Porównanie Bugaboo Donkey 5 Twin 2 in 1 vs Cybex Gazelle S

Ogólna konstrukcja wózka.

Oprócz tradycyjnych odmian - klasycznych modeli (z gondolą) i spacerowych (z siedziskiem) - obecnie można znaleźć również wózki uniwersalne, które są 2 w 1 i 3 w 1, wózki wielofunkcyjne oraz wózki sportowe. Oto bardziej szczegółowy opis każdej odmiany:

- Spacerowy. Wózki przeznaczone do pozycji siedzącej dziecka. Miejsce dla dziecka w takich wózkach nazywane jest „siedziskiem spacerowym”; w rzeczywistości jest to specjalnie zaprojektowane siedzenie. W niektórych modelach to siedzenie może się odchylać prawie poziomo, co daje małemu pasażerowi możliwość zdrzemnąć się. Niemniej jednak wszystkie wózki przeznaczone są dla dużo lub trochę starszych dzieci, które potrafią samodzielnie siedzieć - czyli dla dzieci w wieku minimum 6 - 8 miesięcy.
Warto również zaznaczyć, że w tej kategorii spotyka się wózki z możliwością montażu gondoli. W rzeczywistości takie modele są uniwersalne (patrz poniżej); ale jeśli gondola nie jest początkowo dołączona do zestawu, zwykle klasyfikuje się wózek jako spacerowy.

- Spacerowy (sportowy). Odmiana modeli spacerowych (patrz wyżej) przeznaczona dla rodziców ceniących aktywny tryb życia: wózek sportowy może służyć nie tylko do spokojnego chodzenia, ale takż...e podczas biegania. Takie wózki są zwykle wyposażone w trzy koła o dość dużej średnicy, a także mają szerokie podwozie (patrz niżej); wszystko to zapewnia dodatkową stabilność i możliwość jazdy po nierównym terenie, nawet na wyboistych drogach. Ponadto konstrukcja może zapewniać określone funkcje zapewniające dodatkową wygodę i bezpieczeństwo - na przykład pasek mocujący rękę rodzica na rączce wózka, czy dodatkowy hamulec, który jest uruchamiany po zwolnieniu wózka z rąk.

- Uniwersalny. Wózki standardowo wyposażone są w co najmniej dwie (lub nawet trzy) wymienne części: gondolę, w której dziecko jest w pozycji leżącej, spacerówkę do siedzenia, a czasem także fotelik samochodowy grupy 0+. Rodzic wybiera, co dokładnie zamontować na podwoziu. Główną wygodą tej opcji jest to, że jeden wózek wystarczy na cały okres życia maluszka „w wózku”: gondola służy do 6 - 8 miesięcy, potem można stopniowo przestawiać się na spacerówkę. Co prawda, wózki uniwersalne są droższe i mniej wygodne w przechowywaniu niż wózki wielofunkcyjne (patrz niżej), które mają podobne możliwości. Z drugiej strony, osobno wykonana gondola i spacerówka są wygodniejsze i bardziej niezawodne niż „gondola/spacerówka” stosowane w wózkach wielofunkcyjnych.
Należy pamiętać, że niektóre modele uniwersalne mogą być dostarczane w alternatywnych zestawach - np. „gondola + fotelik samochodowy”. Kupując taki wózek nie zaszkodzi więc doprecyzować zawartość dostawy i dołączone akcesoria.

- Wózek wielofunkcyjny. Wózki, w których siedzisko - tzw. „gondola/spacerówka 2 w 1” - można przekształcić z gondoli w spacerówkę i z powrotem. Daje to takie same możliwości, jak w modelach uniwersalnych (patrz wyżej): ten sam wózek może być używany zarówno w pierwszych miesiącach życia dziecka, kiedy potrzebna jest mu gondola, jak i w przyszłości, kiedy będzie można wozić dziecko w pozycji siedzącej. Jednak w odróżnieniu od wózka uniwersalnego, w wózku wielofunkcyjnym do takiej zmiany nie trzeba przestawiać siedziska głównego; ma to kilka zalet jednocześnie. Po pierwsze, format siedziska głównego można zmienić w dowolnym momencie - w tym dosłownie w ruchu; do tego nie jest potrzebne ani zdejmowane siedzisko, ani gondola. Po drugie, gondola/spacerówka zajmuje mniej miejsca podczas przechowywania niż dwie oddzielne jednostki.

