Trampoliny: specyfikacje, typy, rodzaje

- Model szkieletowy. Klasyczny design: ta trampolina oparta jest na wytrzymałej tkaninie rozciągniętej na sprężynowej ramie. Trampoliny tego typu są proste w konstrukcji, stosunkowo niedrogie i można je rozłożyć do bardzo kompaktowego stanu. Nadają się zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Z drugiej strony wspomniana prostota konstrukcji ogranicza możliwości gier i konkretnych treningów dostępnych na takim urządzeniu.

- Na poziomie gruntu. Trampoliny przeznaczone do układania bezpośrednio na ziemi, a nawet zakopywania w niektórych modelach. Takie trampoliny są bezpieczniejsze i bardziej niezawodne niż klasyczne modele z nogami – w zasadzie w konstrukcji nie ma nóg, co oznacza, że nie ma ryzyka, że któraś z nich pęknie w niewłaściwym momencie. Z drugiej strony pod takim produktem musi znajdować się wgłębienie o określonej wielkości (wielkość jest wskazana przez producenta w szczegółowych specyfikacjach) - co oznacza, że podczas montażu najprawdopodobniej będziesz musiał przekopać ziemię.

- nadmuchiwane. Trampolina w formie dmuchanej skorupy; jednak w większości modeli ciśnienie jest utrzymywane przez stale działającą sprężarkę. Powierzchnia takiej powłoki jest gorsza pod względem elastyczności od tkaniny trampoliny ramowej, nie pozwala na wysokie skoki i jest mniej odporna na duże obciążenia. Z kolei produkt dmuchany można nadać złożony kształt - na przyk...ład może być wykonany w formie bajkowego zamku lub całego kompleksu gier z "domkami", zjeżdżalniami, labiryntami itp. W efekcie trampoliny dla dzieci są głównie nadmuchiwane, przeznaczone do zabawy.

- Dla sprawności. Trampoliny przeznaczone przede wszystkim do skoków fitness - treningu cardio z wykorzystaniem elastycznej nawierzchni. Mają małą średnicę (najczęściej do 1,5 m), są przeznaczone dla jednej osoby i często wyposażone są w uchwyt do podparcia (patrz „Zawartość opakowania”). Zwróć uwagę, że takie modele słabo nadają się do akrobacji w powietrzu, są przeznaczone głównie do niskich skoków i biegania w miejscu.

Kształt powierzchni trampoliny.

- Okrągły. Tradycyjna forma, która wciąż jest uważana za jedną z najbardziej optymalnych i wygodnych wariantów dla trampolin ramowych i fitness (patrz "Typ"). Tak więc koło ma najmniejszą długość ramy o tej samej powierzchni (co zmniejsza koszt produktu); a osoba skacząca w centrum znajduje się w tej samej odległości od dowolnego punktu na krawędzi, co przyczynia się do bezpieczeństwa.

- Owalny. Modyfikacja opisanych powyżej okrągłych trampolin o lekko wydłużonym kształcie. Taki kształt pozwala wygodnie pomieścić dwie lub nawet więcej osób na trampolinie; Produkty owalne są najczęściej wielostanowiskowe i mają odpowiednie maksymalne obciążenie (patrz poniżej).

- Prostokątny. Ze względów technicznych kształt prostokątny jest uważany za nieodpowiedni dla trampolin ramowych (patrz wyżej). Dlatego zdecydowana większość takich modeli jest dmuchana i w tym przypadku mówimy wyłącznie o kształcie podstawy – nadbudowa nad tą podstawą może być bardzo misterna.

- Kwadrat. Trampoliny kwadratowe są całkowicie podobne do opisanych powyżej prostokątnych, z wyjątkiem rzeczywistego kształtu podstawy: ma ten sam (lub prawie taki sam) rozmiar pod względem długości i szerokości.

- Sześciokątny. Opcja ogólnie podobna do rundy opisanej powyżej. Jednocześnie konstrukcja wiel...okątna jest prostsza i tańsza niż okrągła, a ponadto łatwiej jest zdemontować taką podstawę, co ułatwia przechowywanie i transport. Z drugiej strony wielokątna podstawa jest nieco gorsza od okrągłej pod względem niezawodności (przy tym samym materiale i grubości ramy), co utrudnia tworzenie dużych trampolin o wysokim dopuszczalnym obciążeniu. Z tego powodu ta opcja znajduje się głównie wśród modeli fitness (patrz Typ).

- Ośmiokątny. Kolejna wersja ramy wielokątnej, pod wieloma względami podobna do sześciokątnej (patrz wyżej), ale trwalsza i niezawodna, dlatego stosowana głównie w dość dużych trampolinach ramowych.

Rodzaj siatki zabezpieczającej przewidzianej w konstrukcji trampoliny.

