Czas pracy przy pełnym obciążeniu
Czas ciągłej pracy UPS z całkowicie naładowanej baterii, gdy podłączone jest do niego obciążenie o mocy równej mocy wyjściowej UPS (maksymalna lub efektywna w zależności od rodzaju obciążenia, więcej szczegółów w odpowiednich punktach). W przypadku zasilaczy UPS zaprojektowanych do pracy z komputerem domowym lub biurowym, czas około 10-15 minut jest uważany za wystarczający, wystarczy do zapisania danych i wyłączenia. Do zasilania serwerów warto wykorzystywać urządzenia o czasie
pracy 20 minut lub więcej.
Czas pracy przy połowicznym obciążeniu
Czas ciągłej pracy UPS z całkowicie naładowanej baterii, gdy podłączone jest do niego obciążenie o mocy równej mocy wyjściowej UPS (maksymalna lub efektywna w zależności od rodzaju obciążenia, więcej szczegółów w odpowiednich paragrafach). Czas pracy przy takim obciążeniu jest znacznie dłuższy niż przy pełnym, a nawet w najprostszych modelach może sięgać 20-30 minut.
Czas przełączania na baterię
Czas wymagany do przełączenia obciążenia z zasilania sieciowego na zasilanie bateryjne. W
zasilaczach awaryjnych i interaktywnych(patrz "Rodzaj") w tym momencie występuje krótkotrwały zanik napięcia - odpowiednio im krótszy czas transferu na baterię, tym bardziej równomierną moc zapewnia źródło w przypadku awarii zasilania. Idealnie, czas transferu dla konwencjonalnej częstotliwości 50 Hz AC nie powinien przekraczać 5 ms (ćwierć jednego cyklu sinusoidalnego). Zasilacze inwerterowe UPS mają z definicji zerowy czas transferu.
Zakres napięcia wejściowego
W danym przypadku chodzi o zakres napięcia wejściowego, w którym UPS jest w stanie dostarczyć do obciążenia stabilne napięcie tylko dzięki własnym regulatorom, bez przełączania się na baterię. W przypadku zasilaczy awaryjnych UPS (patrz "Rodzaj") ten zakres jest dość mały, od 190 do 260 V; w przypadku zasilaczy interaktywnych, a zwłaszcza inwerterowych - jest znacznie szerszy. Niektóre modele zasilaczy UPS umożliwiają ręczne ustawienie zakresu napięcia wejściowego.
Prąd maksymalny
Maksymalny prąd pobierany przez UPS. W praktyce maksymalne natężenie prądu osiągane jest tylko wtedy, gdy UPS pracuje na zasilaniu sieciowym z maksymalną obciążalnością i całkowicie rozładowaną baterią. Nie mniej jednak, przy obliczaniu obciążenia sieci elektrycznej należy wziąć pod uwagę parametr ten.
Liczba gniazd z rezerwą
Liczba
gniazd podłączonych do zasilania rezerwowego (baterii), przewidziana w konstrukcji UPS. Aby zasilacz UPS działał zgodnie ze swoim przeznaczeniem (zapewniał zasilanie rezerwowe w przypadku przerw w dostawie prądu), odpowiednie urządzenia elektryczne muszą być podłączone do tych gniazd. Gniazda mają standardowy kształt i są kompatybilne z większością popularnych wtyczek na 230 V.
Minimum przewidziany w UPS to
1 lub
2 gniazda, a w bardziej zaawansowanych
3 lub
więcej.
Typ gniazd
Gniazdko pod określony rodzaj wtyczki w konstrukcji zasilacza UPS.
—
Typ F (Schuko). Tradycyjne europejskie gniazdko z dwoma okrągłymi otworami w środku i stykami uziemiającymi w postaci dwóch metalowych wsporników (góra i dół gniazda). Termin Schuko przylgnął do tego typu gniazdka dzięki skrótowi od niemieckiego Schutzkontakt - styk ochronny.