- Klasyczny. Wózki wyposażone tylko w gondole; niektóre pozwalają także na montaż siedziska spacerowego, jak w modelach uniwersalnych, ale jeśli takiego siedziska nie ma w zestawie, to wózek uważany jest za klasyczny. Przypomnijmy, że gondole są przeznaczone głównie dla dzieci poniżej 6 - 8 miesiąca życia, które nie potrafią jeszcze normalnie siedzieć w siedzisku spacerowym; innymi słowy, ten typ wózka jest odpowiedni głównie dla najmłodszych dzieci. Dlatego wózki klasyczne nie są w naszych czasach zbyt popularne.

O rodzaju wózka świadczy liczba miejsc w nim.

- Pojedynczy. Tradycyjną, najpopularniejszą opcją jest wózek dla jednego dziecka. Niektóre z tych modeli pozwalają na zamontowanie dodatkowego drugiego siedziska (patrz poniżej), co zamienia je w podwójne; jednak domyślnie nawet w takim wózku jest tylko jedno miejsce.

- Dla bliźniaków. Wózki wyposażone w dwie gondole i/lub dwa siedziska, w których mogą znajdować się bliźniaki (lub po prostu dwoje dzieci w tym samym wieku i o tej samej budowie ciała). Gondole i/lub siedziska w takich wózkach mogą być ustawione obok siebie lub jedno za drugim; w tym drugim przypadku można je zamontować na różnych wysokościach.

- Dla trojaczków. Wózki wyposażone w trzy gondole i/lub trzy siedziska - dla trojaczków lub trojga dzieci w tym samym wieku. Trzech bliźniaków naraz rodzi się niezwykle rzadko, dlatego wózków tego typu jest niewiele. Miejsca dla dzieci w nich są zwykle umieszczone w ten sposób: dwa obok siebie i jedno osobno, przed lub za nimi.

Możliwość regulacji kąta między siedziskiem a oparciem wózka. Pozwala to na wybranie najwygodniejszej dla dziecka pozycji i dopasowanie siedziska do różnych sytuacji: na przykład pod koniec długiego spaceru oparcie można odchylić do tyłu, aby zmęczone dziecko mogło się zdrzemnąć.

Możliwość regulacji kąta nachylenia całego głównego siedziska i oparcia w stosunku do stelaża wózka. Pozwala to dodatkowo dostosować wózek do różnych sytuacji: na przykład, na początku wycieczki siedzisko można ustawić prawie pionowo, licząc na pozycję siedzącą, a później — przechylić do tyłu, aby maluch mógł się zdrzemnąć.

Możliwość zmiany położenia podnóżka, na którym spoczywają nóżki dziecka w spacerówce.

Ta możliwość zmiany występuje w niektórych wózkach spacerowych, wielofunkcyjnych i siedziskach spacerowych wózków uniwersalnych (patrz „Konstrukcja”). Sam podnóżek to rampa przymocowana pod kątem do przedniej krawędzi siedziska. Podnóżki, w których można zmieniać kąt nachylenia, nazywano regulowanymi; w wielu modelach podnóżek ten można nawet zainstalować poziomo. Pozwala to w różnych sytuacjach na wybranie pozycji najbardziej wygodnej dla stóp dziecka.

Przezroczyste okienko w budce, która przykrywa gondolę lub siedzisko spacerowe. W siedziskach spacerowych takie okienko jest zwykle umieszczone tak, aby rodzic mógł bezpośrednio widzieć dziecko podczas jazdy, nie odwracając uwagi od prowadzenia wózka. W gondolach przeznaczenie tej funkcji jest nieco inne: dzięki okienku rodzic może zobaczyć dziecko zbliżając się do wózka od strony budki (czyli od strony przeciwnej do rączki). Dodatkowo maluch leżący w gondoli widzi przez okienko otaczający go świat (przede wszystkim niebo nad wózkiem).

