Porównanie Olmo Comfort 700-12T 2100 VA vs Olmo Smart 500-12T 1500 VA

— Awaryjny. Najprostszy rodzaj UPS, znany większości zwykłych użytkowników. Jego głównym przeznaczeniem jest możliwość „łagodnego” zakończenia pracy w przypadku problemów z zasilaniem. Gdy poziom napięcia jest normalny, UPS dostarcza do obciążenia zasilanie z sieci, a w przypadku spadku lub zaniku napięcia - przełącza się na własną baterię. Żywotność tej baterii jest zwykle krótka - rzędu kilku minut, co zwykle wystarcza tylko do zapisania danych. Ponadto takie zasilacze UPS potrafią wygładzać krótkotrwałe skoki napięcia, lecz jeśli takie skoki występują stale, spowoduje to zużycie baterii i negatywnie wpłynie na samo źródło. Awaryjne zasilacze UPS są szeroko stosowane w warunkach domowych i biurowych, zwykle mają niską moc.

— Interaktywny. Swego rodzaju rozwinięcie idei awaryjnych UPS; takie źródła nie tylko zapewniają zasilanie w przypadku spadku lub zaniku napięcia w sieci - pełnią również funkcję stabilizatorów napięcia. Konstrukcja takich zasilaczy UPS obejmuje specjalny regulator (zwykle w postaci transformatora), który kompensuje zmiany napięcia na wejściu i dostarcza stabilne napięcie na wyjściu. Pozwala to na dostarczanie do obciążenia stałego napięcia bez użycia baterii, co sprawia, że takie jednostki dobrze nadają się do pracy w sieciach o niestabilnym napięciu - nie tylko chronią obciążenie, lecz też się nie zużywają. Większość interaktywnych zasilaczy UPS ma również niską moc i pojemnoś...ć baterii i służy do ochrony poszczególnych urządzeń.

— Falownikowy (online). Inna nazwa to „z podwójną konwersja”. Najbardziej zaawansowany rodzaj UPS, oferujący najwyższy stopień ochrony. Nazwa pochodzi od falownika - generatora napięcia wyjściowego, który bezpośrednio dostarcza energię do obciążenia. Sam falownik zasilany jest jednocześnie z dwóch źródeł – z sieci oraz z naładowanej baterii. W przypadku krytycznego spadku lub zaniku napięcia w sieci, falownik nadal dostarcza energię tylko z baterii. Taki schemat pozwala uniknąć skoków napięcia podczas przełączania z sieci na baterię (co jest poważną wadą dwóch opisanych powyżej typów UPS i może nawet uszkodzić szczególnie wrażliwą elektronikę do nich podłączoną). Inwerterowe zasilacze UPS mają najwyższą moc (aż po możliwość zasilania całego budynku) i mogą być zaprojektowane do podłączenia trójfazowego (patrz „Napięcie wejściowe”), a niektóre modele pozwalają na dobór baterii o różnej pojemności, w zależności od konkretnych potrzeb. Z drugiej strony, inwerterowe zasilacze UPS mają niską sprawność, są hałaśliwe i drogie, dlatego są używane głównie wtedy, gdy potrzebna jest wysoka moc lub zaawansowana ochrona.

— Niskonapięciowy UPS. Miniaturowe UPS do zasilania niskonapięciowej elektroniki. Mini urządzenia zapewniają niskie napięcie wyjściowe prądu stałego (zwykle 9 V, 12 V, 15 V lub 18 V). Tradycyjne gniazda nie są przewidziane w ich konstrukcji i zwykle można do nich podłączyć jednego użytkownika. Na przykład, w przypadku przerwy w dostawie prądu z zapasowego mini-UPS-a, ustanawiane jest krótkotrwałe autonomiczne zasilanie routera (do jednej godziny), systemów bezpieczeństwa.

Maksymalna moc wyjściowa dostarczana przez UPS, innymi słowy, maksymalna pozorna moc obciążenia, jaką model może obsłużyć.

Wskaźnik ten jest mierzony w woltoamperach (ogólne znaczenie tej jednostki jest takie samo jak wat, a różne nazwy są używane do wyszczególnienia). Całkowity pobór mocy obciążenia, implikowany w tym przypadku, jest sumą dwóch mocy – czynnej i biernej. Moc czynna jest w rzeczywistości mocą efektywną (w charakterystyce urządzeń elektrycznych jest ona określana w watach). Moc bierna nazywana jest mocą daremnie zużywaną przez cewki i kondensatory w urządzeniach prądu przemiennego; przy dużej liczbie cewek i/lub kondensatorów, moc ta może stanowić dość znaczną część całkowitego zużycia energii. Zwróć uwagę, że do prostych zadań można posługiwać się danymi o mocy efektywnej (często jest ona podawana dla UPS - patrz niżej); lecz dla dokładnych obliczeń elektrotechnicznych należy użyć mocy czynnej.

