Tory samochodowe i kolejowe: specyfikacje, typy, rodzaje

- Automatyczne śledzenie. Autotracki nazywane są torem zabawek do uruchamiania samochodów. Z reguły sam tor wygląda jak rynna z bokami, które nie pozwalają na wytoczenie się auta z toru. Konstrukcja torów automatycznych może się różnić od najprostszych prostych i okrągłych torów po złożone trasy z kilkoma poziomami lub elementami sztuczek (patrz „Kształt toru”). Należy również pamiętać, że w większości przypadków samochody można odtwarzać poza torem.

- Kolej. Zestawy "kolejek zabawkowych", w tym lokomotywy, wagony, tory, po których to wszystko się porusza, a często także dodatkowe wyposażenie (semafory, przejazdy, stacje itp.). Jednak konkretne opcje konfiguracyjne mogą być bardzo zróżnicowane: w szczególności oprócz samodzielnych zestawów można znaleźć w sprzedaży zestawy do rozbudowy istniejącej linii kolejowej (np. tory sprzedawane osobno lub lokomotywa).

Minimalny wiek dziecka, dla którego przeznaczony jest zestaw.

Oczywiście parametr ten jest raczej przybliżony, ale nadal nie zaleca się od niego odstępować: zbyt „dorosły” zestaw może być zbyt skomplikowany, a nawet niebezpieczny dla dziecka (np. małe dzieci mają tendencję do wciągania do ust różnych przedmiotów , a zabawki z drobnymi detalami są dla nich wysoce niepożądane).

Obecnie na rynku dostępne są zestawy dla dzieci w różnym wieku: od 1 roku, 2+, 3+, 4+, 5+, 6+, 8+.

Skala, w jakiej powstaje tor samochodowy lub droga zhelazh.

Wskaźnik ten opisuje, ile razy elementy zestawu są mniejsze niż prawdziwe samochody lub pociągi; na przykład 1:72 oznacza spadek 72 razy. W związku z tym im większa liczba w mianowniku, tym mniejsza skala i mniejsze będą poszczególne elementy zestawu.

Ogólny kształt jezdni toru wyścigowego (patrz „Typ”). Zwróć uwagę, że wiele ścieżek umożliwia zmianę kształtu dzięki przestawieniu poszczególnych sekcji; w takich przypadkach brany jest pod uwagę najbardziej skomplikowany kształt, jaki można złożyć z elementów zestawu – np. tor montowany w formie ósemki czy pierścienia odnosi się do „ósemek”. Konkretne opcje formularza mogą wyglądać następująco:

- Bezpośredni. Utwory o najprostszej prostej formie; może mieć wzloty i upadki, ale patrząc z góry, kształt takiego toru jest nadal prosty. Zwróć uwagę, że oprócz niezależnych torów w tej kategorii mogą znajdować się również akcesoria zaprojektowane jako uzupełnienie istniejących zestawów.

- Zadzwoń. Trasy bez elementów akrobatycznych, zamknięte w pierścień; zwykle owalny. Najprostszy rodzaj torów pozwalający na organizowanie „niekończących się” wyścigów - wyścigi z dużą liczbą okrążeń.

- Osiem. Rodzaj torów pierścieniowych, zamkniętych w formie ósemki. Taki kształt pozwala na zwiększenie długości toru bez znacznego zwiększania jego gabarytów. Również w tej kategorii są tory w formie podwójnej ósemki, z czterema zaokrągleniami - „płatkami”.

- wyczyn. Tory przeznaczone do wykonywania różnych trików: jazdy na „pętli”, skoków itp. Mogą mieć niestandardową konstrukcję, która p...ozwala na zmianę kolejności wykonywania trików według uznania graczy. Istnieją zarówno proste, jak i zapętlone tory kaskaderskie

- Wielopoziomowy. Trasy, które mają kilka „pięter” z przejściami między nimi. Zwróć uwagę, że na innych typach torów, w szczególności na torach kaskaderskich, mogą występować różnice wysokości; jednak w tym przypadku chodzi właśnie o obecność pełnoprawnych poziomów - chodzi o poziome sekcje na różnych wysokościach, między którymi mogą się poruszać samochody. Między innymi takie zestawy można wykonać w postaci wielopoziomowych parkingów.