Dzięki swojej konstrukcji system amortyzacji wytłumia drgania i wstrząsy, które pojawiają się podczas jazdy po nierównym terenie. Najpopularniejsze w naszych czasach są modele z systemami sprężynowymi; można również znaleźć amortyzację przegubową i podwójną, a w dość dużej liczbie wózków w ogóle tej funkcji brakuje. Oto główne cechy każdej opcji:

- Sprężynowy. Systemy amortyzacji oparte na klasycznych sprężynach osadzonych na osobnych kołach. Stosowane są we wszystkich typach wózków poza klasycznymi (patrz „Konstrukcja”). Najprostsze modele wykorzystują jeden zestaw sprężyn, podczas gdy bardziej zaawansowane modele mogą zawierać dodatkowe funkcje zwiększające komfort, takie jak technologia tłumienia wstrząsów/wibracji SAS. Tak czy inaczej, tego typu system amortyzacji jest prosty, a jednocześnie praktyczny, wydajny i niezawodny.

- Przegubowy. Rodzaj amortyzacji stosowany w wózkach z gondolą - klasycznych, uniwersalnych, wielofunkcyjnych. Stelaż, na którym zamontowana jest gondola lub siedzisko spacerowe, w takich modelach jest mocowany do podstawy wózka za pomocą specjalnych zworek-wahaczy, które pełnią rolę amortyzatorów. Szlufki mogą służyć jako zworki; takie systemy można również zaliczyć do systemów na zawiasach. Tak czy inaczej, ten rodzaj amortyzacji świetnie nadaje się do gondoli. Po pierwsze, jazda wózka przebiega...możliwie płynnie i miękko, co wpływa na komfort i zdrowy sen dziecka (a rodzicowi dużo łatwiej jest prowadzić wózek, zwłaszcza na nierównych drogach). Po drugie, gondolę na takim wózku można bujać w przód i w tył, kołysząc dziecko. Z drugiej strony, takie systemy są słabo przystosowane do ram spacerówek ze skrętnymi przednimi kołami; awaria jednego amortyzatora powoduje przechylenie gondoli.

- Podwójny. Najczęściej termin ten odnosi się do opisanych powyżej systemów sprężynowych, wyposażonych w dodatkowe amortyzatory na ramie wózka. Takie systemy przyczyniają się do maksymalnego tłumienia drgań; pod względem wydajności mogą zbliżyć się do systemów przegubowych (patrz wyżej). Z drugiej strony miękkość zawieszenia może powodować niedogodności podczas pokonywania krawężników i innych nierówności: aby podnieść przednie koła wózka, trzeba mocno nacisnąć rączkę.

- Bez systemu amortyzacji. Wózki bez amortyzacji słabo sprawdzają się na nierównych terenach: w takich warunkach wózek będzie gwałtownie się trząsł, co stwarza zarówno dyskomfort dla dziecka, jak i niedogodności dla rodzica. Z drugiej strony takie modele mają przewagę nad wózkami amortyzującymi wstrząsy. Po pierwsze ze względu na brak zbędnych części są one dużo tańsze, a sama konstrukcja okazuje się maksymalnie prosta i jednocześnie niezawodna. Po drugie, bez amortyzacji łatwiej pokonywać krawężniki i inne przeszkody: aby podnieść przednie koła, wystarczy lekko naciśnąć rączkę. Po trzecie, takie wózki mniej kołyszą się na wygładzonych, pofałdowanych nierównościach drogi.

Funkcja dostępna w modelach z kołami skrętnymi (patrz powyżej). Blokowanie pozwala na zamocowanie takich kół w pozycji prostej, bez możliwości skręcania na boki; w niektórych sytuacjach - na przykład podczas jazdy po nierównym terenie - koła stałe są wygodniejsze niż skrętne koła. A gdy wymagana jest manewrowość, blokady można łatwo zwolnić.

Wózki, w których tylne koła są zamontowane na zupełnie oddzielnych stojakach, bez dodatkowej poprzeczki między nimi.

Główną zaletą takiej konstrukcji jest to, że nogi idącego za wózkiem rodzica nie dotykają poprzeczki między kołami. Ponadto, ta cecha nieco poprawia możliwości przejazdu wózka (pozwala wózkowi mijać między kołami leżące na drodze przedmioty, nie czepiając się za nich osią).