Porównanie Canon CanoScan LiDE 400 vs Kodak i940

- Tablet. W takich skanerach skanowany materiał umieszczany jest na specjalnej szklanej powierzchni, pod którą porusza się fotosensor; sam oryginał się nie porusza. Modele płaskie są najbardziej „wszystkożerne”: nie mają ograniczeń co do grubości skanowanego materiału i zazwyczaj pozwalają na pracę nie tylko z pojedynczymi arkuszami, ale także ze stronami i okładkami książek i czasopism, etykietami produktów itp. Ich wadą są spore rozmiary - powierzchnia robocza skanera nie może być mniejsza niż obsługiwany format (patrz "Format").

- Przeciąganie. W skanerach przeciągowych fotosensor jest nieruchomy, a skanowany materiał przesuwany jest względem niego za pomocą mechanizmu podającego. Są znacznie bardziej kompaktowe niż ich odpowiedniki na tablety (patrz wyżej). Z wymagań dotyczących wymiarów skanera w tym przypadku pozostaje tylko szerokość. W przypadku takich skanerów znacznie łatwiej jest przetwarzać długie materiały; dodatkowo często wyposażone są w automatyczne podajniki dokumentów(szczegóły poniżej), co znacznie ułatwia pracę z dużą ilością materiałów. Z drugiej strony mechanizm przeciągania jest w stanie pracować tylko z pojedynczymi kartkami i nie poradzi sobie z książkami i innymi obszernymi nośnikami.

- Tabletka/utrzymywanie się. Najbardziej wszechstronne modele, które łączą zalety obu wzorów. Posiadają zarówno otwier...aną pokrywę ze szklaną powierzchnią pod spodem, która umożliwia pracę z materiałami sypkimi (np. modele ze stołem płaskim), jak i mechanizm przeciągania, który ułatwia pracę z długimi oryginałami i pojedynczymi arkuszami (jak w konstrukcjach przeciągających). Wyposażony w dwa czujniki optyczne, a w niektórych przypadkach można nawet używać obu jednocześnie. Wadami takich skanerów są znaczny koszt i rozmiar, dlatego są one zwykle używane w branży profesjonalnej, gdzie często konieczne jest skanowanie dużych ilości niepodobnych materiałów.

- Skaner slajdów. Skanery te różnią się od wszystkich poprzednich typów ze względu na specyfikę przetwarzanych oryginałów - są przeznaczone do pracy z materiałami przezroczystymi (slajdami), takimi jak np. film fotograficzny. Inne skanery wyposażone w moduły slajdów (patrz „Moduł slajdów”) mogą pracować ze slajdami, ale to wyspecjalizowane modele zapewniają najlepszą jakość.

- Ręczny. Nazwa tego typu wynika z faktu, że taki skaner podczas pracy musi być ręcznie przesuwany po skanowanej powierzchni. Nie jest to tak wygodne, jak używanie modeli ze stołem płaskim lub z przeciąganiem (patrz wyżej), zwłaszcza podczas pracy z dużą ilością materiałów. Jednocześnie gabaryty skanerów ręcznych są jeszcze mniejsze niż przeciągaczy, a pozbawione są takiej wady, jak ograniczenie grubości obrabianych materiałów. Takie urządzenie może „przechwycić” obraz nawet z dużego obiektu, którego nie można umieścić w skanerze płaskim - na przykład pudełka.

Najwyższa rozdzielczość obrazu cyfrowego generowanego przez skaner podczas pracy. Jest podawana w punktach na cal — dpi (dots per inch).

Im wyższa rozdzielczość skanowania, tym wyższa rozdzielczość wynikowego obrazu (przy tym samym rozmiarze materiału źródłowego) i tym dokładniej będą na nim odwzorowane drobne szczegóły. Z drugiej strony wysoka rozdzielczość znacząco wpływa na cenę skanera, zwiększa czas przetwarzania i rozmiar pliku wynikowego – mimo że realna potrzeba dużej szczegółowości nie zawsze występuje, a w niektórych przypadkach jest wręcz niepotrzebna (na przykład przy przetwarzaniu obrazu z małymi artefaktami, niewidocznymi przy małej szczegółowości). Dlatego przy wyborze według tego parametru nie należy gonić za wysokimi wartościami rozdzielczości – zaleca się kierować realną potrzebą i specyfiką zamierzonego stosowania skanera.

