1. Oznaczenie jednostki wewnętrznej lub zewnętrznej (warto zauważyć, że dla krótszej nazwy zestawy mogą zaczynać się od kombinacji CS/CU):

  • C - oznaczenie urządzenia - klimatyzacja, ta litera jest zawsze pierwsza;
  • S - jednostka wewnętrzna;
  • U - jednostka zewnętrzna;
  • W - okno.

2. Przynależność do serii, jeżeli jest przydzielona przez producenta. Na przykład:

  • TZ - seria kompaktowa;
  • Z - Eterię;
  • V - ładowanie ciepła;
  • HZ nordycki;

Jeśli seria nie jest przypisana przez producenta w samym artykule, mogą znajdować się litery wskazujące tryb działania:

  • E - chłodzenie + grzanie;
  • S - tylko chłodzenie.

3. Wskaźnik wydajności znamionowej, pozwala wizualnie określić, do jakiego obszaru przeznaczony jest klimatyzator. Na przykład 25 = ~2500 W lub powierzchnia 25 m². Warto zauważyć, że liczba ta zwykle odnosi się do pracy w trybie chłodzenia, w trybie ogrzewania z reguły liczba ta jest nieco wyższa.

4. Pismo odpowiedzialne za użycie dowolnej technologii, na przykład:

  • P - falownik należy do profesjonalnych urządzeń, czyli stawia na niezawodność;
  • Q - Falownik + technologia;
  • R, T - standardowy falownik;
  • N - falownik niskotemperaturowy, pracuje w temperaturze -30 °C;
  • E - chłodzenie + grzanie.

5. Rodzaj jednostki wewnętrznej:

  • K - ściana;
  • F - podłoga (konsola);
  • N - kanał;
  • B1 - wąski blok kasetowy;
  • B4 - kaseta kompaktowa;
  • B - sufit podłogowy;
  • D3 - blok kanałowy;
  • M1 i P1 to wolnostojące systemy VRV.

6. Typ połączenia:

  • E - 220-240 V, 50 Hz;
  • D - 230V, 50 Hz;
  • U - 230-280V, 60 Hz;
  • 1 - 115 V, 60 Hz;
  • E5 - 220-240V, oznaczenie półprzemysłowe;
  • E8 - 380-415V, oznaczenie półprzemysłowe.

7. Litera W oznacza, że moduł ten może być używany w systemach wielostrefowych.

Na samym końcu może znajdować się jeszcze litera A, co oznacza, że jest to jednostka niskotemperaturowa.