Porównanie A4Tech Fstyler FB2535C vs Rapoo 9800M

- Przewodowa. Podłączenie za pomocą kabla z jednym lub drugim typem złącza - najczęściej USB, rzadziej PS/2 lub firmową wtyczką (patrz „Interfejs połączeniowy”). Klawiatury przewodowe wyróżniają się niskim kosztem i ogólną wygodą - w tym sensie, że nie wymagają akumulatora, a czas pracy jest nieograniczony. Co prawda, przewód ogranicza mobilność; jednak biorąc pod uwagę, że klawiatura jest najczęściej używana w pobliżu komputera, tej wady nie można nazwać krytyczną.

- Radio. Połączenie bezprzewodowe przez kanał radiowy z reguły przez adapter bezprzewodowy podłączany do komputera przez gniazdo USB. Główną zaletą tej opcji jest brak samego przewodu; jednocześnie zasięg komunikacji wynosi zwykle kilkanaście metrów, co daje swobodę ruchów, a nawet pozwala używać klawiatury jako „pilota do komputera”. Z drugiej strony, modele bezprzewodowe są znacznie droższe od przewodowych, a ich działanie wymaga osobnego zasilania z akumulatora lub akumulatorów, których ładowanie jest ograniczone - odpowiednio czas ciągłej pracy jest ograniczony. Osobno zauważamy, że ta opcja jest przeznaczona głównie dla stacjonarnych komputerów; jeśli do laptopa potrzebna jest klawiatura bezprzewodowa, lepiej zwrócić uwagę na modele Bluetooth (patrz poniżej).

- Bluetooth. Inny sposób bezprzewodowego podłączenia klawiatur. Z t...echnicznego punktu widzenia Bluetooth opiera się na falach radiowych, ale technologia ta ma swoje własne cechy, dlatego jest wskazywana oddzielnie od „normalnego” podłączenia przez kanał radiowy (patrz wyżej). Główną z tych cech jest to, że wiele modeli współczesnej elektroniki (prawie wszystkie laptopy i tablety, niektóre komputery stacjonarne itp.) jest wyposażonych we wbudowane moduły Bluetooth, co pozwala na podłączenie takich klawiatur bez użycia dodatkowych adapterów. Dodatkowo zasięg takiego połączenia to oficjalnie co najmniej 10 m (w praktyce oczywiście zależy to od przeszkód, zakłóceń itp.). Ta opcja będzie optymalna, jeśli potrzebna jest klawiatura bezprzewodowa do urządzenia obsługującego technologię Bluetooth.

- Bluetooth / radio. Klawiatury bezprzewodowe, które można łączyć zarówno przez Bluetooth, jak i kanał radiowy. Szczegółowe informacje na temat każdej z tych opcji można znaleźć powyżej. Tutaj zauważamy, że taka klawiatura zwykle łączy się bezpośrednio z urządzeniem Bluetooth (na przykład laptopem), a jeśli komputer nie obsługuje Bluetooth, można podłączyć do niego adapter USB i skorzystać z połączenia przez kanał radiowy. Dzięki temu klawiatura jest tak wszechstronna, jak to tylko możliwe. Jednak taka wszechstronność znacząco wpływa na koszty i nie jest tak często wymagana; w związku z tym ta opcja nie została zbyt rozpowszechniona.

- Bluetooth/radio/przewodowa. Klawiatury obsługujące wszystkie trzy z powyższych sposobów podłączenia. Jest to najbardziej wszechstronna opcja, dająca użytkownikowi swobodę wyboru w różnych sytuacjach. Na przykład podczas grania lub oglądania filmu można usiąść w wygodnym fotelu z dala od ekranu, podłączając urządzenie bezprzewodowo, a podczas pisania lub surfowania po Internecie można poruszać się po stole i używać przewodu, oszczędzając energię akumulatora. Jednocześnie taka wszechstronność nie jest tak często wymagana i nie jest tania, dlatego modele z tego typu podłączeniem również nie są popularne.

Wersja technologii Bluetooth umożliwiająca podłączenie klawiatury bezprzewodowej do innych urządzeń zewnętrznych jako manipulatora. Im wyższy numer seryjny, tym bardziej stabilne i wolne od zakłóceń połączenie. Bluetooth v 5 to obecnie najbardziej zaawansowany standard w klawiaturach.

Obsługa technologii Multi-Device spotyka się wyłącznie w modelach z łącznością Bluetooth. Klawiatury z tą technologią są w stanie jednocześnie sparować przez Bluetooth z kilkoma urządzeniami i przełączać się między nimi dosłownie „za naciśnięciem przycisku”, bez kłopotów z ustawieniami. W związku z tym, funkcja ta będzie bardzo wygodna, jeśli klawiatura jest używana z kilkoma urządzeniami jednocześnie - na przykład do pracy na komputerze stacjonarnym/laptopie oraz wyszukiwania filmów i programów telewizyjnych na telewizorze Smart TV.