Najprostsze współczesne skanery mają rozdzielczość około 600x600 dpi( 600x1200 dpi) - to w zupełności wystarcza do rozpoznawania tekstu przy średniej wielkości czcionki. Bardziej zaawansowane warianty mają rozdzielczość 1200x1200 dpi oraz 1200x2400 dpi. A w profesjonalnych modelach z najwyższej półki liczba ta może przekroczyć 7000x7000 dpi.

Maksymalny rozmiar obrazu, który skaner może przetworzyć jednocześnie, w poziomie i w pionie. Warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli potrzebne są dokładne wymiary obszaru roboczego skanera, z dokładnością do milimetra: chociaż do oznaczania tych wymiarów stosuje się standardowe formaty (patrz „Format”), w praktyce wymiary mogą różnią się od nich.

Wewnętrzna głębia kolorów odnosi się do liczby odcieni obrazu, które sam skaner może rozpoznać; nie należy jej mylić z głębokością zewnętrzną - liczbą odcieni przesyłanych do komputera (patrz niżej). Głębia koloru jest wyrażona w liczbie bitów informacji wykorzystywanych do kodowania danych o każdym kolorze. Całkowita liczba odcieni koloru w tym przypadku wynosi 2 do potęgi n, gdzie n jest głębią koloru. Tak więc 24-bitowy skaner rozpoznaje 16,7 mln kolorów – czyli ponad półtora raza więcej niż ludzkie oko i wystarcza do prostych codziennych zadań. W bardziej zaawansowanych modelach profesjonalnych głębia kolorów może wynosić do 96 bitów. Chociaż cechy obrazu przesyłanego do komputera są opisywane przez zewnętrzną głębię kolorów (która czasami jest mniejsza niż wewnętrzna), głębia wewnętrzna ma jednak również wpływ na jego jakość: przy pozostałych warunkach równych, skaner z wyższą wewnętrzna głębia zapewnia dokładniejsze odwzorowanie kolorów.

Zewnętrzna głębia kolorów opisuje maksymalną możliwą liczbę odcieni kolorów w obrazie przesyłanym przez skaner do komputera. Głębokość 24 bitów jest uważana za wystarczającą do zadań nieprofesjonalnych, w bardziej zaawansowanych modelach parametr ten może osiągnąć 96 bitów. Aby uzyskać więcej informacji na temat głębi kolorów i ich relacji, zobacz „Głębia kolorów (wewn.)”.

Liczba odcieni szarości rozpoznawanych przez skaner. Warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli planujesz aktywnie pracować ze złożonymi czarno-białymi materiałami (na przykład zdjęciami) - im więcej odcieni, tym wyższa będzie jakość zdigitalizowanego obrazu. Na ten moment za średni wskaźnik uważa się 512 odcieni - odpowiada to z grubsza możliwościom ludzkiego oka. Modele o niższym indeksie należą do poziomu podstawowego, bardziej zaawansowane „rozumieją” 1024 odcienie.

Szybkość skanowania mono zapewniana przez urządzenie. Zwykle podaje się maksymalną szybkość przetwarzania kartki A4, tj. szybkość pracy w najniższej rozdzielczości. W praktyce szybkość jest zwykle mniejsza i zależy zarówno od rozdzielczości, jak i wymiarów oryginalnego materiału. Im wyższa szybkość skanowania, tym wygodniej jest pracować ze skanerem; zwróć szczególną uwagę na parametr ten jeśli planujesz pracować z dużą liczbą czarno-białych obrazów.

Szybkość skanowania w kolorze zapewniana przez urządzenie. W praktyce zależy ona od wybranej rozdzielczości, głębi kolorów i wymiarów oryginału; w specyfikacji najczęściej podaje się szybkość dla arkusza formatu A4 przy minimalnej rozdzielczości i głębi kolorów, tj. maksymalna możliwa szybkość. Jeśli potrzebujesz od czasu do czasu zeskanować tylko jeden lub kilka arkuszy, duża szybkość nie jest zbyt istotna, lecz przy dużej ilości materiałów warto wybierać szybkie modele.

Maksymalna liczba stron, które skaner może przetworzyć dziennie bez przeciążenia i związanych z tym negatywnych konsekwencji. Najczęściej jest podawany dla formatu A4. Nawet najskromniejsze modele współczesnych skanerów charakteryzują cykle robocze liczące kilkadziesiąt stron, co wystarcza do prostych codziennych zadań. Dlatego warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli każdego dnia musisz skanować dużą ilość materiałów.