Porównanie PowerColor Radeon RX 6700 XT Fighter 12GB vs Asus Radeon RX 6700 XT DUAL

Wersja DisplayPort i / lub miniDisplayPort używana przez kartę graficzną. Informacje na temat samych interfejsów można znaleźć w odpowiednich punktach pomocy; tutaj przypominamy, że różnią się one tylko rodzajem wtyczki. Więc lista wersji dla obu przypadków jest taka sama, wygląda to tak:

- v 1.2. Najwcześniejsza powszechnie używana wersja (2010). Jednak już w tej wersji pojawiła się kompatybilność 3D i tryb połączenia szeregowego (daisy chain). Maksymalna w pełni obsługiwana rozdzielczość po podłączeniu jednego monitora to 5K (30 kl./s), z pewnymi ograniczeniami możliwa jest transmisja do 8K; Częstotliwość odświeżania 60 Hz jest obsługiwana do rozdzielczości 3840x2160 i 120 Hz - do 2560x1600. Korzystając z połączenia szeregowego, można jednocześnie podłączyć do 2 ekranów 2560x1600 przy 60 klatkach na sekundę lub do 4 ekranów 1920x1200. Oprócz oryginalnej wersji 1.2 istnieje ulepszona wersja 1.2a, której główną innowacją jest wsparcie dla AMD FreeSync - technologii stosowanej w kartach graficznych AMD do synchronizacji częstotliwości odświeżania monitora z faktyczną liczbą klatek na sekundę na wyjściu karty graficznej.

- v 1.3. Aktualizacja wprowadzona w 2014 roku. Zwiększona przepustowość pozwoliła zapewnić już pełną, bez ograniczeń obsługę 8K przy 30 kl./s, a także przesyłanie obrazów 4K przy 120 kl./s, wystarczających do pracy z 3D. Zwiększyły się również rozdzielczości połączeń szeregowych - do 4K (3840x2160) przy 60 kl./s na dwóch ekranach i 2560x16...00 przy tej samej częstotliwości klatek na cztery. Z konkretnych innowacji warto wspomnieć o trybie Dual Mode, który umożliwia podłączenie urządzeń HDMI i DVI do takiego złącza za pomocą najprostszych adapterów pasywnych.

- v 1.4. Wersja zaprezentowana w marcu 2016. Formalnie przepustowość nie wzrosła w porównaniu do poprzedniej wersji, ale dzięki optymalizacji sygnału stała się możliwa praca z rozdzielczościami 4K i 5K przy 240 klatkach na sekundę oraz z 8K — przy 120 klatkach na sekundę. Jednak, że podłączony ekran musi obsługiwać technologię kodowania DSC - w przeciwnym razie dostępne rozdzielczości nie będą różnić się od wskaźników wersji 1.3. Ponadto w wersji 1.4 dodano obsługę wielu funkcji specjalnych, w tym HDR10, a maksymalna liczba jednocześnie transmitowanych kanałów audio wzrosła do 32.

- v 1.4a. Aktualizacja wydana w 2018 roku „bez zbędnego hałasu” - nawet bez oficjalnego komunikatu prasowego. Główną innowacją była aktualizacja technologii Display Stream Compression z wersji 1.2 do wersji 1.2a.

Maksymalny pobór mocy praz kartę graficzną podczas pracy. Parametr ten jest ważny przy obliczaniu całkowitej mocy zużywanej przez cały system i wyborze zasilacza, który zapewnia odpowiednią moc.

Format dodatkowego zasilania, niezbędnego do działania karty graficznej.

Samo w sobie złącze PCI-E, które jest powszechnie używane do podłączania kart graficznych, dostarcza 75 W mocy. W przypadku wielu modeli, nawet dość wydajnych, to wystarczy, a wiele nowoczesnych kart graficznych nie wymaga dodatkowego zasilania. Natomiast większą popularnością, zwłaszcza wśród rozwiązań wysokiej klasy, cieszą się modele z dodatkowym zasilaniem.

Najprostszą wersją takiego zasilacza jest jedno złącze 6-pinowe lub 8-pinowe. 6-pinowe złącze może ponadto zapewnić do 75W, a 8-pinowe do 150 W. Jednak w przypadku wysokiej klasy rozwiązań jedno złącze to za mało, dlatego są modele z zasilaniem w formacie 6+8 pin, 8+8 pin, a nawet 8+8 + 6 pin czy 8+8 + 8 pin. A nowe karty są całkowicie 16-pin. Takie złącza zasilające mają łącznie 16 linii: 12 do zasilania prądem i 4 sygnałowe. Skuteczny próg mocy złącza 16-pin wynosi do 600 W. Podłączenie do niego odbywa się za pomocą przejściówki 3×8 pin.

Należy pamiętać, że teoretycznie możliwe jest podłączenie 6-pinowego zasilacza do 8-pinowego złącza i odwrotnie; do tego są nawet produkowane odpowiednie adaptery. Jednak w prakty...ce możliwość takiego połączenia należy wyjaśnić osobno, a stosować takie sztuczki należy tylko w skrajnych przypadkach, gdy inne warianty nie są dostępne.

Liczba gniazd zajmowanych przez kartę graficzną na tylnej ścianie jednostki systemowej.

Wskaźnik ten umożliwia oszacowanie ilość miejsca potrzebnego do zainstalowania karty graficznej. Jest to istotne w świetle faktu, że współczesne karty graficzne mogą mieć dość obszerny zestaw złączy, a dla tego zestawu już dawno nie wystarcza standardowego slota z 1 gniazdem. Jest to szczególnie ważne w przypadku modeli o dużej mocy. W związku z tym wiele rozwiązań, zwłaszcza ze średniej i wyższej półki, zajmuje dwa, a nawet trzy sloty naraz.

Osobno warto omówić modele, dla których w charakterystyce jest podana ułamkowa liczba gniazd - zwykle 2,5 lub 2,7. Ten szczegół jest podawany przez producenta w celach reklamowych - jako potwierdzenie, że karta graficzna jest mniejsza niż pełnowartościowe rozwiązanie z 3 gniazdami. Jednak w praktyce nie ma różnicy między tymi wariantami: karty graficzne dla gniazd 2,5 lub 2,7 nadal nakładają się na trzecie gniazdo (choć częściowo), co czyni go bezużytecznym.

Całkowita długość karty graficznej.

Długość w tym przypadku oznacza wielkość urządzenia od płytki ze złączami (która jest przymocowana do tylnej ściany jednostki systemowej) na przeciwną stronę. Sama płyta i wystające na zewnątrz łączniki zwykle nie są brane pod uwagę.

Dane dotyczące długości karty graficznej są potrzebne przede wszystkim po to, aby ocenić, czy w konkretnym przypadku jest na nią wystarczająco dużo miejsca. Ponadto dłuższe płyty z reguły mają bardziej zaawansowane cechy (chociaż nie ma tu ścisłej zależności, a karty graficzne podobnej klasy mogą mieć różne długości). Jeśli chodzi o konkretne wartości, najbardziej kompaktowe rozwiązania obecnie mają rozmiar 150 - 200 mm lub mniej ; wskaźnik 200-250 mm nadal można uznać za stosunkowo mały, 250-290 mm - średni, a wiele modeli (głównie na poziomie zaawansowanym) ma długość ponad 290 mm.