Porównanie Konner&Sohnen KS 2900G vs Konner&Sohnen KS 3000G

Moc znamionowa generatora to najwyższa moc, jaką agregat jest w stanie bezproblemowo dostarczać przez nieograniczony czas. W „najsłabszych” modelach liczba ta wynosi mniej niż 1 kW, w najmocniejszych — 50 — 100 kW, a nawet więcej; generatory z modułem spawalniczym (patrz poniżej) mają zwykle moc znamionową od 1 — 2 kW do 8 — 10 kW.

Główna zasada wyboru w tym przypadku jest następująca: moc znamionowa nie może być niższa niż całkowity pobór mocy całego podłączonego obciążenia. W przeciwnym razie generator po prostu nie będzie w stanie zapewnić wystarczającej ilości energii lub będzie działał z przeciążeniami. Jednak, aby wyjaśniać minimalną wymaganą moc generatora, nie wystarczy po prostu dodać liczbę watów wskazaną w charakterystyce każdego podłączonego urządzenia — metoda obliczeniowa jest nieco bardziej skomplikowana. Po pierwsze, należy pamiętać, że w watach zwykle wskazuje się tylko moc czynną różnych urządzeń; ponadto wiele urządzeń elektrycznych prądu przemiennego zużywa moc bierną („bezużyteczną” moc zużywaną przez cewki i kondensatory podczas pracy z tym prądem). Rzeczywiste obciążenie generatora zależy dokładnie od całkowitej mocy (czynnej i biernej), wskazywanej w woltoamperach. Do jej obliczania istnieją specjalne współczynniki i formuły.

Drugi niuans związany jest z zasilaniem ur...ządzeń, w których prąd rozruchowy (i odpowiednio pobór mocy w momencie włączenia) jest znacznie wyższy niż nominalny — głównie są to urządzenia z silnikami elektrycznymi, takie jak odkurzacze , lodówki, klimatyzatory, elektronarzędzia itp. Moc rozruchową można określić mnożąc moc znamionową przez tzw. współczynnik rozruchu. Dla urządzeń jednego typu jest on mniej więcej taki sam — np. 1,2 — 1,3 dla większości elektronarzędzi, 2 dla mikrofalówki, 3,5 dla klimatyzatora itp.; bardziej szczegółowe dane dostępne są w dedykowanych źródłach. Charakterystyki rozruchowe obciążenia są niezbędne przede wszystkim do oceny wymaganej maksymalnej mocy generatora (patrz niżej) — jednak moc ta nie zawsze jest podana w charakterystyce, często producent podaje tylko moc znamionową agregata. W takich przypadkach przy obliczaniu dla urządzeń o współczynniku rozruchu większym niż 1 warto zastosować moc rozruchową, a nie moc znamionową.

Należy również pamiętać, że w przypadku kilku gniazd określony podział całkowitej mocy na nie może być różny. Ten punkt należy doprecyzować osobno — w szczególności dla określonych typów gniazd (więcej szczegółów patrz „Gniazd 230 V”, „Gniazd 400 V”).

Maksymalna moc, jaką może dostarczyć generator.

Ta moc jest nieco wyższa niż znamionowa (patrz wyżej), jednak tryb maksymalnej wydajności może być utrzymany tylko przez bardzo krótki czas — w przeciwnym razie wystąpi przeciążenie. Dlatego praktycznym znaczeniem tej cechy jest głównie opisanie sprawności generatora podczas pracy ze zwiększonymi prądami rozruchowymi.

Przypomnijmy, że niektóre rodzaje urządzeń elektrycznych w momencie rozruchu zużywają kilkakrotnie więcej prądu (i odpowiednio mocy) niż w trybie normalnym; jest to typowe głównie dla urządzeń z silnikami elektrycznymi, takich jak elektronarzędzia, lodówki itp. Jednak zwiększona moc do takiego sprzętu jest potrzebna tylko na krótki czas, normalna praca przywracana jest w ciągu kilku sekund. Możesz oszacować charakterystykę rozruchową, mnożąc moc znamionową przez tak zwany współczynnik rozruchu. W przypadku sprzętu jednego typu jest mniej więcej taki sam (1,2 — 1,3 dla większości elektronarzędzi, 2 dla kuchenki mikrofalowej, 3,5 dla klimatyzatora itp.); bardziej szczegółowe dane dostępne są w dedykowanych źródłach.

W warunkach idealnych maksymalna moc generatora nie powinna być niższa niż całkowita moc szczytowa podłączonego obciążenia — to znaczy moc rozruchowa sprzętu o współczynniku rozruchu większym niż 1 plus moc znamionowa wszystkich innych urządzeń. Zminimalizuje to prawdopodobieństwo przeciążenia.

— Miedziane. Uzwojenie miedziane jest typowe dla zaawansowanych generatorów. Miedziany alternator charakteryzuje się wysoką przewodnością i niską rezystancją. Przewodność miedzi jest 1,7 razy większa niż przewodność aluminium, takie uzwojenie mniej się nagrzewa, a połączenia z tego metalu mogą wytrzymać spadki temperatury i obciążenia wibracyjne. Wśród wad miedzianego uzwojenia można tylko zauważyć wysoki koszt alternatora. Poza tym generatory z uzwojeniem miedzianym charakteryzują się wysoką niezawodnością i trwałością.

— Aluminiowe. Aluminiowe uzwojenie alternatora jest typowe dla niedrogich generatorów. Główne zalety aluminium to niewielka waga i niska cena, poza tym takie uzwojenie z reguły jest gorsze od analogów miedzianych. Na powierzchni aluminium tworzy się warstwa tlenkowa, która pojawia się wszędzie, nawet w miejscach lutowania stykowego. Warstwa tlenkowa zacieśnia styki i zapobiega pewnemu utrzymywaniu aluminiowych przewodów przez zewnętrzny oplot ochronny.

