Obsługa rozszerzonej rzeczywistości
— wsparcie smartfonem specjalnych technologii rzeczywistości rozszerzonej (AR).
Przypomnijmy, że ideą AR jest uzupełnienie obrazu świata rzeczywistego wyświetlanego na ekranie urządzenia o dodatkowe elementy, które organicznie wpasowują się w rzeczywisty świat i wyglądają jak jego część. Na przykład dobrze znana gra Pokemon Go zbudowana jest na tej zasadzie: obrazy Pokemonów nakładają się na obszary widoczne dla kamery smartfona, podczas gdy Pokemon widoczny dla gracza jest zawsze w tym samym miejscu, bez względu na położenie i kąt z którego patrzy kamera. Jednak w tym przypadku chodzi nie tylko o możliwość uruchamiania aplikacji z funkcją AR, ale o wsparcie specjalnych technologii rozszerzonej rzeczywistości. W naszych czasach stosowane są głównie dwie podobne do siebie technologie:
- Google AR Core (w urządzeniach z Androidem);
- Apple AR Kit (w gadżetach iOS).
Pojawienie się tych technologii pozwoliło każdemu na tworzenie aplikacji AR (wcześniej było to dostępne tylko dla dużych firm zawodowo zajmujących się rozwojem oprogramowania mobilnego), a także rozszerzyło możliwości takich aplikacji. Czyli z punktu widzenia zwykłego użytkownika obsługa AR Core czy AR Kit oznacza, że smartfon ma szersze możliwości pracy z rozszerzoną rzeczywistością niż urządzenie bez wsparcia takich technologii. Innymi słowy, funkcja ta umożliwia pracę z szerszym zestawem aplikacji AR i bardziej zaawansowanymi funkcjami w takich aplikacjach. Jako przykłady wykorzystania rozszerzonej rzeczywistości oprócz gier można przytoczyć nawigację (wyświetlanie „linii prowadzącej” bezpośrednio na ekranie smartfona nad obrazem z kamery), edukacyjne zastosowanie (możliwość zbadania, „rozmontowania” oraz „złożenia” różnych obiektów fizycznych i biologicznych), aranżacja pomieszczeń (możliwość oceny, jak dany obiekt będzie wyglądał we wnętrzu); naprawa i konserwacja maszyn i mechanizmów (oświetlenie niektórych części i zespołów wyposażenia, na które skierowana jest kamera RTG) itp.