Aby uzyskać więcej informacji na temat siatek, zobacz „Wyposażenie”, a ich typy mogą być następujące:

- Zewnętrzna. Siatka naciągnięta na podpory od zewnątrz. Ta konstrukcja pozostawia otwartą maksymalną możliwą powierzchnię trampoliny, ale wymaga ostrożności, aby skoczek nie uderzył w zębatkę ani nie wszedł na pelerynę zakrywającą sprężyny. Dlatego ta opcja jest polecana przede wszystkim dla dorosłych, mniej lub bardziej doświadczonych użytkowników.

- Wewnętrzny. Siatka naciągnięta na podpory od wewnątrz. Przy tych samych wymiarach trampoliny pozostawia mniej wolnej przestrzeni niż zewnętrzna. Jednocześnie podpory siatki oraz sprężyny samej trampoliny pozostają za ogrodzeniem, a ryzyko nieprzyjemnego zderzenia z nimi jest minimalne. Dlatego dla dzieci, zwłaszcza małych, polecane są siatki wewnętrzne.

Największe obciążenie, dla którego zaprojektowana jest trampolina, czyli całkowita waga ludzi, którą jest w stanie przenieść bez konsekwencji. Parametr ten jest jednym z głównych przy wyborze trampoliny. W żadnym wypadku nie należy przekraczać maksymalnego obciążenia, jest to obarczone awariami sprzętu i poważnymi obrażeniami sportowców (a taka uciążliwość może wystąpić po ekspozycji na nienormalne obciążenie, przy całkowicie dopuszczalnej wadze). W związku z tym przy wyborze warto wyraźnie określić największe obciążenie, jakie może przejść produkt.

Wysokie wartości maksymalnych obciążeń są szczególnie ważne w przypadku instalacji w centrach trampolin, siłowniach i innych miejscach publicznych, gdzie pula potencjalnych sportowców jest nieograniczona, a wśród nich mogą znaleźć się osoby o bardzo dużej budowie ciała.

Statyczny ciężar testowy trampoliny - ciężar ładunku, który może bezpiecznie wytrzymać produkt, jeśli ten ładunek zostanie ostrożnie, bez wstrząsów, umieszczony na płótnie; innymi słowy, bezwzględne maksymalne obciążenie dozwolone dla danego modelu.

Masa testowa jest zwykle kilkakrotnie większa niż maksymalne obciążenie (patrz wyżej). Wynika to z faktu, że podczas skoków siła uderzenia okazuje się znacznie wyższa niż ciężar samego skoczka: w końcu osoba spada na płótno z wysokości. Uważa się, że ciężar testowy powinien być co najmniej 4-krotnością maksymalnego obciążenia – tylko w tym przypadku możemy mówić o bezpiecznym użytkowaniu trampoliny. Ale stosunek może być bardziej imponujący, a im wyższy, tym bardziej niezawodna i trwała jest konstrukcja: na przykład trampolina o masie testowej 600 kg i dopuszczalnym obciążeniu 120 kg będzie trwalsza niż model odpowiednio 500 i 120 kg. Tak więc wskaźnik ten umożliwia porównanie różnych modeli pod względem ogólnej jakości.

Całkowity rozmiar trampoliny; w tym przypadku wysokość można mierzyć zarówno wzdłuż wysokości powierzchni roboczej, bez uwzględnienia siatki ochronnej i innych dodatkowych urządzeń, jak i zgodnie z całkowitymi wymiarami produktu w pozycji roboczej. Należy również pamiętać, że rozmiar obszaru roboczego na płótnie jest zwykle mniejszy niż całkowite wymiary długości i szerokości - na krawędziach znajduje się ochrona, która zakrywa sprężyny i niepożądane jest wskakiwanie na nią.

Wysokość standardowej siatki ochronnej trampoliny (patrz "Zawartość opakowania"). Wysokość ta jest zwykle mierzona od powierzchni roboczej, co pozwala ocenić właściwości ochronne siatki. Im jest wyższy, tym lepiej i ogólnie pożądane jest, aby wzrost nie był niższy niż wzrost zamierzonego użytkownika (lub przynajmniej niewiele niższy).

Liczba sprężyn przewidzianych dla odpowiedniego typu trampoliny (patrz wyżej).

Im mniej sprężyn, tym większa i grubsza musi być każda z nich, aby normalnie przenosić swoją „część” obciążenia. Jednak producenci zazwyczaj wybierają grubość i ilość, aby osiągnąć wymaganą wydajność. Dlatego z punktu widzenia użytkownika nie ma kluczowej różnicy między obfitością małych sprężyn a kilkoma dużymi, a parametr ten ma w zasadzie jedynie charakter poglądowy.

- Siatka ochronna. Dość wysoka siatka, rozciągnięta po obwodzie trampoliny i zaprojektowana tak, aby zapobiegać wypadaniu z jej krawędzi, obarczona kontuzjami. Należy pamiętać, że takie urządzenie nie daje 100% gwarancji i nie eliminuje konieczności zachowania ostrożności. Jednak znacznie zmniejsza to prawdopodobieństwo wypadnięcia za burtę; a jeśli produkt jest kupowany dla dzieci, obecność siatki w zestawie jest bardzo pożądana. Jednak w razie potrzeby trampolina może być używana bez niej.