Nazwa modelu silnika zainstalowanego w generatorze. Znając tę nazwę, możesz w razie potrzeby znaleźć szczegółowe dane dotyczące silnika i wyjaśnić, w jaki sposób spełnia on Twoje wymagania. Ponadto dane modelu mogą być potrzebne do niektórych określonych zadań, w tym konserwacji i napraw.

Należy pamiętać, że współczesne generatory są często wyposażone w markowe silniki renomowanych producentów: Honda, John Deere, Mitsubishi, Volvo itp. Takie silniki są droższe niż podobne urządzenia mało znanych marek, ale rekompensuje to wyższa jakość i/lub solidność warunków gwarancji, a w wielu przypadkach także łatwość odnalezienia części zamiennych i dodatkowej dokumentacji (takiej jak instrukcje obsługi specjalnej i drobnych napraw).

Pojemność silnika w generatorze benzynowym lub dieslowskim (patrz „Paliwo”). W teorii większa pojemność zwykle oznacza większą moc, ale w praktyce nie jest to takie proste. Po pierwsze, moc właściwa silnie zależy od rodzaju paliwa, a w urządzeniach benzynowych także od rodzaju silnika spalinowego (patrz wyżej). Po drugie, podobne silniki o tej samej mocy mogą mieć różne pojemności i tutaj jest praktyczny punkt: przy tej samej mocy większy silnik zużywa więcej paliwa, ale sam może być tańszy.

Moc robocza silnika zainstalowanego w generatorze. Tradycyjnie wskazywana jest w koniach mechanicznych; 1 KM w przybliżeniu równa się 735 W.

Od tego wskaźnika zależy bezpośrednio przede wszystkim moc znamionowa generatora (patrz wyżej): w zasadzie nie może być wyższa niż moc silnika, ponadto część mocy silnika jest zużywana na ciepło, tarcie i inne straty. Im mniejsza różnica między tymi mocami, tym wyższa sprawność generatora i tym on jest oszczędniejszy. Co prawda, wysoka sprawność wpływa na koszt, ale ta różnica może się opłacić przy regularnym użytkowaniu ze względu na oszczędność paliwa.

Poziom ochrony zapewniany przez obudowę generatora, a mianowicie stopień ochrony „wypełnienia” przed kurzem, wilgocią i ciałami obcymi. Jest oznaczony przez standard IP dwiema liczbami, z których jedna odpowiada ochronie przed ciałami stałymi i kurzem, druga — przed wilgocią, na przykład IP24.

Zgodnie z poziomem ochrony przed kurzem (pierwsza cyfra) we współczesnych generatorach występują następujące wartości:

2 — ochrona przed przedmiotami o średnicy większej niż 12,5 mm (palce itp.);
3 — przed przedmiotami o średnicy powyżej 2,5 mm (większość instrumentów);
4 — przed przedmiotami o średnicy większej niż 1 mm (prawie wszystkie narzędzia, większość przewodów);
5 — pyłoszczelność (całkowita ochrona przed kontaktem; kurz może dostać się do środka, ale nie ma wpływu na działanie urządzenia).

Poziomy ochrony przed wilgocią mogą być następujące:

1 — ochrona przed pionowo spadającymi kroplami wody;
2 — przed kroplami wody z odchyleniem do 15° od pionowej osi urządzenia (deszcz);
3 — przed kroplami wody z odchyleniem do 60° od pionowej osi urządzenia (deszcz i wiatr);
4 — przed rozbryzgami z dowolnego kierunku (deszcz z silnym wiatrem);


Ogólnie rzecz biorąc, do użytku w pomieszczeniach wskaźnik ten nie odgrywa kluczowej roli, ale na ulicy i w podobnych warunkach (na przykład na placu budowy) należy upewnić się, że wybrany generator jest wystarczająco chroniony — lub zapewnić dodatkową ochronę.

Poziom hałasu wytwarzanego przez generator podczas normalnej pracy. Im mniej hałasuje agregat, tym wygodniej się z niego korzysta, tym bliżej ludzi można go umieścić, jednak tym wyższa jest jego cena, przy pozostałych warunkach równych.

Należy również pamiętać, że generator z silnikiem spalinowym w zasadzie jest dość hałaśliwym sprzętem. Tak więc nawet "najcichsze" agregaty wydają 50 – 60 dB – to głośność rozmowy na tonach od średnich do wysokich. Większość współczesnych generatorów wytwarzają hałas na poziomie 61 – 70 dB (poziom głośnej rozmowy), a nawet 71 – 80 dB (głośność krzyku). W najgłośniejszych modelach wartość ta może przekraczać 80 dB, osiągając czasami wartości 120 dB (hałas młota pneumatycznego). Jednocześnie zauważamy, że poziom hałasu nie jest bezpośrednio związany z mocą: na przykład wśród agregatów o poziomie hałasu 80 dB lub więcej są zarówno modele ciężkie, jak i o stosunkowo małej mocy.

Poziom ciśnienia akustycznego w decybelach w odległości 7 m między źródłem hałasu a uchem operatora. Ponieważ w bezpośrednim sąsiedztwie generatora ludzie nie pracują, parametr przyda się do oceny poziomu hałasu na odległość. Na przykład obecne normy Unii Europejskiej zakładają, że moc akustyczna agregatów prądotwórczych o mocy powyżej 2 kW nie przekracza 97 dB — w odległości 7 m hałas silnika generatora będzie odpowiadał ciśnieniu akustycznemu około 72 dB.