Porównanie CyberPower Value Pro VP1600ELCD 1600 VA vs nJoy Keen 1500 1500 VA

Czas ciągłej pracy UPS z całkowicie naładowanej baterii, gdy podłączone jest do niego obciążenie o mocy równej mocy wyjściowej UPS (maksymalna lub efektywna w zależności od rodzaju obciążenia, więcej szczegółów w odpowiednich punktach). W przypadku zasilaczy UPS zaprojektowanych do pracy z komputerem domowym lub biurowym, czas około 10-15 minut jest uważany za wystarczający, wystarczy do zapisania danych i wyłączenia. Do zasilania serwerów warto wykorzystywać urządzenia o czasie pracy 20 minut lub więcej.

Czas ciągłej pracy UPS z całkowicie naładowanej baterii, gdy podłączone jest do niego obciążenie o mocy równej mocy wyjściowej UPS (maksymalna lub efektywna w zależności od rodzaju obciążenia, więcej szczegółów w odpowiednich paragrafach). Czas pracy przy takim obciążeniu jest znacznie dłuższy niż przy pełnym, a nawet w najprostszych modelach może sięgać 20-30 minut.

W danym przypadku chodzi o zakres napięcia wejściowego, w którym UPS jest w stanie dostarczyć do obciążenia stabilne napięcie tylko dzięki własnym regulatorom, bez przełączania się na baterię. W przypadku zasilaczy awaryjnych UPS (patrz "Rodzaj") ten zakres jest dość mały, od 190 do 260 V; w przypadku zasilaczy interaktywnych, a zwłaszcza inwerterowych - jest znacznie szerszy. Niektóre modele zasilaczy UPS umożliwiają ręczne ustawienie zakresu napięcia wejściowego.

Częstotliwość robocza prądu zmiennego dostarczanego na wejście UPS - a dokładniej zakres częstotliwości tego prądu, w którym urządzenie może dostarczać wymaganą moc do obciążenia dzięki własnym regulatorom, bez użycia baterii. Poza tym zakresem UPS przełącza się w tryb bateryjny. Najmniejszy zakres napięć wejściowych mają zasilacze awaryjne UPS (patrz „Rodzaj”), największy - zasilacze inwerterowe.

Maksymalna moc wyjściowa dostarczana przez UPS, innymi słowy, maksymalna pozorna moc obciążenia, jaką model może obsłużyć.

Wskaźnik ten jest mierzony w woltoamperach (ogólne znaczenie tej jednostki jest takie samo jak wat, a różne nazwy są używane do wyszczególnienia). Całkowity pobór mocy obciążenia, implikowany w tym przypadku, jest sumą dwóch mocy – czynnej i biernej. Moc czynna jest w rzeczywistości mocą efektywną (w charakterystyce urządzeń elektrycznych jest ona określana w watach). Moc bierna nazywana jest mocą daremnie zużywaną przez cewki i kondensatory w urządzeniach prądu przemiennego; przy dużej liczbie cewek i/lub kondensatorów, moc ta może stanowić dość znaczną część całkowitego zużycia energii. Zwróć uwagę, że do prostych zadań można posługiwać się danymi o mocy efektywnej (często jest ona podawana dla UPS - patrz niżej); lecz dla dokładnych obliczeń elektrotechnicznych należy użyć mocy czynnej.

Najprostsza zasada wyboru w oparciu o wskaźnik ten jest następująca: maksymalna moc wyjściowa zasilacza UPS w woltoamperach musi być co najmniej 1,7 razy większa niż całkowita moc obciążenia w watach. Istnieją również bardziej szczegółowe wzory obliczeniowe, które uwzględniają specyfikę różnych rodzajów obciążenia; można je znaleźć w dedykowanych źródłach. Jeśli chodzi o konkretne wartości, najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają 700 - 1000 VA, a nawet mniej - to wystarc...za do zasilania komputera o średniej wydajności; a w najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może wynosić 8–10 kVA i więcej.

Moc skuteczna UPS to w rzeczywistości maksymalna moc czynna obciążenia, które można podłączyć do urządzenia.