Zauważ, że konkretne cechy pracy Multi-device nie zaszkodzi doprecyzować osobno. Przede wszystkim dotyczy to liczby urządzeń, z którymi możesz połączyć się jednocześnie.

Tradycyjne klawiatury występują w trzech głównych odmianach - standardowe, kompaktowej i ultrakompaktowej. Główną różnicą między nimi jest to, że standardowe modeli są pełnowymiarowymi oraz mają Num - dodatkowy blok z klawiszami numerycznymi i znakami operacji arytmetycznych. Modele kompaktowe odpowiednio bloku numerycznego nie mają, a w modelach ultrakompaktowych nawet blok strzałek umieszczony jest pod klawiszem Enter w postaci bardzo małych klawiszy.

Pełnowymiarowe, kompaktowe i ultrakompaktowe klawiatury mogą mieć różne typy układów. Jednocześnie położenie liter i cyfr nad literami we wszystkich typach układów jest takie samo, różnice dotyczą kształtu i położenia dodatkowych klawiszy (znaki specjalne, takie jak ukośnik odwrotny, sterowanie systemem, modyfikatory, takie jak Shift i Alt itp.). Najpopularniejsze opcje to:

- ANSI. „Amerykański” format układu, którego charakterystycznymi cechami są w szczególności taka sama szerokość obu klawiszy Shift, to samo oznaczenie i przeznaczenie klawiszy Alt, jednorzędowy klawisz Enter i umieszczony nad nim ukośnik odwrotny (który często jest nieco dłuższy niż standardowy klawisz).

- ISO. „Europejski” format układu. Klawisz Enter zajmuje dwa rzędy, podczas gdy góra jest nieco dłuższa niż dół; lewy Shift jest krótszy niż prawy, obok niego...znajduje się ukośnik odwrotny; u dołu klawisza Enter może znajdować się drugi ukośnik odwrotny lub inny klawisz znaku specjalnego; prawy Alt jest oznaczony jako Alt Gr i służy do wprowadzania dodatkowych znaków w językach europejskich.

- KS. „Koreański” układ klawiatury zapewnia dwurzędowy klawisz Enter, jak w opisanym powyżej ISO, ale w tym przypadku dłuższa jest dolna część klawisza Enter, a nie górna. Ukośnik odwrotny znajduje się nad klawiszem Enter, obok klawisza Backspace, a sam Backspace ma taką samą długość jak klawisze standardowe (to znaczy jest zauważalnie krótszy niż w innych układach).

- JIS. Klawiatury z „japońskim” układem mają dwurzędowy klawisz Enter ze zwiększoną długością górnej połowy - podobnie jak opisane powyżej ISO. Jednak w tym przypadku ukośnik odwrotny znajduje się nie po lewej stronie klawiatury, ale po prawej stronie, obok Enter (gdzie w ISO można umieścić dodatkowy klawisz znaku). Mogą być stosowane dodatkowe klawisze z symbolami - obok Backspace (jak w KS) i/lub po lewej stronie prawego Shift. Ponadto prawy Alt może być w formacie Alt Gr.

Oprócz kompaktowych i pełnowymiarowych, istnieją również nietradycyjne formaty klawiatur:

- Blok numeryczny. Oddzielnie wykonywany blok klawiszy numerycznych. Przy pomocy takiego urządzenia można w szczególności przekształcić klawiaturę kompaktową w pełnowymiarową. Kombinacja ta może być przydatna między innymi w podróży: spakowanie bloku numerycznego oddzielnie od klawiatury jest łatwiejsze niż znalezienie miejsca na pełnowymiarową klawiaturę. Inną opcją użycia bloku numerycznego jest podłączenie do kasy fiskalnej, terminala itp. w celu pracy jako klawiatura kalkulatora lub podobnym.

- Klawiatura pomocnicza (Keypad). Specjalistyczne urządzenie w postaci małej (około 15 - 20 klawiszy) klawiatury na jedną rękę; uzupełnieniem jest z reguły podstawka pod rękę, a często także boczne guziki pod kciuk. Takie urządzenia są szczególnie wygodne w grach i są głównie w nich używane - można przypisać określone akcje gry do przycisków klawiatury (w tym te, które są zwykle realizowane przez menu lub kombinację klawiszy na standardowej klawiaturze). Klawiatura pomocnicza (Keypad) może uzupełniać klawiaturę główną lub służyć jako całkowicie oddzielny pad do gier.

