3 gniazdami. Jednak w praktyce nie ma różnicy między tymi wariantami: karty graficzne dla gniazd 2,5 lub 2,7 nadal nakładają się na trzecie gniazdo (choć częściowo), co czyni go bezużytecznym.

Całkowita długość karty graficznej.

Długość w tym przypadku oznacza wielkość urządzenia od płytki ze złączami (która jest przymocowana do tylnej ściany jednostki systemowej) na przeciwną stronę. Sama płyta i wystające na zewnątrz łączniki zwykle nie są brane pod uwagę.

Dane dotyczące długości karty graficznej są potrzebne przede wszystkim po to, aby ocenić, czy w konkretnym przypadku jest na nią wystarczająco dużo miejsca. Ponadto dłuższe płyty z reguły mają bardziej zaawansowane cechy (chociaż nie ma tu ścisłej zależności, a karty graficzne podobnej klasy mogą mieć różne długości). Jeśli chodzi o konkretne wartości, najbardziej kompaktowe rozwiązania obecnie mają rozmiar 150 - 200 mm lub mniej ; wskaźnik 200-250 mm nadal można uznać za stosunkowo mały, 250-290 mm - średni, a wiele modeli (głównie na poziomie zaawansowanym) ma długość ponad 290 mm.