Porównanie APC Back-UPS 750VA BC750-RS 750 VA vs Logicpower LPM-UL1100VA 1100 VA

— Awaryjny. Najprostszy rodzaj UPS, znany większości zwykłych użytkowników. Jego głównym przeznaczeniem jest możliwość „łagodnego” zakończenia pracy w przypadku problemów z zasilaniem. Gdy poziom napięcia jest normalny, UPS dostarcza do obciążenia zasilanie z sieci, a w przypadku spadku lub zaniku napięcia - przełącza się na własną baterię. Żywotność tej baterii jest zwykle krótka - rzędu kilku minut, co zwykle wystarcza tylko do zapisania danych. Ponadto takie zasilacze UPS potrafią wygładzać krótkotrwałe skoki napięcia, lecz jeśli takie skoki występują stale, spowoduje to zużycie baterii i negatywnie wpłynie na samo źródło. Awaryjne zasilacze UPS są szeroko stosowane w warunkach domowych i biurowych, zwykle mają niską moc.

— Interaktywny. Swego rodzaju rozwinięcie idei awaryjnych UPS; takie źródła nie tylko zapewniają zasilanie w przypadku spadku lub zaniku napięcia w sieci - pełnią również funkcję stabilizatorów napięcia. Konstrukcja takich zasilaczy UPS obejmuje specjalny regulator (zwykle w postaci transformatora), który kompensuje zmiany napięcia na wejściu i dostarcza stabilne napięcie na wyjściu. Pozwala to na dostarczanie do obciążenia stałego napięcia bez użycia baterii, co sprawia, że takie jednostki dobrze nadają się do pracy w sieciach o niestabilnym napięciu - nie tylko chronią obciążenie, lecz też się nie zużywają. Większość interaktywnych zasilaczy UPS ma również niską moc i pojemnoś...ć baterii i służy do ochrony poszczególnych urządzeń.

— Falownikowy (online). Inna nazwa to „z podwójną konwersja”. Najbardziej zaawansowany rodzaj UPS, oferujący najwyższy stopień ochrony. Nazwa pochodzi od falownika - generatora napięcia wyjściowego, który bezpośrednio dostarcza energię do obciążenia. Sam falownik zasilany jest jednocześnie z dwóch źródeł – z sieci oraz z naładowanej baterii. W przypadku krytycznego spadku lub zaniku napięcia w sieci, falownik nadal dostarcza energię tylko z baterii. Taki schemat pozwala uniknąć skoków napięcia podczas przełączania z sieci na baterię (co jest poważną wadą dwóch opisanych powyżej typów UPS i może nawet uszkodzić szczególnie wrażliwą elektronikę do nich podłączoną). Inwerterowe zasilacze UPS mają najwyższą moc (aż po możliwość zasilania całego budynku) i mogą być zaprojektowane do podłączenia trójfazowego (patrz „Napięcie wejściowe”), a niektóre modele pozwalają na dobór baterii o różnej pojemności, w zależności od konkretnych potrzeb. Z drugiej strony, inwerterowe zasilacze UPS mają niską sprawność, są hałaśliwe i drogie, dlatego są używane głównie wtedy, gdy potrzebna jest wysoka moc lub zaawansowana ochrona.

— Niskonapięciowy UPS. Miniaturowe UPS do zasilania niskonapięciowej elektroniki. Mini urządzenia zapewniają niskie napięcie wyjściowe prądu stałego (zwykle 9 V, 12 V, 15 V lub 18 V). Tradycyjne gniazda nie są przewidziane w ich konstrukcji i zwykle można do nich podłączyć jednego użytkownika. Na przykład, w przypadku przerwy w dostawie prądu z zapasowego mini-UPS-a, ustanawiane jest krótkotrwałe autonomiczne zasilanie routera (do jednej godziny), systemów bezpieczeństwa.

Czas ciągłej pracy UPS z całkowicie naładowanej baterii, gdy podłączone jest do niego obciążenie o mocy równej mocy wyjściowej UPS (maksymalna lub efektywna w zależności od rodzaju obciążenia, więcej szczegółów w odpowiednich punktach). W przypadku zasilaczy UPS zaprojektowanych do pracy z komputerem domowym lub biurowym, czas około 10-15 minut jest uważany za wystarczający, wystarczy do zapisania danych i wyłączenia. Do zasilania serwerów warto wykorzystywać urządzenia o czasie pracy 20 minut lub więcej.

Czas ciągłej pracy UPS z całkowicie naładowanej baterii, gdy podłączone jest do niego obciążenie o mocy równej mocy wyjściowej UPS (maksymalna lub efektywna w zależności od rodzaju obciążenia, więcej szczegółów w odpowiednich paragrafach). Czas pracy przy takim obciążeniu jest znacznie dłuższy niż przy pełnym, a nawet w najprostszych modelach może sięgać 20-30 minut.

