Wkrętaki udarowe

 

— początkowo termin „szok” oznacza tzw. wkrętarki udarowe, jednak wielu producentów używa tej nazwy również do tradycyjnych wkrętaków do dużych obciążeń.

Charakterystyczną cechą wkrętaków udarowo-obrotowych jest gruba masywna rękojeść z piętką do wbijania na końcu. Zasada działania takiego narzędzia jest następująca: końcówkę wkłada się w zapięcie, po czym użytkownik uderza młotkiem w platformę, a energia uderzenia jest częściowo zamieniana na obrót końcówki. Konstrukcja przewiduje przełącznik, który pozwala na zmianę kierunku obrotów - czyli w ten sposób można pracować zarówno przy odkręcaniu, jak i skręcaniu. W pierwszym przypadku metoda pracy z udarem jest przydatna, aby poradzić sobie ze starymi, zakleszczonymi łącznikami, które są „za twarde” na konwencjonalny śrubokręt; a skręcanie uderzeniem pozwala uzyskać bardzo mocne i niezawodne mocowanie, nieosiągalne przy pomocy konwencjonalnego wkrętaka.

Jeśli chodzi o drugi typ, takie narzędzia są praktycznie nie do odróżnienia od zwykłych śrubokrętów - jedyne, że są wykonane z materiałów o dużej wytrzymałości, a pręt przechodzi na sam koniec rękojeści, co pozwala przenosić uderzenia młotkiem . Podczas pracy z młotkiem taki wkrętak jest pod wieloma względami podobny do wkrętaka udarowo-obrotowego, z tym wyjątkiem, że użytkownik musi go obracać. Pamiętaj też, że takie narzędzie może się przydać przy brudnym gnieździe, w którym trzeba dosłownie wbić śrubokręt.