Moc czynna jest zużywana bezpośrednio na pracę urządzenia; jest określana w watach. Pomimo niej, większość urządzeń prądu przemiennego pobiera również moc bierną, która daremnie (relatywnie rzecz biorąc) jest zużywana przez cewki i kondensatory. Całkowita moc (wyrażona w woltoamperach) jest akurat sumą mocy czynnej oraz biernej; to właśnie tę cechę należy wykorzystywać do dokładnych obliczeń elektrotechnicznych. Zobacz „Maksymalna moc wyjściowa”, aby uzyskać szczegółowe informacje; tutaj zauważamy, że wybierając UPS do stosunkowo prostego zastosowania, całkiem możliwe jest posługiwanie się tylko samą mocą efektywną. Jest to co najmniej łatwiejsze niż przeliczanie watów, zadeklarowanych w charakterystyce podłączonych urządzeń na woltampery pełnej mocy.

Najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają nie więcej niż 500 W. 501 - 1000 W można uznać za wartość średnią, 1,1 - 2 kW -powyżej średniej, a w najmocniejszych modelach wskaźnik ten przekracza 2 kW i może osiągać bardzo imponujące wartości (do 1000 kW lub więcej w poszczególnych UPS klasy przemysłowej).

Możliwość zmiany napięcia wyjściowego UPS na życzenie użytkownika. Sieci elektryczne w różnych krajach mają różne napięcia: na przykład w przestrzeni postsowieckiej standardem jest 230 V, w krajach europejskich - 230 V. Niewielkie różnice w wyglądzie mogą nie odgrywać znaczącej roli, jednak rozbieżność napięć może niekorzystnie wpływać na wydajność i trwałość urządzeń elektrycznych. Regulacja napięcia pozwala dobrać optymalną wartość, zapewniając w ten sposób najlepsze warunki dla pracy elektroniki.

Liczba gniazd bez podłączenia do zasilania rezerwowego, przewidzianych w konstrukcji UPS. Dla urządzeń podłączonych do takich gniazd, UPS pełni jedynie funkcję listwy przeciwprzepięciowej - wygładza wahania napięcia; w przypadku przerwy w dostawie prądu zasilanie tych gniazd również jest wyłączane. Gniazda mają standardowy kształt i są kompatybilne z przeważającą większością popularnych wtyczek na 230 V. Obecność gniazd bez rezerwy pozwala na podłączenie do jednego UPS urządzeń o różnych wymaganiach dotyczących zasilania bezprzerwowego. Na przykład do gniazda z rezerwą (patrz wyżej) można podłączyć jednostkę systemową i monitor, a drukarkę można podłączyć do gniazda bez rezerwy. Dzięki temu w przypadku zaniku napięcia komputer będzie działać, umożliwiając zapisanie danych, a drukarka wyłączy się, oszczędzając w ten sposób energię baterii i zapewniając dłuższy czas pracy zasilacza UPS.

- Kwas ołowiowy. Konstrukcyjnie akumulatory kwasowo-ołowiowe oparte są na kombinacji elektrod wykonanych ze związków ołowiu zanurzonych w ciekłym elektrolicie, którego rolę pełni wodny roztwór kwasu siarkowego. Zaletami tego typu są prostota i niski koszt, niskie samorozładowanie, brak „efektu pamięci” oraz zachowanie wydajności w szerokim zakresie temperatur. Jednocześnie im mniej ładunku pozostaje w takich bateriach, tym mniej wytwarzają prądu. Również akumulatory kwasowo-ołowiowe boją się głębokich rozładowań, długo się ładują, mają duże gabaryty i wagę w porównaniu z innymi typami.

- Kwas ołowiowy (AGM). Zaawansowany typ akumulatora kwasowo-ołowiowego z elektrolitem w stanie galaretowatym. Elektrolit w żelu zapewnia maksymalny kontakt z płytkami ujemnymi i dodatnimi przy zachowaniu jednolitej konsystencji w całej objętości. Akumulatory AGM przekonują wysoką niezawodnością, niskim samorozładowaniem, odpornością na głębokie rozładowanie i długą żywotnością. Są jednak wrażliwe na jakość ładowania, zwarcia i ujemne temperatury.

— Litowo-jonowy. Akumulatory litowo-jonowe charakteryzują się dużą pojemnością przy niewielkich wymiarach i wadze. Nie podlegają „efektowi pamięci”, są w stanie ładować się dość szybko, mogą pochwalić się znakomitą rezerwą na cykle ładowania-rozładowania. Baterie Li-Ion mają też wady – przede wszystkim to wrażliwość na niskie lub wysokie temperatury, a przy przeciążeniu taka bateria może się zapalić, a nawet eksplodować. Jednak...ze względu na zastosowanie wbudowanych kontrolerów prawdopodobieństwo wystąpienia takich „wypadków” jest niezwykle małe i generalnie zalety tej technologii znacznie przeważają nad wadami.