- Niestandardowa. Klawiatury niestandardowe, które nie należą do żadnej z powyższych odmian. Konkretna konstrukcja i zastosowanie takich urządzeń może się różnić. Mogą to być więc modele do gier w postaci lewej połowy standardowej klawiatury (ta część jest używana głównie w grach); ultrakompaktowe modele do tabletów (patrz „Przeznaczenie”); klawiatury do telewizorów, uzupełnione specjalnymi przyciskami i przystosowane do trzymania w dwóch rękach na kształt gamepada itp.

- Membranowa. Nazwa tego typu zawdzięcza temu, że styki pod każdym klawiszem wykonane są w postaci dwóch membran - przewodzących krążków na elastycznej folii. Powrót klawiszy do ich pierwotnego położenia po wciśnięciu jest zapewniony dzięki elastyczności membran. Ta konstrukcja wyróżnia się niskim kosztem i niskim poziomem hałasu; ponadto takie klawiatury są dość odporne na zalanie (choć nadal nie jest to zalecane). Wśród niedociągnięć warto zwrócić uwagę na stosunkowo niską trwałość - 3-4 razy mniejszą niż mechanicznych. Dodatkowo, w miarę zużywania się klawiszy tego typu, zmniejsza się siła potrzebna do naciśnięcia, zaczynają one „wpadać” pod palce („efekt zmęczenia”).

- Mechaniczna. Ta konstrukcja wykorzystuje sprężyny, aby przywrócić klawisz do pierwotnego położenia po naciśnięciu. Klawiatury mechaniczne są uważane za bardziej zaawansowane niż membranowe: są bardziej niezawodne i trwałe, prawie nie tracą swoich właściwości wraz ze zużyciem i dają wyraźną reakcję dotykową. Ogólny poziom hałasu jest często wyższy niż w przypadku membranowych, jednak wiele osób przypisuje charakterystyczne kliknięcie przy każdym naciśnięciu zaletom takich modeli; dodatkowo dostępne są całkowicie ciche przełączniki mechaniczne. Ale jednym z jednoznacznych niedociągnięć można nazwać wysoki koszt i wrażliwość na wycieki płynów (chociaż klawiatura mechaniczna może być również wodoodporna).

- Optyczno-mechaniczna. Odmiana opisanych powyżej klawiatur mechanicznych, w której każdy klawisz jest wyposażony nie w tradycyjną parę styków, ale w przełącznik optyczny w postaci czujnika, który odbiera wiązkę podczerwieni; po naciśnięciu klawisza wiązka ta jest blokowana, co służy jako sygnał do zadziałania. Jedną z kluczowych zalet takich przełączników jest bardzo duża szybkość reakcji (ułamki milisekundy); ten punkt nie jest krytyczny w codziennym użytkowaniu, ale może się okazać fundamentalny dla entuzjastów gier oraz e-sportowców. Ponadto brak styków elektrycznych, które mają tendencję do zużywania się i utleniania, ma pozytywny wpływ na trwałość. I choć początkowo „optyka” jest bardziej skomplikowana niż klasyczne układy ze stykami, to jednak w klawiaturach do gier przełączniki optyczno-mechaniczne są często nawet tańsze niż czysta „mechanika”. A to, że ta opcja jest stosunkowo rzadka, wynika przede wszystkim z faktu, że technologia optyczna pojawiła się nie tak dawno temu i dopiero zyskuje na popularności.

- Membranowa + mechaniczna. Układ, w którym większość klawiszy ma konstrukcję membranową, a niektóre, najbardziej „odpowiedzialne” - mechaniczną. Aby zapoznać się z funkcjami obu opcji, zobacz powyżej, a podobną kombinację można znaleźć głównie w klawiaturach do gier. Przy tym „mechanika” jest zwykle używana w tradycyjnej kombinacji WASD i otaczających klawiszach Q, E, R i F.

- Mechaniczno-membranowa. Konstrukcja hybrydowa, która łączy w sobie elementy klawiatury mechanicznej i membranowej (więcej szczegółów na temat obu podano powyżej). W takim przypadku funkcje te są połączone w każdym klawiszu. Z reguły pod każdym przyciskiem w takich klawiaturach znajduje się membrana, ale wewnątrz tej membrany znajduje się nie tylko para styków, ale mechaniczny system sprężynowy. Tak więc ta konstrukcja łączy zalety obu opcji. Jednocześnie mechaniczne systemy membranowe są bardzo drogie. Dlatego głównym obszarem ich zastosowania są wysokiej klasy klawiatury do gier, a nawet wśród takich urządzeń opcja ta jest dość rzadka.

