Firma WD po mistrzowsku rozdzieliła swoją ofertę dysków, korzystając ze schematu kolorów zrozumiałego dla każdego — modele niebieskie i zielone są przeznaczone dla segmentu konsumenckiego, następnie idące czarne przeznaczone są dla graczy, a czerwone i złote są tworzone z myślą o pamięci masowej NAS i serwerach. Ogólnie wszystko jest logiczne i zrozumiałe. Nie do końca wiadomo, czym różnią się modele niebieskie od zielonych i dlaczego są droższe?


Jak wyjaśnia firma WD, modele zielone to najbardziej podstawowe modele. Zazwyczaj takie dyski są kupowane do podkręcania starego komputera lub laptopa, w którym system operacyjny został zainstalowany na starym i niezdarnym dysku twardym. Niebieskie dyski SSD są zwykle zbudowane na wyższej jakości pamięci flash i wykorzystują bardziej zaawansowane kontrolery pamięci. Np. jeśli popularny SATA SSD WDS240G2G0A z zielonej linii ma tani kontroler Silicon Motion SM2258XT, to nieco bardziej statusowy WD Blue WDS500G2B0A korzysta z kontrolera Marvell 88SS1074 z buforem DRAM. Tak więc, na papierze oba dyski wyglądają prawie identycznie, lecz w rzeczywistości niebieski model jest znacznie mniej podatny na spadki prędkości przy pracy z dużą ilością danych.

Dyski SSD WD Blue oferują maksymalną pojemność do 4 TB, prędkość odczytu sekwencyjnego do 560 MB/s (w przypadku modeli z podłączeniem SATA) lub 3300 MB/s (uwaga: granice formatu M.2). Takich prędkości nie zobaczysz w serii WD Green. Mają też wyższy zasób nadpisywania i dłuższy czas pracy bez przestojów, a w ofercie przeważają bardziej nowoczesne modele z obsługą interfejsu NVMe. Podsumowując, seria Blue została zaprojektowana z myślą o możliwie najszerszym zakresie zastosowań, od gier i multimediów po pracę z różnymi kreatywnymi aplikacjami.