Liczba samochodów zawartych w zestawie dostawy toru samochodowego (patrz "Typ"). Zwróć uwagę, że niektórzy producenci produkują samochody na swoje tory i osobno, więc jeśli chcesz, możesz je kupić jako dodatek do istniejącego zestawu. Jednak liczba samochodów często dopasowuje się do charakterystyki toru – w szczególności liczby pasów.

Sposób startu przewidziany w konstrukcji. Parametr ten jest wskazany dla ścieżek automatycznych (patrz „Typ”).

- Mechanizm spustowy. Uruchamianie za pomocą systemu mechanicznego, który swoją zasadą działania najczęściej przypomina katapultę: aby wystartować, trzeba mocno nacisnąć lub uderzyć specjalny przycisk, mechanizm da maszynie „kopnięcie” i wprawi ją w ruch .

- Kontroler prędkości. W tym przypadku mamy na myśli przewodowy panel sterowania maszyny; może zapewnić kontrolę prędkości, jednak są tory, na których pilot służy tylko jako przełącznik, a prędkość samochodów nie jest regulowana. Samochody w takich zestawach poruszają się po specjalnych prowadnicach, z których otrzymują moc do ruchu.

- Ręczny generator. Elektrycznie zasilane tory wyścigowe, w których każdy samochód pobiera prąd z własnego ręcznego generatora. Zestawy te mają dwie ciekawe cechy. Po pierwsze, nie wymagają baterii: energia elektryczna potrzebna do poruszania się jest generowana przez obracanie rączki generatora. Po drugie, zmieniając prędkość obrotu rączki, możesz zmienić prędkość maszyny. Jest to bardzo wygodne w zawodach: zwycięzcą jest ten, kto bardziej kompetentnie kontroluje generator, zapewniając maksymalną prędkość, a jednocześnie nie pozwalając, aby samochód zjechał z toru. Dlatego tory z tą funkcją są z reguły dwupasmowe (patrz „Licz...ba dróg”), a samochody w nich poruszają się po specjalnych prowadnicach, przez które otrzymują moc.

- bezwładnościowe. Zaczynając od mechanizmu bezwładnościowego zainstalowanego w samej maszynie. Taki mechanizm jest w rzeczywistości akumulatorem energii kinetycznej; Taki akumulator zwykle „ładuje się” poprzez odciągnięcie auta do tyłu, po czym wystarczy go zwolnić – a mechanizm bezwładności nada samochodowi potężnego rozpędu, pozwalając mu przejechać całą trasę w ruchu. Zasada działania bezwładności znajduje się głównie w torach kaskaderskich (patrz Kształt toru).

- Czujnik ruchu. Dość nietypowy sposób uruchamiania i sterowania: maszyna wyposażona jest w silnik elektryczny i wbudowany czujnik, który może śledzić ruchy użytkownika. Aby zacząć się poruszać, musisz pomachać ręką nad czujnikiem, a im szybsze machanie, tym wyższa będzie prędkość. Czujnik ruchu jest wygodny, ponieważ pozwala obejść się bez zbędnych pilotów i przewodów; wymaga pewnych „dodatkowych ruchów”, ale zwykle nie stanowi to problemu dla dzieci, które w większości są już energiczne i niespokojne.

- Silnik elektryczny. Z reguły w tym przypadku mamy na myśli silnik elektryczny montowany bezpośrednio w aucie, choć są też bardziej specyficzne opcje (jak mechanizm z parą obracających się rolek montowanych na torze i dający rozpęd autowi przy każdym przejeździe to). Należy pamiętać, że wbudowany silnik elektryczny często jest zasilany nie z akumulatorów, ale z superkondensatora i przed ruszeniem maszyna musi być zainstalowana na ładowarce, aby zgromadzić energię w superkondensatorze.