—
Typ E (francuski). Gniazdko w stylu francuskim ma dwa okrągłe otwory i wystający kołek uziemiający tuż nad nimi pośrodku. Standard rozpowszechnił się we Francji, Polsce i Belgii (wraz z tradycyjnym gniazdkiem typu F).
—
Typ G (brytyjski). Wtyczka do takich gniazdek składa się z dwóch płaskich kołków poziomych i jednego płaskiego kołka pionowego do uziemienia. Standard występuje głównie w krajach Wielkiej Brytanii, Malty, Cypru, Singapuru i Hongkongu.
—
Typ B (amerykański). Gniazda typu amerykańskiego przeznaczone do wtyczek z dwoma płaskimi bolcami i półokrągłym stykiem uziemiającym. Typ B jest szeroko stosowany w krajach o napięciu 110 — 127 V — USA, Japonii, Arabii Saudyjskiej itp.
Liczba złączy C13/C14 z rezerwą
Liczba
złączy C13/C14 z zasilaniem rezerwowym przewidziana w konstrukcji UPS.
Urządzenia elektryczne podłączone do złączy z rezerwą są zabezpieczone od zaniku napięcia w sieci - w tym przypadku przełączają się na baterię. Samo złącze C13/C14 jest również znane jako „gniazdo komputerowe”; wytwarza takie samo napięcie 230 V jak zwykła sieć, jednak nie jest kompatybilne z wtyczkami do tradycyjnych gniazd, gdyż wykorzystuje trzy płaskie piny. Jednakże, istnieją adaptery pomiędzy tymi standardami.
Minimalnie dla jednego stanowiska roboczego w zasilaczu UPS przewidziano
1,
2 lub
3 złącza C13/C14. W bardziej zaawansowanych modelach typu "biurowego" liczba złączy C13/C14 może być większa -
4 porty,
6 złączy,
8 i nawet więcej.
Rodzaj baterii
- Kwas ołowiowy. Konstrukcyjnie akumulatory kwasowo-ołowiowe oparte są na kombinacji elektrod wykonanych ze związków ołowiu zanurzonych w ciekłym elektrolicie, którego rolę pełni wodny roztwór kwasu siarkowego. Zaletami tego typu są prostota i niski koszt, niskie samorozładowanie, brak „efektu pamięci” oraz zachowanie wydajności w szerokim zakresie temperatur. Jednocześnie im mniej ładunku pozostaje w takich bateriach, tym mniej wytwarzają prądu. Również akumulatory kwasowo-ołowiowe boją się głębokich rozładowań, długo się ładują, mają duże gabaryty i wagę w porównaniu z innymi typami.
- Kwas ołowiowy (AGM). Zaawansowany typ akumulatora kwasowo-ołowiowego z elektrolitem w stanie galaretowatym. Elektrolit w żelu zapewnia maksymalny kontakt z płytkami ujemnymi i dodatnimi przy zachowaniu jednolitej konsystencji w całej objętości. Akumulatory AGM przekonują wysoką niezawodnością, niskim samorozładowaniem, odpornością na głębokie rozładowanie i długą żywotnością. Są jednak wrażliwe na jakość ładowania, zwarcia i ujemne temperatury.
— Litowo-jonowy. Akumulatory litowo-jonowe charakteryzują się dużą pojemnością przy niewielkich wymiarach i wadze. Nie podlegają „efektowi pamięci”, są w stanie ładować się dość szybko, mogą pochwalić się znakomitą rezerwą na cykle ładowania-rozładowania. Baterie Li-Ion mają też wady – przede wszystkim to wrażliwość na niskie lub wysokie temperatury, a przy przeciążeniu taka bateria może się zapalić, a nawet eksplodować. Jednak...ze względu na zastosowanie wbudowanych kontrolerów prawdopodobieństwo wystąpienia takich „wypadków” jest niezwykle małe i generalnie zalety tej technologii znacznie przeważają nad wadami.