Subwoofer Polk Audio HTS 10

Port zasilania Bass Reflex

Pod koniec 2017 roku amerykańska firma Polk Audio ostatecznie zaktualizowała swoją ofertę subwooferów, wypuszczając na rynek parę modeli HTS 10 i HTS 12. Bohaterem tej recenzji jest HTS 10, najmłodszy model z tej pary. Główną cechą nowości jest falownik fazy Power Port, którego otwór wyprowadzony jest na dolny panel. Jego główną cechą są stożki zamontowane naprzeciwko rury, które zmniejszają turbulencje przepływającego strumienia powietrza, odbijając go od dolnej płyty i wypuszczając przez szczeliny przednie i tylne. Takie rozwiązanie pozwoliło na poprawę jakości i zwiększenie ilości basu przy zachowaniu gabarytów głośnika, dzięki czemu subic może być z równym powodzeniem stosowany zarówno w kinie domowym, jak i w muzycznym systemie Hi-Fi.

Ciężki i schludny

Obudowa subwoofera została wykonana z płyty pilśniowej o średniej gęstości i pokryta wysokiej jakości winylem w trzech różnych wersjach kolorystycznych. Szczególnie dobrze prezentuje się w bieli, która ładnie kontrastuje z brązowym głośnikiem. Ale jest też dobry w kolorze czarnym. Subwoofer przez zaokrąglone rogi wydaje się mniejszy od swoich rzeczywistych rozmiarów, ale wrażenie to jest mylące - jest dość duży i waży około 17 kg. Wszystkie elementy sterujące i wyjścia znajdują się na panelu tylnym, wraz z wejściami. Zestaw jest dość tradycyjny: regulacja poziomu dźwięku, częstotliwości zwrotnicy i fazy plus para wtyków RCA do połączenia stereo i mono LFE do dostarczania sygnału efektów niskiej częstotliwości już przefiltrowanego przez odbiornik. Ponadto istnieje funkcja automatycznego wyłączania.

Spodoba się zarówno melomanom, jak i fanom kina

Jeśli przyjrzeć się bliżej dynamice, na dyfuzorze dostrzeżemy amerykański napis Hi-Fi, który sugeruje wszechstronność tego modelu. Fajnie, że są potwierdzone w praktyce. Oglądając „The Avengers” w kinie domowym, bojowy ryk Chitauri wywołał niezbyt przyjemne dreszcze, a od gwizdu kul armatnich w „Piratach z Karaibów” mimowolnie chciało się schować za krzesłem. Dzięki dźwiękowi HTS 10 radził sobie niezwykle delikatnie, dodając warstwę mocy i ciśnienia do orkiestrowych symfonii i tanecznych hitów. A jeśli przy ścieżkach dźwiękowych bas zabrzmiał mocno i energicznie, to wraz z muzyką postać stała się bardziej miękka, ale mobilna. Główną sztuczką było odpowiednie dostrojenie zwrotnicy - wówczas subic nie musiałby brzmieć częstotliwościami, w których nie byłby mocny.