- Nożycowa. Nieco zmodyfikowana wersja klawiatur membranowych (patrz odpowiedni punkt), w której elastyczna membrana na każdym klawiszu jest uzupełniona mechanizmem z dwóch części, zapinanych w postaci nożyczek. Jedną z głównych cech klawiatur nożycowych jest niski skok klawiszy (zauważalnie mniejszy niż w przypadku klawiatur membranowych). Ponadto ta konstrukcja jest mniej wymagająca pod względem dokładności, pozwala uzyskać wyraźne naciśnięcie niezależnie od tego, czy palec znajduje się w środku, czy na krawędzi klawisza. Żywotność „nożyczek” jest długa; są trudniejsze do czyszczenia, jednak brudzą się znacznie wolniej niż „membrany”. Wśród wad tej opcji możemy zauważyć nieco zwiększony poziom hałasu podczas pracy - z powodu kliknięcia mechanizmów nożycowych.

Liczba dodatkowych klawiszy przewidzianych w konstrukcji klawiatury.

Takie klawisze nie należą do standardowego układu i są przeznaczone do szybkiego dostępu do określonych funkcji lub poszczególnych aplikacji - na przykład do sterowania odtwarzaczem multimedialnym lub otwierania poczty za naciśnięciem jednego przycisku. Funkcja ta jest wygodna, ponieważ polecenia z dodatkowych klawiszy są zwykle rozpoznawane przez system niezależnie od tego, co jest na ekranie - dzięki temu np. nie trzeba zamykać edytora tekstu, aby przełączać ścieżki w odtwarzaczu.

Zwróć uwagę, że w tym przypadku mówimy o pojedynczych klawiszach, które mają ściśle określony cel i odpowiednie oznaczenie. W tym punkcie nie uwzględniono przycisków programowalnych, klawisza Fn (patrz poniżej) ani funkcji głównych klawiszy dostępnych za pośrednictwem klawisza Fn.

Kolor liter cyrylicy nadrukowanych na klawiaturze.

Ten kolor jest zwykle wybierany tak, aby litery były dobrze widoczne. Ten szczegół nie wpływa na funkcjonalność klawiatury, a wybór w tym przypadku zależy głównie od osobistych preferencji. Jest jednak również praktyczny moment: dla niedoświadczonych użytkowników, którzy nie opanowali pisania na ślepo, pożądane jest, aby litery wyróżniały się jak najbardziej na tle klawiszy.

Szczególny przypadek stanowią litery przezroczyste - stosuje się je w klawiaturach wyposażonych w podświetlenie (patrz poniżej), dzięki czemu takie znaki są widoczne nawet w ciemności przy włączonym podświetleniu.

Rodzaj zasilania, stosowany w klawiaturach bezprzewodowych. Może to być wymienne ogniwo zasilające lub wbudowany akumulator własny.

Jako wymienne ogniwa we współczesnych klawiaturach mogą być używane baterie AA („paluszki”) lub AAA („mini paluszki”). Główną zaletą takiego zasilania jest możliwość szybkiej wymiany rozładowanych baterii na nowe - jeśli owe są w zapasie, wystarczy kilka sekund i klawiatura jest ponownie gotowa do pracy. Jednak baterie często nie są dołączone i należy je dokupić osobno. Ponadto tak czy inaczej musisz kupować nowe baterie w miarę zużywania się starych - lub sypnąć groszem na dość drogie akumulatory i ewentualnie ładowarkę.

Wbudowany akumulator eliminuje z kolei konieczność zakupu ogniwa zasilające. Z drugiej strony, w przypadku rozładowania takiego akumulatora nie da się szybko wymienić, a jedyną opcją kontynuowania pracy jest jego naładowanie, co może zająć dość dużo czasu.

Klawiatury, których obudowa lub niektóre elementy są wykonane z metalu. Może to być zarówno cała obudowa, jak i jej części — na przykład metalowa płytka jako podstawa dla klawiszy. Należy pamiętać, że jeśli chodzi o metalową konstrukcję klawiatury, częściej spotykany jest drugi wariant.

W porównaniu z tworzywem sztucznym — najczęściej używanym materiałem na obudowy klawiatur - metal jest znacznie mocniejszy, trwalszy i bardziej niezawodny. Ma sporą wagę, ale w tym przypadku można to również zapisać co do jego zalet - masywność przyczynia się do stabilności i zmniejsza prawdopodobieństwo, że klawiatura będzie „wiercić się” pod palcami. Poza tym metalowe obudowy wyglądają stylowo i solidnie. Z drugiej strony, są znacznie droższe od plastikowych, a wspomniane zalety są nie tyle praktyczne, co psychologiczne. Dlatego funkcja ta występuje głównie w zaawansowanych modelach gamingowych (patrz „Przeznaczenie”), dla których solidny wygląd jest nie mniej ważny niż funkcjonalność.