- Uchwyt do podparcia. Uchwyt, którego osoba na trampolinie może się trzymać podczas skakania. Funkcja ta jest dość popularna w modelach fitness (patrz Typ) i ułatwia wykonywanie określonych ćwiczeń. Rączka może przydać się również początkującym użytkownikom, którzy nie posiadają umiejętności skakania na trampolinie – jako dodatkowe ubezpieczenie.

- Drabina. Mała drabinka ułatwiająca wchodzenie po trampolinie na powierzchnię roboczą. Taka powierzchnia może znajdować się na wysokości kilkudziesięciu centymetrów, co może powodować poważne niedogodności dla niektórych użytkowników (na przykład dzieci). Oczywiście dla wygody podnoszenia można użyć improwizowanych urządzeń (na przykład zbudować „schody” z pary pudeł o różnych wysokościach), ale kompletna drabina jest zwykle wygodniejsza, bardziej kompaktowa i często bezpieczniejsza.

- Wzgórze. Klasyczna zjeżdżalnia pochyła, którą dzieci mogą zjeżdżać podczas zabawy. Występuje wyłącznie w modelach dmuchanych (patrz "Typ"), w innych typach trampolin jest nie tylko technicznie trudny do zapewnienia takiej funkcji, ale także ogólnie bez znaczenia. A niektóre zjeżdżalnie są „wodne” – można je polać wodą z dysz wbudowanych bezpośrednio w trampolinę, co jest niezbędne do zabawy w upalny letni dzień.

- Efekt wody. Możliwość podlewania trampoliny wodą. Ta możliwość jest przewidziana tylko w modelach dmuchanych (patrz "Typ"). Takie produkty są używane nie tyle jako trampoliny jako takie, ale jako konstrukcje rozrywkowe; mają strefę do skakania, ale oprócz tego w konstrukcji zwykle przewidziana jest zjeżdżalnia, a także inne urządzenia - na przykład armatka wodna do gier, płytki „basen z pluskiem” itp. Za doprowadzenie wody zwykle odpowiada specjalna dysza w górnej części, która pełni rolę „prysznicy” (również dla tych, którzy grają).Efekt wodny pełni dwie funkcje: po pierwsze orzeźwia w czasie upałów, a po drugie, sprawia, że nawierzchnia trampoliny jest bardziej śliska (jest to ważne przy zjeżdżaniu zjeżdżalni).

- Dmuchawa powietrza. Dmuchawa powietrza jest niezwykle ważnym elementem wyposażenia wielu dmuchanych trampolin (patrz „Typ”): utrzymują ciśnienie w powłoce podczas pracy. Jednocześnie zauważamy, że w przeciwieństwie do wielu konstrukcji dmuchanych trampoliny z dmuchawami nie są uszczelnione: powietrze stale wypływa ze sprężarki i jest wentylowane przez wylot. Zapewnia to niezbędną elastyczność, a jednocześnie chroni skorupę przed nagłymi zmianami ciśnienia (zwłaszcza podczas skoków), zmniejszając prawdopodobieństwo uszkodzenia: nadmiar powietrza po prostu wylatuje. Brak doładowania w zestawie dmuchanej trampoliny z reguły sprawia, że mamy przed sobą najprostszy model dla najmłodszych dzieci, często w ogóle nie przeznaczony do skakania.

- Zestaw naprawczy.. Zestaw do naprawy uszkodzeń obudowy nadmuchiwanej w trampolinie odpowiedniego typu (patrz wyżej). Głównym elementem takiego zestawu są plastry, które mogą być samoprzylepne lub mocowane za pomocą kompozycji dołączonej do zestawu. W zestawie mogą znajdować się również inne elementy. Jednak w każdym razie wygodniejsze i bardziej niezawodne jest użycie takiego zestawu do naprawy niż użycie „nierodzimego”: standardowy zestaw jest optymalny dla określonej powłoki.

- Narzędzia. Narzędzia można uzupełnić o trampoliny ramowe i modele fitness (patrz "Typ"). Takie produkty są zwykle demontowane do przechowywania i transportu i muszą zostać zmontowane przed użyciem. W tym celu zestaw zawiera narzędzia - z reguły najprostsze, takie jak klucze do standardowych rozmiarów nakrętek użytych w konstrukcji. Pomimo prostoty takie urządzenia są optymalne dla tego produktu i mogą być wygodniejsze niż narzędzia innych firm; a jeśli te ostatnie są nieobecne w pobliżu, ta cecha jest na ogół niezastąpiona.

- Okładka. Pokrowiec przeznaczony do przechowywania i transportu trampoliny. Chroni produkt przed kurzem, brudem, wilgocią i innymi niekorzystnymi wpływami, a także przed niepożądanym kontaktem z otaczającymi przedmiotami. W tym celu możesz skorzystać z przypadków osób trzecich, m.in. domowej roboty, jednak kompletna sprawa jest zwykle wygodniejsza i bardziej niezawodna.