Najprostsza zasada wyboru w oparciu o wskaźnik ten jest następująca: maksymalna moc wyjściowa zasilacza UPS w woltoamperach musi być co najmniej 1,7 razy większa niż całkowita moc obciążenia w watach. Istnieją również bardziej szczegółowe wzory obliczeniowe, które uwzględniają specyfikę różnych rodzajów obciążenia; można je znaleźć w dedykowanych źródłach. Jeśli chodzi o konkretne wartości, najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają 700 - 1000 VA, a nawet mniej - to wystarc...za do zasilania komputera o średniej wydajności; a w najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może wynosić 8–10 kVA i więcej.

Moc skuteczna UPS to w rzeczywistości maksymalna moc czynna obciążenia, które można podłączyć do urządzenia.

Moc czynna jest zużywana bezpośrednio na pracę urządzenia; jest określana w watach. Pomimo niej, większość urządzeń prądu przemiennego pobiera również moc bierną, która daremnie (relatywnie rzecz biorąc) jest zużywana przez cewki i kondensatory. Całkowita moc (wyrażona w woltoamperach) jest akurat sumą mocy czynnej oraz biernej; to właśnie tę cechę należy wykorzystywać do dokładnych obliczeń elektrotechnicznych. Zobacz „Maksymalna moc wyjściowa”, aby uzyskać szczegółowe informacje; tutaj zauważamy, że wybierając UPS do stosunkowo prostego zastosowania, całkiem możliwe jest posługiwanie się tylko samą mocą efektywną. Jest to co najmniej łatwiejsze niż przeliczanie watów, zadeklarowanych w charakterystyce podłączonych urządzeń na woltampery pełnej mocy.

Najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają nie więcej niż 500 W. 501 - 1000 W można uznać za wartość średnią, 1,1 - 2 kW -powyżej średniej, a w najmocniejszych modelach wskaźnik ten przekracza 2 kW i może osiągać bardzo imponujące wartości (do 1000 kW lub więcej w poszczególnych UPS klasy przemysłowej).

Częstotliwość (zakres częstotliwości) napięcia AC dostarczanego przez UPS na wyjście. W przypadku sprzętu komputerowego zakres częstotliwości 47-53 Hz jest uważany za normalny, chociaż im mniejsze odchylenie od standardu 50 Hz, tym lepiej. Z drugiej strony, w niektórych modelach UPS częstotliwość ta może automatycznie synchronizować się z częstotliwością sieci, dzięki czemu moc dostarczana do obciążenia nie będzie się różnić, niezależnie od tego, czy obciążenie jest zasilane z sieci, czy z baterii. W tym przypadku bardziej pożądany jest szerszy zakres częstotliwości.

Zaciski służą do podłączenia przewodów do UPS - bezpośrednio, bez użycia wtyczek. W przypadku modeli o stosunkowo małej mocy, taka możliwość nie jest potrzebna, lecz w przypadku potężnych urządzeń o mocy co najmniej kilku kilowatów (stosowanych w szczególności w szafach serwerowych) ten typ połączenia jest często optymalny, jeśli nie jedyny akceptowalny. Blok zaciskowy to zestaw kilku zacisków ułożonych w rzędzie. Należy pamiętać, że liczba i przeznaczenie takich zacisków może być różne, kwestię tę należy wyjaśnić zgodnie z oficjalną dokumentacją.

Maksymalny prąd w amperach, który ładuje baterię UPS lub pakiet baterii. Częste cykle ładowania wysokimi prądami skracają żywotność akumulatora. Ładowanie w tym trybie przyda się jednak podczas regularnych przerw w dostawie prądu - warto stosować wysokie prądy ładowania, gdy trzeba jak najszybciej naładować akumulatory przy świetle i być w pełni przygotowanym na kolejne przerwy.

Regulacja prądu ładowania zapewnia optymalne warunki uzupełniania zapasów energii w ogniwach akumulatorów UPS. W modelach zasilaczy bezprzerwowych o podobnej funkcji instalowany jest kontroler ładowania z możliwością zmiany prądu wyjściowego w zależności od zastosowanego akumulatora. A w niektórych systemach UPS automatyka może nie tylko wstępnie wybrać optymalną siłę prądu, ale także regulować ją podczas procesu ładowania w zależności od stanu akumulatora, zapewniając najdelikatniejszy tryb ładowania. Zwiększa to efektywność procesu ładowania, pomaga wydłużyć żywotność baterii i uniknąć uszkodzeń.

Bezpieczniki służą do ochrony UPS przed krytycznym wzrostem natężenia prądu: we właściwym czasie otwierają obwód, zapobiegając nieprzyjemnym konsekwencjom. Obecnie są używane następujące typy bezpieczników:

- Topliwy. Przy krytycznym natężeniu prądu element przewodzący w takim bezpieczniku topi się i otwiera obwód. Zabezpieczenie topliwe jest jednorazowe, po zadziałaniu taki bezpiecznik należy wymienić.

- Automatyczny. Taki bezpiecznik ma czujnik, który monitoruje natężenie prądu i otwiera styki we właściwym czasie. Jego główną różnicą w stosunku do bezpiecznika topliwego jest możliwość ponownego użycia: po uruchomieniu obwód można ponownie zamknąć dosłownie jednym naciśnięciem przycisku na bezpieczniku.