- Szlaban. W tym przypadku szlaban to urządzenie, które blokuje tor i otwiera się przez naciśnięcie przycisku lub dźwigni. Ten rodzaj startu jest stosowany głównie na torach kaskaderskich, gdzie maszyna nabiera przyspieszenia, staczając się po pochyłym zjeździe. Start znajduje się na początku zjazdu, a specjalny stoper blokuje drogę, nie pozwalając maszynie zjechać, a po otwarciu szlabanu stoper ten jest usuwany i maszyna swobodnie toczy się w dół wzniesienia. - Instrukcja. Tor wyścigowy nie ma żadnego specjalnego mechanizmu do uruchamiania i poruszania się: musisz poruszać samochodami tylko rękami. Ta opcja znajduje się głównie w zestawach dla młodszej kategorii wiekowej, które są przeznaczone do najbardziej nieskomplikowanych gier.

Całkowita długość jezdni toru wyścigowego (patrz „Typ”); w przypadku pierścieni i ósemek wskazana jest odpowiednio długość koła.

Im dłuższa ścieżka, tym bardziej zaawansowany tor automatyczny, przy pozostałych warunkach równych; z drugiej strony duża długość wpływa bezpośrednio na gabaryty konstrukcji i koszt zestawu. Warto również zauważyć, że niektórzy producenci produkują zestawy dodatkowe przeznaczone do rozbudowy istniejących torów.

Liczba pasów ruchu przewidziana w konstrukcji toru automatycznego (patrz „Typ”). Oprócz torów jednopasmowych istnieją również tory dwupasmowe: pozwalają jeździć dwoma samochodami jednocześnie, w tym na zawody.

Obecność wbudowanego licznika w torze automatycznym (patrz „Typ”), który zlicza okrążenia pokonane przez każdą maszynę.

Funkcja ta jest dostępna tylko na torach dwupasmowych (patrz „Liczba torów”) używanych podczas zawodów: określenie liczby okrążeń bez licznika może być trudne, ale licznik zapewnia dokładne odczyty i eliminuje potrzebę samodzielnego liczenia okrążeń.

Ogólny styl kolei (patrz „Rodzaj”)

- Osobowy. Zestawy kopiujące pociągi osobowe - od pociągów miejskich po szybkie pociągi ekspresowe

- Towarowy. Zestawy kopiujące pociągi towarowe. Różnią się różnorodnością: jeśli wagony w pociągu osobowym mają tę samą konstrukcję, to w pociągu towarowym mogą być przewidziane wagony różnych typów.

- Retro. Zestawy imitujące stare pociągi, często z lokomotywami parowymi.

- Dziecięce. Kolejki przeznaczone dla dzieci w młodszej kategorii wiekowej. Wykonywane są w charakterystycznym jaskrawym wyglądzie, wyróżniają się prostotą konstrukcji, a tory często mają specyficzną konstrukcję: zamiast szyn toczą się po torach. Takie urządzenie upraszcza instalację „sprzętu” na szynach i minimalizuje prawdopodobieństwo wypadnięcia z toru.

Liczba lokomotyw dostarczonych wraz z linią kolejową (patrz „Typ”).

Wiele kolejek dziecięcych jest wyposażonych tylko w jedną lokomotywę, która wystarcza do uruchomienia pociągu. Jednak są też wyjątki. Tak więc istnieje wiele pociągów „tianitolkajew” z dwiema lokomotywami na obu końcach pociągu; w takich pociągach można przesiąść się z jednej lokomotywy na drugą, zamieniając „głową” i „ogon” i uruchamiając pociąg w przeciwnym kierunku. Trzy lokomotywy w zestawie mogą oznaczać albo trzy oddzielne składy, albo zwykły pociąg plus ciąg. A cztery lokomotywy zwykle odpowiadają dwóm „ciągnięciom”.

Zwróć uwagę, że głównie koleje dziecięce są wyposażone w kilka pociągów (patrz „Styl drogowy”).

Liczba wagonów przewidziana w linii kolejowej (patrz „Typ”).

Liczbę wagonów dobiera się biorąc pod uwagę skalę i długość linii kolejowej tak, aby pociąg nie zajmował zbyt dużo miejsca na torach. W najbardziej rozbudowanych zestawach można zapewnić do dziesięciu samochodów. A niektórzy producenci przewidują możliwość, jeśli chcą, dokupienia dodatkowych samochodów do istniejącego zestawu.

Całkowita długość toru kolejowego (patrz „Typ”).

Im dłuższa długość, im bardziej zaawansowany zestaw, tym więcej możliwości w grach daje. Z drugiej strony, długa długość bezpośrednio wpływa na koszt i wymiary.