W danym przypadku chodzi o zakres napięcia wejściowego, w którym UPS jest w stanie dostarczyć do obciążenia stabilne napięcie tylko dzięki własnym regulatorom, bez przełączania się na baterię. W przypadku zasilaczy awaryjnych UPS (patrz "Rodzaj") ten zakres jest dość mały, od 190 do 260 V; w przypadku zasilaczy interaktywnych, a zwłaszcza inwerterowych - jest znacznie szerszy. Niektóre modele zasilaczy UPS umożliwiają ręczne ustawienie zakresu napięcia wejściowego.

Maksymalny prąd pobierany przez UPS. W praktyce maksymalne natężenie prądu osiągane jest tylko wtedy, gdy UPS pracuje na zasilaniu sieciowym z maksymalną obciążalnością i całkowicie rozładowaną baterią. Nie mniej jednak, przy obliczaniu obciążenia sieci elektrycznej należy wziąć pod uwagę parametr ten.

Maksymalna moc wyjściowa dostarczana przez UPS, innymi słowy, maksymalna pozorna moc obciążenia, jaką model może obsłużyć.

Wskaźnik ten jest mierzony w woltoamperach (ogólne znaczenie tej jednostki jest takie samo jak wat, a różne nazwy są używane do wyszczególnienia). Całkowity pobór mocy obciążenia, implikowany w tym przypadku, jest sumą dwóch mocy – czynnej i biernej. Moc czynna jest w rzeczywistości mocą efektywną (w charakterystyce urządzeń elektrycznych jest ona określana w watach). Moc bierna nazywana jest mocą daremnie zużywaną przez cewki i kondensatory w urządzeniach prądu przemiennego; przy dużej liczbie cewek i/lub kondensatorów, moc ta może stanowić dość znaczną część całkowitego zużycia energii. Zwróć uwagę, że do prostych zadań można posługiwać się danymi o mocy efektywnej (często jest ona podawana dla UPS - patrz niżej); lecz dla dokładnych obliczeń elektrotechnicznych należy użyć mocy czynnej.

Najprostsza zasada wyboru w oparciu o wskaźnik ten jest następująca: maksymalna moc wyjściowa zasilacza UPS w woltoamperach musi być co najmniej 1,7 razy większa niż całkowita moc obciążenia w watach. Istnieją również bardziej szczegółowe wzory obliczeniowe, które uwzględniają specyfikę różnych rodzajów obciążenia; można je znaleźć w dedykowanych źródłach. Jeśli chodzi o konkretne wartości, najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają 700 - 1000 VA, a nawet mniej - to wystarc...za do zasilania komputera o średniej wydajności; a w najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może wynosić 8–10 kVA i więcej.

Moc skuteczna UPS to w rzeczywistości maksymalna moc czynna obciążenia, które można podłączyć do urządzenia.

Moc czynna jest zużywana bezpośrednio na pracę urządzenia; jest określana w watach. Pomimo niej, większość urządzeń prądu przemiennego pobiera również moc bierną, która daremnie (relatywnie rzecz biorąc) jest zużywana przez cewki i kondensatory. Całkowita moc (wyrażona w woltoamperach) jest akurat sumą mocy czynnej oraz biernej; to właśnie tę cechę należy wykorzystywać do dokładnych obliczeń elektrotechnicznych. Zobacz „Maksymalna moc wyjściowa”, aby uzyskać szczegółowe informacje; tutaj zauważamy, że wybierając UPS do stosunkowo prostego zastosowania, całkiem możliwe jest posługiwanie się tylko samą mocą efektywną. Jest to co najmniej łatwiejsze niż przeliczanie watów, zadeklarowanych w charakterystyce podłączonych urządzeń na woltampery pełnej mocy.

Najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają nie więcej niż 500 W. 501 - 1000 W można uznać za wartość średnią, 1,1 - 2 kW -powyżej średniej, a w najmocniejszych modelach wskaźnik ten przekracza 2 kW i może osiągać bardzo imponujące wartości (do 1000 kW lub więcej w poszczególnych UPS klasy przemysłowej).

Parametr ten charakteryzuje stopień różnicy między napięciem przemiennym na wyjściu UPS a napięciem idealnym, którego wykres ma postać prawidłowej sinusoidy. Idealne napięcie jest tak nazywane, ponieważ jest najbardziej równomierne i powoduje najmniej niepotrzebnego obciążenia podłączonych urządzeń. Zniekształcenie napięcia wyjściowego jest więc jednym z najważniejszych parametrów określających jakość odbieranego przez obciążenie zasilania. Poziom zniekształceń 0% oznacza, że UPS dostarcza idealną sinusoidę, do 5% - niewielkie zniekształcenia sinusoidy, do 18% - silne zniekształcenia, od 18% do 40% - sygnał trapezopodobny, ponad 40% - sygnał prostokątny.

Sprawność (efektywność) w przypadku UPS to stosunek jego mocy wyjściowej do mocy pobieranej z sieci. Jest to jeden z głównych parametrów określających ogólną sprawność urządzenia: im wyższa sprawność, tym mniej energii traci UPS (z powodu nagrzewania się elementów, promieniowania elektromagnetycznego itp.). We współczesnych modelach wartość sprawności może sięgać 99%.