Liczba poszczególnych części toru podana w zestawie dostawy linii kolejowej (patrz "Typ").

W tym przypadku szczegóły oznaczają poszczególne odcinki, z których składa się kolej. W najbardziej rozbudowanych zestawach liczba ta może wynosić kilkadziesiąt. Ogólnie rzecz biorąc, parametr ten ma głównie charakter poglądowy, ale ma też znaczenie praktyczne: im więcej szczegółów - im więcej „swobody działania” ma gracz podczas budowania toru, tym więcej wariantów budowania torów o różnych kształtach, złożoności i czasie trwania .

Szerokość toru w linii kolejowej (patrz „Typ”).

Im szerszy rozstaw torów, tym większa skala wykonania zestawu, tym większe rozmiary lokomotyw i wagonów. Ponadto informacje te mogą być przydatne przy zakupie dodatkowych lokomotyw i wagonów: do normalnego użytkowania muszą mieć taką samą szerokość toru jak istniejące tory.

Dodatkowe efekty przewidziane dla torów samochodowych lub linii kolejowych (patrz „Rodzaj”).

- Światło. Różne efekty świetlne: reflektory samochodów i lokomotyw, tylne światła wagonów, światła w oknach, latarnie uliczne itp.

- Dźwięk. Różne efekty dźwiękowe: ryk silnika, klakson, stukot kół w stawach, „warkot” lokomotywy parowej, piski, akompaniament muzyczny itp.

- Dym. Symulacja dymu z komina. Występuje wyłącznie w kolejnictwie, czyli w zestawach z parowozami – wszak parowozy palą najwięcej spośród parowozów. Do wytworzenia „dymu” zwykle używa się generatora pary, wypełnionego wodą lub specjalną cieczą; taki „dym” jest bezwonny i nieszkodliwy dla innych.

Obecność pilota w zestawie.

Znaczenie tej funkcji jako całości jest oczywiste, zwracamy uwagę tylko na jeden punkt: nie myl pilota z regulatorem prędkości (patrz "Uruchamianie samochodów"), są to różne urządzenia. Po pierwsze, pilot jest zwykle bezprzewodowy; po drugie, przewiduje się go głównie w kolejnictwie i rzadko można go znaleźć wśród torów samochodowych.

Rodzaj zasilacza dostarczonego w zestawie.

Większość zestawów korzysta z klasycznych wymiennych baterii o standardowych rozmiarach - najczęściej AA (na palec) lub AAA (pinky), ale w niektórych przypadkach mogą być wymagane większe ogniwa, takie jak C lub D. Dodatkowo są zestawy wykorzystujące kilka typów od razu baterie - na przykład AA do ruchu lokomotywy i AAA do efektów świetlnych w wagonach.

Główny materiał użyty do budowy zestawu.

- Plastik. Plastik jest niezwykle popularny jako materiał do produkcji zabawek, m.in.w torach samochodowych i kolejkach dziecięcych. Materiał ten jest stosunkowo niedrogi, łatwy w obróbce, może mieć dowolny kolor i kolor i nadaje się nawet do części o najbardziej złożonym kształcie.

- Drewno. Z wielu powodów drewno jest używane głównie w kolejkach dziecięcych (patrz Styl drogowy / Kolej). To dość praktyczny materiał - w szczególności elementy drewniane są zwykle solidne i dość grube, dzięki czemu są bardzo odporne na wstrząsy, upadki i inne „próby”, pod które może je zaciekawić małe dziecko. Ponadto drewno doceniają miłośnicy naturalnych materiałów (choć w tym przypadku jego naturalność jest raczej arbitralna, gdyż powierzchnie drewniane poddawane są barwieniu i różnym impregnacjom).

- Metal. Metal jest używany głównie w zaawansowanych kolejach (patrz „Rodzaj”), szczegółowo odwzorowując prawdziwe pociągi. Z praktycznego punktu widzenia materiał ten wyróżnia się z jednej strony wytrzymałością, a z drugiej stosunkowo wysokim kosztem. Ponadto łatwiej jest skaleczyć się na małej metalowej części niż na plastikowej czy drewnianej, dlatego metalowe zestawy przeznaczone są głównie dla starszych dzieci.